Düşük, kürtaj, fare, iç dökme…

Eşiniz buna bir çözüm bulmalı,bende çok korkarım fareden.İlk hamileliğimde ayağım kaydı yokuş aşağı yuvarlandım,hiç bir şey olmadı ,yani düşük yaşamanızın suçlusu siz değilsiniz . Doğması kader olsaydı her türlü dünyaya gelirdi.....Tatile gidin bir havanız değişsin.
.
 
Çok güzel yazmışsınız teşekkür ederim. Haklısınız.
 
Evet ciddi anlamda bir psikolog ile görüşmeyi düşünüyorum. Bazen kendi düşüncelerimden ben bile korkuyorum çünkü
 
Umarım çok teşekkür ederim.
 
İki haftaya gideceğiz inşAllah, bu iki haftada ne fareyi ne de bokunu görmem umarım eşim elinden gelemi yaptı tüm deliklerş kapadı ilaçlamacı çağırdık evin etrafı ilaçlandı evin içine de fare pastası koydular yiyip yuvasında ölüyorlarmış.. bir haftadır görmüyoruz fare inşAllah olmaz bir daha da bende xamanla unuturum dimi? Mutfak dolabında gezmişti hep her açtığımda korkuyla açıyorum. Banyoya korkuyla giriyorum. Bunları atlatırım değil mi?
 
kendini sakinlestirmek icin daha guzel yollar denemelisin bence
böyle şeyler düşünmek seni daha da kötü yapar
kaybin icin basin sagolsun. ama saglikli bebek her türlü tutunuyor. eski işim istenmeyen cocuklarin devlet korumasiyla ilgili bir isti. cocuklarin dosyalarinda anneleri haklinda birseyler de yazardi bazen. kimi hamileyken bile madde kullanmis, çoğu herkesten gizlemiş bir kere doktora gitmeden bebegi doğurmuş, kimi düşsün diye ilaclar icmis...o zaman emin oldum ki dogacak cocuk doguyor. tonla özensizlige, maddeye, ilaca ragmen cocuklar dogmuslar yani.
böyle bir dunyada korktun diye cocugunu düşürdüğünü zannetme lütfen. bebeginin demek ki ömrü, nasibi bu kadarmis. korkmakla, aglamakla vs cocuk düşse savas bolgelerinde insanlar bunca cocuk yapamazlardi. kendini suclama lutfen
 
Düşük yapamamanın ne kadar yaralayıcı olduğunu biliyorum. Ben de yaşadım çok geçmiş olsun arkadaşım. Hiç kendini suçlama muhtemelen genetik bir bozukluk vardır demişti bana doktor. Kürtajı niye anestezi olmadan yaptılar anlamadım. beni uyutmuşlardı. Umarım gökkuşağın tez zamanda gelir.
Not: düşükten sonra doğan ilk bebeğe gökkuşağı bebek deniyormuş. anne babası travmalarını unutsun diyeymiş
 
Eve kedi alabilirsiniz,sokaktan minik bir yavru ,kedi kokusuna gelmiyor diye biliyorum.Sizi çok iyi anlıyorum,ben çok küçükken evimiz yer eviydi her yerden çıkardı hem korkardım hem tiksinirdim.Babam çareyi oradan taşınmakta buldu,çünkü bitmiyordu.Şu an imkanlar daha çok bilen birine danışın kökünden halledin....
 
Çok üzgünüm, başınız sağolsun.
Kaybınızın sizi sarstığının farkındayım.
Umarım bir daha yaşamazsınız.
Ancak fareyle alakalı olduğunu hiç sanmıyorum.

Biraz alakasız gelebilir, ancak içinizi farahlatır umudu ile paylaşmak istedim çünkü oranların dikkat çekici olduğunu düşünüyorum. Ve hem toplum, hem anne düşükten kendini sorumlu hissetmemeli.

Düşüklerin 4/3'ünün sebebi aslında anneden tamamen bağımsız sperm kalitesi ve sağlığı. Kaydetmiştim bulunca etiketleyeceğim buraya.
 
Farenin cikabilecegi balkondaki deliklere veya borulara agir taslar koyun, boyle hani tugla misali, isteginiz zaman sizin kaldirabileceginiz ama farenin kaldiramayacagi.
Biz de su anki evimize ilk tasindigimizda gormustuk, ben de cok korkarim. İlk yaptigim is fare kapani almak oldu, öldurenlerden degil de kartonun uzerine yapistiranlardan..ortasina da peynir koymustuk. Ben gecelerce korkudan uyuyamazken meger fare coktan evden gitmis.ne peyniri yedi, ne kapana takildi ne de bir daha gorduk
 
Fare insanı çok huzursuz eder. Bir süre etkilenmeniz çok normal. Evden ayağı kesilince unutulur korkmayın.

Ancak anestezisiz kürtaj nasıl olur hiç tahmin edemiyorum. Hepsini bir şekilde kaldırıp kenara koymakta zorlanırsanız terapi alın bir süre.

Bebeğiniz daha sağlıklı zamanda gelsin.
Umarım hamileliğiniz çok guzel geçer, sizde tüm bu üzüntüleri unutursunuz.
 
Çok geçmiş olsun, Rabbim sabır versin. Kayıp yaşamak kolay birsey değil. İlk bebeğimi kaybettim ben de ve acaba şöyle yapsam yaşar miydi böyle yapmasam tutunur muydu diye kaç ay kendimi yedim. Herkes bana tıpkı burda söylenenler gibi yorum yaptılar, sağlıksız gebelik olduğu yönünde. Haklılardı ama bunu bilmek yine de içimi birseylerin kemirmesine engel olmuyordu. Dik durmaya belli etmemeye çalıştıkça içimde büyüdü. En sonunda ben de bıraktım kendimi. Ağladım uyudum içimden geldiği gibi davranmaya başladım. Hissettiğim gibi davranmak biraz daha iyi geldi bana. Bastırmak insanın içinde daha fazla büyümesine sebep oluyor gerçekten.. Bebek olayını çok kafama takmıştım o yüzden saldım. Olmuyorsa olmuyor dedim takdir böyleymiş. Kürtajdan 6 ay geçti şu an yine hamileyim çok şükür. Hala riskli durumlarım var diken üstündeyim devam edip etmeyeceğini bilmiyorum fakat yine Allah neyi takdir ettiyse o olacak, ne ben ne bi başkası birsey yapamaz diyorum sakin olmaya çalışıyorum. Bir canın dünyaya gelmesi çok ilahi bir olay benim inancım bu yönde. Ve biz bunu degistiremeyiz. Kendinizi hazır hissettiğinizde ve istediginizde bu kez Rabbim sağlıkla nasip eder inşallah
Fare konusuna gelince biz de yeni evliydik ve kendi evimize taşındık. Evde birçok şey sıfır yapıldı. Ona rağmen mutfak dolaplarında toz gibi küçücük ve beyaz minik böcekler çıktı. Neyle sildiysek ne ilaç attıysak hangi doğal yöntemi kullandiysak hiçbiri işe yaramadı. Tam bitti dedik tekrar çıktı. Evimden mutfağımdan soğudum. Kullandığım şeyleri yıkanıp masada ve bulaşık makinesinde kullan koy göçebe gibi esya kullan hayattan soğuduk bunalıma girdik. Araştırdık nemden kaynaklı oluyormuş öyle öğrendik. En üst kattayiz engel de olamadık sıcak soğuk farkından illa nem yapıyordu. Bi kış öyle kapısı camı açık kaldı da nem geçtikçe bitti gerçekten. Tasinma imkanı da yoktu bizim de. Tüm dolapları söktüremeyi düşünmüştük artık sıfır olduğu halde. İnsan evinde bir sorun olunca ve uzun süre olunca çok etkileniyor. Hepsi geçti gitti bir şekilde. Uzun anlattım biraz ama benzer şeyleri bir başkasının da yaşadığını bilmek, sadece sizin başınıza gelmediğini duymak moral olabilir diye düşündüm. Bence destek almaktan da çekinmeyin. İmkan varsa psikolog çok iyi gelecektir. Tanımadığınız ve sizi yargılamadan dinleyecegini bildiğiniz birine anlatmak çok iyi geliyor gerçekten
 
Vücuduna ve ruhuna iyileşmesi için zaman tanımalisin,bir süre korun derim.Once şu evdeki fare işini çözmeye bak çünkü kafan sürekli orada ve psikolojik olarak seni baya etkiliyor.Bu şekilde hem kendime hem eşine hem de bebeğine bir faydan olmaz.Düşük için üzgünüm,doğru zamand umarım yeniden o heyecanı yaşarsın.
 
Neler yapmalıyım nasıl sakinleşmeliyim bilmiyorum, önce şu fare meselesinden kurtulmam gerekiyor. Ben geceleri uyuyamıyorum artık işe zombi gibi gidiyorum, ne kadar az uyku o kadar depresyon fazlalığı yapıyor bende. Sorunumun ne olduğunu biliyorum ama çözüm üretemiyorum..
 
Bilmiyorum devlet hastanesindeydim zaten afedersiniz it gibi davrandılar beni görür görmez bizde düşük için anestezi falan yok lokal olacaksın vs dediler. Lokal dediği de ilaç fıs fıs sıktı ve ben herşeyi hissettim..
 
Eşim tüm delikleri kapattı, babamda yardımcı oldu kanalizasyon deliklerini vs kapadılar. İlaçlattık iç dış. Her yere pastasından koyduk yiyip yuvasında ölüyormuş. Daha ne yapabiliriz bilmiyorum. 3-4 gündür gelmedi yemedi pasta gelse yermiş mutlaka, belki de bitti artık diyorum ama her an bi yerden çıkacak diye ödümde kopuyor. İlk evime girenin boku yatağımdan bile çıkmıştı çünkü. Aklınızın gelebileceği her yerde boku vardı slikon kaşığımı yemişti.
 
Evet bizde ilkini yapıskanla yakaladık. Bizimki çıkmadı evden resmen dadanmıştı eşyalarıma zarar veriyordu yani. Görseniz minicik bir şeydi.
 
Ben hamile kalmaya çalışırken aylarca doğru düzgün ev işi bile yapmadım sonra hamile kaldım, hep dikkat ettim dinlendim ama nasibi yoksa olmuyor kalbi durdu kürtaj oldum. Sonra aylarca yine denedik, bu ay olmaz zaten imkansız dediğim ay hamile kaldım. O ay cam sildim bütün evi kaldırdım temizlik yaptım koltukları çektim daha bir sürü şey ama çok şükür sağlıklı :) doğacak olan sağlıklı bebeği düşüremezsin o yüzden asla kendini suçlama. zor bir durum evet, ilk başlarda insan kendisini suçluyor ama zaman geçtikçe öyle olmadığını anlıyorsun. Tekrar bebek yapmak için acele etme derim zamanı geldiğinde kendini hazır hissettiğinde tekrar denersiniz.
 
Ulan ülkede 40 yılda hiç mi bir şey iyiye gitmez. 40 yıl önce annem ablamı Süleymaniye kadın doğum hastanesinde doğurmuş. Hemşireler ebeler hastalara hakaret eder aşağılarmış sene 2025 değişen hiç bir şey yok
Sabimden cimerden şikayet kaydı oluşturun bari
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…