Hepimiz kendi enerjimize, dönemimize göre bu boşluklardan geçiyoruz canım. Frekanslarla oynamayı öģrendiginde bu boşlukları çok çok defa yaşayacaksın. Ben yılda en az 1 kez keskin değişim yaşadığım için böyle zamanların ne kadar önemli olduğunu biliyorum. En havai, en uçarı dönemlerim bu boşluklar. Akılalmaz yorumlar yapıp,niyetler geçirebiliyorum mesela. Çünkü eskiler eskide kalmış oluyor, tamamen yenide oluyorum. Şu kişi şöyle,bu kişi böyle; şu olay şöyle,... gibi yargılar da olmuyor bu dönemde. Değerlendirilmesi gerek bir dönem diye düşünüyorum. Bu dönemlerin hiç tatmadığımız ama tadacağımız harikalıkların sinyallerini veren ilahi işaretler olduguna inaniyorum ben; tabi bu fırsatı değerlendirebilirsekMutlu haftasonlarıbiraz içimi dökmek istiyorum. Açıkçası son bir yılımı olumlu olmaya olumlu düşünmeye çaba sarf ederek geçirdim. Daha önceleri tam bir felaket tellalıydım ama olumsuz düşünmenin bana hiçbir faydası olmadığını anladığım uyanişlar geçirdim çok şükür. Son birkaç aydır da burayı keşfetmem harika oldu. Iyice şevke gelmiştim. Olumlamalar niyetler havada uçuyordu ve ufak tefek beni mutlu eden birçok şey oluyordu. Ama sonra birden içimden hepsi kesildi. Yine buraya geliyorum eski sayfaları okuyorum, yine olumlama yapıyorum gün içinde ama yok içimde bişeyler söndü.. Çok sevdiğim bir akrabami kaybettim sürekli aklıma geliyor, hayat diyorum ne kısa, günlük dertler gözüme ufacık görünüyor. Hani bir şarkı vardı " dünyada ölümden başkası yalan " işte öyle. Bu şehirde hiç arkadaşım yok eski arkadaşlarımla telefonda msjlasip konuşuyorum ama "eski ben" çok depresif olduğum için sanırım arkadaşlarımı da öyle seçmişim. Her konuşma her msjlasma karabasan gibi üzerime çöküyor. Eskiden arkadaşlarıma çok anlatirdim şöyle olumlama yaptım böyle güzel şeyler oldu diye, şimdi düşünüyorum belkide tüm kalbimi onlara açmam hataydı. Farkındalıklar , başkalarının görmediklerini görmek ,hissetmek, bunları paylaşsanda kimsenin seni anlamaması, insanı yalnizlaştirir mı? Velhasıl kelam böyle bol düşünceli bir dönemdeyim. Çocuklardaki büyüme atağı gibi bişey yaşıyorum sanırım çok uzattım ama içimdekileri birisi okusun anlasın istedim.
Çok iyi geldi 10 madde.
Perihosseini yalnız değilsinMutlu haftasonlarıbiraz içimi dökmek istiyorum. Açıkçası son bir yılımı olumlu olmaya olumlu düşünmeye çaba sarf ederek geçirdim. Daha önceleri tam bir felaket tellalıydım ama olumsuz düşünmenin bana hiçbir faydası olmadığını anladığım uyanişlar geçirdim çok şükür. Son birkaç aydır da burayı keşfetmem harika oldu. Iyice şevke gelmiştim. Olumlamalar niyetler havada uçuyordu ve ufak tefek beni mutlu eden birçok şey oluyordu. Ama sonra birden içimden hepsi kesildi. Yine buraya geliyorum eski sayfaları okuyorum, yine olumlama yapıyorum gün içinde ama yok içimde bişeyler söndü.. Çok sevdiğim bir akrabami kaybettim sürekli aklıma geliyor, hayat diyorum ne kısa, günlük dertler gözüme ufacık görünüyor. Hani bir şarkı vardı " dünyada ölümden başkası yalan " işte öyle. Bu şehirde hiç arkadaşım yok eski arkadaşlarımla telefonda msjlasip konuşuyorum ama "eski ben" çok depresif olduğum için sanırım arkadaşlarımı da öyle seçmişim. Her konuşma her msjlasma karabasan gibi üzerime çöküyor. Eskiden arkadaşlarıma çok anlatirdim şöyle olumlama yaptım böyle güzel şeyler oldu diye, şimdi düşünüyorum belkide tüm kalbimi onlara açmam hataydı. Farkındalıklar , başkalarının görmediklerini görmek ,hissetmek, bunları paylaşsanda kimsenin seni anlamaması, insanı yalnizlaştirir mı? Velhasıl kelam böyle bol düşünceli bir dönemdeyim. Çocuklardaki büyüme atağı gibi bişey yaşıyorum sanırım çok uzattım ama içimdekileri birisi okusun anlasın istedim.
Spora milyonuncu kez başlamak Olsun süper hergün yeniden başlamıyor muyuz hayata zatenSpora başladım tekrar ( milyonuncu kez) kızlar.Henüz taze olan evliliğim pek iyi gitmediği için bende burayı negatifliklerle doldurmak istemediğimden sessiz kaldım. Ama spor çok keyif verdi , bana bu vücut verildiyse onun keyfini çıkarayim biraz istedim bilinçaltının gücüne tekrar başladım, güzel bir çalışma bulmak istiyorum ama açıkçası kendimle ilgili hangi alana yoğunlaşmaliyim bilmiyorum boşluk hala devam ediyor. Nefes meditasyonu yapmaya devam ediyorum yaklaşık 3-4 aydır yaptığım için artık alışkanlık oldu. Gün içinde yada uyumadan önce nefesime odaklanıp düşüncelerin akıp gitmesine izin veriyorum. Onlara bağlanıyorum bu hafiflik harika keşke herkes keşfetse.
Çok teşekkür ederim.Spora milyonuncu kez başlamak Olsun süper hergün yeniden başlamıyor muyuz hayata zatenHepimiz aynıyız .
Sporun kana pompaladığı o serotonin motivasyon coşku hissi süperdir bayılırımama ben şu ara yapamıyorum yapabilen yapsın tabii tavsiye edilir
Bebisten önce haftada 2-3 kez yoga pilates karisik yapardım arti yürüyüş ..omurga dimdik duruyor esneksin hicbiryerin ağrımıyor özgüven deseenn ohoookendime aşığım (hala öyleyimde vaktim yok bulacam ama ) herkes sen bisiler yapiyorsun bizede söyle derlerdi
Halbuki spor evde yürüyüş doğada..bakım da ayni evde meditasyon nefes egzersizide çok yaramıştı elinden geldiğince hayata güzel bakmak ...
O boşluk devam edebilir bir süre ..önce tek bir konuda başlayın atıyorum kendini sevme ,değer verme birkac ay buna çalışın sonra ilişkiler sonra bolluk bereket gibi sırayı kendinize göre ayarlarsınız .
Ayrica siz icinizi dökmek isterseniz ya da soru sormak burdan birimiz mutlaka yardımcı olmaya çalışırız sevgiler
Merhaba,Arkadaşlar merhaba herkesekonuyu uzun süredir takip ediyorum. Ama bir türlü olumlu düşünceye geçemiyorum dışarıya öfkemi yansıtmasam da bazı durumlarda içimdeki öfkeyi kontrol edemiyorum. Aslında asıl altından kalkamadığım şöyle bir durum var. Evliliğimde eşimden sevgi görmüyorum hala bütün sevgisi ailesinin üzerinde sanki benim hayatında hiç yerim yokmuş gibi. Söz ile sevgi talep ettiğimde de pek karşılık göremiyorum. Başka alanlara yönelip kafamdan düşünceleri uzaklaştırmaya çalışıyorum acaba bende değersizlik duygusu olduğu için mi böyle hissediyorum diyorum ama böyle durumlar bile enerji ve bilinçaltı ile mi alakalı? Bu konuda vereceğiniz tüm tavsiyelere açığım desteklerinizi rica ediyorum sevgiler
Kendimi gerçek anlamda nasıl sevmem gerektiğini bilmiyorum sanırım sorun orda. Çünkü hayatıma hep öyle insanları seçtim. Şunu da merak ediyorum bu durumu sadece aile tarafından sevilmemeye mi bağlamalıyız? Yani yaşadığımız her şeyim sorumlusu biz miyiz? Hiç mi başka insanların eksiklikleri yok?Merhaba,
Merkeziniz,odağınız hep kendiniz olmalı. Sevgiyi önce kendinizden bekleyip,kendinizde bulmalısınız. Eşinizin ya da diğerlerinin sizinle ilgilenmemesi sizin kendize yansımanız sadece. Daha önceki değersizlik duyguları da öyle. Aileniz belki sizi sevmedi çünkü dna nız, hücreleriniz bu sevilmeme enerjileri ile kaplı. Hayattaki en önemli amacınız kendinizi sevmeyi öģrenmek belki de. Sevginin olmadigi yerde öfke vardır. Kendinizi sevmeyi öğrendiğinizde öfkeniz de dönüşecek, sevgisizliğe sadece "ne kadar yazık ki kendilerini bu mükemmel duygudan alıkoyuyorlar" diye bakacaksınız. Sevilmedeginize değil onların sevememesine acıyacaksınız.
Kendinizi nasıl seveceksiniz? En sevdiginiz şeyleri sadece kendiniz için yapıp,kendinizi şımartmayı öģreneceksiniz. Başkasına ayıp olmasın diye yaptığiniz yada yapmadiginiz her şeyi terketmelisiniz; çünkü bu şekilde en büyük ayıbı kendinize yapmış oluyorsunuz. İstemiyorsanız hayır demeyi öğreneceksiniz. İstediginize de evet demeyi tabi. Başkasına hayır dedikçe değerlisiniz emin olun. Tabi bu hayır derken kendinizden emin olacaksınız altinda acaba enerjisi olmayacak.
Ve tabi içsesinizle oynayacaksınız. Eğitilmemiş içses bizi sürekli eleştiren ebevyn gibidir. Bu eğitimsiz içsesi eleştiren ebevyn sesinden sınırsız sevgiyle dolu ebevynin sesine dönüştürmelisiniz.
Tanrılar okulu kitabı bu konuya bolca değiniyor. Buttrfly tavsiyesi üzerine okumuştumKendimi gerçek anlamda nasıl sevmem gerektiğini bilmiyorum sanırım sorun orda. Çünkü hayatıma hep öyle insanları seçtim. Şunu da merak ediyorum bu durumu sadece aile tarafından sevilmemeye mi bağlamalıyız? Yani yaşadığımız her şeyim sorumlusu biz miyiz? Hiç mi başka insanların eksiklikleri yok?
Konuşmaya dalıyorum ama o kitaba başlamak gözümü korkutuyordu. Özellikle e kitap şeklinde okuyacağım için of kim başlayacak diyordum. bir aydır falan öylece bekliyor. Sizin yazinizla şimdi okumak için gaza geldim. ( Gaza gelmeyi bekliyormuşum)Tanrılar okulu kitabı bu konuya bolca değiniyor. Buttrfly tavsiyesi üzerine okumuştumçok orijinal bir kitap. Bütününde mantık ve gerçekçilik aramadan dreamer karakterinin cümlelerini irdelerseniz 'başka insanların hiç mi eksiği yok sadece kendimizi mi eleştirmeliyiz?' konusunu netleştiriyor bence. Sizin dünyanız sizin çevrenizde, size birşeyler öğretmek üzere dönüyor. Telefonu açınca sorulan kiminle görüşüyorum sorusu yerine, ben kimim sorusunu yerleştirmek üzerine bir bölüm vardı hatta. Baya akılda kalıcı bir anlatımı var kitabın. Sizi ilgilendiren şey başkalarının yanlış yapması değil o yanlışları ya da yanlışı yapan kişileri hayatınıza nasıl ve neden çekmiş olduğunuz. Bunları hayatınıza çeken davranış kalıplarınızı farkedip iyileştirebilirseniz, sizi üzen insanlara mesafe koymayı ya da onları doğru şekilde hareket etmeye teşvik etmeyi öğrenebilirsiniz.
Teşekkür ederim tavsiyeniz içinTanrılar okulu kitabı bu konuya bolca değiniyor. Buttrfly tavsiyesi üzerine okumuştumçok orijinal bir kitap. Bütününde mantık ve gerçekçilik aramadan dreamer karakterinin cümlelerini irdelerseniz 'başka insanların hiç mi eksiği yok sadece kendimizi mi eleştirmeliyiz?' konusunu netleştiriyor bence. Sizin dünyanız sizin çevrenizde, size birşeyler öğretmek üzere dönüyor. Telefonu açınca sorulan kiminle görüşüyorum sorusu yerine, ben kimim sorusunu yerleştirmek üzerine bir bölüm vardı hatta. Baya akılda kalıcı bir anlatımı var kitabın. Sizi ilgilendiren şey başkalarının yanlış yapması değil o yanlışları ya da yanlışı yapan kişileri hayatınıza nasıl ve neden çekmiş olduğunuz. Bunları hayatınıza çeken davranış kalıplarınızı farkedip iyileştirebilirseniz, sizi üzen insanlara mesafe koymayı ya da onları doğru şekilde hareket etmeye teşvik etmeyi öğrenebilirsiniz.
Merhaba korkmayın bu kadar korku enerjisi daha fazla korkuyu negatifligi çeker. Önce kendinizi rahatlatinBi elimiz karnımızda bi elimiz kalbımızde birşeyde öğretmiştinz bana ama hatırlayamıyorum
Cok teşekkür ederimMerhaba korkmayın bu kadar korku enerjisi daha fazla korkuyu negatifligi çeker. Önce kendinizi rahatlatin
Bu sayfada tavsiye edildiyse muhtemelen ya nefes egzersizidir ya da meditasyon bende hatırlayamadım ama 4 - 2 - 4 nefes egzersizini öyle yapabilirsiniz. Burnunuzdan 4 sn ye yavaşça nefes alın 2 sn ye karninizda tutun (kendinizi kasmayin ya da sıkmayın rahat bir yerde oturun ya da uzanın) 4 sn ye de yavaşça verin. Nefes sonlarinda kisa bir olumlama kelimesi ya da cümlesi söyleyin sessiz ama duyacağınız kadar.
Ben " Sakin ol , Herşey yolunda, Hayata Güveniyorum " gibi o anki durumuma göre yapardım.
Başlangıçta 2-3 dk dan fazla yapmayın güzel kafa yapiyor basiniz dönmesin aman dikkat edin
Esma da tam hatırlayamadım ama sağolsunbuttrfly cok güzel esmalar önermişti bende unuttum şimdi. Ya Rahman, Ya Rahim, Ya Vekil çok okumuştum bende önceden
Allahim rast getirsin en hayirli güzel zamanda Sağlıkla neşeyle huzurla gelsin bebeğiniz inşallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?