Öncelikle şunu belirtmeliyim ki erkek arkadaşımı çok ama çok seviyorum.
Ne yaparsam yapayım kopamıyorum ondan..
2 sene bir beraberliğimiz oldu ve ayrılmıştım bazı SAÇMA sebeplerden dolayı.
Aradan zaman geçti onun başkasıyla görüşmeye başlamasını söylemesine bile göz yumdum. (Bunu itiraf ettiğinde çok kızmış ve kırılmıştım..)
O aralarda bile beni unutamadığını söylüyordu.
Düşünüyorumda o kızada haksızlık değilmidir bu?
Hem bana hem ona...
Onla defalarca ayrılmışlar ve görüşürken beni kaybetmek istememiş..
Onu benim kadar hiç sevmemiş, ağlamamış ayrıldıklarında..
Bana ağladığı kadar kimseye ağlamamış...
Sonra yeniden sevgili olduk.. 5,5 ay oldu...
Daha öncelerdede karışıyordu kıyafetime, makyajıma, saçıma fakat bu sefer durumu çok abartmaya başladı..
Bir şeylerden hep benim taviz vermemi bekliyor.
Özellikle makyaj konusunda..
Zaten çok makyaj yapan biri değilim ama o onuda istemiyor.
Doğal halim çok daha güzelmiş makyaj yaparak bunu bozuyormuşum.
Eyvallah dedim şimdilerde hiç yapmamaya kendimi alıştırmaya çalışıyorum.
Ardından topuklu ayakkabı meselesi onuda giymemi istemiyor..
Ona tamam buna tamam..
Hep benim tarafımdan bir şeyler için değişim kabulleniliyor.
Onun kararları kesinMİŞ..
Ne yapmam gerek kızlar.?
Bunları kabullenmek zoruma gidiyor ama seviyorumda aklım çok karışık...
Arkadaşlarım bile çok değiştiğimi söylüyorlar.
Ona itiraz ediyim derken DÜŞÜNCELER DAVRANIŞA DÖNÜŞÜYOR...
Ne yaparsam yapayım kopamıyorum ondan..
2 sene bir beraberliğimiz oldu ve ayrılmıştım bazı SAÇMA sebeplerden dolayı.
Aradan zaman geçti onun başkasıyla görüşmeye başlamasını söylemesine bile göz yumdum. (Bunu itiraf ettiğinde çok kızmış ve kırılmıştım..)
O aralarda bile beni unutamadığını söylüyordu.
Düşünüyorumda o kızada haksızlık değilmidir bu?
Hem bana hem ona...
Onla defalarca ayrılmışlar ve görüşürken beni kaybetmek istememiş..
Onu benim kadar hiç sevmemiş, ağlamamış ayrıldıklarında..
Bana ağladığı kadar kimseye ağlamamış...
Sonra yeniden sevgili olduk.. 5,5 ay oldu...
Daha öncelerdede karışıyordu kıyafetime, makyajıma, saçıma fakat bu sefer durumu çok abartmaya başladı..
Bir şeylerden hep benim taviz vermemi bekliyor.
Özellikle makyaj konusunda..
Zaten çok makyaj yapan biri değilim ama o onuda istemiyor.
Doğal halim çok daha güzelmiş makyaj yaparak bunu bozuyormuşum.
Eyvallah dedim şimdilerde hiç yapmamaya kendimi alıştırmaya çalışıyorum.
Ardından topuklu ayakkabı meselesi onuda giymemi istemiyor..
Ona tamam buna tamam..
Hep benim tarafımdan bir şeyler için değişim kabulleniliyor.
Onun kararları kesinMİŞ..
Ne yapmam gerek kızlar.?
Bunları kabullenmek zoruma gidiyor ama seviyorumda aklım çok karışık...
Arkadaşlarım bile çok değiştiğimi söylüyorlar.
Ona itiraz ediyim derken DÜŞÜNCELER DAVRANIŞA DÖNÜŞÜYOR...
