Öyle mi dersiniz, o kadar mı kötü gözüküyor durum.Acilen doktora. Normal değil.
Bende aynı fikirdeyimÖyle mi dersiniz, o kadar mı kötü gözüküyor durum.
Artık bu yangın haberlerinde iyice çöktüm kac gündür uyuyamıyorum bile. Yardım lazım gerçekten.Uzman desteği al. Ülkenin durumu iyi değil ama senin de değil gibi duruyor.
Muhtemelen öyle. Yapabileceklerimin sınırlı olduğunu bilmeme rağmen hayatimi ele geçiriyor bu üzüntü kafamı veremiyorum hiç bir şeye hani hobi vs bile yapamıyorum.Anksiyete bozukluğunuz olabilir mi acaba? Tüm bu felaketler evet üzücü ama sizin bu konuda yapabilecekleriniz sınırlı. Süper kahraman değilsiniz. Dünyayı kurtaracak gücünüz de böyle bir yükümlülüğünüz de yok. Tabii ki doğayı korumak, dünyaya yararlı olmak için elimizden geleni yapacağız ama kendimiz için de bir şeyler yapacağız. Kendi hayatınız için bir şeyler yapmak vicdan azabı çekilmesi gereken bir durum değil. Dünyaya yararlı olmak için kendiniz de iyilik hali içinde bulunmalısınız. O yüzden bu vicdan azabınız, aşırı sorumluluk duygunuz biraz anksiyete bozukluğu gibi geldi. Bir psikiyatra danışmanızda fayda var.
olaylar anında en az zararla çıkmak ve negatif ortamı pozitif hale getirmek tek gayem. aglamak, ölmek neyi değiştirecek . aglamak ve ölme planları yapmaktansa sizde gelecek planları yapın. insan oğlunu içindeki umut hayatta tutar . kaybetmemek gerek . bugun manavgat yandı çok üzücü bizimde cigerimiz yavrularımızın gelecegi yandı. aglamak çözüm mü, en yakın zamanda dikecegiz o ağaç fidelerini sabırla da büyütüp daha iyi sahip çıkan nesiller yetiştirecegiz.Ülkenin her yerinden başka felaket haberleri gelirken ben başka şeye odaklanamıyorum. Mesela bi kıyafet dükkanda kıyafet satsam yada alsam bile vicdan azabı duyuyorum artık. ülke bu haldeyken hala kendimizi düşünüyoruz, kapitalizme köle olmuşuz adeta ben içten içe çok vicdan yapiyorum bu durumu. Normal yaşayamıyorum, etrafımda hangi arabayı alsam, yada ikinci çocuğu mu yapsam gibi düşünceler çok garip geliyor. Ama biliyorum ki kimse rahatını bozmak istemiyor.
Ben her gün ağlıyorum neredeyse. Kendimi öldürmeyi bile düşünüyorum. Hayatımı adayacak amacım yok, kapitalist amaçlar boş geliyor para kazanayım, çocuk yapayım, araba alayım vs.
Hayvanları, doğayı kurtarmak istiyorum ama daha bi iki görüntü görsem ağlama geliyor, yeterince güçlü değilim psikolojik olarak. İçimi dökmek için yazdım bu konuyu da günlük işlere odaklanamıyorum çünkü hayatım tepetaklak oldu iyice. Yardım mi almam lazım ne yapmam lazım bilmiyorum.
Olabilir biraz fazla abartılı yaşıyorum ne yazik ki memnun değilim ben de elimden bir şey de gelmiyor, kafam hep oralarda dediğim gibi kendime makyaj malzemesi almak bile gereksiz geliyor.Normal olmayan sizsiniz aslinda. Hergun aglamakla, kendini oldurmekle bir seyler duzelmiyor neticede.
Bir tane hayatim var ve dogru duzgun yaşamaya calisiyorum ben. Elimden bir sey gelmeyen konularda aglayip, dusunmuyorum.
Eşimle birlikte kendimiz icin planlar kuruyoruz. Yapacak bir sey yok.
Bazen böyle düşünüyorum ben de sonra hemen karamsarlık geliyor yine ama böyle düşünen insanları okuma iyi geliyor teselli oluyorum. Ağlamak çözüm değil tabi ama çok güçsüz hissediyorum nedense.olaylar anında en az zararla çıkmak ve negatif ortamı pozitif hale getirmek tek gayem. aglamak, ölmek neyi değiştirecek . aglamak ve ölme planları yapmaktansa sizde gelecek planları yapın. insan oğlunu içindeki umut hayatta tutar . kaybetmemek gerek . bugun manavgat yandı çok üzücü bizimde cigerimiz yavrularımızın gelecegi yandı. aglamak çözüm mü, en yakın zamanda dikecegiz o ağaç fidelerini sabırla da büyütüp daha iyi sahip çıkan nesiller yetiştirecegiz.
Peki ne yiyor ne içiyor nasıl geçiniyorsunuz?Muhtemelen öyle. Yapabileceklerimin sınırlı olduğunu bilmeme rağmen hayatimi ele geçiriyor bu üzüntü kafamı veremiyorum hiç bir şeye hani hobi vs bile yapamıyorum.
Olabilir biraz fazla abartılı yaşıyorum ne yazik ki memnun değilim ben de elimden bir şey de gelmiyor, kafam hep oralarda dediğim gibi kendime makyaj malzemesi almak bile gereksiz geliyor.
aglamak üzülmek bizim insanların en güzel erdemi ama sonunda gülemeyi bilirsek, yoksa o karanlık kuyu ruhumuzu kaybettilir bize.Bazen böyle düşünüyorum ben de sonra hemen karamsarlık geliyor yine ama böyle düşünen insanları okuma iyi geliyor teselli oluyorum. Ağlamak çözüm değil tabi ama çok güçsüz hissediyorum nedense.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?