- 21 Ocak 2009
- 3.312
- 1.572
- 698
Merhabalar
Bir yıldır evliyim.
Bekarken daha aktif oldugum bi hayatım vardı.Malum biraz inzivaya çekildim.Doğum günüm vesılesıyle Ekim ayında, Arkadasım ıcın olan dogum gunu gecesı olmak uzere iki gece kız kıza tertip edilen programlara katıldım.Geç saatlere kadar süren eğlencemizin sonucu eşim tarafından hiç sorgulanmadım.Maksadım karışılması değil.Neredesin, nasıl dönersin diye iletişime dahi geçmedik. Hatta bir gece ülke gündemi nedeniyle sokaklar çok tekin değildi.Merak edilmiyor olmak garibime gitti.Eve gittiğimde üstelik uyuyordu eşim.. Geceye benimle katılan arkadaşlarım eşleri olan eşlik etti, eşi gelemeyen nasıl döneceği hakkında en azından bilgi edindi..
Yemek mevzusunda saatlerimiz uyuşmuyor.Ben yine de yakın olan zamanlarda bekliyorum.Bir akşam bir saat sonra geleceğini vaad ederek söylediği süreyi aşırdı.Bende o saate kadar bekledim. Tepki göstermedim elbet ama daha derin düşüncelere sevk etti beni.. En azından bekletmemek adına telefon açıp bilgilendirebilirdi.Sadece geldiğinde sen yeseydin keşke dedi.. Zaten gün boyu çalışan insanlarız.Bulusabileceğimiz tek yer akşam sofrası ve biraz tv önünde vakit geçirebilmek..
Hasta olduğumda ilgilenir tabiki. Kalk kendine ıhlamur yap demişliği vardır. Gerekirse doktora götürmeyi teklif eder.Aklına geldiğinde yine söyler...Arar söyler.. Bi keresinde başka şehirde anne-baba ziyaretine gittik.O gün yediğim dokundu, ağır mide bulantıları ve halsizlik nöbeti vesaire evde kalmak durumunda kaldım.Anne ve babası da evdeydi.Eşim ablalarıyla programa devam etti.. Ve o gün beni arayıp sormadı.. Nasıl olduğumu.. Ablaları bile daha alakadardı, arayıp bişeye ihtiyacım var mı diye sordular..
Kendisi spor yapıyor, deli gibi koşsun bayılır.Bende kendisine eşlik etmeyi çok arzu ediyorum.İlk zamanlar ayağımdaki sağlık problemi daha sonra solunum yolu sıkıntıları eşlik edemedim tabi..Koşu ekibiyle birlikte hoplaya zıplaya gider.. Yürüyüş yapmak istediğimi ve bana eşlik etmesini arzu ettiğimi dile getirdim.Ben yürüyemem birlikte gideriz, ben koşarım sen yürürsün dedi.. Ki hala beni teşvik etmeyi bırakın giderken bi kere gel bile demedi.. Ablasıyla sohbetinde bi kere koşmayıp ta evde ne yapıcam dediğini duymuşluğum var yani..Üstüne birde uzun süredir birlikte yaptığımız aktivite yok yani..
Gün içinde telefonlaşmayalı uzun zaman oluyor.Yoğunluğumu bildiğimden ve üstüne bir kere bu konu yüzünden carladığından aramaya çekinir oldum.En azından gün içinde konuşmamız gereken şeyleri acil durumlarda yazıyorum yada konu hakkında konuşmamız gerektiğini bildiriyorum.Daha bazı konuları konusmadık bile... Akşam mutlaka telefon açıyorum.. Bazı zamanlar uzun uzun tekrar aramak durumunda kalıyorum Meşgul çünkü eve dönüş yolunda birileriyle görüşüyor..
Artık ciddi ciddi eşimle konusmak istiyorum.. Gerekli mi sizce..
Bir yıldır evliyim.
Bekarken daha aktif oldugum bi hayatım vardı.Malum biraz inzivaya çekildim.Doğum günüm vesılesıyle Ekim ayında, Arkadasım ıcın olan dogum gunu gecesı olmak uzere iki gece kız kıza tertip edilen programlara katıldım.Geç saatlere kadar süren eğlencemizin sonucu eşim tarafından hiç sorgulanmadım.Maksadım karışılması değil.Neredesin, nasıl dönersin diye iletişime dahi geçmedik. Hatta bir gece ülke gündemi nedeniyle sokaklar çok tekin değildi.Merak edilmiyor olmak garibime gitti.Eve gittiğimde üstelik uyuyordu eşim.. Geceye benimle katılan arkadaşlarım eşleri olan eşlik etti, eşi gelemeyen nasıl döneceği hakkında en azından bilgi edindi..
Yemek mevzusunda saatlerimiz uyuşmuyor.Ben yine de yakın olan zamanlarda bekliyorum.Bir akşam bir saat sonra geleceğini vaad ederek söylediği süreyi aşırdı.Bende o saate kadar bekledim. Tepki göstermedim elbet ama daha derin düşüncelere sevk etti beni.. En azından bekletmemek adına telefon açıp bilgilendirebilirdi.Sadece geldiğinde sen yeseydin keşke dedi.. Zaten gün boyu çalışan insanlarız.Bulusabileceğimiz tek yer akşam sofrası ve biraz tv önünde vakit geçirebilmek..
Hasta olduğumda ilgilenir tabiki. Kalk kendine ıhlamur yap demişliği vardır. Gerekirse doktora götürmeyi teklif eder.Aklına geldiğinde yine söyler...Arar söyler.. Bi keresinde başka şehirde anne-baba ziyaretine gittik.O gün yediğim dokundu, ağır mide bulantıları ve halsizlik nöbeti vesaire evde kalmak durumunda kaldım.Anne ve babası da evdeydi.Eşim ablalarıyla programa devam etti.. Ve o gün beni arayıp sormadı.. Nasıl olduğumu.. Ablaları bile daha alakadardı, arayıp bişeye ihtiyacım var mı diye sordular..
Kendisi spor yapıyor, deli gibi koşsun bayılır.Bende kendisine eşlik etmeyi çok arzu ediyorum.İlk zamanlar ayağımdaki sağlık problemi daha sonra solunum yolu sıkıntıları eşlik edemedim tabi..Koşu ekibiyle birlikte hoplaya zıplaya gider.. Yürüyüş yapmak istediğimi ve bana eşlik etmesini arzu ettiğimi dile getirdim.Ben yürüyemem birlikte gideriz, ben koşarım sen yürürsün dedi.. Ki hala beni teşvik etmeyi bırakın giderken bi kere gel bile demedi.. Ablasıyla sohbetinde bi kere koşmayıp ta evde ne yapıcam dediğini duymuşluğum var yani..Üstüne birde uzun süredir birlikte yaptığımız aktivite yok yani..
Gün içinde telefonlaşmayalı uzun zaman oluyor.Yoğunluğumu bildiğimden ve üstüne bir kere bu konu yüzünden carladığından aramaya çekinir oldum.En azından gün içinde konuşmamız gereken şeyleri acil durumlarda yazıyorum yada konu hakkında konuşmamız gerektiğini bildiriyorum.Daha bazı konuları konusmadık bile... Akşam mutlaka telefon açıyorum.. Bazı zamanlar uzun uzun tekrar aramak durumunda kalıyorum Meşgul çünkü eve dönüş yolunda birileriyle görüşüyor..
Artık ciddi ciddi eşimle konusmak istiyorum.. Gerekli mi sizce..