Duygularınızı elbette bastırmayın ama şu an için bir şey demeyin.Evet evet bir de bu durum var işte. Konuyu ben açınca haklılık payımı aza indirgiyorum gibi hissettim bende.
Ama duygularımı da bastırmak istemiyorum.
Dediğiniz gibi doğru zamanda doğru üslupla çok daha sağlılıklı sonuç alacağım sanırım
Beni bu kadar iyi anlamanız inanın duygulandırdı, gözlerim doldu. Bi an hayatım film şeridi gibi geçti gözümün önünden....Duygularınızı elbette bastırmayın ama şu an için bir şey demeyin.
Tam okumadım ama estetik ameliyatınızla ilgili açtığınız konuda da kayınvalidenizle ilgili sorun yaşamışsınız.
17 yaşınızdayken anneciğinizin vefatı, ki başınız sağ olsun, babanızın size sahip çıkmaması, galiba tek çocuksunuz da kardeşiniz yok diye anladım, annenizin vefatından hemen sonra tabir yerindeyse evlendirilmeniz, eşinizin yaptıkları, çocuklarınızı vermeyeceğini söylemesi, çalışmanıza izin verilmemesi, kayınvalidenizin ben anneyim benim duygularıma saygı duyacaksın demesi.
Galiba siz kimsesizliğinizden vuruluyorsunuz ya da ben yanlış anladım bilmiyorum, ne olursa olsun kendinizi ezdirmeyin ama adımlarınızı hep doğru zamanda doğru şekilde atın.
Benle konuştuktan sonra haklı olduğumu düşündü çünkü. Bana sormuştu sen hiç aradın mı annem böyle sitem ediyor dedi. Bende evet aradım diyip açıklama yapınca. Hmm tamam sen haklısın dedi.Eşinizde çok saçma iş yapmış madem haklısınız ne diye size söylüyor annesine birşey diyemiyor
Üzülmeyin lütfen, benden size tavsiye henüz 3. çocuğunuz küçük anladığım kadarıyla ama biraz daha büyüdüğünde ne yapıp edip eşinizi ikna edin ve iş hayatına atılın, size maddi manevi iyi gelecektir, ayrıca bu hayatta kimseye yüzde yüz güven olmaz, hiçbir şeyin de garantisi yoktur, o yüzden kendi göbeğinizi kaşıyacak tırnağınız olmalı.Beni bu kadar iyi anlamanız inanın duygulandırdı, gözlerim doldu. Bi an hayatım film şeridi gibi geçti gözümün önünden....
Kimsesizlik çok çok zor. Gönlüm yarım..
Rabbim kimseyi anasız bırakmasın. Annen yoksa babanda yok derler bizim burda gerçekten yaşadım ve gördüm. Bi abim var tek kız değilim ama abi de erkek olunca tam konuşamıyorum, dertleşemiyorum, onun üzülmesini de hiç istemiyorum zaten.
Tüm bunlara rağmen aşırı enerjik bi insanım aşırı...
Ama insanlar onu bile yadırgıyor. Yas tutmamı istiyorlar.
Şu son 2-3 senedir de şükür evliliğimi oturttum diyebilirim. İyi niyetimin ve kimsesizliğimin insanlar çok farkında ve beni kullanıyorlar bu ise beni çok üzüyor.
Bir yandan zaten eğitim hayatıma devam etmeye çalışıyorum çocuklarla pek olmasa da .... diğer yandan da eşimi yavaş yavaş işliyorum bi butiğim olsun falan diye...Üzülmeyin lütfen, benden size tavsiye henüz 3. çocuğunuz küçük anladığım kadarıyla ama biraz daha büyüdüğünde ne yapıp edip eşinizi ikna edin ve iş hayatına atılın, size maddi manevi iyi gelecektir, ayrıca bu hayatta kimseye yüzde yüz güven olmaz, hiçbir şeyin de garantisi yoktur, o yüzden kendi göbeğinizi kaşıyacak tırnağınız olmalı.
Eşiniz dahil herkes nasılsa kimsesiz, maddi olarak da bize bağlı, susup oturmak zorunda diye düşünmekten de vazgeçer böylece.
Rica ederimBir yandan zaten eğitim hayatıma devam etmeye çalışıyorum çocuklarla pek olmasa da .... diğer yandan da eşimi yavaş yavaş işliyorum bi butiğim olsun falan diye...
Eşimle sorunlarımızı açtığımızdan beri ben daha fazla söz hakkına sahibim evde zaten. Eskiden eşim daha ataerkil bir insandı şimdi ise daha da törpülendi.
Yani önceden hayır dediği zaman onu yapması imkansızı, şimdi ise imkansız biraz zaman alıyor diyeyim yani.
Tavsiyeleriniz, bana değer verip konumu, yazımı takip etmeniz için de çok çok çokkkk teşekkür ederim
Allah razı olsunRica ederim17 yaşında annesiz kaldığınızı ve hemen evlendirildiğinizi okuyunca içim buruldu, çok gençsiniz de sanırım, 26 yaşında kızım var bir an onu düşününce, annelik hissiyle yazdım.
Allah yolunuzu açık etsin, huzurunuz daim olsun
Allah size ve yavrularınıza sağlıklı ömürler versin, kimse annenizin yerini dolduramaz hasretine merhem olamaz ama dilerim evlatlarınız hasretinizi biraz olsun bastırır, onlardan gülersiniz inşaallah.Allah razı olsun
Bu tavsiyelerinizi bende annemden almış gibi kuağıma küpe edeceğim o zaman
Rabbim sizi ve tüm anneleri vakitsiz bir şekilde yavrularından ayırmasın.
Biz evlatlar çok zor şeyler yaşıyoruz çünkü arkadan ..
Hiç uğraşma açıklama yapmaya falan. Güzel dilden anlayan bir insan gibi durmuyor. Boşa kendini yorma.herkese günaydın.
Kayınvalidem insanlar gözünde aşırı merhametli sessiz ve sakin görünür.
Ben ise konuşkan ama aşırı fedakar hatta bu devirde yaptıklarımı kimse yapmaz diye aşırı takdir edilirim.
Neyse mevzuya geleyim bundan tahmini 20 gün önce meme büyütme ameliyatı oldum ve kayınvalidem bi kaç gün sonra evimden gidip bir faks hiç aramadı. Gitmesini bende istedim, gitmesi de gerekiyordu. ( engelli kaynım var )
Ama gittikten sonra asla arayıp sormadı ki kendisi aşırı dikkat eder aranıp sormaya biraz sonra anlayacaksınız zaten. Sonrasında ben toparlandım derken çok geçmeden eşimin dedesi vefat etti yani kayınvalidemle de orda görüşmüş olduk ben hiç bey olmamış gibi devam yanına gittim ettim ki bu durumu çokta Fazla umursamamıştım zaten. Eşime de annen beni hiç aramadı da demedim ki zırt bırt kv karalayan bi tip değilim.
Kendisi korona oldu cenaze sonrası, hastaneye yatırıldı. Evde ise kayınpederim, 30 yaşındaki engelli kaynım ve cenaze için askerden izne gelen kaynım vardı. Benim vicdanım gerçekten çok yakın. Onlara her gün yemek yapıp gönderdim resil olmasınlar diye. Kayınvalidem için çarşıya çıkıp gerekli pijama takımını, iç çamaşaırlarını aldım gönderdim. Kayınvalidem hastaneden çıkıp evine geldi yine arıyorum soruyorum bi isteğin var mı falan... çünkü ben kendi rahmetli annemden de çok hastalık gördüğüm için hastalara karşı gerçekten aşırı hassasım. Allah rızası için yaparım yani.
Neyse bi dün arayamadım, evde değildim tüm gün çünkü. Akşam eşimle otururken “annem güceniyor gelmediniz hiç yanıma diye sen aradın mı hiç ?” dedi. Ben ise şok. “ ben bir tek bugün arayamadım onun haricinde sende biliyorsun yemeklerini yapıp gönderdim ettim ki ayrıca gelmediniz derken ? Koronalı birisine nasıl gidebiliriz ? Bu çok saçma değil mi ? ” dedim.
Eşimde “bence de öyle ama işte annem beklemiş kendi kendine ” dedi. O an var ya bana bi geldiler. Bende anlattım ameliyatımda gittikten sonra torunlarını dahi merak edip aramadığını etmediğini ve sonra sordum eşime “ kendisine karşı bu kadar hassas olan annem bana karşı da aynı hassasiyeti göstermesi gerekmez miydi? ”
Eşim de evet haklısın dedi... konu öyle kapandı.
Evet kızlar size sorum bugün kayınvalidemi arayıp “anne sen böyle böyle düşünmüşsün de sende beni hiç aramadın ben sana gönül koymadım, aklıma gelmedi de, ben bir gün aramayınca eşime onları söylemen ne kadar doğru? ” gibisine bişey söyleyim mi ? Ya da bişey söylememe tamam derseniz tam olarak ne söyleyim bende zihnimde toparlayamıyorum yardımcı olun.
Ya da hiç bişey söylemeyim böyle gitsin mi ? Ne bileyim işte bi akıl verin. Ben eden bulur Zihninde birisi olsaydım onları yapmazdım. Ama şu an da düşünüyorum eden gerçekten bulsa mıydı diye
Aminnnn. Rabbim hepimize hayırlı evlatlar nasip etsin inşallah.Allah size ve yavrularınıza sağlıklı ömürler versin, kimse annenizin yerini dolduramaz hasretine merhem olamaz ama dilerim evlatlarınız hasretinizi biraz olsun bastırır, onlardan gülersiniz inşaallah.
Sağolun yorumunuz için çok teşekkür ederimHiç uğraşma açıklama yapmaya falan. Güzel dilden anlayan bir insan gibi durmuyor. Boşa kendini yorma.
Ben sizin yaptığınız gönderdiğiniz yemekleri falan biliyor sandım o yüzden yoksa tabii söylemesi daha iyi.Benle konuştuktan sonra haklı olduğumu düşündü çünkü. Bana sormuştu sen hiç aradın mı annem böyle sitem ediyor dedi. Bende evet aradım diyip açıklama yapınca. Hmm tamam sen haklısın dedi.
Ay bide bilmiyorum da bana söylemesi daha iyi oldu bence.
Benden gizli annesiyle konuşup, bana da açıklama fırsatı vermeden, aklı karışsaydı daha iyi olmazdı herhalde.
Beni bu kadar iyi anlamanız inanın duygulandırdı, gözlerim doldu. Bi an hayatım film şeridi gibi geçti gözümün önünden....
Kimsesizlik çok çok zor. Gönlüm yarım..
Rabbim kimseyi anasız bırakmasın. Annen yoksa babanda yok derler bizim burda gerçekten yaşadım ve gördüm. Bi abim var tek kız değilim ama abi de erkek olunca tam konuşamıyorum, dertleşemiyorum, onun üzülmesini de hiç istemiyorum zaten.
Tüm bunlara rağmen aşırı enerjik bi insanım aşırı...
Ama insanlar onu bile yadırgıyor. Yas tutmamı istiyorlar.
Şu son 2-3 senedir de şükür evliliğimi oturttum diyebilirim. İyi niyetimin ve kimsesizliğimin insanlar çok farkında ve beni kullanıyorlar bu ise beni çok üzüyor.
Bilmem ikisi de olabilir. Ama neticede eşin sana hak vermiş. Bir de bir dahakine naçizane tavsiyemdir ailesine ne yapıyorsan eşine göstere göstere yap. Onun yanında ara, ona söyle bak ailene şunu gönderiyorum yapayım mı vs vs. Bak annesine seni savunmamis. Kocana kızdım. Evet sana hak vermiş ama annesine ela sürekli seni aradı, babama yemek gönderdi falan diyebilirdi.Oğlu kendisi için gerçekten kıymetli değildir. Kıymetli olduğunu söylese dahi çok açık yüreklilikle ciddi anlamda kırar. Hele de eşimin hiç ummadığı ithamlarla kırar.
Bir de şunu sormak istiyorum. Ben aradığımda hiç bişey olmamış gibi konuşursa sitemi oğluna mı olur sizce ? yoksa arkadan benim hakkımda oğlunu doldurmuş da olamaz mı ?
Gerçekten kestiremediğim için soruyorum.
Eger Eşine öyle söylemişse, kayınvaliden çok ayıp yapmış. Ayrıca kayınvalidenin o lafını da eşinin sana taşıması çok yanlış. Eşin Senin yaptığın şeyleri görmüyor mu? Anne çok ayıp senin için neler neler yaptı diye seni savunması gerekiyordu. Bence kv yi arayıp hesap sorarsan Çok yüz göz olmuş olursun. Ayrıca sonuçta sana eşin anlatmış, belki de kendi oğluna niye ilgilenmiyorsun diye naz yaptı, eşin de erkeklerin yaptığı gibi senin üzerine çekmeye çalışıyor olabilir. Belkide kadın hastanede sıkıldı ona naz yapıyor, ben senin yerinde olsam üste çıkardım, eşime ben o kadar ilgilendim, sen kendi anneni arayıp soruyor musun, bana garip geliyor bence çok ilgili değilsin vs deyip onun üstüne atardım. Kayınvalideyi de bence ara, üste çıkmasın sonra, ama mesafe koyarsınherkese günaydın.
Kayınvalidem insanlar gözünde aşırı merhametli sessiz ve sakin görünür.
Ben ise konuşkan ama aşırı fedakar hatta bu devirde yaptıklarımı kimse yapmaz diye aşırı takdir edilirim.
Neyse mevzuya geleyim bundan tahmini 20 gün önce meme büyütme ameliyatı oldum ve kayınvalidem bi kaç gün sonra evimden gidip bir faks hiç aramadı. Gitmesini bende istedim, gitmesi de gerekiyordu. ( engelli kaynım var )
Ama gittikten sonra asla arayıp sormadı ki kendisi aşırı dikkat eder aranıp sormaya biraz sonra anlayacaksınız zaten. Sonrasında ben toparlandım derken çok geçmeden eşimin dedesi vefat etti yani kayınvalidemle de orda görüşmüş olduk ben hiç bey olmamış gibi devam yanına gittim ettim ki bu durumu çokta Fazla umursamamıştım zaten. Eşime de annen beni hiç aramadı da demedim ki zırt bırt kv karalayan bi tip değilim.
Kendisi korona oldu cenaze sonrası, hastaneye yatırıldı. Evde ise kayınpederim, 30 yaşındaki engelli kaynım ve cenaze için askerden izne gelen kaynım vardı. Benim vicdanım gerçekten çok yakın. Onlara her gün yemek yapıp gönderdim resil olmasınlar diye. Kayınvalidem için çarşıya çıkıp gerekli pijama takımını, iç çamaşaırlarını aldım gönderdim. Kayınvalidem hastaneden çıkıp evine geldi yine arıyorum soruyorum bi isteğin var mı falan... çünkü ben kendi rahmetli annemden de çok hastalık gördüğüm için hastalara karşı gerçekten aşırı hassasım. Allah rızası için yaparım yani.
Neyse bi dün arayamadım, evde değildim tüm gün çünkü. Akşam eşimle otururken “annem güceniyor gelmediniz hiç yanıma diye sen aradın mı hiç ?” dedi. Ben ise şok. “ ben bir tek bugün arayamadım onun haricinde sende biliyorsun yemeklerini yapıp gönderdim ettim ki ayrıca gelmediniz derken ? Koronalı birisine nasıl gidebiliriz ? Bu çok saçma değil mi ? ” dedim.
Eşimde “bence de öyle ama işte annem beklemiş kendi kendine ” dedi. O an var ya bana bi geldiler. Bende anlattım ameliyatımda gittikten sonra torunlarını dahi merak edip aramadığını etmediğini ve sonra sordum eşime “ kendisine karşı bu kadar hassas olan annem bana karşı da aynı hassasiyeti göstermesi gerekmez miydi? ”
Eşim de evet haklısın dedi... konu öyle kapandı.
Evet kızlar size sorum bugün kayınvalidemi arayıp “anne sen böyle böyle düşünmüşsün de sende beni hiç aramadın ben sana gönül koymadım, aklıma gelmedi de, ben bir gün aramayınca eşime onları söylemen ne kadar doğru? ” gibisine bişey söyleyim mi ? Ya da bişey söylememe tamam derseniz tam olarak ne söyleyim bende zihnimde toparlayamıyorum yardımcı olun.
Ya da hiç bişey söylemeyim böyle gitsin mi ? Ne bileyim işte bi akıl verin. Ben eden bulur Zihninde birisi olsaydım onları yapmazdım. Ama şu an da düşünüyorum eden gerçekten bulsa mıydı diye