Eğitim, Kariyer, Evlilik

Merhaba hanımlar. Ben Anadolu Meslek Lisesi mezunuyum ve 20 yaşındayım. Kısa bir zaman sonra da çok şükür düğünüm var. Evliliği kendim istedim ve çok şükür şu an için pişman değilim. En büyük destekçim eşim her konuda maddi manevi.
Benim güzel giden bir iş hayatım vardı, maaşım düzenli yatıyodu, sigortam yatırılıyodu, çalışma saatlerim uygundu, bazen yoğun oluyodu ama aşık olduğum işi yapıyodum. /gazetecilik// Şubat ayında çalıştığım yer kapatıldı. Bir çok yere iş görüşmesine gittim ama ya gittiğim yerler iş yerine benzemiyordu, ya çalışanlar maaş ödemiyor diye yakınıyordu ve düzenli iş hayatıma geri dönemedim. Aylardır boştayım. Ve sanırım bunalımdayım. TV de muhabir gördüğümde bile içim gidiyor, evlat acısı gibi. Haber yazdığım, milletvekillerine ulaşmak için göbek çatlattığım günleri özlüyorum. Ben bu işsiz kaldığım sürede eğitimin önemini anladım. Gerçi iletişim mezunlarının çoğu da benim durumumdaymış sektörden dolayı ama olsun. Eğitim şart!
Önümde daha uzun bir yol var. Ben hissediyorum miskinliğe alıştım. Bundan kurtulmak istiyorum. Bana yardım eder misiniz? Açıköğretim Fakültesi'nde bir bölüme yazılmak istiyorum bazı bölümlere formasyon verilmeye de başladı. Hangi bölümü tercih etmeliyim? Bu süre zarfında kendimi geliştirmek için neler yapmalıyım? Evleniyorum evin geçimini kocamın omzuna yüklemek istemiyorum nasıl geçime katkıda bulunmalıyım. aşık olduğum işte iş bulamayacağım sanırım umudum tükendi her gittiğim iş görüşmesinde moralim bozuluyor.

Lütfen bana yardım edin, başarılı bir iş hayatım olsun istiyorum. Her gün yeni bir başarıya imza attığım günleri özlüyorum.
Bunun olmasını istiyorsan,20 yaşında evlenmekten ziyade,eğitimini tamamlayıp kendi ayaların üzerinde duracaksın canım.
 
Merhaba hanımlar. Ben Anadolu Meslek Lisesi mezunuyum ve 20 yaşındayım. Kısa bir zaman sonra da çok şükür düğünüm var. Evliliği kendim istedim ve çok şükür şu an için pişman değilim. En büyük destekçim eşim her konuda maddi manevi.
Benim güzel giden bir iş hayatım vardı, maaşım düzenli yatıyodu, sigortam yatırılıyodu, çalışma saatlerim uygundu, bazen yoğun oluyodu ama aşık olduğum işi yapıyodum. /gazetecilik// Şubat ayında çalıştığım yer kapatıldı. Bir çok yere iş görüşmesine gittim ama ya gittiğim yerler iş yerine benzemiyordu, ya çalışanlar maaş ödemiyor diye yakınıyordu ve düzenli iş hayatıma geri dönemedim. Aylardır boştayım. Ve sanırım bunalımdayım. TV de muhabir gördüğümde bile içim gidiyor, evlat acısı gibi. Haber yazdığım, milletvekillerine ulaşmak için göbek çatlattığım günleri özlüyorum. Ben bu işsiz kaldığım sürede eğitimin önemini anladım. Gerçi iletişim mezunlarının çoğu da benim durumumdaymış sektörden dolayı ama olsun. Eğitim şart!
Önümde daha uzun bir yol var. Ben hissediyorum miskinliğe alıştım. Bundan kurtulmak istiyorum. Bana yardım eder misiniz? Açıköğretim Fakültesi'nde bir bölüme yazılmak istiyorum bazı bölümlere formasyon verilmeye de başladı. Hangi bölümü tercih etmeliyim? Bu süre zarfında kendimi geliştirmek için neler yapmalıyım? Evleniyorum evin geçimini kocamın omzuna yüklemek istemiyorum nasıl geçime katkıda bulunmalıyım. aşık olduğum işte iş bulamayacağım sanırım umudum tükendi her gittiğim iş görüşmesinde moralim bozuluyor.

Lütfen bana yardım edin, başarılı bir iş hayatım olsun istiyorum. Her gün yeni bir başarıya imza attığım günleri özlüyorum.

Başlık zaten kendini ele veriyor.Eğitim ve kariyerin yanına o kelime hiç olmamış arkadaşım.Habercilik günlerini özlüyorsun ama öğretmenlik düşünüyorsun,ne alaka ? Sen önce ne olmak istediğine karar ver.Ama şu an bekleyen 250.000'den atama bekleyen öğretmen olduğunu unutma.

85 zor bir puan değil , kitap yüzü açmadan 70 almıştım 2 sene önce, sıkı bir çalışma ile 85 yapabilirm, çok yardımcı oldun hem de sağ ol.

Lise düzeyinde 85 hiçbir işe yaramaz.Düz memurluk istiyorsanız 95 ve üstü.Alay etmiyorum,puanlara bakabilirsiniz.:31:
 
Back
X