• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Elalem ne der kaygısıyla saklanarak yaşamak

Zamanla bence her şey rahına oturur siz de evlilikle yıllandıkça daha da rahatlatsınız onlar da sizi bilirler ilişmezler sizde olaya biraz gizem katın yer bildirimi yapmadan paylaşın ama fikirlerinizi söylemekten kaçınmayın.
Herkes kendi geliniyle ilgilense keşke :)) Gizemli olunca da merak ediyorlar.
 
Benim eşimin tarafida kapalıdır ben açığım ha Allah bana da nasip etsin ama hiç kendimi kısıtlamadım bi nisan elbisem vardı sırtım yakam acıktı kayinvalidem beni görünce donmustu. Ama alıştılar onlar için yaşayamam onlara ayak uyduramam om
 
Merhabalar ,benim aklıma bir şey takıldı size sormak ve tecrübelerinizden faydalanmak istiyorum.

Öncelikle kısa bir girizgah yapayım ki meselenin özü anlaşılsın :) Ben babam ve annemle arkadaş gibi olduğumuz,hiç bir şeyi birbirimizden saklamadığımız bir ailede büyüdüm. Bizim ailemizde her kararda benim de fikirlerim alınırdı ve kararlarıma da hep saygı duyulurdu. Babam ve annem beni eleştirse dahi "Yapmayacaksın! Yapamazsın!" Gibi yaklaşımlarda asla bulunmadılar. Rahat rahat büyüdüm ve evlendim.

Eşimin ailesi ise oldukça muhafazakar ve kendilerine benzemeyen kişileri eleştirirler ve her şeyi ayıplama eğilimindeler.

Asıl olaya geliyorum. Eşimle bayram tatilimizi planlarken bütçemizi de planlıyorduk. Baktım ki hem bayram tatili uzun,hem eşimin memleketine gitmek için yol uzun,hem tüm sülalesiyle bir araya gelmektense tatile çıkmak çok cazip eşime şöyle bir teklifte bulundum: "Acaba biz bu bütçeyle tatile mi çıksak,eğer bayramda memleketine gidersek tekrar tatile gitmemiz zor olabilir." Biraz konu üzerine konuştuktan sonra eşim "Tamam bak o zaman tatile çıkalım" dedi ve sonra incilerini sıraladı.
Ama bizimkiler bilmesin (sülaleden bahsediyor anne babadan değil).

Ben de zaten kimseyi arayıp tatile gideceğimizi ilan edecek değilim ama tatilde beğendiğim bir manzaranın bile fotoğrafını paylaşamayacak mıyım? Dedim. Paylaşırsın,sonuçta o an çektiğini bilmediklerinden yorum yapamazlar dedi.(Belki de bu durumda işler dolayısıyla gelemedik denilecek)
Çekincesini anlıyorum. Daha ben nişanlıyken benim için eşimin dınısının dıdısı bundan sonra bir annendeysen 4 bizde olacaksın,bayramda da ilk gün burada olacaksınız demişti,fikir yapıları biraz enteresan ama sırf onlar konuşacak diye ben saklanarak mı yaşamalıyım?

Dışarıda fotoğraf çekinirken önce masadaki sigaraları ve küllüğü toplama eğilimine giriyorum çünkü bilmiyorlar. Bilseler neler neler söylerler. Eşim de asla bilmemeleri gerektiğini,sırf bu yüzden beni sevmeyebileceklerini dahi söylüyor.

Eşimin beklentisi-
söyleme
Söylemediğin halde öğrenir ve konuşurlarsa takma
Onlar sen göstere göstere bir şeyleri yaptığın için konuşurlarsa bir şey yapamam çünkü öyleler,cevaplarını sen ver.

Gereksiz konularda,gereksiz yere kaça kaça ve bazen de yalan söyleyerek yaşamak canımı sıkıyor. Siz olsanız naparsınız? Sırf onlar konuşacak diye olmadığım gibi davranmak ikiyüzlülük gibi geliyor da:süslü:
Ben 9 yıldır ayrı yaşadığım eşime geri döndüm. Evliliğime kaldığım yerden devam ediyorum. Annelerin haberi yok. Olsa huzurunu kaçırır. Eşin ortamı idare ederek huzurunu koruyor. Demek ki sülale toksik.
 
Benim eşimin tarafida kapalıdır ben açığım ha Allah bana da nasip etsin ama hiç kendimi kısıtlamadım bi nisan elbisem vardı sırtım yakam acıktı kayinvalidem beni görünce donmustu. Ama alıştılar onlar için yaşayamam onlara ayak uyduramam om

Nişanda benim elbisem açıktı :) İstemedeki elbisem de kısaydı. Gelinliğim daha normaldi onlara nazaran. Yorumları da şu oldu,ne kadar yaşlı gibi göstermiş seni makyaj,tanıyamadık :)) Ben de kayınvalideniz gibi dondum kaldım
 
Ben 9 yıldır ayrı yaşadığım eşime geri döndüm. Evliliğime kaldığım yerden devam ediyorum. Annelerin haberi yok. Olsa huzurunu kaçırır. Eşin ortamı idare ederek huzurunu koruyor. Demek ki sülale toksik.

Uuuuu :)) Bunu bile haber vermemek diye bir şey varsa benimkinler iyice ufaldı toz tanesi kadar kaldı. Evliliğinizi aileler mi bozmuştu peki?
 
Eşiniz sizden yana,o yüzden kafaya takmayın keyfinize bakın derim. İnsanları ve içinde yetiştiği kültürü değiştirmek mümkün değil. Eşiniz de sizin kafanız ağrımasın, size olumsuz bir laf gelmesin diye kendince önlem alıyor. Ben eşinizin tutumunu beğendim. Bence gerisi teferruat. Çevreyi unutun ,tatilinizin tadını çıkarın.:super:
 
Merhabalar ,benim aklıma bir şey takıldı size sormak ve tecrübelerinizden faydalanmak istiyorum.

Öncelikle kısa bir girizgah yapayım ki meselenin özü anlaşılsın :) Ben babam ve annemle arkadaş gibi olduğumuz,hiç bir şeyi birbirimizden saklamadığımız bir ailede büyüdüm. Bizim ailemizde her kararda benim de fikirlerim alınırdı ve kararlarıma da hep saygı duyulurdu. Babam ve annem beni eleştirse dahi "Yapmayacaksın! Yapamazsın!" Gibi yaklaşımlarda asla bulunmadılar. Rahat rahat büyüdüm ve evlendim.

Eşimin ailesi ise oldukça muhafazakar ve kendilerine benzemeyen kişileri eleştirirler ve her şeyi ayıplama eğilimindeler.

Asıl olaya geliyorum. Eşimle bayram tatilimizi planlarken bütçemizi de planlıyorduk. Baktım ki hem bayram tatili uzun,hem eşimin memleketine gitmek için yol uzun,hem tüm sülalesiyle bir araya gelmektense tatile çıkmak çok cazip eşime şöyle bir teklifte bulundum: "Acaba biz bu bütçeyle tatile mi çıksak,eğer bayramda memleketine gidersek tekrar tatile gitmemiz zor olabilir." Biraz konu üzerine konuştuktan sonra eşim "Tamam bak o zaman tatile çıkalım" dedi ve sonra incilerini sıraladı.
Ama bizimkiler bilmesin (sülaleden bahsediyor anne babadan değil).

Ben de zaten kimseyi arayıp tatile gideceğimizi ilan edecek değilim ama tatilde beğendiğim bir manzaranın bile fotoğrafını paylaşamayacak mıyım? Dedim. Paylaşırsın,sonuçta o an çektiğini bilmediklerinden yorum yapamazlar dedi.(Belki de bu durumda işler dolayısıyla gelemedik denilecek)
Çekincesini anlıyorum. Daha ben nişanlıyken benim için eşimin dınısının dıdısı bundan sonra bir annendeysen 4 bizde olacaksın,bayramda da ilk gün burada olacaksınız demişti,fikir yapıları biraz enteresan ama sırf onlar konuşacak diye ben saklanarak mı yaşamalıyım?

Dışarıda fotoğraf çekinirken önce masadaki sigaraları ve küllüğü toplama eğilimine giriyorum çünkü bilmiyorlar. Bilseler neler neler söylerler. Eşim de asla bilmemeleri gerektiğini,sırf bu yüzden beni sevmeyebileceklerini dahi söylüyor.

Eşimin beklentisi-
söyleme
Söylemediğin halde öğrenir ve konuşurlarsa takma
Onlar sen göstere göstere bir şeyleri yaptığın için konuşurlarsa bir şey yapamam çünkü öyleler,cevaplarını sen ver.

Gereksiz konularda,gereksiz yere kaça kaça ve bazen de yalan söyleyerek yaşamak canımı sıkıyor. Siz olsanız naparsınız? Sırf onlar konuşacak diye olmadığım gibi davranmak ikiyüzlülük gibi geliyor da:süslü:
Zaten sende böyle davranrsan eşin için yapmış olursun yani eşinle arandaki bağa bağlı bence. Sinir bozucu evet ama bazen bazı fedakarlıklarda yapılıyor böyle işte. Sen kendini öyle hisstme bence. Kendi dünyanda eşinle özgür ol. Onların alanına girince gayet resmi ol bence. Ben böyle yapıyrm. Bi şeklde biz girmesek de onlar bizim dünyamıza giriyor ama başka problemler yoksa idare edileblr diye düşünyrm
 
Eşiniz sizden yana,o yüzden kafaya takmayın keyfinize bakın derim. İnsanları ve içinde yetiştiği kültürü değiştirmek mümkün değil. Eşiniz de sizin kafanız ağrımasın, size olumsuz bir laf gelmesin diye kendince önlem alıyor. Ben eşinizin tutumunu beğendim. Bence gerisi teferruat. Çevreyi unutun ,tatilinizin tadını çıkarın.:super:

:) yorumunuz için çok teşekkür ederim. Evet ne kültürü ne de değer yargılarını değiştiremem değiştirmeyi de istemem ama tıpkı onların olduğu gibi farklı bir kültür ve farklı değer yargılarım var benim de.ben kendimi de bu yüzden zapdedemiyorum zaten. Eşimin benden yana olduğunun farkındayım ama niyeyse bu tarz noktalarda takılıp kalıyorum bazen :) Evet,anın tadını çıkarmak en iyisi..
 
Merhabalar ,benim aklıma bir şey takıldı size sormak ve tecrübelerinizden faydalanmak istiyorum.

Öncelikle kısa bir girizgah yapayım ki meselenin özü anlaşılsın :) Ben babam ve annemle arkadaş gibi olduğumuz,hiç bir şeyi birbirimizden saklamadığımız bir ailede büyüdüm. Bizim ailemizde her kararda benim de fikirlerim alınırdı ve kararlarıma da hep saygı duyulurdu. Babam ve annem beni eleştirse dahi "Yapmayacaksın! Yapamazsın!" Gibi yaklaşımlarda asla bulunmadılar. Rahat rahat büyüdüm ve evlendim.

Eşimin ailesi ise oldukça muhafazakar ve kendilerine benzemeyen kişileri eleştirirler ve her şeyi ayıplama eğilimindeler.

Asıl olaya geliyorum. Eşimle bayram tatilimizi planlarken bütçemizi de planlıyorduk. Baktım ki hem bayram tatili uzun,hem eşimin memleketine gitmek için yol uzun,hem tüm sülalesiyle bir araya gelmektense tatile çıkmak çok cazip eşime şöyle bir teklifte bulundum: "Acaba biz bu bütçeyle tatile mi çıksak,eğer bayramda memleketine gidersek tekrar tatile gitmemiz zor olabilir." Biraz konu üzerine konuştuktan sonra eşim "Tamam bak o zaman tatile çıkalım" dedi ve sonra incilerini sıraladı.
Ama bizimkiler bilmesin (sülaleden bahsediyor anne babadan değil).

Ben de zaten kimseyi arayıp tatile gideceğimizi ilan edecek değilim ama tatilde beğendiğim bir manzaranın bile fotoğrafını paylaşamayacak mıyım? Dedim. Paylaşırsın,sonuçta o an çektiğini bilmediklerinden yorum yapamazlar dedi.(Belki de bu durumda işler dolayısıyla gelemedik denilecek)
Çekincesini anlıyorum. Daha ben nişanlıyken benim için eşimin dınısının dıdısı bundan sonra bir annendeysen 4 bizde olacaksın,bayramda da ilk gün burada olacaksınız demişti,fikir yapıları biraz enteresan ama sırf onlar konuşacak diye ben saklanarak mı yaşamalıyım?

Dışarıda fotoğraf çekinirken önce masadaki sigaraları ve küllüğü toplama eğilimine giriyorum çünkü bilmiyorlar. Bilseler neler neler söylerler. Eşim de asla bilmemeleri gerektiğini,sırf bu yüzden beni sevmeyebileceklerini dahi söylüyor.

Eşimin beklentisi-
söyleme
Söylemediğin halde öğrenir ve konuşurlarsa takma
Onlar sen göstere göstere bir şeyleri yaptığın için konuşurlarsa bir şey yapamam çünkü öyleler,cevaplarını sen ver.

Gereksiz konularda,gereksiz yere kaça kaça ve bazen de yalan söyleyerek yaşamak canımı sıkıyor. Siz olsanız naparsınız? Sırf onlar konuşacak diye olmadığım gibi davranmak ikiyüzlülük gibi geliyor da:süslü:
Esiniz de hakli siz de haklisiniz ama siz degil konuşanlar ikiyüzlü. Cok takmaya calisin asiri takip laf eden olursa agzinin payini verin. Tatil konusunda da çaktırmamaya calison hatta engelleyin sosyal medAdan kapattım deyin.
 
Zaten sende böyle davranrsan eşin için yapmış olursun yani eşinle arandaki bağa bağlı bence. Sinir bozucu evet ama bazen bazı fedakarlıklarda yapılıyor böyle işte. Sen kendini öyle hisstme bence. Kendi dünyanda eşinle özgür ol. Onların alanına girince gayet resmi ol bence. Ben böyle yapıyrm. Bi şeklde biz girmesek de onlar bizim dünyamıza giriyor ama başka problemler yoksa idare edileblr diye düşünyrm

Eşimle aramdaki bağ çok kuvvetli.Ama ben benim için böyle bir fedakarlık yapmasını asla istemezdim. Kim eleştirirse eleştirsin sen böylesin,benim eşimsin ve herkes seni böyle kabul etmek zorunda derdim ve eleştirene de tavrımı koyardım. Bazen şakalaşırken dahi bu tarz şakalar güzel değil eşim alınır belki diye hemen savunmaya alıyorum çünkü onu çok seviyorum.

Bu zamana kadar hep eşimin istediği gibi davrandım ama niyeyse hep içime dert oldu böyle olması çünkü sanki olmadığım biri gibi davranıp eleştirecekleri yönlerimi saklıyor ve yapmacık bir cici kız rolü çiziyorum. Oysa ne onların onaylarına ne de sevgilerine ihtiyacım yok :)Eşimle özgürüm ama onlar özel alanımız hakkında çok meraklılar. Sorup sorup duruyorlar bir şey söylemesem bile. Merakları bitse beklentileri bitmiyor. Oysa ben onlara hiç bir şey vaadetmedim. Sadece ve sadece eşimle evlendim.
 
Merhabalar ,benim aklıma bir şey takıldı size sormak ve tecrübelerinizden faydalanmak istiyorum.

Öncelikle kısa bir girizgah yapayım ki meselenin özü anlaşılsın :) Ben babam ve annemle arkadaş gibi olduğumuz,hiç bir şeyi birbirimizden saklamadığımız bir ailede büyüdüm. Bizim ailemizde her kararda benim de fikirlerim alınırdı ve kararlarıma da hep saygı duyulurdu. Babam ve annem beni eleştirse dahi "Yapmayacaksın! Yapamazsın!" Gibi yaklaşımlarda asla bulunmadılar. Rahat rahat büyüdüm ve evlendim.

Eşimin ailesi ise oldukça muhafazakar ve kendilerine benzemeyen kişileri eleştirirler ve her şeyi ayıplama eğilimindeler.

Asıl olaya geliyorum. Eşimle bayram tatilimizi planlarken bütçemizi de planlıyorduk. Baktım ki hem bayram tatili uzun,hem eşimin memleketine gitmek için yol uzun,hem tüm sülalesiyle bir araya gelmektense tatile çıkmak çok cazip eşime şöyle bir teklifte bulundum: "Acaba biz bu bütçeyle tatile mi çıksak,eğer bayramda memleketine gidersek tekrar tatile gitmemiz zor olabilir." Biraz konu üzerine konuştuktan sonra eşim "Tamam bak o zaman tatile çıkalım" dedi ve sonra incilerini sıraladı.
Ama bizimkiler bilmesin (sülaleden bahsediyor anne babadan değil).

Ben de zaten kimseyi arayıp tatile gideceğimizi ilan edecek değilim ama tatilde beğendiğim bir manzaranın bile fotoğrafını paylaşamayacak mıyım? Dedim. Paylaşırsın,sonuçta o an çektiğini bilmediklerinden yorum yapamazlar dedi.(Belki de bu durumda işler dolayısıyla gelemedik denilecek)
Çekincesini anlıyorum. Daha ben nişanlıyken benim için eşimin dınısının dıdısı bundan sonra bir annendeysen 4 bizde olacaksın,bayramda da ilk gün burada olacaksınız demişti,fikir yapıları biraz enteresan ama sırf onlar konuşacak diye ben saklanarak mı yaşamalıyım?

Dışarıda fotoğraf çekinirken önce masadaki sigaraları ve küllüğü toplama eğilimine giriyorum çünkü bilmiyorlar. Bilseler neler neler söylerler. Eşim de asla bilmemeleri gerektiğini,sırf bu yüzden beni sevmeyebileceklerini dahi söylüyor.

Eşimin beklentisi-
söyleme
Söylemediğin halde öğrenir ve konuşurlarsa takma
Onlar sen göstere göstere bir şeyleri yaptığın için konuşurlarsa bir şey yapamam çünkü öyleler,cevaplarını sen ver.

Gereksiz konularda,gereksiz yere kaça kaça ve bazen de yalan söyleyerek yaşamak canımı sıkıyor. Siz olsanız naparsınız? Sırf onlar konuşacak diye olmadığım gibi davranmak ikiyüzlülük gibi geliyor da:süslü:
Anlladigim kadariyla esiniz sizi kisitlamiyor. Sigara icme yada ne tatiliymis gitmezsek memlekete ayıp olur gibi konuşmalar geçmiyor. E esiniz size saygı gosteriyosa sizde biraz eşinize yardımcı olun. Esiniz ne yapsada aile yapısını değiştiremez. Ve iki tarafida hoşnut etmek istiyo sizi kirmayip sizinle tatile gitmeyi istiyosa sizde onu kirmayip ailesine birazcık istediği gibi davtlranirsaniz bu iki yuzluluk değil eşiniz için biseyler yapmak olur.
 
Esiniz de hakli siz de haklisiniz ama siz degil konuşanlar ikiyüzlü. Cok takmaya calisin asiri takip laf eden olursa agzinin payini verin. Tatil konusunda da çaktırmamaya calison hatta engelleyin sosyal medAdan kapattım deyin.

Engelleyeceğim o konuda kararlıyım. Çok mülayim davranmıyorum,tabii ki cevap veriyorum ama takmama konusunda çok da başarılı olamıyorum :) Ama güzel bir şey önermiş üyelerden birisi,siz kaçarak yaşamıyorsunuz,onlar bilmeyi haketmiyor diye düşünün demiş. Böyle düşüneceğim sanırım çok çok söylememem gereken bir durum olursa çünkü bu fikir içimi rahatlattı.
 
Eşimle aramdaki bağ çok kuvvetli.Ama ben benim için böyle bir fedakarlık yapmasını asla istemezdim. Kim eleştirirse eleştirsin sen böylesin,benim eşimsin ve herkes seni böyle kabul etmek zorunda derdim ve eleştirene de tavrımı koyardım. Bazen şakalaşırken dahi bu tarz şakalar güzel değil eşim alınır belki diye hemen savunmaya alıyorum çünkü onu çok seviyorum.

Bu zamana kadar hep eşimin istediği gibi davrandım ama niyeyse hep içime dert oldu böyle olması çünkü sanki olmadığım biri gibi davranıp eleştirecekleri yönlerimi saklıyor ve yapmacık bir cici kız rolü çiziyorum. Oysa ne onların onaylarına ne de sevgilerine ihtiyacım yok :)Eşimle özgürüm ama onlar özel alanımız hakkında çok meraklılar. Sorup sorup duruyorlar bir şey söylemesem bile. Merakları bitse beklentileri bitmiyor. Oysa ben onlara hiç bir şey vaadetmedim. Sadece ve sadece eşimle evlendim.
Haklısınız ama dediğim gibi eşi niz aile yapısını istede değiştiremez. Sizin bazı huylarinizi sevmiyor olabilirler ve esiniz iki tarafida idare etmek zorunda. Sizin aile yapinizla onun aile yapısı çok zıt. Ve bence eşinizle aranizds bi problem yoksa bu idare edilebilir bir durum.
 
Anlladigim kadariyla esiniz sizi kisitlamiyor. Sigara icme yada ne tatiliymis gitmezsek memlekete ayıp olur gibi konuşmalar geçmiyor. E esiniz size saygı gosteriyosa sizde biraz eşinize yardımcı olun. Esiniz ne yapsada aile yapısını değiştiremez. Ve iki tarafida hoşnut etmek istiyo sizi kirmayip sizinle tatile gitmeyi istiyosa sizde onu kirmayip ailesine birazcık istediği gibi davtlranirsaniz bu iki yuzluluk değil eşiniz için biseyler yapmak olur.

Eşim bana saygı duyuyor evet. Söylediğiniz gibi yaptım hep ama içime sinmedi :) Sanırım bu engellenmiş hissetmemden kaynaklandı ama artık çok ekstrem bir durumla karşılaşırsam "onlara ne ki bilecekler,bilmesinler" diye düşüneceğim. Onun dışında böyle düşünemeyeceğim durumlarda da kendimi kasmayacağım aman ne derler diye :) Biraz ben biraz o taraf daha ferah bir alan buluruz herhalde. Çünkü ben onlara bir şeyler vaadetmedim şöyleyim böyleyim diye. Eşim beni olduğum gibi kabullendi ve biz evlendik. Sırf onların akrabasıyla evlendim diye onların kalıbına giremem neticede
 
Benim eşimin tarafida kapalıdır ben açığım ha Allah bana da nasip etsin ama hiç kendimi kısıtlamadım bi nisan elbisem vardı sırtım yakam acıktı kayinvalidem beni görünce donmustu. Ama alıştılar onlar için yaşayamam onlara ayak uyduramam om
Aynen canim
Kim nasil isterse oyle yasasin ama ben de kimseye uymak zorunda degilim degil mi ya?:halay:
 
Bizim ilk sene kayınvalıdemın akrabaları bir iki fotograf yüzünden çook geziyolar,paralarını savuruyorlar demişler.
Biz her zaman kimeneee yaaa modunda oldugumuz için bir süre sonra sesleri kesildi,izlemeye devam ediyorlar. Elalem ne der diye düşünerek yaşayamam.
Eşin de zamanla takmayıp sana ayak uyduracaktır.
 
Back
X