- 26 Kasım 2016
- 356
- 379
- 18
- 38
sankı ıcımdeki ses 33e falan gelirsem artık olsun diye kendı kendıme ısteyecegım ama allah bılır tabi 33 den sonra da olmuyormus istememe ragmen:) nasip işte hakkımızda hayırlıısı
sankı ıcımdeki ses 33e falan gelirsem artık olsun diye kendı kendıme ısteyecegım ama allah bılır tabi 33 den sonra da olmuyormus istememe ragmen:) nasip işte hakkımızda hayırlıısıahaaaaaaa benden biri daha valla bu icindeki yasla icindeki cocuk ruhuyla alakalı bence 7 senedir evliyim hala kararsızım bi an diyorum ama olsun yanımda bi arkadas olur bosansamda bosanmasamda bi dhaa evlenmem cocugumla takılır giderim diyorum
bazende ayyyy daha hayat güzel yasıyoruz diyorum 30 a1 kalayım bende
millete bakma valla hem 20 sinde anne olurlar hemde 1 sene icinde cöker anneleri cocuk bakar facede ayy cocuk bakmak cok zorrrrrrrrrrrrrrrrrrr diye yazarlar cok komık geliyo bana istemeden sırf aman yasım geldi yada hadi evlendik seneyi devirdik hadi cocuk olsun demek
bence istemiyosa insna isteyene kadar beklemeli kısmey bu isler demekki bizim ruhumuzdada yok anne olmak belli bi süre
annem yok malesef annemi erken yaslarda kaybettim destegım yok cocuk için destekte ıstemıyorum ki canım yıllarca herseyı kendım goğüslemeye çalısmıs biri olarak kımsenın yardımınıda istemıyorum.bu sürede kafamda ki sorular daha farklı psikologla bile halledemediğim sorunlar...Ben 27 yaşında yaşında evlendim. 31 yaşında anne oldum. Ben gerek evlenmeden önce gerek evlendikten sonra bebek fikrine pek sıcak bakanlardan değildim. Hatta olmasa da olur demişliğim vardır malesef. Yavaş yavaş bu fikre alıştım.
Bu düşüncelerimin etkisi var mı yok mu bilmiyorum. Doğum sonrası çok sıkıntılı zamanlar geçirdim. Bu konuda iyi bir örnek değilim.
Biyolojik olarak bildiğiniz gibi 35 yaş sonrası daha riskli. Ve tabiki istediğiniz anda da olmama ihtimali de var.
Birde aile içi sıkıntılardan dolayı demişsiniz. Annenizde dahil mi bu sıkıntılara? Doğum sonrası size destek biri gerek. Anneniz veya bir başkası birisi gerek.
Özür dilerim hatırlattığım için. Mekanı cennet olsun.annem yok malesef annemi erken yaslarda kaybettim destegım yok cocuk için destekte ıstemıyorum ki canım yıllarca herseyı kendım goğüslemeye çalısmıs biri olarak kımsenın yardımınıda istemıyorum.bu sürede kafamda ki sorular daha farklı psikologla bile halledemediğim sorunlar...
daha önceki konularımdan bilen bilir sorunlu bir ailede büyüdüğümden çocuk fikrine sıcak bakmıyorum.
hazır değilim yasım 29 çevremde aşırı baskılar var vebal yüklemeleri var ayrıca cocugum olmuyor diye dedikodular da varbunları onemsemıyorum ama ileride pişman olurmuyum diyede kendımı sorgulamaya basladım yaş geçiyor malum eylülde 30 yasıma gireceğim biraz korku kapladı içimi hayatta en korktugum sey pişmanlık size sorum anne olma yaşı en geç nedir? vaktim geçiyormu ilerleyen yaşlarda tehlikeleri nelerdir kafam bunlarla fazlasıyla mesgul bu ara. sorarsanız ah diyorum keske 25 yasımda olsaydım suan 5 sene daha bekler 30 da anne olurdum ama hayat işte zaman gecıp gıdıyor durduramıyoruz.
hayat boyu hep sevgilim oldu, hiç bir zaman düğün nişan gibi saçma şeylerin hayalini kurmadım. hiç birine "işte bundan iyi baba olur" demedim. Her zaman mezun olup iş kadını olma hayalleri kurdum. Herkes beni eleştirdiği için çocukları hiç sevmiyorum diyemezdim. 7 senelik ilişkim bittiğinde 27 yaşındaydım ve evlilik hazırlıklarından önce bitti. O teklif etmişti ve ben de kabul etmiştim ama böyle bohça çeyiz gibi saçma hazırlıklar yapmıyorduk. 28 yaşıma kadar asla evlenmicem düşüncesi daha da kuvvetlendi çünkü çok yıpranmıştım. sonra karşıma bir adam çıktı, ruhsal olarak çok çöküktüm, tüm yaralarımı tamir etti. bir sene sonra evlendik. önceden anlaştım ama çocuk yapmıyacağız en az 4 sene diye. geç evlendiğimden dolayı ailem ve eşimin ailesi çocuk için çok bunalttı ama hem fizyolojik hem psikolojik kendimi hazır hissetmiyordum. burada çocuk istemediğime dair başlık açmıştım, tabiri caiz ise tüm saygısızlar beni linç edecekti, bu kadar hamile kalamayan üyesi olan bir sitede böyle başlık açılır mıymış? neyse çok uzattım. tam karar verdiğimiz gibi 4 sene sonra çocuk istedik ve çocuğumuz olmadı. çocuğu hala istemiyoruz malum bu ülkeye çocuk doğmaz, sadece artık zamanı geldi eminimki 45 yaşlarımda çocuk diye öleceğim. neyse. çocuğumun olmayışının sebebi ise yıllardır genetik bir hastalık taşımamış. annem 38 yaşında menopoza girmişti ama biz stresten sanmıştık. meğerse yumurta rezervi azlığı varmış veya amh diye bir değer var, bu hormonla alakalı, onun düşüklüğü hastalığı. diyeceksin ki annen seni doğurmuş ama. abimi 20, beni 24 yaşında doğurmuş. o yaşlarda sorun yok. şuan ben 34'üme doğru gidiyorum ama yumurtalıklarım 43 yaşındaki bir kadının doğurganlığına sahip. ayrıntılı yazdım kusura bakma, neye karar verirsen ver mutlaka sağlıklı olup olmadığını kontrol ettir. doktor bize bir tane doğurup bir köşeye atsaydın keşke ilk evlendiğin zaman dedi. hormonlarına amh, fsh değerlerine mutlaka baktır, yumurtalarını saydır. daha sonra çok üzülme benim gibi. şimdi bir kız evladım olursa 18 yaşını da görürsem hemen doktora götüreceğim bana geçen hastalık onda da var mı diye. biz cahillik ettik, ona yaşatmayacağım.
Hamile misiniz şimdi?hayat boyu hep sevgilim oldu, hiç bir zaman düğün nişan gibi saçma şeylerin hayalini kurmadım. hiç birine "işte bundan iyi baba olur" demedim. Her zaman mezun olup iş kadını olma hayalleri kurdum. Herkes beni eleştirdiği için çocukları hiç sevmiyorum diyemezdim. 7 senelik ilişkim bittiğinde 27 yaşındaydım ve evlilik hazırlıklarından önce bitti. O teklif etmişti ve ben de kabul etmiştim ama böyle bohça çeyiz gibi saçma hazırlıklar yapmıyorduk. 28 yaşıma kadar asla evlenmicem düşüncesi daha da kuvvetlendi çünkü çok yıpranmıştım. sonra karşıma bir adam çıktı, ruhsal olarak çok çöküktüm, tüm yaralarımı tamir etti. bir sene sonra evlendik. önceden anlaştım ama çocuk yapmıyacağız en az 4 sene diye. geç evlendiğimden dolayı ailem ve eşimin ailesi çocuk için çok bunalttı ama hem fizyolojik hem psikolojik kendimi hazır hissetmiyordum. burada çocuk istemediğime dair başlık açmıştım, tabiri caiz ise tüm saygısızlar beni linç edecekti, bu kadar hamile kalamayan üyesi olan bir sitede böyle başlık açılır mıymış? neyse çok uzattım. tam karar verdiğimiz gibi 4 sene sonra çocuk istedik ve çocuğumuz olmadı. çocuğu hala istemiyoruz malum bu ülkeye çocuk doğmaz, sadece artık zamanı geldi eminimki 45 yaşlarımda çocuk diye öleceğim. neyse. çocuğumun olmayışının sebebi ise yıllardır genetik bir hastalık taşımamış. annem 38 yaşında menopoza girmişti ama biz stresten sanmıştık. meğerse yumurta rezervi azlığı varmış veya amh diye bir değer var, bu hormonla alakalı, onun düşüklüğü hastalığı. diyeceksin ki annen seni doğurmuş ama. abimi 20, beni 24 yaşında doğurmuş. o yaşlarda sorun yok. şuan ben 34'üme doğru gidiyorum ama yumurtalıklarım 43 yaşındaki bir kadının doğurganlığına sahip. ayrıntılı yazdım kusura bakma, neye karar verirsen ver mutlaka sağlıklı olup olmadığını kontrol ettir. doktor bize bir tane doğurup bir köşeye atsaydın keşke ilk evlendiğin zaman dedi. hormonlarına amh, fsh değerlerine mutlaka baktır, yumurtalarını saydır. daha sonra çok üzülme benim gibi. şimdi bir kız evladım olursa 18 yaşını da görürsem hemen doktora götüreceğim bana geçen hastalık onda da var mı diye. biz cahillik ettik, ona yaşatmayacağım.
evet, neredeyse kısırdım, 2 ocak için tüp bebek randevusu almıştık 1 ay önce, doktorlar çocuğun olmaz doğal yollarla dedi. 13 aralıkta öğrendim hamileymişim. mucize gebelik,ben de hala inanamıyorum.Hamile misiniz şimdi?
Maşallah çok sevindim.Dilerim bebeğinizi sağlıklı bir şekilde kucağınıza alınevet, neredeyse kısırdım, 2 ocak için tüp bebek randevusu almıştık 1 ay önce, doktorlar çocuğun olmaz doğal yollarla dedi. 13 aralıkta öğrendim hamileymişim. mucize gebelik,ben de hala inanamıyorum.
Maşallah çok sevindim.Dilerim bebeğinizi sağlıklı bir şekilde kucağınıza alın
gelinim 34 yaşında.bir yıl oldu evleneli.henüz birşey yok.en iyi ihtimalle,şimdi hamile kalsa,35 inde doğum yapacak.bana göre geç,gençlere göre normal.yani kişiye ve şartlara göre değişiyor.
bense 20 yaşında evlendim.21 de anne oldum.çok erkenmiş,şimdiki aklım olsaydı,25 ten önce yapmazdım.çünkü cahildim ve çok hatalar yaptım.
Harika yalnız degilmisim. ..kızım 12 ye girecek ve ben bu ay korunmayi bırakacağım. ..Eşim çok istekli ki ben de iki yılda anca ikna oldum. ..ki yaşım 38 :))Yaş biraz sizin fiziksel durumuza bağlı yumurta kaliteniz rezervleriniz iyiyse 40 tan sonra bile olur....
ilk bebeğimi 37 yaşımda kucağıma aldım...şimdi ikinci kızımı bekliyorum yaşım 40 ve korunmayı bıraktığım ay hamile kaldım...
Enerji ve geç anne olmaya gelince hepsi şehir efsanesi anne olarak çocuğumla birlikte büyümek değil önce büyüyüp sonra çocuk büyütmek çok daha sağlıklı çünkü insan yetiştirmek gerçekten çok önemli aman işte birlikte büyüyoruz düşüncesi hiç bana göre değil...
Endişe ile çocuk yapma derim...önce kendini iyi ve hazır hisset sonra anne olmanın keyfini hazzını yaşa....bu şekilde o kadar güzel ki...daha olgun daha sabırlı olacağına eminim...gençken daha sabırlı olma işi de hikaye
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?