Uzun süre düşündükten sonra buraya yazma gereği duydum çünkü kendi kendime işin içinden çıkamadım.dusundukce uzadı kafamda konu..
Özetlemek gerekirse çok yakın arkadaşım hatta kardeşim(15seneyi aşkın bir mazimiz var)dediğim insanin ben hamile olduktan sonraki bana karşı sergilediği garip davranışları.ilk hamileligimi öğrenenlerdendir kendisi ve çok sevindi hatta ağladı karşımda.ve o günden sonra "evde ne yaparsam sanada tatman icin getircem,ne istersen yapacağım söyle yeterki"derdi bende kızım saçmalama canım birşey istemiyor ki sen gel yeter derdim.her geldiginde bunu soylerdi.sonra birgün kızının kermesi olduğunda börek yapmıştı ordaki anneler de çok beğenmişler o böreği anlata anlata bitirememislerdi. yapcaksan bundan yap dedim gulerek tamam yapcam soz dedi.ve ramazan geldi o bizi davet etti yemeğe.şunu yapcam bunu yapcam derken başka ne yapayım dedi bende o arkadaslarinin övdüğü meşhur böreğinden yap dedim sürekli bunu söyleyip duruyorsun gıcık olmaya başladım dedi.o an boğazım düğümlendi.tamam dedim yapma zaten doyurdun beni laflarinla yazdim o da bana sen hele bir dogur ben biriktiririm bunlari yazmis,neyse dedim oruc vurdu kafasina heralde ama yinede akşam davetine gittim.sonraki zamanlarda ise ben davet edecektim onları ailecek ve o sıralarda annesinin yanına gideceklerdi bayram tatili birleştiği için.ne zaman gidiyorsunuz diye özellikle 2 kez sordum cuma veya cumartesi dedi.cumatesi gidiverin cuma davetimiz var buyrun gelin dedim.basladi yine niye o kadar geç kalmışız niye o cumartesi gitmeliymis(ki ben daveti dışarda verdiğim için anca yer bulmuştum )canın isterse hep böyle yapıyorsun teklif var ısrar yok diyip kapadım tlfnu.2 gün sonra bir mesaj teklifin hala geçerli mi davet için diye mesaj atmış buyur gel dedim,geldiler bayramdan sonra annem çok ciddi bir ameliyat olacaktı gelirim ben demiş anneme ne geldiği oldu ne aradığı ki annemin onun üzerinde çok hakkı vardır.. bayramda bana kutlama mesaji atmış bende ona attım okadar ve beni annesinin yanına gitmeden günde 3 kez arayan insan 2 aydır aramiyor sormuyor.ben hamileyim en çok isteyenlerden biriydi güya hamile olmamı,ki benim ilk 3 ayim halsiz bitkin geçti ona bile laf etti,ben ilk kez böyle birşey gördüm ben hiç senin gibi olmadim surekli halsizsin uykulusun soylesin boylesin diye...ben onun hamileliklerinde hep çektim onu alttan aldım ve asla onu yalnız bırakmadım.simdiyse o beni ne arıyor ne soruyor.bu ve buna benzemedik birsürü yaptıkları var hep alttan alan affeden bendim geçmiş yılların hatrı var diye.ama şu hassas dönemimde beni anlamadıysa artık anlayacağını da pek düşünmüyorum.kendisini seviyorum ama aşırı kırgınım.ne yapmam nasıl bir yol izlemem lazım fikirlerinize ihtiyacım var arkadaslar
[/QUOT
kimseyi kardeşim yerine koymadım bugüne kadar, yaş46