Bu yaziyi okuyana kadar yorum yazmsyacaktim, üzüntülüsün diye böyle düsünüyosun dedim kendime.Kimsenin ne yazdığı garip karşılanmasın evet sağlam bir oğlum var allah korusun ona bir şey olsa kafayı yerim ama bakarım onunla bir yaşanmışlığım var beni görmüş anne demiş hissetmiş düşünün bebeğim ömrü boyunca beni göremeyecek çünkü beyinsel körlük var algılama konuşma yürüme yok
Nefret yok duygularımda sadece üzülüyorum öpüp kokluyorum bu durumda olmadığın ı varsayıyorum şuan annemlerde kalıyor doktor takipleri orada ben işe başlayacağım beşiğine bakıp ağlıyorum göğüslerim den süt akıyor ağlıyorum ben bunları hakedecek ne yaptım düşüncesi aklımdan çıkmıyor
Her sabah uyandığımda bunun bir kabus olduğunu hayal ediyorum büyük oğluma bakıp bakıp ağlıyorum oğlum hep kardeşi olsun diye dua ederdi geceleri allahım kardeşim sağlıklı olsun huzurlu yaşasın derdi onlar aklıma geliyor ne zaman büyüyecek beraber oynayacağı z diyor içim parçalanıyor
o dogdugu anda anormallik oldugunu nasil anlamazlarki o an hemen kuveze gidebilirdi yogun bakima alinabilirdi devletmi ozelmi
kesinlikle aynı şekil de düşünüyorum benim akrabam da da vardı böyle çocukBüyük bir yenidoğan yoğun bakım ünitesinde hemşireyim. Tonla olay gördüm . Engelli bebekler de dahil tabii. Ailede birinin, hele de bir çocuğun engelli olması tüm aileyi etkileyen, sarsan bir şey. Çok psikolojisi bozulan, bu çocuklara bakmak için kendini yeteri kadar sabırlı veya güçlü göremeyen, bu yüzden bu çocukları evlatlık veren aileler bile çıkıyor. Onları evlat edinen aileler zaten kendileri istediği için yine hevesli bir şekilde alıyorlar. Benim bile var engelli sayılabilen bir çocuğu evlat edinme isteğim, neyse.
Ben bu durumdaki kimseye 'aa ne biçim annesin, insan çocuğuna böyle der mi, vazgeçer mi" diyemiyorum. İnsan psikolojisi zaten karmaşık bir şey; herkesinki de farklı tepki verebiliyor olaylara. Psikolojisi bozulmuş, tüm hayatını sarsan bir şey yaşıyorlar. Uzaktan bakıp "Senin şimdi şöyle düşünmen lazım, böyle hissetmen lazım" gibi dersler vermek çok kolay ama faydasız. Bir şey diyemiyorum ben o yüzden.
Tek diyebileceğim psikiyatrik tedavinizi bırakmayın. Ve bu çocuğa bakıp bakamayacağınızı iyi düşünün. Çocuk sahibi olamayıp, çocuk olsun ne olursa olsun diye düşünüp engelli çocukları severek sahiplenip çok iyi bakan aileler var çünkü. Çocuk açısından bakarsak, bir çocuğa, hele de engelli bir çocuğa, en iyi hayatı sunabilecek, ona en iyi bakabilecek aile her zaman biyolojik ailesi olmayabiliyor.
bu yuzden ozelde bi sorun ciktigi zaman devletdeki gibi tecrube ekipman olmadigi icin gittim devlette dogum yaptim. sorunda cikti zor dogum oldu bebek dogdu aglamiyor dedim ee annesi strese girerse aglamaz tabi dedi ebe alti yedi saniye sonra agladi bebegimin yuzunu bile gormeden hooopp kuveze goturduler haberim yok..ama o kadar ilgi alaka vardiki yenidoganda kendimi ozelde hissettim.Allah bin kez razi olsun diyorum.devleti begenmeyin daha sizler..
İşte tam da bu yüzden hastaneye dava aç diyor yorum yapanlar. En azında biraz gelirin olur ve bebeğine daha iyi şartlar da bakarsın diye...
Şu zamana kadar hep mutlu ve huzurluydum kendimi hep şanslı hissederim allahım ettiğim tüm duaları kabul etmişti inancım da sağlamdı çalışıp didindim haram para yemedim içki kumar yok ne suç işledim de allah bana bu cezayı verdi diye düşünüyorumOfff sağlık kurulunda iken öyle çaresiz insanlarla karşılaştım ki ! Beterin beteri var.
Hiç unutmam 21 yaşında bir genç vardı. Yazın okul masraflarını çıkarmak için inşaatta çalışıyormuş, çalışma sırasında iş kazası geçirmiş boyundan aşağısı felçti , düşün her şeyi görüyor ,anlıyor insanlar ona bakınca gencin gözleri doluyordu.
Bir bayan daha vardı Diş eti ve Mandibula (Çene Kemiği) Kanseri idi. 5 yaşında bir erkek çocuk vardı bisikletten düşmüştü. Çocuk tüm yaşam fonksiyonlarını kaybetmişti komada idi. Hidrosefali bebekler, otizmli çocuklar vs.vs. Kanser hastaları , mental hastalar ...
Hiç birimizin garantisi yok , trafik kazası , bisikleten düşme, ani atak vs.vs. görüyorsun ki hepimiz engelli adayıyız !
O yüzden biri engelli olunca, sırtımızı dönemeyiz olmaz neden ben dememeliyiz. Çok şanslısın aslında şer gibi duruyor ama senin için hayırlısıdır. Allah hiç kuluna kötü bir şey verir mi ? Şöyle düşün insan sürekli mutlu huzurlu sağlıklı olsa yaratıcısını unutur duyarlı olmaz , acı çekenin halinden anlamaz empati yoksunu olur, kötü şeylere banane aman bana mı düştü vs.vs. davranışlar sergiler. Aslında tüm acılar bizi olgunlaştırır ve insan olduğumuzun farkına varmamıza sebep olur. Kim bilir o bebek evine ne mucizeler katacak , hayatın belki onunla daha huzurlu mutlu olucak ayrıca çocuğun engelli olup olmadığı bile belli diilken ! Sabır sabır diilicez çok ama çok özel bir çocuğun var.
Haklısın. Buraya bu tür bir konu açılamaz. Böyle hisler, düşünceler sıradan insanlara sorulamaz. Bu kadının psikiyatri alanında uzman, bu olaylara, bu insanlara nasıl yaklaşması gerektiğini bilen, profesyonel insanlarla konuşması lazım. Burada rastgele insanların bulunduğu yere allak bulllak, hayatında travma yaratan bir olayla ilgili samimi hislerini yazarsan "sen ne biçim annesin"den girerler, "sen anormalsin, böyle olmamalısın"dan çıkarlar. Arkadaş yanlış yapmış. Buradan aldığı şey "mahalle baskısı, toplum baskısı" sadece. Destek ve anlayış görme olanağı sıfıra yakın.
Sizin bebeğinizin teşhisi neydi ne zaman görmeye başladıBenim de engelli kızım var... Ben onu hiç bir zaman ceza olarak görmedim... O bana rabbimin emaneti... Hepimiz bu dünyaya imtihan için geldik.. Bizim imtihanımız da bu...
Benim kızım doğdu çıkmaz burdan ümitlenmeyin dediler ama çıktık... 4 aylık oldu görmüyor görmeyecek dediler ama görmeye başladı... Yürüyemez dediler ama yürüdü... Şimdi 7 yaşında 7 yıldır yaşadıklarımızı öğrendiklerimizi bir ben bir Allah bilir... Umudunu kaybetme... İsyanı bırak duadan ayrılma... Allahtan gelen herşey kabulümüz... Rabbim hiç bir kuluna hayırsızı vermez...
Şimdi ceza olarak gördüğünüz o bebek belki de sizin cennet anahtarınız.. Belki de Allah yolundan ayrılmamanız için gonderilmiş bir elçi... Yarının ne getireceği belli olmaz... Allah yardımcınız olsun... Uzun ve yorucu bir yola giriyorsunuz evet inşallah rabbim sonunda refaha kavuşturur...
Çok yanlış düşünüyorsunuz, bir lokmacık bebek ne yaptı da hasta doğdu? Bunun suçla günahla alakası yok, o zaman her kanser olan, trafik kazasında uzuvlarını kaybeden, bebeklerini durduk yere yitirenlerde ne yaptım da böyle oldu desin.Şu zamana kadar hep mutlu ve huzurluydum kendimi hep şanslı hissederim allahım ettiğim tüm duaları kabul etmişti inancım da sağlamdı çalışıp didindim haram para yemedim içki kumar yok ne suç işledim de allah bana bu cezayı verdi diye düşünüyorum
Sizin bebeğinizin teşhisi neydi ne zaman görmeye başladı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?