Engelli doğan bebeğim hakkında

Bu yaziyi okuyana kadar yorum yazmsyacaktim, üzüntülüsün diye böyle düsünüyosun dedim kendime.
Ama bunu okuyunca resmen nefret ettim senden......
 


Offf sağlık kurulunda iken öyle çaresiz insanlarla karşılaştım ki ! Beterin beteri var.

Hiç unutmam 21 yaşında bir genç vardı. Yazın okul masraflarını çıkarmak için inşaatta çalışıyormuş, çalışma sırasında iş kazası geçirmiş boyundan aşağısı felçti , düşün her şeyi görüyor ,anlıyor insanlar ona bakınca gencin gözleri doluyordu.

Bir bayan daha vardı Diş eti ve Mandibula (Çene Kemiği) Kanseri idi. 5 yaşında bir erkek çocuk vardı bisikletten düşmüştü. Çocuk tüm yaşam fonksiyonlarını kaybetmişti komada idi. Hidrosefali bebekler, otizmli çocuklar vs.vs. Kanser hastaları , mental hastalar ...

Hiç birimizin garantisi yok , trafik kazası , bisikleten düşme, ani atak vs.vs. görüyorsun ki hepimiz engelli adayıyız !
O yüzden biri engelli olunca, sırtımızı dönemeyiz olmaz neden ben dememeliyiz. Çok şanslısın aslında şer gibi duruyor ama senin için hayırlısıdır. Allah hiç kuluna kötü bir şey verir mi ? Şöyle düşün insan sürekli mutlu huzurlu sağlıklı olsa yaratıcısını unutur duyarlı olmaz , acı çekenin halinden anlamaz empati yoksunu olur, kötü şeylere banane aman bana mı düştü vs.vs. davranışlar sergiler. Aslında tüm acılar bizi olgunlaştırır ve insan olduğumuzun farkına varmamıza sebep olur. Kim bilir o bebek evine ne mucizeler katacak , hayatın belki onunla daha huzurlu mutlu olucak ayrıca çocuğun engelli olup olmadığı bile belli diilken ! Sabır sabır diilicez çok ama çok özel bir çocuğun var.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
ben bu yasanmislik olayina bir nebze katiliyorum. cocuklar ilk dogdugunda da seviyoruz ama amac daha cok onun ihtiyaclarini karşılamaya yönelik oluyor. Ama zamanla tepki vermeye, paylasmaya basladikca sevgimizde artiyor bence. benim öyle oldu en azindan.
 
Allah sabir versin cok üzüldüm inanki biz buradan böyle yaziyoruz ama sen daha iyi bilirsin burdan yazmak kolay geliyor yasayan bilemez. Ama hastaneye tazminat davasi acmalisin bencede suc doktorunsa tabi taktir ilahi Allahtan canim sen hep dua et. Bu bir imtihan ileride müfakaatini alirsin insallah. Düsünki ailen seni engelli oldugun icin yurda verirmiydi? InsAllah bebegin iyilesir canim ya yavruna da cok üzüldüm kiyamam ona
 
çok zor olacaktır, allah yardım etsin.

ama bu ne biçim bi düşüncedir ya, çocugun o senin!
 

Canim benzer bir durum benim abimde vardı. Onun ki de zor doğum. Muhtemelen aynı şekilde. Belki hemen yogun bakim vs ya da oksijen ile cozulebilecek bir sorundu. Bilemiyorum. Konusamiyordu ve nöbetleri vardi. Yaşamının sonlarına doğru artık yuruyemiyordu. Yatakta yasiyor biz bakıyorduk çok ciddi ağrıları vardı. 15 yasinda vefat etti. Söyleyeyim hala ne olursa olsun yaşasın isterdim. Hayatimin bir parcasi oldugu icin cok memnunum. Gectigimiz yil bebegimizi kaybettik. Onun mezarina defnettik. Onun yaninda olduginu bilmek beni rahatlatiyor.

Oğlunun psikolojisi bebek yüzünden bozulmamistir. Senin ve eşinin durumu onu etkiliyordur. Ben geçmişime baktığımda abim sebepli bir durumdan dolayi bende bir hasar kalmamış. Ama annemin yaptıkları çok etkilemiş zamaninda. O da abimin hastalığının kötü seyretmeye başladığı zamanlarda maalesef çıldırmışti. Kelimenin tam anlamıyla çıldırmışti.

Bebegin hakkı için tazminat davası acman gerekiyor. Bu önemli sorumlular mutlaka bulunup tazmin etmeli buradaki maddi kulfetiniz. Bebeğinizin için özel eğitim ve bakım gerekecek yaşadığı müddetçe. Ne kadar çok para o kadar iyi bakim demektir. Allah yardımcın olsun. Bebeğe sen bakmazsan kimse bakmaz aklında olsun.
 
o dogdugu anda anormallik oldugunu nasil anlamazlarki o an hemen kuveze gidebilirdi yogun bakima alinabilirdi devletmi ozelmi

Beyin hasarın fark etmemeleri mümkün değil bencede. Çocuk doktoru gelip muayene etmedi mi? Muhtemelen korktular zaten sonra ortaya çıkar bizi de bir daha bulamazlar ya da bulsalar bile suç bize kalmaz dediler. Hemen o sıra ortaya ciksa suç direk üzerine yapışacak. Öyle olunca bir şekil yirtarim demiş doktor ve hemsireler
 
kesinlikle aynı şekil de düşünüyorum benim akrabam da da vardı böyle çocuk
yaşamayan bilemez oldukça sancılı bir tedavi süreci geçirdiler aile en çok yıprandı
onların yaşadığını görmesem büyük konuşurdum sanırım
biz işten atılsak iki gün üst üste keyifsiz gün geçirsek Allahım neydi günahım diyorsak sakat çocukların anne babaları da demirden yapılmadı
isyan eder ağlar ilk başta kabullenemez
 
Yasamak cok farkli birsey.
Ben yasayan bir anneyim, cok zor biliyorum.
Evladinizdan vazgecebileceginizu dusunmek bile istemiyorum da, ne dusunuyorsunuz, cocugunuzu bir yere mi vereceksiniz.
Benim oglum 5 yasina girmek uzere, en ufak yaptigi seyle mutlu oluyoruz ama zaman
zaman bizim bile kabullenemedigimiz
zamanlar oluyor, cocugumu degil tabi ki durumunu.
Sunu unutmayin Rabbim sizin hayatinizi degistirmek istemis, artik hicbirsey eskisi gibi olmayacak, cok sey ogrenecek, cok
kisiyle karsilasacak, farkinda olmadiniz cok seyin farkina varacaksiniz, cok ta artilari olacak hayatinizda. Hakkini verdiginiz de , herkes annedir evet ama cok ozel bir anne olacaksiniz.
Suan da dusunmeniz gereken biran once cocugunuzu fizik tedaviye baslatmak ve egitimlere.
Doktorlar ne derse desin, gosterecegi gelisimi kimse bilemez.
Elinizden hicbirsey gelmiyorsa bile sadece SEVGİNİZİ verin, bu cocuklarin en cok sevgiye ihtiyaclari var, inanin hissedecektir.
Rabbim yardimciniz olsun, guzel yavrunuzu korusun, size sabir ve guc versin ki sevginizle buyusun ve Rabbimin mucizelerine sahit olyn ins.
 
r: 142899"]Beyin hasarın fark etmemeleri mümkün değil bencede. Çocuk doktoru gelip muayene etmedi mi? Muhtemelen korktular zaten sonra ortaya çıkar bizi de bir daha bulamazlar ya da bulsalar bile suç bize kalmaz dediler. Hemen o sıra ortaya ciksa suç direk üzerine yapışacak. Öyle olunca bir şekil yirtarim demiş doktor ve hemsireler[/QUOTE]
Doğum akşam 10.30 gibi olduğu için yenidoğan küvöz de çocuk doktoru yoktu bence telefonla bilgi verildi zaten doğum oldu 10 15 dak bebeği ağlatmak için uğraştılar sonrada küvöze götürdüler sadece burundan oksijen verdik dediler bebeğin enfeksiyon kaptığı söylendi yalnız küvöze kaldığı 2.gün cpr 7 iken 4 5 gün sonra cpr 22 çıktı aynı zamanda hastahanede enfeksiyon kaptığı düşünüyorum
 

Benim abim bundan 37 yıl önce zeynep Kamil de dünyaya geldi. Aynı şey onun başına geldi. Hani gerçi 37 yıl önce oldu vs özel yokmuş herhalde ama bu olay hastaneden çok doktorun ve ebenin sorumluluğu maalesef.
İşte tam da bu yüzden hastaneye dava aç diyor yorum yapanlar. En azında biraz gelirin olur ve bebeğine daha iyi şartlar da bakarsın diye...

Evet şimdiye kadar sizin harcadiklarinizi ve bundan sonra normal bir insanın seviyesine gelebilmektedir için harcanacak olan tüm ihtiyaçlar özel eğitim ve bakım için hepsinin karşılanması için tazminat davası ac. İnşallah davanın emsal olacak kadar yüksek bir tazminata mahkum kalırlar. Varsa yurt dışı tedavi yöntemlerini de araştırın.
 
Şu zamana kadar hep mutlu ve huzurluydum kendimi hep şanslı hissederim allahım ettiğim tüm duaları kabul etmişti inancım da sağlamdı çalışıp didindim haram para yemedim içki kumar yok ne suç işledim de allah bana bu cezayı verdi diye düşünüyorum
 
S Starkadin hanim,

Yaklasik 8 aylik hamileyim. 6 yasinda da bir oglum var. kendimi yerinize koydum. bir yanda benden 'beni' bekleyen bir varlik, diger yanda 'bensiz' olamayacak bir varlik vardi. cok ama cok zor elbette ki durumunuz. bir anne olarak nasil yeteceksiniz, bir es olarak nasil yeteceksiniz... kendi kendinizi nasil motive edeceksiniz hayata dair. evet, cok zor.

ama sonra sunu dusundum. artik hayatinizda hic olmasa, hic gormeseniz... bir yerlerde size ait bir parca varken asla huzurla bas koyamayacaksiniz yastiga. biliyorsunuz bunu degil mi? bu tercihinizden dolayi esiniz, aileniz herkes belki de yapayalniz birakacaklar sizi. ve hatta belki evlilik birliginiz temelden sarsilacak yapayalniz kalacaksiniz...

lutfen anlik duygu gecisleri ile degil de, akli selim olarak bakalim onumuze. olur mu?

buyuk bir destek kapisi var yaninizda, anne ve babaniz. destegi asla red etmeyin. ve lutfen tedavinizi ihmal etmeyin. bebeginizin size ihtiyaci var, oglunuzun, kocanizin ama unutmayin ki en cok kendinizin size ihtiyaci var.

imkaniniz el verirse istanbul'da universite hastanelerinden birine basvurun. ozellikle cerrahpasa'dan almaya calisin randevu. durumun ne oldugu tam olarak belirlensin, bir teshis konulsun. cunku anladigim kadariyla "ihtimaller" uzerinden bir ilerleme icerisindesiniz su an. teshisi butun arastirmalardan sonra konuldugunda onunuzde daha net bir yarin haritasi olacak.
 

Yerden göge kadar haklısın. Ancak konu sahibi bu durumda olan başka anneler ile bir araya gelmeli bence. Bilen var mı bu tarz bir destek grubu? Varsa konu sahibini oradan birileri ile iletişime gecirmek faydali olabilir.
 
Bilmiyorum benzer bir durum mu ancak abim yaklaşık 40 yıl önce aynı sizin bebeğiniz gibi mosmor doğmuş. Hatta annem doğum sancısı başladığında ebe uğraşmış sonra beni aşar demiş. Baya uzak olan merkeze gitmişler. Zor bela gece doktor bulunmuş. Annem normal yolla doğuramamış ilk çocuk bu arada. Doktor bebek öldü anneyi kurtaralım demiş vakumla çekmişler ki bilen bilir direk beyin hasarı sebebi. Annem doğduğunda mosmordu ağlamadı demişti. Çok şükür abim çok sağlıklı ve ailenin en zeki çocuğuydu sonra bir kazada kaybettik o başka bir acı. Ablama da bir aylık ömür biçilmiş çok şükür hayatta ve iyi. Demem o ki Allah çok büyük ümit tükenmez güçlü olun.
Bi tanıdığımın bebeği de doğumda yaşanan bi sorun yüzünde görme kaybı var dendi tedavi oldu görüyor. Lütfen ümidinizi kaybetmeyin ve başka doktorlara da götürün. Güçlü olmaya çalışın. Allah yar ve yardımcınız olsun.
 
Benim de engelli kızım var... Ben onu hiç bir zaman ceza olarak görmedim... O bana rabbimin emaneti... Hepimiz bu dünyaya imtihan için geldik.. Bizim imtihanımız da bu...
Benim kızım doğdu çıkmaz burdan ümitlenmeyin dediler ama çıktık... 4 aylık oldu görmüyor görmeyecek dediler ama görmeye başladı... Yürüyemez dediler ama yürüdü... Şimdi 7 yaşında 7 yıldır yaşadıklarımızı öğrendiklerimizi bir ben bir Allah bilir... Umudunu kaybetme... İsyanı bırak duadan ayrılma... Allahtan gelen herşey kabulümüz... Rabbim hiç bir kuluna hayırsızı vermez...
Şimdi ceza olarak gördüğünüz o bebek belki de sizin cennet anahtarınız.. Belki de Allah yolundan ayrılmamanız için gonderilmiş bir elçi... Yarının ne getireceği belli olmaz... Allah yardımcınız olsun... Uzun ve yorucu bir yola giriyorsunuz evet inşallah rabbim sonunda refaha kavuşturur...
 
Sizin bebeğinizin teşhisi neydi ne zaman görmeye başladı
 
Çok yanlış düşünüyorsunuz, bir lokmacık bebek ne yaptı da hasta doğdu? Bunun suçla günahla alakası yok, o zaman her kanser olan, trafik kazasında uzuvlarını kaybeden, bebeklerini durduk yere yitirenlerde ne yaptım da böyle oldu desin.
Psikolojinizi anlamaya çalışıyorum, buradaki herkesinde anlamak için çabaladığını biliyorum ama yapmayın böyle, el kadar bir bebe, üstelik size muhtaç, bu şekilde düşünmeye devam ederseniz bebeğinize bakamazsınız.

Benim bir arkadaşım var, onunda 25 yıl önce doğum sırasındaki bazı komplikasyonlar yüzünden bebeği zihinsel engelli doğdu, minicik bir kız Bebek, ağlama, konuşma, yürüme, hiçbirşey yoktu, bebeğinden vazgeçmedi, üstelik üniversite hastaneleri bu bebek ömür boyu yürüyemez, hiçbirşey beklemeyin, herşeye hazır olun dediği halde.

O öyle bir kadın ki, ona kurban olayım, kızını 4-5 yaşındayken yürütmeyi başardı, konuşamıyor ama yürüyor, tepki veriyor bazı şeylere, kızım bana anne dedikçe o arkadaşımın içi nasıl acıyordu kimse bilmez, bir anne desin diye dünyaları verirdi ama diyemiyor işte belki kızıyla hiçbir zaman karşılık oturup aşktan, evlilikten hiçbirşeyden bahsedemeyecekler ama arkadaşım ömrünün sonuna kadar onla Sevgi'yle bakmaya devam edecek, zaman zaman yoruluyor, bunalıyor da ama bu onun kızını sevmesine asla engel olmuyor.

Kolay değil yaşadıklarınız ve bundan sonra yaşayacaklarınız ama kendinize gelin artık, el kadar bebeniz sizden annelik yapmanızı bekliyor, madem inancınız sağlam, o zaman şuraya yazdıklarınızı yeniden bir okuyun, ne kadar yanlış olduğunu göreceksiniz, üstelik yaşınıza da baktım, hatalı girmediyseniz 38 yaşında kocaman bir kadınsınız, genç olsanız bilmiyor, güçsüz düşüyor diyeceğim ama olgun yaştasınız.
Destek alın ve bebeğinizi sahiplenin bir an evvel.
 
Sizin bebeğinizin teşhisi neydi ne zaman görmeye başladı

Cerebral palsi canım... Doğum anında oksijensiz kalmış.. Aynı zamanda otizm de var benim kızımda... Tam olarak tarihleri net hatırlayamıyorum tabii ama 15 aylıkken falan tepki vermeye başladı... Geçtiğimiz kasım ayında yürümeye başladı...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…