Diğer düşüncelerinize tamamen katılsam da bu yazdığınız da bana çok acımasızca geldi.sizin zaten sağlıklı bi psikolojiniz yok bence. 85 yaşında kadının kaç yılık ömrü kalmıştır ki kanser olduğunu öğrenince hayatınız kararıyor? ne alakası var
Diğer düşüncelerinize tamamen katılsam da bu yazdığınız da bana çok acımasızca geldi.
85 yaşında kadının kaç yıllık ömrü kalırsa kalsın.
O yaşta birinin böyle ağır bir hastalık yaşamasına üzülemez mi insan?
Ben üzülürüm seksenlerindeki anneannem böyle bir şey yaşasa.
Zaten yaşayacağını yaşamış gibi bir tutumum olamaz.
Bence kelime seçimlerine takılabileceğimiz bir ruh halinde değil konu sahibi.üzülmek ayrı hayatım karardı demek ayrı. ben üzülmesine bişey demedim ki. şimdi hayatım karardı dese anlarım da 85 yaşında kadın kanser olunca hayat kararmaz ki. üzülmek başka bişey, ona lafım yok.
Bence kelime seçimlerine takılabileceğimiz bir ruh halinde değil konu sahibi.
Büyük bir üzüntü yaşadığını öyle ifade etmiş.
Dediğim gibi diğer görüşlerinize zaten katılıyorum.
Keşke yardım alsa burada konu açmak yerine.
Evladım kıyamıyorum bakmaya hergün bakıp bakıp ağlıyorum evet bu çok büyük bir imtihan allahım güç ve rsabır ver diye dua ediyorum ama elim kolum kalkmıyor iş yaparken titriyor um
Peki sizlere bir sorum olacak 6 yaşında bir çocuğunuz var sağlıklı ,bir de yeni doğmuş engelli bir oğlunuz konuşmuyor görmüyor yatalak sadece nefes alıyor sizden 2si arasında seçim yapmanız isteniyor allah için doğru cevap verin bir peygamberin çocuğu olmuyor çocuğum olursa kurban edeceğim diyor siz hangisini kurban edersiniz allah gökten koç indiriyor ya tam kurban edecek iken..bilirsiniz bu hikayeyi buna cevabını ne olacak çok merak ediyorum
Merhaba benimde 7 aylik kizim var bize de hidrosefali teşhisi kondu başımız büyük dendi. Doğumda normaldi sonradan büyüme başladı. Çok şükür şimdi fazla büyüme durdu bazı bebeklerde 2 yaşına kadar geçermiş hidrosefali.Bizde yavaş yavaş düzeliyor inşallah. Başka sıkıntımız yok bizim.benim de ilk çocuğum doğum sonrası hidrosefali ye yakalandı kafa sürekli büyüyor ve doktor bitkisel hayatta yaşayacağını söyledi ona rağmen 3 ay boyunca yanından ayrılmadım ,zaman zaman ötanazi bile geçirdim aklımdan çünkü çok ağrısı oluyordu konuşamayan bir bebek sonuçta dayanamıyordum ağlamalarına fakat yasak olduğunu biliyorum ,son zamanlarda ameliyat olması gerektiğini söylediler fakat kilosu ameliyatı kaldıracak kadar değildi.ve bu acıya 3 aydan sonra 2 gün daha dayanabildi ve gecesi vefat etti.içimde vicdan azabı varmı hayır çünkü ben elimden gelen herşeyi yaptım he yapmasaydım işte o zaman vicdan azabından ölürdüm.Allahım çok çektirmedi bu şekilde olmayı hiç kimse istemez ve onu siz doğurdunuz siz kendi çocuğunuza acımazsanız hiç kimse acımaz.bu bir ömür vicdan demek yapmayın
hasta bebekelr için özel bakıevleri var mı?Konu sahibinin psikolojisini anlayabiliyorum. Sürekli bakıma muhtaç bir bebekse bakım evine bırakılması öcü değil. Çocuğunu sokağa atıyomuş gibi muamele etmeye gerek yok. çocuk bakım evinde de bakılsa konu sahibinin çocuğu. Kendinde bakacak gücü görmüyor olabilir. Bu süreçte büyük çocuğuna da yetemeyip onun da gelişimini kötü etkilemek istemiyor olabilir. Bu konuda kendisi için en doğru kararı konu sahibi verecektir.
Kimse çocuğu engelli olsun istemez. Çoğumuz da bu tip bir engeli gebeyken bilebilse kürtaj yaptırmayı seçerdi.
Kimsenin ne yazdığı garip karşılanmasın evet sağlam bir oğlum var allah korusun ona bir şey olsa kafayı yerim ama bakarım onunla bir yaşanmışlığım var beni görmüş anne demiş hissetmiş düşünün bebeğim ömrü boyunca beni göremeyecek çünkü beyinsel körlük var algılama konuşma yürüme yok
yapma be güzelim onun senin kokuna ihtiyacı var zaten 1-0 başladığı hayata bide en güvendiği tek tanıdıgı insandan darbe almasın..çiçekleri kuşları güneşi seni göremeyecek koşup oynayamayacak diye üzül ama bakamam ben diye yapma bunu başkalarına emanet etme bu dünyanın birde ahireti var eger inanıyosan bi şekilde ömür gececek sensiz kokundan mahrum gecirdiği her dakika için agladıgında her bir göz yaşı için hesap var oda hakkını alacak emin ol..tedavini ihmal etme ama "bebeği" değil "bebeğini " bırakma nereye yolladıysan al gel ve özür dile o seni hissediyo emin ol..Kafayı sıyırmak üzereyim 4 aylık bebeğim doğumda oksijensiz kaldı görmüyor konuşmayacak ve yürümeyecekmiş çok kötü bir durum içimden isyan etmek geliyor bebeği yurda bırakmak geliyor yapamıyorum ama bakacak psikolojide de değilim tedavi görüyorum pskyatriden ne yapacağım bir yol sağlam bir oğlum var onun da psikolojisi bozuldu ailecek mahvolduk acil yardım
kedim var.
eğitilemez, konuşamaz, dinleyemez. hatta bebekken felçti yürüyemiyordu da.
ama o benim evladım. doğurmadığım halde öyle.
ki onu siz doğurdunuz?
O doğmayı istemedi. şu an kendinizi değil onu düşüneceksiniz. empati yapacaksınız.
Insanlarin sana soyledikleri kotu seyleri kafana takma ama soyledikleri iyi seyleride kulak ardi etme lütfen .Şuan bana kimin ne dediği yani olumsuz manada hiç bir şey umrumda mı kim ne derse desin bir de onları takacak kafa yok bende
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?