- Konu Sahibi Daxgx Çiçexgxim
-
- #501
mrb canlarım nasılsınız yorumlarınız için çok tşk ederim sizleri seviyorum bende dağçiçeğimi merak ediyorum
sardunya zakkum hoşgeldin ne güzel sorunlarınızı atmaya başlamışsınız bence çocuklarınıze güvenin ve onlara güvendiğinizi hissettirin ama ipin ucu da sizin elinizde olsun takipte de olun yani çok öpüyoorum hepinizi
sarduşum hoşgelmişin hep gel olur muoğlum 14 yaşında babasız olarak bu yaşa getirmenin verdiği zorlukları tam atlatmışım derken karşıma ergen sorunları çıktı...üstelikte en tehlikeli bir zamanda...geçen sene sonuncusu yapılan OKS sınavına 2 yıl hazırlandığı bir süreçte...
oğlum zaten sinirli bir çocuk olduğu için bu ergenlik döneminde resmen sinir küpüne döndü...tanıyamaz oldum çok üzüldüm ağladım fakat onların çare olmadığını bildiğim için şoku atlatıp ne yapmam gerekiyor diye hemen ergen psikoloji uzmanın da aldım soluğu...
oğlumla uzun uzun konuştu ve en sonunda bana dedi; oğlunuz gayet sağlıklı ve olması gerektiği gibi, üzerine gitmeyin, "sen ders çalışsana" demeyin..." oğlum senin çalışacak dersin var mı?" deyin...
soru sorma biçiminizi ya da sorumlusu olduğu bir konuya yönlendirmek için kuracağınız cümleyi yumuşatarak ve sanki onun kendi tercihine bıraktığınız izlenimi vererek kurun dedi...
aynen uyguladım ve sorunlarımız sabun köpüğü gibi eridi....
bu dönem çocukların dışarı kaçma dışarda ki tehlikelere tamamen açık olma zamanı...benim bir anlık sinirim oğlumun tüm hayatına mal olabilir...herşeyden önce bunu kendime sürekli olarak telkin ettim...
sonradan kızdığı zaman sinirli olduğu zaman hiç cevap vermeyerek yanına gittim....boynuna masaj yaptım, sırtını kaşıdım...gel bakayım sinirli bebeğim anneciğinin yanına deyip kucağıma yatırdım saçlarını okşayarak bebek gibi uyuttum...
tavsiyem sinirini ciddiye almayın, cem yılmaz gözüyle bakın eğlenceli bile olacak.
oğlum 14 yaşında babasız olarak bu yaşa getirmenin verdiği zorlukları tam atlatmışım derken karşıma ergen sorunları çıktı...üstelikte en tehlikeli bir zamanda...geçen sene sonuncusu yapılan OKS sınavına 2 yıl hazırlandığı bir süreçte...
oğlum zaten sinirli bir çocuk olduğu için bu ergenlik döneminde resmen sinir küpüne döndü...tanıyamaz oldum çok üzüldüm ağladım fakat onların çare olmadığını bildiğim için şoku atlatıp ne yapmam gerekiyor diye hemen ergen psikoloji uzmanın da aldım soluğu...
oğlumla uzun uzun konuştu ve en sonunda bana dedi; oğlunuz gayet sağlıklı ve olması gerektiği gibi, üzerine gitmeyin, "sen ders çalışsana" demeyin..." oğlum senin çalışacak dersin var mı?" deyin...
soru sorma biçiminizi ya da sorumlusu olduğu bir konuya yönlendirmek için kuracağınız cümleyi yumuşatarak ve sanki onun kendi tercihine bıraktığınız izlenimi vererek kurun dedi...
aynen uyguladım ve sorunlarımız sabun köpüğü gibi eridi....
bu dönem çocukların dışarı kaçma dışarda ki tehlikelere tamamen açık olma zamanı...benim bir anlık sinirim oğlumun tüm hayatına mal olabilir...herşeyden önce bunu kendime sürekli olarak telkin ettim...
sonradan kızdığı zaman sinirli olduğu zaman hiç cevap vermeyerek yanına gittim....boynuna masaj yaptım, sırtını kaşıdım...gel bakayım sinirli bebeğim anneciğinin yanına deyip kucağıma yatırdım saçlarını okşayarak bebek gibi uyuttum...
tavsiyem sinirini ciddiye almayın, cem yılmaz gözüyle bakın eğlenceli bile olacak.
sarduşum hoşgelmişin hep gel olur mu
ne güzel şeyler yazmışsın gerçekten tam benlik ,bu tip tecrübelerini sık sık paylaş bizimle ,hem kendim hem ergenim ikimizde sinirliyiz ,son zamanlarda dediğin gibi onun sinirini ciddiye almamam gerektiğini anladım
bizlere çook sabırlı olmak düşüyo
kızımla az çok bişeyleri yoluna koyuyoruz
ama oğlum zorlucak gibi daha 10 yaşında ve müthiş sinirli anlyorum ki hızla artacak,allahım hepimize sabır versin,başkada bişe demiyom...
günaydın tatlım:1hug:
10 yaşında ki daha yeni başladı ergenlik dönemi, her geçen gün daha da artacak ama sakın korkma nasılsa sihirli formül var elimiz de....
canım herşeyden önce bir sabah kalktığın zaman oğlunu sihirli değnek değmiş gibi sinirleri gitmiş olarak bulmayacaksın...aksine her geçen gün daha da artacak buna kendini hazırlarsan zaten işin yarısını halletmiş olursun...
diğer yarısına gelince, özellikle erkek çocuklar bu dönem de özel odası olmasını ister ve odasına kapanıp hiç rahatsız edilmemek ister....mümkünse ayrı bir odası olsun...(belki de vardır bilmiyorum...)
yapmasını istemediğin şeyleri direkt anne olarak söylersen senden her geçen dakika daha uzaklaşır...arkadaş olmaya çalış...ve mutlaka temas olsun fiziksel olarak anneyi hissetsin elini tut, sırtını sıvazla çok rahatlayacaktır....
ve sakın ne kadar sinirlenirsen sinirlen asla elini kaldırma...
senin yaptıklarını beğenmeyecek, senden arkadaşları yanındayken mesela okula gittiğin zaman uzak duracak, sakın üzülme sana annem diye sarılıp öpen oğlun geri gelecek fakat birkaç yıl dişini sıkman gerekiyor...
hele hele sakın ortalık yerde öpme rezilliğin en büyüdür böyle yapmansırnaşık şey
tşkler sarduşum ,şimdilik odayla ilgili bi sorunumuz yok ama herkesten duyduğum aynı söz,
maalesef fazladan odamız yok ve ablasıyla paylaşmak zorunda tabi ilk fırsatta sorun olcek gibi gözüküyo,kızımla ergenlk sorunlarını yaşıyoruz ,sonuçta kız ve yaklaşmak daha kolay az buçuk anlıyorum halini,
yanlız çevremdeki erkek çocuğu annelerinden kız çocuğundan çok daha zor bi ergenlik yaşadıklarına dair duyumlar alıyorum,aslında tahminde ediyorum benim minik oğluşum değişmee başladı,
ama şimdiden üzülmek te istemiyorum,bu günlerimin keyfini çıkarmalıyım,çook arıyacamı hiissediyorum çünkü,evin küçüğü olduğu için hiç konduramıyorum,düşünsene hala gece yatarken anne uyuyana kadar benle yat diyo ,sokulup uyuyo :çok üzgünüm:
tşkler sarduşum ,şimdilik odayla ilgili bi sorunumuz yok ama herkesten duyduğum aynı söz,
maalesef fazladan odamız yok ve ablasıyla paylaşmak zorunda tabi ilk fırsatta sorun olcek gibi gözüküyo,kızımla ergenlk sorunlarını yaşıyoruz ,sonuçta kız ve yaklaşmak daha kolay az buçuk anlıyorum halini,
yanlız çevremdeki erkek çocuğu annelerinden kız çocuğundan çok daha zor bi ergenlik yaşadıklarına dair duyumlar alıyorum,aslında tahminde ediyorum benim minik oğluşum değişmee başladı,
ama şimdiden üzülmek te istemiyorum,bu günlerimin keyfini çıkarmalıyım,çook arıyacamı hiissediyorum çünkü,evin küçüğü olduğu için hiç konduramıyorum,düşünsene hala gece yatarken anne uyuyana kadar benle yat diyo ,sokulup uyuyo :çok üzgünüm:
yapmasını istemediğin şeyleri direkt anne olarak söylersen senden her geçen dakika daha uzaklaşır...arkadaş olmaya çalış...ve mutlaka temas olsun fiziksel olarak anneyi hissetsin elini tut, sırtını sıvazla çok rahatlayacaktır....
senin yaptıklarını beğenmeyecek, senden arkadaşları yanındayken mesela okula gittiğin zaman uzak duracak, sakın üzülme sana annem diye sarılıp öpen oğlun geri gelecek fakat birkaç yıl dişini sıkman gerekiyor...
hele hele sakın ortalık yerde öpme rezilliğin en büyüdür böyle yapmansırnaşık şey
sardoşum ağzına sağlık cnm çok faydalı bilğiler dediklerini aynssını yaşiyorum ben
gerçi roşuma yazdın ama yazamadan geçemdim bitanem emeğine sağlık balımm.
sardoşum ağzına sağlık cnm çok faydalı bilğiler dediklerini aynssını yaşiyorum ben
gerçi roşuma yazdın ama yazamadan geçemdim bitanem emeğine sağlık balımm.
roşum cnm ne yazıkı benim oğllumda hala babayal yatıyo bu konuda ne yapmam gerektğın bilmiyom ne denedysek yok korkuyom diyo ayrı yatmiyo.
ayrı odası var fakat nedense yatmam diye isrra ediyo.
çok sınırlı hiç birşey söyleyemiyorum sardunyanın yazdığı bilğileri okuyunca çok yanliş yaptğimi anladım yaklaşma tarzı olarak.
inşallah bundan sonra daha farklı yaklaşirim oğluma onu kaybetmek istemiyorum
aslında bu konuda yardım almayı bile düşünüyorum .
ne diyim ya ALLAH yradımcımız olsun inşallah geçer bu günler diliyorum..::Saruboceq::Saruboceq::Saruboceq:
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?