Siz de haklısınız, tevbe ettim yaptıklarımdan büyük pişmanlık duydum.Şimdi hayatımdaki insan ile imam nikahı kıydık ve öyle birlikte olduk, zaten başka türlü benim istesemde yapmazdı.Ben bilinçsiz biriydim, bana namusu ve değerleri hayatımdaki insan öğretti.Geç oldu ama herkesin ikinci bi şansa hakkı vardır.Beni affetmesi için allaha da çok yalvardım, umarım beni affetmiştir.
Son kararım ona bunu açıklamak, ondan bunu gizleyemem zaten, hayat boyu bununla yaşayamam.Beni terk ederse de edecek, yaptıklarımın cezası bu olacak gerekirse.
Çevrem bana bu yargıyı verdi, sanki bekarek bozulmadan olanlar yaşanabilirlermiş gibi.Şimdi anlayabiliyorum ancak ne büyük hatalar olduklarını.İnsan bir hayatı tüm hayatı boyunca ödeybiliyor.Ama cahildim ve iradesizdim, prensipsizdim.Umarım o ve Allah beni affeder...
Ve ne yaşadığımı bilmeden bu şekilde yargılamanız çok incitici, özellikle böyle bir durumda söylenilenler bıçak gibi deliyor insanın kalbini...
belki arada kan kaynamıştır
