Bayanlar öncelikle herkese merhaba, burada başka bir üyeliğim var fakat ben yeni açmak zorunda kaldım. Çünkü ablamında burada bir üyeliği var ve hesabımı biliyor. Onun bilmesini istemiyorum çünkü hemen gidip anneme anlatıyor. Ne annemin ne de ablamın benim özel hayatıma dair ayrıntıları bilmelerini istemiyorum. Şimdi konuya gelirsek kısaca kendimi tanıtayım.
Benim üç senedir bir ilişkim var bundan bir yıl önce erkek arkadaşımdan ayrılmıştım. Çünkü sürekli kıyafetlerim yüzünden kavga ediyorduk. Bende dayanamadım ayrıldım. 7 Ay ayrı kaldıktan sonra onun adım atmasıyla barıştık yeniden. Bende hala unutamamıştım kabul ettim. Yeniden başlayalı nerdeyse bir yıl dolacak. Fakat yeniden başladığımızdan beri fark ediyorum ki erkek arkadaşım çok değişmiş. Ne kıyafetime karışıyor, ne önceden hoşlanmadığı konularda kavga çıkarıyor. Gayet iyi güzel zaten böyle olmasını istiyordum. Fakat hala alışamadım onun bu yeni haline. Önceden çok sorun ettiği çok taktığı bir şey artık onun için önemli değil gibi davranıyor. Eğer gerçekten hoşuna gitmeyen bir durum varsa sadece hoşnutsuzluğunu dile getiriyor ve konuyu kapatıyor hop bir saat sonra hiç bir şey yok gibi gülüp eğleniyor benimle. Çok yadırgıyorum. Çok yobaz aşırı karışan biri değildi önceden de ama ayrılmadan önceki son zamanlarda aşırı takmaya başlamıştı çok bunaltmıştı sadece. Dengesizliğine gelecek olursam; mesela kendisi şuanda harp okulunda okuyor hep hayaliydi askeriye zaten.Konuşuyoruz mesela gelecekle ilgili: bir diyor ki gelecekte evlenir miyim onu bile bilmiyorum, benle evlenmek çok zor bir şey şuanda evlilik zaten hiç düşünmüyorum diyor,sonra yine aynı gün içinde konuşuyoruz arada sadece bir iki saat var, mutfakta yemek hazırlıyorduk gelmiş arkamdan sarılıyor ve diyor ki: bundan beş altı sene sonra yine biz böyle yemek hazırlicaz kendi evimizde sen hamiş olcaksın (gerçekten hamiş dedi) ben gelicem ikinize arkadan sarılıcam dedi. Bunun gibi dengesiz lafları o kadar çok ki. Kendi de farkında söylüyor zaten. Niye böyle yapıyorsun diyorum, bazen bilmiyorum elimde değil diyor, bazen çok heveslenmek istemiyorum sonra yine ayrılırız belki diyor. Yani bu ilişkide mantıklı olan taraf hep ben oldum. Daha yeni sevgili olduğumuz zamanlarda bile evlilik hayali kurardı benimle.Bende hep 'aman bunu düşünme şimdiden' diyen taraftım. Annesiyle tanıştırmıştı daha bir yıl dolmadan. Daha bu anneler gününde annesini arayıp kutlamadım diye bi trip de attı. Ama bazen de dediğim gibi amann ne evliliği yaaaa daha yaşımız kaç diyor. Dediğim gibi mantıklı olan taraf bendim hep ama o böyle yaptıkça benim devrelerim yanmaya başladı. Mesela şuanda evlilik hiç düşünmüyorum daha çok var. Ama mesela o diyor ya, 'ne evliliği ya belki hiç evlenmem ben' dediği zaman kendi kendimi yiyip bitirmeye başlıyorum. Hemen yarın evlenip üç çocuk doğurasım geliyor. Ama o mesela geçen gün dediği gibi beş altı sene sonra hamiş olcaksın lafını duyar duymaz kaçasım gelmişti. Afakanlar basıyor beni ne evliliği ya ben daha küçüğüm. Gezicem ülke görücem dil öğrenicem daha eğlenicem diyorum. Niye böyle oluyor gerçekten kafayı yicem? Bizim sorunumz ne? Erkek arkadaşım neden böyle oldu?
Özür dilerim biraz uzun oldu. Lütfen yardımcı olun fikir ve görüşlerinizi paylaşın çok ihtiyacım var. Kime danışacağımı bilemedim.Şimdiden teşekkürler
Benim üç senedir bir ilişkim var bundan bir yıl önce erkek arkadaşımdan ayrılmıştım. Çünkü sürekli kıyafetlerim yüzünden kavga ediyorduk. Bende dayanamadım ayrıldım. 7 Ay ayrı kaldıktan sonra onun adım atmasıyla barıştık yeniden. Bende hala unutamamıştım kabul ettim. Yeniden başlayalı nerdeyse bir yıl dolacak. Fakat yeniden başladığımızdan beri fark ediyorum ki erkek arkadaşım çok değişmiş. Ne kıyafetime karışıyor, ne önceden hoşlanmadığı konularda kavga çıkarıyor. Gayet iyi güzel zaten böyle olmasını istiyordum. Fakat hala alışamadım onun bu yeni haline. Önceden çok sorun ettiği çok taktığı bir şey artık onun için önemli değil gibi davranıyor. Eğer gerçekten hoşuna gitmeyen bir durum varsa sadece hoşnutsuzluğunu dile getiriyor ve konuyu kapatıyor hop bir saat sonra hiç bir şey yok gibi gülüp eğleniyor benimle. Çok yadırgıyorum. Çok yobaz aşırı karışan biri değildi önceden de ama ayrılmadan önceki son zamanlarda aşırı takmaya başlamıştı çok bunaltmıştı sadece. Dengesizliğine gelecek olursam; mesela kendisi şuanda harp okulunda okuyor hep hayaliydi askeriye zaten.Konuşuyoruz mesela gelecekle ilgili: bir diyor ki gelecekte evlenir miyim onu bile bilmiyorum, benle evlenmek çok zor bir şey şuanda evlilik zaten hiç düşünmüyorum diyor,sonra yine aynı gün içinde konuşuyoruz arada sadece bir iki saat var, mutfakta yemek hazırlıyorduk gelmiş arkamdan sarılıyor ve diyor ki: bundan beş altı sene sonra yine biz böyle yemek hazırlicaz kendi evimizde sen hamiş olcaksın (gerçekten hamiş dedi) ben gelicem ikinize arkadan sarılıcam dedi. Bunun gibi dengesiz lafları o kadar çok ki. Kendi de farkında söylüyor zaten. Niye böyle yapıyorsun diyorum, bazen bilmiyorum elimde değil diyor, bazen çok heveslenmek istemiyorum sonra yine ayrılırız belki diyor. Yani bu ilişkide mantıklı olan taraf hep ben oldum. Daha yeni sevgili olduğumuz zamanlarda bile evlilik hayali kurardı benimle.Bende hep 'aman bunu düşünme şimdiden' diyen taraftım. Annesiyle tanıştırmıştı daha bir yıl dolmadan. Daha bu anneler gününde annesini arayıp kutlamadım diye bi trip de attı. Ama bazen de dediğim gibi amann ne evliliği yaaaa daha yaşımız kaç diyor. Dediğim gibi mantıklı olan taraf bendim hep ama o böyle yaptıkça benim devrelerim yanmaya başladı. Mesela şuanda evlilik hiç düşünmüyorum daha çok var. Ama mesela o diyor ya, 'ne evliliği ya belki hiç evlenmem ben' dediği zaman kendi kendimi yiyip bitirmeye başlıyorum. Hemen yarın evlenip üç çocuk doğurasım geliyor. Ama o mesela geçen gün dediği gibi beş altı sene sonra hamiş olcaksın lafını duyar duymaz kaçasım gelmişti. Afakanlar basıyor beni ne evliliği ya ben daha küçüğüm. Gezicem ülke görücem dil öğrenicem daha eğlenicem diyorum. Niye böyle oluyor gerçekten kafayı yicem? Bizim sorunumz ne? Erkek arkadaşım neden böyle oldu?
Özür dilerim biraz uzun oldu. Lütfen yardımcı olun fikir ve görüşlerinizi paylaşın çok ihtiyacım var. Kime danışacağımı bilemedim.Şimdiden teşekkürler
.
