Kadin resmi kullandiginiz icin kinaniyor degilsiniz o resmi begenip payladiyorsaniz icinizde tutarsiz celiskili biseyler var diye belirtmek istemislerEvet takılması gereken en önemli ayrıntı oydu şuan. Bilgisayarımda bu kadının fotosunu buldum, koydum. Kız kardeşimle ortak olduğu için benimle ilgisi yok. Özel aramış, taramış değilim. Bir de sorunuma böyle yaklaşılacaksa kaldırayım.
Erkeklere karşı duygusal hisler besliyor musun peki?Aşık olduğun hoslandigin oldu mu?
Hormonların normal olabilir. Ama sen böyle hissediyor olabilirsin. Bu bir hastalık değil. Bu senin doğan belki de.
Hİç bir erkekten hoslandigin oldu mu?
Ya da bir kadından?
Ruhunun beslenmesi lazim canım bi erkek tarafından nazikçe sevildiginde değişebilir herşeyErkeklere karşı duygusal hisler besliyorum yani besledim. Ama hani evliliğin içine giren münasebetlerden tiksiniyorum.
Evet takılması gereken en önemli ayrıntı oydu şuan. Bilgisayarımda bu kadının fotosunu buldum, koydum. Kız kardeşimle ortak olduğu için benimle ilgisi yok. Özel aramış, taramış değilim. Bir de sorunuma böyle yaklaşılacaksa kaldırayım.
Erkeklere karşı duygusal hisler besliyorum yani besledim. Ama hani evliliğin içine giren münasebetlerden tiksiniyorum.
Bende buna takıldım . Pcde olup olmaması nefatkeder internet var elinizde ordan arayıp bulabilirdiniz yada hiç koymazdınız.
Belkide beğendiğiniz kadın tipi avatardaki gibidir olabilir mi ?
peki sadece kadınlığın getirdiği şeylerden mi nefret ediyorsunuzGerçek anlamda artık bunaldığım, birileriyle paylaşırsam iyi geleceğini düşündüğüm bir durumu yaşıyorum. 24 yaşındayım ve şu aralar işsizim, evdeyim. Ailemle yaşıyorum. Ev kızı modundayım 5 aydır. Ancak sorunum bunlarla bağıntılı değil.
Sorunum ailemin "mürüvetimi" görme isteği... Ve benim içimde yaşadığım hadise ile ilgili.
Ben evlilik ve onun getireceği her şeyden tabiri caizse "iğreniyorum" daha açık olamam galiba kurallar var. Bu bir dursun, Anladığınızı varsayıyorum. Ama olay sadece bu da değil. Her anlamda kendimi bir kadın gibi hissedemiyorum. Hareketlerim, sesim, tavırlarım erkek gibi...
Kadınların muhabbetleri beni sarmaz, erkeklerle daha iyi anlaşıyorum hatta. Yine de çevremde kız arkadaşlarım bolca vardır. İşte ben Kendimi onlar gibi hissedemiyorum ki, atıyorum ben temizlikmiş yemek yapmak ya da kadınlara özgü olan makyaj yapmaktan nefret ediyorum. Elbise giymek, süslenmek işkence... Uzun saçtan bile nefret ediyorum.
Her anlamda erkek olarak doğsaymışım diyenlerdenim. Bunaldım çünkü artık ve çevremdeki herkes benim bu onlara göre "tuhaflığımın" farkındalar. Bana el işi yapsana demeler, beni altın günü misali günlere çağırmalar, benden pasta börek beklemeler... Yok yok yok! Kafayı yiyeceğim ya, ben bu değilim ki.
Ama bazen oturup erkek olduğum hayalini kuruyorum, mis gibiyim o zaman. Ancak hayallerde rahatlıyorum anlayacağınız.
Bir yandan mürüvet görmek isteyen ailem, bir yandan içimdeki bastırılmayan şeyler, bir yandan çevre... Ve ben hiç kimseye anlatamadığım için kendi kendimi yiyorum artık. Sırf dertleşmek için yazdım yoksa üyeliğim olmadan kullanıyordum hep. Okumuş olsanız bile yeterli inanın kendi kendime çözmeye çalışmaktan, normal olmak istemekten sıkıldım. Olamıyorum çünkü.
kendini yanlış ifade ettin sanırım ilk mesajında.Bugüne kadar aşık olduklarım hep erkekti.
Ben küçüklükten beri erkeklerle dolaşan, oynayan, arkadaş olmak isteyen bir kızdım. Bu küçüklüğümden geliyor. Ama erkeklere aşık oldum hep, bir kadına o gözle baktığım olmadı. Şuan ise işin içine bir erkekle evlilik münasebeti girse, tiksiniyorum. Bazı şeylerden. Açamıyorum umarım anlaşılmıştır.
Peki hemcinslerinize duygusal anlamda bişey hissettiğiniz oldu mu?Gerçek anlamda artık bunaldığım, birileriyle paylaşırsam iyi geleceğini düşündüğüm bir durumu yaşıyorum. 24 yaşındayım ve şu aralar işsizim, evdeyim. Ailemle yaşıyorum. Ev kızı modundayım 5 aydır. Ancak sorunum bunlarla bağıntılı değil.
Sorunum ailemin "mürüvetimi" görme isteği... Ve benim içimde yaşadığım hadise ile ilgili.
Ben evlilik ve onun getireceği her şeyden tabiri caizse "iğreniyorum" daha açık olamam galiba kurallar var. Bu bir dursun, Anladığınızı varsayıyorum. Ama olay sadece bu da değil. Her anlamda kendimi bir kadın gibi hissedemiyorum. Hareketlerim, sesim, tavırlarım erkek gibi...
Kadınların muhabbetleri beni sarmaz, erkeklerle daha iyi anlaşıyorum hatta. Yine de çevremde kız arkadaşlarım bolca vardır. İşte ben Kendimi onlar gibi hissedemiyorum ki, atıyorum ben temizlikmiş yemek yapmak ya da kadınlara özgü olan makyaj yapmaktan nefret ediyorum. Elbise giymek, süslenmek işkence... Uzun saçtan bile nefret ediyorum.
Her anlamda erkek olarak doğsaymışım diyenlerdenim. Bunaldım çünkü artık ve çevremdeki herkes benim bu onlara göre "tuhaflığımın" farkındalar. Bana el işi yapsana demeler, beni altın günü misali günlere çağırmalar, benden pasta börek beklemeler... Yok yok yok! Kafayı yiyeceğim ya, ben bu değilim ki.
Ama bazen oturup erkek olduğum hayalini kuruyorum, mis gibiyim o zaman. Ancak hayallerde rahatlıyorum anlayacağınız.
Bir yandan mürüvet görmek isteyen ailem, bir yandan içimdeki bastırılmayan şeyler, bir yandan çevre... Ve ben hiç kimseye anlatamadığım için kendi kendimi yiyorum artık. Sırf dertleşmek için yazdım yoksa üyeliğim olmadan kullanıyordum hep. Okumuş olsanız bile yeterli inanın kendi kendime çözmeye çalışmaktan, normal olmak istemekten sıkıldım. Olamıyorum çünkü.
Ben küçüklükten beri erkeklerle dolaşan, oynayan, arkadaş olmak isteyen bir kızdım. Bu küçüklüğümden geliyor. Ama erkeklere aşık oldum hep, bir kadına o gözle baktığım olmadı. Şuan ise işin içine bir erkekle evlilik münasebeti girse, tiksiniyorum. Bazı şeylerden. Açamıyorum umarım anlaşılmıştır.
Peki bir kadınla sevişmek sizi iğrenç geliyor mu?
Bugüne kadar aşık olduklarım hep erkekti.
Ben küçüklükten beri erkeklerle dolaşan, oynayan, arkadaş olmak isteyen bir kızdım. Bu küçüklüğümden geliyor. Ama erkeklere aşık oldum hep, bir kadına o gözle baktığım olmadı. Şuan ise işin içine bir erkekle evlilik münasebeti girse, tiksiniyorum. Bazı şeylerden. Açamıyorum umarım anlaşılmıştır.
Eger sadece cinsel olarak dusunuyorsaniz yasadiginiz cevre yada bilincaltinizla alakali bi durum ergenlik donemlerinde bende oyleydim arkadaslarimda oyleydiErkeklere karşı duygusal hisler besliyorum yani besledim. Ama hani evliliğin içine giren münasebetlerden tiksiniyorum.
Genel olarak kadınların yaptığı şeyleri yapmak istememeniz sizi erkek gibi yapmaz. Şu zamana kadar bir kadına aşık olmamışsınız. Bu önemli bi nokta bence. Bu düşünce ile başa çıkamıyosanız psikolojik destek almayı deneyebilirsiniz
çok karışık yazıyorsunŞöyle bir durum da var ama... Bir kadına aşık olmak abes gelmemeye başladı bana. Ama olmadım Allah var hani... Yani içinde bulunduğum durum erkek olsam çözülecekmiş gibi hissettiriyor bana hep.
çok karışık yazıyorsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?