- 9 Haziran 2023
- 669
- 367
- 23
- Konu Sahibi Melis303030
- #1
Arkadaşlar tekrar merhaba,
İyi dencek şekilde para kazanan, kariyeri olan biriyim. Kimsenin parasını yemem, kimseyi kullanmam. Kendime hediyeler aldırmam. İhtiyacımda yok. Bir şeye ihtiyacım varsa gider kendim alırım. Düğün istemem, altın istemem. Birlikte yapalım kafasındayım. Enayilik mi bu?Herkese saygı duyarım. Düzgün biri olduğum söylenir. Babamı küçükken kaybettim. Annem bizleri en iyi şekilde okutmaya çalıştı. Kardeşlerimde benim gibi. Annem bize düzgün olun, ayağınızın üstüne basın dedi. Güçlü olmayı annemden öğrendim. Benim ablam evli, çok iyi bir evliliği var. Bende düzgün bir hayat yaşamak istiyorum. Karşımdaki kişilere boyun eğmek tarzım değil.Erkekleri başka şekilde elde etmekte bana göre değil. Yapmacık olamıyorum. Toleransım var belli yere kadar ama. Kimseyi zorla benle kalsın diye zorlamam. Güzel olduğumu da derler. Zamanında çok iyi insanlar çıktı karşıma, ama okul kitap derken olmadım. Şimdi ise hayal kırıklığı herkes. Çok ilişki yapan biride değilim. 28 yaşıma geldim. Yalnızım. Arkadaşlarım bi erkege fedakarlık yaptırmam gerektiğini söylüyor, bana bişeyler aldırcakmısım vs o zaman aşık oluyorlarmış. İyi de benim tarzım bu değil. Zorla illa böyle mi yaşanmalı herşey. Bende mi böyle şımarıp, yapışayım. Yapmacık ilgiyi vereyim? Onlar sevgililerinin üstüne cok düşüyor. Tamam bende ilgiliyim ama o derece abartamıyorum. Kimseye bulunmaz hint kumaşı gibi davranamıyorum. Ne yapmalıyım? Yalnız ölmeyi mi bekleyeyim? Değişmeyi mi deneyeyim? Bunları kendimi övmek için anlatmadım. Zaten beni tanımıyorsunuz. Keşke böyle olmasam diyorum.
İyi dencek şekilde para kazanan, kariyeri olan biriyim. Kimsenin parasını yemem, kimseyi kullanmam. Kendime hediyeler aldırmam. İhtiyacımda yok. Bir şeye ihtiyacım varsa gider kendim alırım. Düğün istemem, altın istemem. Birlikte yapalım kafasındayım. Enayilik mi bu?Herkese saygı duyarım. Düzgün biri olduğum söylenir. Babamı küçükken kaybettim. Annem bizleri en iyi şekilde okutmaya çalıştı. Kardeşlerimde benim gibi. Annem bize düzgün olun, ayağınızın üstüne basın dedi. Güçlü olmayı annemden öğrendim. Benim ablam evli, çok iyi bir evliliği var. Bende düzgün bir hayat yaşamak istiyorum. Karşımdaki kişilere boyun eğmek tarzım değil.Erkekleri başka şekilde elde etmekte bana göre değil. Yapmacık olamıyorum. Toleransım var belli yere kadar ama. Kimseyi zorla benle kalsın diye zorlamam. Güzel olduğumu da derler. Zamanında çok iyi insanlar çıktı karşıma, ama okul kitap derken olmadım. Şimdi ise hayal kırıklığı herkes. Çok ilişki yapan biride değilim. 28 yaşıma geldim. Yalnızım. Arkadaşlarım bi erkege fedakarlık yaptırmam gerektiğini söylüyor, bana bişeyler aldırcakmısım vs o zaman aşık oluyorlarmış. İyi de benim tarzım bu değil. Zorla illa böyle mi yaşanmalı herşey. Bende mi böyle şımarıp, yapışayım. Yapmacık ilgiyi vereyim? Onlar sevgililerinin üstüne cok düşüyor. Tamam bende ilgiliyim ama o derece abartamıyorum. Kimseye bulunmaz hint kumaşı gibi davranamıyorum. Ne yapmalıyım? Yalnız ölmeyi mi bekleyeyim? Değişmeyi mi deneyeyim? Bunları kendimi övmek için anlatmadım. Zaten beni tanımıyorsunuz. Keşke böyle olmasam diyorum.
