Günaydın kızlar. Bugün canım çok sıkkın, dün kötü bir gün geçirdim. Dün biz arabamızı değiştirdik, yeni arabamızı görsünler diye dün akşam kayınvalidemleri alıp gezmeye götürdük. Kayınvalidem gezerken şevke gelip İzmir'de güzel günlerimiz oldu, bazı ufak tefek problemlerimiz oldu ama geçti gitti dedi. İşte o söz benim ciğerimi deldi geçti, beynimden vurulmuşa döndüm. Ufak tefek mi dedim eşim de bozulduğumu anladı ama o hiç oralı olmadı. Birşey dememek için kendimi zor tuttum. Bir yere gittik oturduk. Ben lavaboya gidince eşim anne niye öyle dedin, öyle denir mi hiç demiş o da aman canım ben öyle demek istemedim demiş ama bütün gece boyunca neşesinden hiçbirşey kaybetmedi, cır cır böceği gibi konuştu durdu benimse o dakikadan sonra ağzımı bıçak açmadı çünkü konuşsam ağzımdan kötü sözler çıkacaktı. Kendimi sıktım sıktım onları evlerine bıraktıktan sonra eşim büyütüyorsun bu sözde abartılacak birşey yok deyip annesini müdafa etmeye kalkınca patladım ufak bir sinir krizi geçirdim. Ağlamaktan yüzüm gözüm şişti hala da şişler. Bu kayınvalidemin ilk vukuatı değil daha önce de buna benzer sözleri olmuştu hatta ben kendisini uyarmıştım ama yine eski hamam eski tas. Onlara göre benim oğlumun ölümü basit, önemsiz birşey demek ki. Evet benim ufak tefek bir derdim var, yalnızca 830 gramdı ama ben bu derdimin altında eziliyorum, hergün yaşadığıma kahrediyorum. Bu kadın kendi 30 yaşındaki evli barklı oğlunu 2 gün göremese çok özledim diye ağlıyor ama benim oğluma ömür boyu hasret çekecek olmam birşey ifade etmiyor demek ki. Oğlum yaşarken torunu için ölüp bitiyordu, Mete öldü, onu gömdük herşey bitti. Acılar azımsanınca azalmıyor, yok sayılınca yok olmuyor. Eşime göre o bizi üzmemek için öyle demişmiş. Çıkıp bütün dünyaya siz yok saysanız da benim bir oğlum var diye haykırmak geliyor içimden. Dünden beri kayınvalidemin ettiği sözler ve benim ona söylemek isteyip de söyleyemediklerim dönüp duruyor kafamın içinde. Çoook kötüyüm dibe vurdum ben kızlar. Sanıyorlar ki bir daha çocuğum olunca herşey bitecek, unutulacak. Ne fark eder, neyi değiştirir ki Mete öldü, o geri gelmeyecek. Kusura bakmayın sizin de canınızı sıkmak istemezdim ama derdimi paylaşacak başka kimsem yok. Şu koskoca dünyada yapayalnız hissediyorum kendimi. Acaba annem yaşasaydı o beni anlar mıydı, yoksa o da ufak tefek şeyler deyip geçiştirir miydi.