merhaba canlarımmm inşallah herkes iyidir ve sıkıntı yoktur...
ben fazla giremedim çokk şeyler var ailevi,çevrevi...vs..
asıl önemli olan şeker hastası olduğumu öğrenmek ve bundan kurtulmak için verdiğim çabadır..şokları yaşıyorumm ancak beni şeker meker yıkamaz bunuda atlatıcamm...
herkes kendine ii baksın üzülmemeye çalışsınnn içine atmasın...görüşmek üzere öpüyorum herkesii...
Hadibakem canım insan evde yalnız kaldımı sürekli olanı biteni düşünüyor ve kendi kendine kurmaya başlıyor. Ben de doğum sonrası 4 ay işe gitmedim hergün evde oturup sabahtan akşama ağlıyordum, kimseyi görmek istemiyordu canım. Tekrar işe başlayınca, kafamı başka şeylerle meşgul ettiğim için kendimi daha iyi hissetmeye başladım. Sen de kendini meşgul edecek birşeyler bulsan canım. Mesela halk eğitimlerin ücretsiz kursları falan var onlara katılmaya ne dersin. Hem bulunduğun ortamdan uzaklaşırsın hem de biraz kafan dağılır. Elbette meleklerimiz için hep üzüleceğiz ve onları asla unutmayacağız ama yeni bir bebek istiyorsak kendimizi toparlamaya ihtiyacımız var. Hadi canım biraz gayret et.
Ben 3 aydır b vitamini, folbiol ve asprin kullanıyorum. Bu ay da gebelikten önce yapılması gereken rutin kan ve idrar tahlilimi tekrarladım. Allah'ın izniyle Ocak'ta bebeğe hazırım.
bende bir ay önce ikiz bebeklerimi kaybettim 22 haftalıktı rahim açılması nedeniyle erken doğum oldu ve yaşamadılar tabi delirmek üzereydim hala bile düşünmek istemiyorum ne yapıcamı şaşırıyorum aklıma geldikçe kendimi bir an önce toparlayıp tekrar hamile kalmak istiyorum ama kaç çocuğum olursa olsun bu yavrularımı hiç unutmicam ne hayaller kurmuştum onlar için az kaldı doğmalarına diyodum saatleri sayıyodum ama kaybettim onları allah benim gibi olanlara en kısa zamanda bu acımızı hafifleticek bebekler nasip etsin inşallah bunu sadece yaşayan bilir ne kadar üzülse karşınızdaki yaşamadıktan sonra sizi anlayamaz o yüzden kmseyle konuşmuyorum bu konuyu annem ve eşim sağolsun yetiyolar zaten bana
bende bir ay önce ikiz bebeklerimi kaybettim 22 haftalıktı rahim açılması nedeniyle erken doğum oldu ve yaşamadılar tabi delirmek üzereydim hala bile düşünmek istemiyorum ne yapıcamı şaşırıyorum aklıma geldikçe kendimi bir an önce toparlayıp tekrar hamile kalmak istiyorum ama kaç çocuğum olursa olsun bu yavrularımı hiç unutmicam ne hayaller kurmuştum onlar için az kaldı doğmalarına diyodum saatleri sayıyodum ama kaybettim onları allah benim gibi olanlara en kısa zamanda bu acımızı hafifleticek bebekler nasip etsin inşallah bunu sadece yaşayan bilir ne kadar üzülse karşınızdaki yaşamadıktan sonra sizi anlayamaz o yüzden kmseyle konuşmuyorum bu konuyu annem ve eşim sağolsun yetiyolar zaten bana
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?