Erken doğumdan sonra bebeğini kaybedenler

Ya çok kıskanıyorum sizi. Herkes meleğini görmüş rüyasında ben de görmek istiyorum. ıçin için yanıyorum Allah'ım ne olur bir kerecik bana oğlumu göster.
 
kızlar merhabalar...biraz geç oldu kusura bakmayın..

yeni yılınız size acılarınızı hafifletecek evlatlar nasip etsin...yeniyıl mutluluk getirsin...
 
Sevgili premete, dua etmeye devam et mutlaka bir gece gelir bebeğin rüyana. Ben de üç melek kaybettim. Yalnızca birini görebildim. Diğerlerini görebilmek için ben de he gece yatmadan önce dua ediyorum. Bir de videoyu çekmekle çok iyi etmişsiniz.Herkes unut artık yok onlar diyor ama anne nasıl unutur?
Her saniye her an onlarlayım ve onlara doğru yaklaşıyorum. Zaman bizim lehimize arkadaşlar. Her geçen dakika onlara biraz daha yaklaşmış oluyoruz. Bizi bekliyorlar bunu biliyorum. Zaten başka türlüsüne dayanamazdım. Tek umudum vuslat günü.:Saruboceq:
 
Meraba arkadaşlar , bende bebişimi 1 kez rüyamda gördüm, sonra da hiç görmedim
Bebişimi bana veriyorlardı rüyamda ,onu kucağıma alıp emziriyordum Gerçek gibiydi rüyam...
Premete canım inşallah senin bebişinde rüyana gelir canımm...
özlenen2010 ve mhtp , canlarım güzel dilekleriniz için aminnn diyorummm...
 

rüyan hayırlara sıksın canım ne güzel rüyanda görmüşsün bebegini ne mutlu sana..
arkasındanda hamile oldugunu yakın zamada meleklerin gönderecek sevgisine kardeşini sana insallah

 
bende dogumu yaptım ogün eve geldim akşam gördüm küçüçük kızım kucagımda gemiye biniyorum
bir anda 2-3 yaşlarında oluyor ben aglıyorum açılıp denizlere gidiyoruz.. kısa sürdü yani ama bende bir gün geçirmek isterim melegimle öpüp koklamak sarılmak herşeyi....mafoldumbenmafoldumben
 
Ya çok kıskanıyorum sizi. Herkes meleğini görmüş rüyasında ben de görmek istiyorum. İçin için yanıyorum Allah'ım ne olur bir kerecik bana oğlumu göster.

inşallah sende görürsün en kısa zamanda canm.ne güselki videoya çekmişsin yavrunu.bende çok istedim ama bana izin vermediler.çok pişmanım ısrar etmediğim için.yavruma bakar dururdum resmi yada videosu olsaydı.allahım hepimize sabırlar versin canlar.bu yıl inş hayırlı olur hepimize.
 
Ya çok kıskanıyorum sizi. Herkes meleğini görmüş rüyasında ben de görmek istiyorum. İçin için yanıyorum Allah'ım ne olur bir kerecik bana oğlumu göster.
inş. sende görürsün canımm,, bende bayadır görmüyodum,, Rabbim nasip etti rüyası bile çok güzel,,uyanınca tabi hüsran oluyor..
özlenen ne güzel canım ya oglunu öpüp koklamışsın inşallah rüyan gerçek olur en kısa zamanda..

inş. canım aminn .. hepimizin olur inş..
 
melek anneleri, aranızda önceden çalışıp, kayıp sonrası işe tekrar başlayan var mı?
ben çalışmaktan gıocunmuyorum hatta istiyorum ama işyerine gittiğimde herşey gebelik dönemini hatırlatacak bunu biliyorum bir de densiz fikirsiz insanlarla muhatap olmak zor, ayrıca herkes bana acıyarak bakacakmış gibi geliyor? sizler bu durumu aşabildiniz mi? nasıl?mafoldumben
 
Reactions: 2k1
Arkadaslar limburg hamilemi kesinlestimi ay inşallah ya
 

Mapcım ben bebeğimi kaybettikten 1 ay sonra tekrar işe başladım. İlk başlarda hiç gitmek istemedim hep ayaklarım geri geri gitti hatta istifa etmeyi bile düşündüm çünkü hamileliğim döneminde işyerindeki amirlerim hiç anlayışlı davranmadığı ve beni çok stresli ortamlarda çalıştırdıkları için çok sıkıntı yaşamıştım bu nedenle onlara çok kızgındım. Benim hamileliğimdeki problemlere katkıları çoktur ama neyse onları Allah'a havale ettim. Haklısın ilk başlarda çok zor oluyor acıyarak bakanlar, abuk subuk konuşanlar hepsini yaşadım ve sineye çektim ama eninde sonunda bunlarla yüzleşmek zorundayız bugün olmazsa yarın yarın olmazsa bir sene sonra muhakkak bir başlangıç noktası olacak. Kaldı ki kaybımız bizim hayatımızın gerçeği işyerinde olmasa bile normal hayatta da hep bu tür insanlar maalesef karşımıza çıkacak ve biz bu gerçekle yaşamayı hatta bir yerden sonra onları umursamamayı öğreneceğiz. Şimdi neredeyse 6 ay olacak iyi ki işe geri dönmüşüm diyorum çünkü evdeyken yalnız başıma sürekli başıma gelenleri ve oğlumu düşünüyorsum hergün aynı şeyleri tekrar tekrar yaşıyordum beynimde, bir çıkmazın içine girmiştim, depresyondan çıkamıyordum. Şimdi bile birkaç gün izinli olup evde yalnız kalsam kendi kendimi yiyip bitiriyorum. İşyerinde en azından kafam başka şeylerle meşgul olduğu için kendimi toparlamam daha kolay oluyor. İnsanları da boşver bir süre sonra konu sen olmaktan çıkıyorsun kendilerine başka mevzular buluyorlar. Ben oğlumu kaybettikten sonra bana hemen işe başla diyenlere çok kışmıştım ama haklılarmış. Şimdi ben de sana aynısını diyeceğim arkadaşım bir an önce işe başla inan bana ilk başta çok zor gelse de çok faydasını göreceksin. Hatta çalışmayan arkadaşlarımız da kendilerine başka uğraşlar bulsunlar, kurslara falan yazılsınlar evden çıksınlar, kendilerini dinlemekten uzaklaşsınlar. Bu bizim tercihimiz olmasa da, biz şu an meleklerimizin yanında olmayı dilesek de hayat devam ediyor. Allah'ın takdiri bize bu dünyada kalıp bu yükü sırtlamak düştü o nedenle bir yerden hayata karışmak lazım.

Arkadaslar limburg hamilemi kesinlestimi ay inşallah ya

Yok canım daha kesin değil adet tarihi bugün bakalım biz de heyecanla sonucu bekliyoruz.
 
premetecim çok sağol güzel yazın için.
ben de evde kaldıkça bunalıma girdiğimin farkındayım hatta sık sık intiharı düşünmeye başlıyor insan
ama eşim var kardeşim var onları bırakamam,
işe geri dönmek tek çıkar yol ama sanki birşey beni tutuyor o şeyden kurtulunca döneceğim işe.
 
kızlar benim adetim 1 gün gecti kan werdim sonuc 17 cıktı simdi e gün gecti hala olmadım hamilemiyim ama deger cok mu düşük idrar testi ne zmana yapayım yardım edin
 

Sakın canım sakın aklına böyle kötü şeyler getirme. Evet bizim başımıza çok kötü birşey geldi, evet biz bunun izini ömür boyu taşıyacağız ama inan bana güzel günlerimiz de olacak. Senin acın şu an çok taze, hayat durmuş gibi hissediyorsun, biliyorum şu an yaşayan ölüden farksızsın ama bir süre sonra başka konulardan konuşabildiğini, değişik şeylerle ilgilenebildiğini hatta gülebildiğini farkedeceksin şaşırarak. Önce bunları yaparken suçluluk duygusu hissedeceksin, ben yaşamamalıyım bunları yapmamalıyım şu an meleklerimin yanında olmalıyım diye düşüneceksin. Zaman geçtikçe bu hislerinde zayıflamaya başlayacak, zaman akıp gidecek hayat akıp gidecek sen de yaşamaya devam edeceksin. Sonra yeni umutlar belirecek içinde tekrar anne olmayı isteyeceksin,hayata tutunacak yeni bir dal bulacaksın kendine işte kendini o zaman daha iyi hissedeksin. Acın içinde hep bir yerlede duracak ama yanında umudun da duracak. Ben bütün bunları yaşadım\yaşıyorum, hepimiz yaşadık sen de bu evrelerden geçeceksin canım kendine biraz zaman tanı.
 
map canım lütfen böyle şeyleri aklına getrme hayatta güzel günlerimizde iyiyiz kötü günlerde kötü şeyler düşünelim kendimizi bitirelim degil hayat acısıyla tatlısyla yaşamaya deger yaşadıklarımız kolay şeyler degil tabikide ama intiharda bir çözüm degil biz bir şekilde sınanıyoruz bu sınavıda böyle aşmamayız zorluklara güç kanat germeliyiz ki sonunda müfakaatımızı alalım
premete arkadaşımız dogru söylüyor bir şekilde ugraş bulup kafamızı dagıtmalıyız yoksa herkez çıkmazda olur buda geride kalanlar için kötü olur biz evlatlarımızı kaybettigimizde ne acılar yaşadıgımızı neler çektigimizi bizler biliyoruz aynı durumları ailemizde yaşamasını istemem
kendine iyi bak kafanın içindeki şeytanı dinleme öpüyorum...
 
sevgili premete ve sevgili aabeyazmelek, ve tüm kader arkadaşı melek anneleri
beni bu günlerde en iyi anlayan (hatta tek anlayan) sizlersiniz. Yüzünüzü hiç görmesem de gerçek arkadaşlarım sizler oldunuz. İyi ki varsınız iyi ki bu forum var yoksa dayanmam çok daha zor olurdu buna eminim. Yazdıklarınızı göz yaşları ile okudum. Bu acı hiç bitmeyecek. Pişmanlıklar, keşkeler, doktoru suçlamalar, kendimi suçlamalar... Birşey yemek bile canımı acıtıyor. Onlara gitmeliydi bu diyorum onların hakkını yiyormuşum gibi geliyor. Bir de sabah uyanmaktan nefret ediyorum. Hep karnımı yokluyorum acaba tüm bunlar bir kabus muydu? Bebişler hala karnımda mı diye? Aslında sorunun cevabını bile bile yapıyorum bunu. mafoldumbenEvimiz neşe ve umut evinden ölüm evine dönüşüverdi. Bu acıları hiç yaşamayanlar var, benim suçum neydi? Bebeklerimin suçu neydi? Sorular bitmiyor; dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum: KÖTÜ KADER.senağlama
 
bende ikizlerime doğum yaptığımda kızımın ağlama sesini duymuştum beni en çok etkileyen oydu rüyamda görmeyi çok istedim ve gördümde rüyamda da ağlıyo sonra o küçücük şey annecim diyo bana bende kucağıma alıyorum onu sarılıyorum ondan sonrada hiç görmedim yavrularımı oğlumu da görmeyi çok isterdim eşim telefona resmini çekmiş ben görmiyim diye gözümün önünde sildi onları görmeyi çok istiyodum ama son şansımı da kaybettim keşke doğudklarında görseydim yavrularımı çok pişmanım 40 gün oldu ama her geçen gün daha zor geliyo bazen deliricek gibi oluyorum hepimize allah sabır versin
 

ah canım benim aynı duyguları yaşıyoruz gerçekten.bende öyle hayat boş geliyo.sabah uyanmak bile istemiyorum.olmuyo olmuyo.sanki zaman hiç ilerlemiyor.acımız çok taze allahım sabır versin hepimize.ama bence sen işe başla evde bende dura dura kafayı yicem.ben çalışmıyorumda.kurslara felan yazılsammı diyorum en azından şu 4 ay bi geçsin diye tekrar yeni bebek istiyorum.ben 1 yıl felan bekleyemicem inan asır gibi geliyor 1 yıl diyince insanlar.bende aşamıyorum 17 gün oldu bebeğimi kaybedeli dışarı çıkmadım bile çıkasım gelmiyo insanlarla konuşmak istemiyorum.eşim bile çok uğraştı benle ii olmam için ama oda artık yeter diyo.böyle yaşanmaz diyo.artık hayata dönmeliyiz diyo.nasıl yapıcam ben ya.eşimede üzülüyorum onun destek olduğu kadar ben ona hiç destek olamadım.ne yapıcam bende bilmiyorum
 

ne güsel şeyler yazmışsın.eminim sende o günlerde böyle düşünüyordun.ne güsel zaman geçmiş.tekrar düşünmüyomusun.ben olsam hemen başlardım tekrar hamilelik için uğraşırdım.inşallah bizimde zaman geçer bir an öncede önümüze bakarız yeni umutlarla
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…