Erken doğumdan sonra bebeğini kaybedenler

sağol canım.sende burada olduğuna göre kaderlerimiz aynı.senin nasıl oldu?

ben 2 tane kaybım var, 18 ve 14 haftalık canım.. senin acın daha çok çok taze.. neler hissettiğini çok iyi biliyorum..

en çaresiz olduğumuz anlar, kucağımız bi bebekle dolunca acımız belki azalcak biraz.. bizim ilacımız bebeğimiz olcak
 

yaşadıklarını çok güzel tarif etmişsin arkadaşım.bunları yaşamak çok zordu gerçekten.allah hepimize sabır
versin.hepimiz acınızı paylaşıyoruz.bende 'doğan büyüyor 'sözüne sinir olurdum.çünkü benim oğlum hiç büyümüyordu.şimdi acım azalmadı ama ben güçlendim sanırım.çok şükür oğlum kollarımda nerdeyse altı aylık olacak.kullanıcı adımı değiştirdim yeni bir başlangıç için kardanadam11 eski kullanıcı adımdı.
 

mrb...tatil bitti ama bana çok iyi geldi.....eylülde başalayacağız inşallah ve umarım dediğin gibi güzel haberler verebilirim...bugünlerde biraz canım sıkılıyor geçen sene 11 ağustosta doğum yapmıştım....15 ve 16 ağustosta bebeklerimi kaybetmiştim...ağustos ayı hemen geçsin istiyorum

sen nasılsın??bebeğin maşallah kocaman olmuş
 
Çok teşekkür ederim Alicim evet az kaldı sezeryan biraz korkutuyor beni ama inşallah sorunsuz atlatırız gelip geçici acılara razıyım ben..Allah hepimize bebeklerimizi kucamıza almayı nasip etsin inşallah...

selen büyük güne çok az kaldı...inşallah çok rahat bir doğum olur....doğuma giderken bizim içinde dua et...


buarada bebeklerini kaybeden yeni arkadaşlar var..Allah sabır versin arkadaşalar
 

Senin de başın sağolsun arkadaşım.senin adına çok mutlu oldum Rabbim güzel oğluşunu sana bağışlasın,upuzzuuuuunnn sağlıklı ömürler versin , bütün melek annelerininde güzünü güldürsün inşallah.
 

sağol canım, eşimle aynı meslekten olduğumuz için tayinlerimiz birlikte oluyor, ücretsiz izin düşünüyordum ama çok şükür buradaki işim çok rahat, evimiz de iş yerine çok yakın, o yüzden işe başladım, Rabbim bundan sonra hep mutluluklarımızı paylaşmayı nasip etsin
 

evet benim için de aralık ayı zor geçti, aralık ayı gelmeden bi garip olmaya başlamıştım ve tabi hem doğum yaptığım saatlerde hem de vefat haberini aldığım saatlerde çok ağladım, bizler artık böyleyiz, bazen hiçbir şey yokken de ağlarız, eşim sorar ağladığımı görünce ne oldu diye, anneler ağlar derim ben de, bir sebep olmasına gerek yok
senin de tam bugünler hüznünün artacağı günler ama inşallah eylülle birlikte yüzün gülecek, Rabbim meleklerimizin şefaatinden bizleri mahrum etmesin, onları orada utandıracak işleri yaptırtmasın bizlere
 

başın sağolsun arkadaşım, acın çook taze, Rabbim kolaylık versin, sabır versin ki bol bol veriyor sabrını, ben şimdi dönüp baktığımda diyorum nasıl geçirmişim o günleri , ama geçiyor işte 20 ay olmuş, tabi çok zor geçiyor, herşey yüreğimizi delip geçiyor ama bebeklerimizin bizlerin asla ulaşamayacağı güzellikler içinde oluşu ve birgün buluşacağımız, günahlarımıza rağmen bize kevser havuzundan doldurulmuş su ikram edip ellerimizden tutarak Cennete götüreceği düşüncesi insanı çok rahatlatıyor
 

sağol allah razı olsun canım.ben zaten biliorum onun yeri çok iyi.ama ben yanıorum kendime...ellerimin boş kalışına ,napayım işte.allahtan gelene çare yok ama bi daha nasip eder inşallah...senin bebeğinin kardeşi olmuş galiba?ne kadar sonra kavuştun bebeğine?
 

sağol allah razı olsun canım.ben zaten biliorum onun yeri çok iyi.ama ben yanıorum kendime...ellerimin boş kalışına ,napayım işte.allahtan gelene çare yok ama bi daha nasip eder inşallah...senin bebeğinin kardeşi olmuş galiba?ne kadar sonra kavuştun bebeğine?
 

listemize kocamn bir maşallah diyorum ...allahım bu günleri görmemizide nasip etti...allahım canı gönülden isteyen herkese bu güzelliği yaşamayı nasip etsin...bütün bebişlerimize maşallahh...
 

doğru diyorsun insan asıl kendi durumuna yanıyor, ama napalım her insanın imtihanı farklı, ben doğumdan bir hafta önce psikiyatr mustafa ulusoyun giderken bana birşeyler söyle kitabını almıştım, içeriğine bakmamıştım meleğimin vefatından sonra elime aldım, bari şu kitabı okuyayım dedim ilk önce kitabın arkasını okudum inanamadım ölüme ilişkin bir kitapmış, eşimle sesli sesli okuduk gerçekten bizi rahatlatan bir kitap oldu, farklı insanların yakınlarının ölümüyle yaşadıkları duygu durumlarını anlatan hikaye tadında bir kitap, insana farklı ufuklar kazandırıyor, tavsiye ederim
benim meleğim 21 aralık 2009da doğdu ve 27 errelık 2009da Cennete uçtu, sezeryandı, gittiğim prof 6 ayın yeterli olduğu söyledi, tam 7 ay sonra hamile kaldım ve binlerce kere şükürler olsun 15 nisan 2011de meleğim kızkardeşini sağlıklı bir şekilde kucağımıza aldık, ilk hamileliğimde sürekli kasılmalarım oluyordu ve rahimağzı kısalıyordu ve sonunda suların erken gelmesi nedeniyle acil sezeryanla meleğim dünyaya geldi 33 haftalıktı, 2050 gram, minicik bir bebekti, 6 gün yoğun bakımda kaldı, hergün bebeğinizin durumu iyiye gidiyor deniyordu, hatta 6.gün eve çıkartmayı düşünmüşler sonra da haftasının dolmasını bekleyelim demişler ki 7.gün acı bir telefon bebeğiniz fenalaştı çabuk gelin dediler, gittik bebeğinizin geceden beri solunumu birkaç kez durdu özel bir cihaza bağlandı şimdi doktor gelecek açıklama yapacak dendi, bir odaya aldılar bizi, ben devamlı bebeğime birşey olmasın diye ağlıyorum, sonra eşim geldi önüme diz çöktü, hayatımın en acı bakışları, canım diye başladı sözü, o bakışlardan anlaşılmayacak gibi miydi, gitmiş mi diyebildim sadece, usulca başını salladı, sarıldık ağladık ağladık, bir gün öncesinde ne de güzel görmüştük oğlumuzu, gittiğimizde uyuyordu yanına varınca açtı gözlerini ağzı kulaklarına varırcasına gülümsedi bize, bizi güldürmek istercesine kollarını bacaklarını germe hareketi yaptı, yüzünde muzip bi eda vardı, biz de daha fazla rahatsız etmeyelim uyumaya devam etsin diye çıktık yanından, ahhhhhhhhhhhhhh ahhhhhhhhhhh bilsem çıkar mıydım yanından, ayrılır mıydım bir saniye olsun
:2::2::2::2::2::2::2::2::2::2:
 


başınsağolsun canım, Rabbim aynı acıyı ve daha büyük acıları yaştmasın bizlere, duygularını çok güzel ifade etmişsin ancak 'neden ben' diye baylayan kısımlara katılmıyorum. öncelikle her ne kadar sahiplensek, benim bebeğim desek de bebeklerimiz bizim değil, Rabbime ait, ve bizlere emanet olarak vermişti, bir arkadaşımız bize emaneten-ödünç değil- bir eşyasını bıraksa ve sonra almaya gelse nasıl ki ona niye almaya geldin demeye hakkımız yoksa Rabbim'e de niye bebeğimi geri aldın demeye hakkımız yok. 2. olarak dünyada milyonlarca insan zihinsel özürlü, bedensel özürlü, anne-babası tarafından yeterli ilgiyi şefkati görmemiş, eşi tarafından şiddet gören, açlık sefalet ve savaşla mücadele eden insan var, bizler ise aklı başında, sağlıklı bireyleriz iyibir yaşantımız var, aç değiliz açıkta değiliz, bu kadar nimetin içinde yüzerken aklımıza hiç 'neden ben' sorusu geliyor mu? bu nimetlere sahip olmak için ne yaptık ki!! hem isyan etmek acımızı daha da katlar, bize daha da acı verir, hem meleklerimizle öte dünyada bir araya gelme durumumuzu zedeler, bu tür sözlerimizden dolayı meleklerimiz de rahatsız olur diye düşünüyorum. evet yaşadığımız acı çook büyük, ama mükafatı da çook büyük, Rabbim büyük günahlarımız olmadığı müddetçe meleklerimizin bizim ellerimizden tutup Cennete götüreceğini vaat ediyor, babam demişti, Allah sizi muhatap olarak almış ve bir sözleşme yapmış. sakin olmaya çalışalım canım, iyi düşünmeye çalışalım, olumsuz düşünceler gelince zihnine önem verme, olumlu düşünmeye çalış, etrafındaki felaket tellallığı yapan insanları dinleme, bebeğini sağlıklı bir şekilde kucağına alanlar bizlere göre ekstra birşey mi yaptı, hayır sadece Rabbim öyle murat ettiği için onlar bebeklerine sağlıklı bir şekilde kavuştu ve inşallah birgün sen de meleğinin kardeşini kucağına alacaksın
 

geleceğe dair kurduğun hayallerin, kafanda çizdiğin resimler.. hepsi birer domino taşı gibi yok olup gittiler .şimdi ise yeniden bir resim çizmek çok zor , çünkü bu kez ellerim titriyor....[/


çok güzel bir cümle
 



ilk sayfalarda yazılmış bir yazı
tekrar tekrar okumak insanı rahatlatıyor
angelhope'a teşekkürler
 
inan sen ve senin gbi olanların yaşadıklarını duymak insana umut veriyor.şu an samimi söyleyim içimden bişey yapmak gelmio.azcık akşamları dışarı çıkıorum eşimle o bile ii gelio.yalan yok gün içerisinde çok doluyorum ve bi kere ağlıorum .ağlamazsam çok asabi oluyorum.. rabbim inşallah günah yazmıodur.ben sadce elimde olsaydı keşke die ...ne bileyim yani.ben mormal doğum yaptım.hareketi azaldı gbi gelmişti bana ama evde devamlı harket içindeydim o akşam.ondan hissetmedim herhalde die düşündüm ama.kalbi durmuş meğerse oğlumun.2 gün suni sancı çektim.dr.um bile şaşırdı çoktan doğumun başlaması lazımdı die.hatta ne inatçı çocukmuş die.taa ertesi sabaha başladı doğumum.15 dkda bitti.oğlumda bırakmak istemedi belliki annesini ama takdir ilahi böyleymiş.rabbim başka dert vermesin.dr.um 40 günde fiziksel ,2 bilemedim 3 ay kadarda psikolojik olarak iileşmen dedi.ama ben allahım nasip kısmet ederse 40 ım çıktıktan sonra yoluma devam etmek istiyorum.benim oğlum tüp bebek yoluyla olmuştu.rabbim yine nasip eder inşallah dondurulmuşlarla denemek istiyorum şansımı...

günlerimi ise tesbih çekerek geçiriorum.hz. ibrahimin ve hz. zekeriya peygamberin duaları var onları ediyorum.öyle geçiirorum günlerimi...
 
Aramıza katılan katılmak zorunda kalan bu acıyı yaşamak zorunda kalan tüm melek annesi arkadaşlar hepinize bol sabır ve başsağlığı diliyorum. Bol bol dua ve onlarla bir gün buluşacağınıza dair umutlarınızı içinizde her zaman taze tutarsanız acınız hafifliyor. Yoksa başka türlüsü çok zor. Bir gün cennette onlarla buluşmak ümidi ile hayata tutundum ben de. Başka yol var mıydı? Vardı onu da düşündüm ama o zaman alnım açık kavuşamayacaktım karşılarına çıkamayacaktım. Ve tabii bu topikteki arkadaşlarla da birbirimize çok destek olduk hala da olmaya devam ediyoruz. Hepsini kardeşim gibi görüyorum.
Kardeşlerimden en sevdiklerimden biri de Maytap ve bugünler onun bebeklerini kaybettiği günlerin yıldönümü. Canım maytapcığım şu günlerin sana ne ağır geldiğini nasıl üzüldüğünü çok iyi biliyorum. Ama aynı zamanda senin nasıl güçlü olduğunu da çok iyi biliyorum. Bu günler bitecek inşallah senin benim ve birçok melek annesi arkadaşımızın bebeklerini sağlıkla kucaklarına aldığı günler de gelecek. Dualarım seninle.
Bu arada Alicim sen bize umut olanlardansın. Bebeğin avatarındaki bebek sanırım. O nasıl bir şey öyle yaa? Tam ısırmalık.
 

ben de ısırmak istiyorum ama henüz kıyamıyorum, senin nasıl gidiyor hamilelik, dualarım seninle
 



ben de ısırmak istiyorum ama henüz kıyamıyorum. senin hamilelik nasıl gidiyor dualarım seninle
 
eline sağlık canım...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…