mrb arkadaşlar bende bebeğimi35.haftada kaybettim ani kalp durması nedeniyle 5 aralık 2013 te .3,5 ay oldu sezeryanla doğum yaptığım için bekliyorum.
aynı durumu yaşamış arkadaşların tedavi süreçlerini arştırıyorum.çok zor geçiyor günler.yardımcı olursanız sevinirim
Canım bende ilk bebeğimi 38. Haftanın içinde kalbi karnımda durduğu için kaybettim. Mthfr
667 heterozigot bende de. Daha sonraki 2 hamileliğim de de 100 mg coraspin , folbiol ve düşük dozda kan sulandırıcı iğne kullandım . Çok şükür bir problem yaşamadım.
Çok geçmiş olsun canım , inşallah en kısa zamanda yavrularını sağlıcakla kucaklarsın.
inşallah canım. coraspirin ve hibor 3500 rağmen kaybettim. düşüklerim nedeniyle önlem amaçlı kullandırmışlardı canım.bebeğimi kaybettikten sonra pıhtılaşma testi yaptırdım .geç öğrendim problemi .aspirini 32 de kesmiştik iğnenin dozunu düşük geldiğini söylüyolar.napıcam bilmiyorum.siz kaçlık iğne kullandınız.Allah bebeğinize uzun ömürler versin
Âmin canım teşekkür ederim.
Canım kızımda 0,3 lük fraxiparine kullandım. ( 56 kilo ile başladım 69 kilo ile hamileliği bitirdim).
Oğlumda ise 20. Haftaya kadar kullandırmadı doktor, gerek yok diye. Fakat endişelerim artmaya başlayınca 0,2 ilk clexane yazdı. ( bu gebeliğimde 58 kilo ile hamile kaldım, maalesef 80 ile bitirdim)
Kilomu yazdım çünkü iğnenin dozunu kilo ile ayarlıyorlar canım.
İlk bebeğimi 37+5 te kaybettiğim için önlem amaçlı kızımı 36+2 de sezeryanla aldılar. Oğlumu 38. Haftaya kadar tutmak istedi doktorum fakat ısrarımla 37+2 de sezeryan oldum.
Canım ben Ankaradayım . Eğer sen de bu şehirde isen doktor önerebilirim.
Âmin canım teşekkür ederim.
Canım kızımda 0,3 lük fraxiparine kullandım. ( 56 kilo ile başladım 69 kilo ile hamileliği bitirdim).
Oğlumda ise 20. Haftaya kadar kullandırmadı doktor, gerek yok diye. Fakat endişelerim artmaya başlayınca 0,2 ilk clexane yazdı. ( bu gebeliğimde 58 kilo ile hamile kaldım, maalesef 80 ile bitirdim)
Kilomu yazdım çünkü iğnenin dozunu kilo ile ayarlıyorlar canım.
İlk bebeğimi 37+5 te kaybettiğim için önlem amaçlı kızımı 36+2 de sezeryanla aldılar. Oğlumu 38. Haftaya kadar tutmak istedi doktorum fakat ısrarımla 37+2 de sezeryan oldum.
Canım ben Ankaradayım . Eğer sen de bu şehirde isen doktor önerebilirim.
yazılarınızı 20 gündür takip ediyorum okudukça mahfoluyorum bende gelişme geriliği sebebiyle 28+2de sezeryanla doğum yaptım bebeğim canım kızım 640 gr doğdu doğumumu ank yaptım bizim burda yeni doğan yoğun bakım olmadığından dr.um ank acil gitmem gerektiğini söledi gitiiğimde 5 gün hast yattım bebeğinin hareketlerini kont etmen gerek dediler 5 gün boyunda 1-2 saat uykuyla durdum kızımı izliyordum 13 ocakta nst bağladılar kasılmalar var acil doğuma alıyoruz dediler neye uğradığımı şaşırdım eşime ve aileme bebeğin yaşama şansı yok ümitlenmeyin demişler benım haberim yoktu sorun yok dediler sezeryanla doğum yaptım kızımın küçük olduğundan ağlamıycağını korkmamamı sölediler yalnız benim meleğim bana sesini duyurmuştu azda olsa ağladı dr lar şaşkındı bebeğimi hemen yoğun bakıma aldılar bende sinir krizi geçirince bayıltmışlar doğumdan sonra ayıldığımda bebeğimi görmem istedim ama 8 saat kalkamıycağımı sölediler ve ben 2 saat sonra kızıma süt sağdım ve ellerimle zorluklada olsa kendim götürdüm bebeğimi meleğimi gördüm harika bişeydi benimdi o allaha binlerce kez şükürler ettim böle bir güzelliği bana verdiği için çok yalvardım allaha hediyeni benden alma die ilk 24 saat önemli dediler sonra 48 sonra 36 derken ben hastaneden taburcu oldum hast yakınında otelde kaldım süt sağıp götürüyodum ve bebeğimi sadece 5dk görebilyordum 10gün geçti bana memlekete gidebilrsin sütlerin birikti zaten dediler dolanma buralarada dediler ama gidemedim çünkü ilk gün söz vermiştim ona her zman yanındayım kızım seni hiç bırakmıycam demiştim ve biliyordum o beni beklerdi her gün gidiyordum 15günü geçince dr ümitlndrdi ağlama git bebeğine kıyafetler al dediler kızım yavaş yavaş büyüyodu hiç gr vermemişti hep alıyordu hiç bi sağlık problemi yoktu oksijene bile bağlı değildi çok güçlü bi bebek dediler o gün hemen çarşıya çıkıp kızımı birsürü kıyafet aldım onları otelde ellerimle yıkıyor ütülüyor temiz havlular arasına koyup götürüyordum hergün resimlerini çekiyordum derken 20 gün oldu 25 30 35 herşey yolunda gidiyordu bi ara oksijene bağladılar korkmuştum ama hızlı kilo alıyor korkma o yüzdende nefes nefese kalıyor onun için takıyoruz dediler ben hergün dr.una gidiyordum ağlıya ağlıya oda iyiye gittiğimi 2 haftaya taburcu olcağımızı belki 2 hafta bile kalmıycağını söledi bende hemen hazırlandım o gün kızımı gördükten sonra memlekete geldim evi temizlettim beşiğini aldım eşyalarını aldım küvetinden tut emziğine varana kadr bi gece kalıp hemen ertesi ziyaret saatine yetiştim çünkü artıkk meleğim evine gelicektii aradan bir hafta geçti bi gece dişimin ağrısıyla uyandım baktım annemler uyanmış saat sabahın 5i noldu dedim annem miğdem ağrıyo dedi noldu dedim kızımamı bişey oldu dedim oksijen takmışlar sanırım dedi hastaneyi aradım bebeğimin kalbinin durduğunu 10dk atmadığını ama şuan makineye bağlı olduyğunu sölediler durumu kritik dediler eşimi aradım yoldayım çıktım dedi önce onu aramışlar o beni aramamış korkmuyum die annemleri aramış eşim yavrumuzu görmeye haftada 4gün yanımıza geliyordu sonra tekrar gidiyordu onunda işleri çok yoğundu ama bizi hiç bırakmıyordu hemen hastaneye gittim yanına alın beni dedim gittiğimde kalp atışları düzelmişti ama yavrumun rengi gitmişti anladım dr korkma şuan iyiyiz dedi 10dk yanında durdum sonra çıkarttılar 20dk sonra tekrar aldılar benı yanına bende anneminde gelmesini istedim dr sordum ananeside görebilrmi dedim başka zaman kuş uçurtmayan drlar gelsin görsün dedi anlamıştım kızımı ilk ve son kez görücekti annem geldi dokun öp dedim korktum mikrop kapar dedi öp anne dedim ama öpmedi sonra çıkartılar o arada eşim geldi 15 dk sonra tekrar alcaz nöbet değişimi var dediler eşimle beraber yoğun bakımın önünde bekledik ama artık çıldırmıştık bi anda drlar koşturmaya başladı kızımın küvezinin olduğu yere kapıyı açtım ve makinenin o uzun lanet sonsuz sesini duydum kızımız gitti dedim eşime hayr dedi ama herkz koşturuyodu yıktım oaraları görcem die almadılar beni sonra o çok isteyip benim yanıma asla gelmeyen şeffaf bebek arabasıyla bebğimizi getrdilr kızım 48 günlük yaşam savaşına yenik düşmüştü 640grla verdiğim bebeğimi 1580le bana geri verdiler dayanmak içten değildi o an ölüyüm dedim allahım benide al dedi ettiğim isyanların hesabı yoktu kucağıma aldım meleğimi öptüm heryerini babası aldı kucağına ama eşimi durdurmak ne mümkün yıktı attık hastaneyi sonra aldılılar kızımı yıkamaya götürdülar tekrar zorla girdim içeri meleğim o kadar güzeldiki gülüyodu bana çıkardılar dışarı ve tabutmu pusetmi dediler puset dedim çünkü arabada kucağımda götürcektim ama yol uzun kafayı yersin dediler vermediler bebeğimi kucağıma arabaya koyduk ve memlekete gelip cenaze namazını kılıp defnettik berayımı.allahım kimseye vermesin böle acı dayanılcak gibi değil bu benım 2. şanssızlığım bir meleğim daha var onuda karnımda 6 haftalıkken kaybettim.şimdi tekrar düşünüyormuyum bilmiyorum zaten çok yeni acım 3 ay olmadı daha doğum yapalı yeni bir bebek acımı dindircek die düşünüyorum ama bir daha böle severmiyim die merak ediyorum
ALLAHIM SANADA SABIR VERSİN KUCAĞINI BOŞ BIRAKMASIN Allahım kimseye vermesin bu acıyı dayanmk zor şuan acım yok yeni biliyorum ama bu acı hiç eskimiycek hiç geçmiycek yeni bir bebek ii gelicek kesin ama tekrar hamile kaldığımda aynı korkuları yaşıycam korkular önemli değil aynısını yaşarmıyım die düşünmeden yapamıyorum sonra bebeğim olduğunda onu çok severmiyim seversem kızıma ihanet etmişmi olurum kafam çok karışık şuan tek bildiğim ben kızımıı meleğimi çok özledim
Amin canım inşallah.evet canım bu acı geçmicek ama bu acıyla yaşamayı öğrenicez.mutlaka vardır rabbimin bir bildiği dayanmak güç ama elden ne gelir.yine hamile kalıcaz kısmetse evet çok zor geçicek ama zaten zor değilmi bizim hayatımız bununda üstesinden gelicez.
inş derdi veren rabbim dermanıda vercek senin ne kadar oldu meleğini kaybedeli dr ne dedi sebebi neydi
3,5 ay oldu canım.pıhtılaşma nedeni ile kaybettim
anladım canım başın saolsun inş bu gördüğün son acı olurr
Okuduğumda göz yaşlarımı tutamadım. Allah yar ve yardımcın olsun. Başın sağ olsun. Rabbim sağlıklı ve hayırlı çocuklar nasip etsin.yazılarınızı 20 gündür takip ediyorum okudukça mahfoluyorum bende gelişme geriliği sebebiyle 28+2de sezeryanla doğum yaptım bebeğim canım kızım 640 gr doğdu doğumumu ank yaptım bizim burda yeni doğan yoğun bakım olmadığından dr.um ank acil gitmem gerektiğini söledi gitiiğimde 5 gün hast yattım bebeğinin hareketlerini kont etmen gerek dediler 5 gün boyunda 1-2 saat uykuyla durdum kızımı izliyordum 13 ocakta nst bağladılar kasılmalar var acil doğuma alıyoruz dediler neye uğradığımı şaşırdım eşime ve aileme bebeğin yaşama şansı yok ümitlenmeyin demişler benım haberim yoktu sorun yok dediler sezeryanla doğum yaptım kızımın küçük olduğundan ağlamıycağını korkmamamı sölediler yalnız benim meleğim bana sesini duyurmuştu azda olsa ağladı dr lar şaşkındı bebeğimi hemen yoğun bakıma aldılar bende sinir krizi geçirince bayıltmışlar doğumdan sonra ayıldığımda bebeğimi görmem istedim ama 8 saat kalkamıycağımı sölediler ve ben 2 saat sonra kızıma süt sağdım ve ellerimle zorluklada olsa kendim götürdüm bebeğimi meleğimi gördüm harika bişeydi benimdi o allaha binlerce kez şükürler ettim böle bir güzelliği bana verdiği için çok yalvardım allaha hediyeni benden alma die ilk 24 saat önemli dediler sonra 48 sonra 36 derken ben hastaneden taburcu oldum hast yakınında otelde kaldım süt sağıp götürüyodum ve bebeğimi sadece 5dk görebilyordum 10gün geçti bana memlekete gidebilrsin sütlerin birikti zaten dediler dolanma buralarada dediler ama gidemedim çünkü ilk gün söz vermiştim ona her zman yanındayım kızım seni hiç bırakmıycam demiştim ve biliyordum o beni beklerdi her gün gidiyordum 15günü geçince dr ümitlndrdi ağlama git bebeğine kıyafetler al dediler kızım yavaş yavaş büyüyodu hiç gr vermemişti hep alıyordu hiç bi sağlık problemi yoktu oksijene bile bağlı değildi çok güçlü bi bebek dediler o gün hemen çarşıya çıkıp kızımı birsürü kıyafet aldım onları otelde ellerimle yıkıyor ütülüyor temiz havlular arasına koyup götürüyordum hergün resimlerini çekiyordum derken 20 gün oldu 25 30 35 herşey yolunda gidiyordu bi ara oksijene bağladılar korkmuştum ama hızlı kilo alıyor korkma o yüzdende nefes nefese kalıyor onun için takıyoruz dediler ben hergün dr.una gidiyordum ağlıya ağlıya oda iyiye gittiğimi 2 haftaya taburcu olcağımızı belki 2 hafta bile kalmıycağını söledi bende hemen hazırlandım o gün kızımı gördükten sonra memlekete geldim evi temizlettim beşiğini aldım eşyalarını aldım küvetinden tut emziğine varana kadr bi gece kalıp hemen ertesi ziyaret saatine yetiştim çünkü artıkk meleğim evine gelicektii aradan bir hafta geçti bi gece dişimin ağrısıyla uyandım baktım annemler uyanmış saat sabahın 5i noldu dedim annem miğdem ağrıyo dedi noldu dedim kızımamı bişey oldu dedim oksijen takmışlar sanırım dedi hastaneyi aradım bebeğimin kalbinin durduğunu 10dk atmadığını ama şuan makineye bağlı olduyğunu sölediler durumu kritik dediler eşimi aradım yoldayım çıktım dedi önce onu aramışlar o beni aramamış korkmuyum die annemleri aramış eşim yavrumuzu görmeye haftada 4gün yanımıza geliyordu sonra tekrar gidiyordu onunda işleri çok yoğundu ama bizi hiç bırakmıyordu hemen hastaneye gittim yanına alın beni dedim gittiğimde kalp atışları düzelmişti ama yavrumun rengi gitmişti anladım dr korkma şuan iyiyiz dedi 10dk yanında durdum sonra çıkarttılar 20dk sonra tekrar aldılar benı yanına bende anneminde gelmesini istedim dr sordum ananeside görebilrmi dedim başka zaman kuş uçurtmayan drlar gelsin görsün dedi anlamıştım kızımı ilk ve son kez görücekti annem geldi dokun öp dedim korktum mikrop kapar dedi öp anne dedim ama öpmedi sonra çıkartılar o arada eşim geldi 15 dk sonra tekrar alcaz nöbet değişimi var dediler eşimle beraber yoğun bakımın önünde bekledik ama artık çıldırmıştık bi anda drlar koşturmaya başladı kızımın küvezinin olduğu yere kapıyı açtım ve makinenin o uzun lanet sonsuz sesini duydum kızımız gitti dedim eşime hayr dedi ama herkz koşturuyodu yıktım oaraları görcem die almadılar beni sonra o çok isteyip benim yanıma asla gelmeyen şeffaf bebek arabasıyla bebğimizi getrdilr kızım 48 günlük yaşam savaşına yenik düşmüştü 640grla verdiğim bebeğimi 1580le bana geri verdiler dayanmak içten değildi o an ölüyüm dedim allahım benide al dedi ettiğim isyanların hesabı yoktu kucağıma aldım meleğimi öptüm heryerini babası aldı kucağına ama eşimi durdurmak ne mümkün yıktı attık hastaneyi sonra aldılılar kızımı yıkamaya götürdülar tekrar zorla girdim içeri meleğim o kadar güzeldiki gülüyodu bana çıkardılar dışarı ve tabutmu pusetmi dediler puset dedim çünkü arabada kucağımda götürcektim ama yol uzun kafayı yersin dediler vermediler bebeğimi kucağıma arabaya koyduk ve memlekete gelip cenaze namazını kılıp defnettik berayımı.allahım kimseye vermesin böle acı dayanılcak gibi değil bu benım 2. şanssızlığım bir meleğim daha var onuda karnımda 6 haftalıkken kaybettim.şimdi tekrar düşünüyormuyum bilmiyorum zaten çok yeni acım 3 ay olmadı daha doğum yapalı yeni bir bebek acımı dindircek die düşünüyorum ama bir daha böle severmiyim die merak ediyorum
Okadar iyi anlıyorum kı sizi 17 haftalık hamileydm 10 gun önceye kadar hc bseyim yoktu 4 gun once randewuya gtmstım herşey çok güzel gdıyodu bebegm çok saglıklydı sonra bı gece aniden suyum geldi acile gıttık hemen yatısm yapılıdı bebgm 3 gun susuz yasadı çok dırendı hayata tutunmak ıcın canımın ıcı ama basaramadı durdu minicık kalbı normal dogumla ölü doğdu oğlum sımdı patolojde yarın gelıp alabilırsinız ddıler bıde kefen ıstedıler bızden icım okadar çok yanıyoki
mrb arkadaşlar bende bebeğimi35.haftada kaybettim ani kalp durması nedeniyle 5 aralık 2013 te .3,5 ay oldu sezeryanla doğum yaptığım için bekliyorum.
aynı durumu yaşamış arkadaşların tedavi süreçlerini arştırıyorum.çok zor geçiyor günler.yardımcı olursanız sevinirim
Okuduğumda göz yaşlarımı tutamadım. Allah yar ve yardımcın olsun. Başın sağ olsun. Rabbim sağlıklı ve hayırlı çocuklar nasip etsin.
Başın sağolsun. Allah yardımcın olsun. En kısa zamanda kucağın sağlıklı bebekler dolsun inşallah.
amin canım inşallah hepimiz bigün burdan bebeklerimizi müjdeleriz . sizde adanalımısınız
offf allahımmyazılarınızı 20 gündür takip ediyorum okudukça mahfoluyorum bende gelişme geriliği sebebiyle 28+2de sezeryanla doğum yaptım bebeğim canım kızım 640 gr doğdu doğumumu ank yaptım bizim burda yeni doğan yoğun bakım olmadığından dr.um ank acil gitmem gerektiğini söledi gitiiğimde 5 gün hast yattım bebeğinin hareketlerini kont etmen gerek dediler 5 gün boyunda 1-2 saat uykuyla durdum kızımı izliyordum 13 ocakta nst bağladılar kasılmalar var acil doğuma alıyoruz dediler neye uğradığımı şaşırdım eşime ve aileme bebeğin yaşama şansı yok ümitlenmeyin demişler benım haberim yoktu sorun yok dediler sezeryanla doğum yaptım kızımın küçük olduğundan ağlamıycağını korkmamamı sölediler yalnız benim meleğim bana sesini duyurmuştu azda olsa ağladı dr lar şaşkındı bebeğimi hemen yoğun bakıma aldılar bende sinir krizi geçirince bayıltmışlar doğumdan sonra ayıldığımda bebeğimi görmem istedim ama 8 saat kalkamıycağımı sölediler ve ben 2 saat sonra kızıma süt sağdım ve ellerimle zorluklada olsa kendim götürdüm bebeğimi meleğimi gördüm harika bişeydi benimdi o allaha binlerce kez şükürler ettim böle bir güzelliği bana verdiği için çok yalvardım allaha hediyeni benden alma die ilk 24 saat önemli dediler sonra 48 sonra 36 derken ben hastaneden taburcu oldum hast yakınında otelde kaldım süt sağıp götürüyodum ve bebeğimi sadece 5dk görebilyordum 10gün geçti bana memlekete gidebilrsin sütlerin birikti zaten dediler dolanma buralarada dediler ama gidemedim çünkü ilk gün söz vermiştim ona her zman yanındayım kızım seni hiç bırakmıycam demiştim ve biliyordum o beni beklerdi her gün gidiyordum 15günü geçince dr ümitlndrdi ağlama git bebeğine kıyafetler al dediler kızım yavaş yavaş büyüyodu hiç gr vermemişti hep alıyordu hiç bi sağlık problemi yoktu oksijene bile bağlı değildi çok güçlü bi bebek dediler o gün hemen çarşıya çıkıp kızımı birsürü kıyafet aldım onları otelde ellerimle yıkıyor ütülüyor temiz havlular arasına koyup götürüyordum hergün resimlerini çekiyordum derken 20 gün oldu 25 30 35 herşey yolunda gidiyordu bi ara oksijene bağladılar korkmuştum ama hızlı kilo alıyor korkma o yüzdende nefes nefese kalıyor onun için takıyoruz dediler ben hergün dr.una gidiyordum ağlıya ağlıya oda iyiye gittiğimi 2 haftaya taburcu olcağımızı belki 2 hafta bile kalmıycağını söledi bende hemen hazırlandım o gün kızımı gördükten sonra memlekete geldim evi temizlettim beşiğini aldım eşyalarını aldım küvetinden tut emziğine varana kadr bi gece kalıp hemen ertesi ziyaret saatine yetiştim çünkü artıkk meleğim evine gelicektii aradan bir hafta geçti bi gece dişimin ağrısıyla uyandım baktım annemler uyanmış saat sabahın 5i noldu dedim annem miğdem ağrıyo dedi noldu dedim kızımamı bişey oldu dedim oksijen takmışlar sanırım dedi hastaneyi aradım bebeğimin kalbinin durduğunu 10dk atmadığını ama şuan makineye bağlı olduyğunu sölediler durumu kritik dediler eşimi aradım yoldayım çıktım dedi önce onu aramışlar o beni aramamış korkmuyum die annemleri aramış eşim yavrumuzu görmeye haftada 4gün yanımıza geliyordu sonra tekrar gidiyordu onunda işleri çok yoğundu ama bizi hiç bırakmıyordu hemen hastaneye gittim yanına alın beni dedim gittiğimde kalp atışları düzelmişti ama yavrumun rengi gitmişti anladım dr korkma şuan iyiyiz dedi 10dk yanında durdum sonra çıkarttılar 20dk sonra tekrar aldılar benı yanına bende anneminde gelmesini istedim dr sordum ananeside görebilrmi dedim başka zaman kuş uçurtmayan drlar gelsin görsün dedi anlamıştım kızımı ilk ve son kez görücekti annem geldi dokun öp dedim korktum mikrop kapar dedi öp anne dedim ama öpmedi sonra çıkartılar o arada eşim geldi 15 dk sonra tekrar alcaz nöbet değişimi var dediler eşimle beraber yoğun bakımın önünde bekledik ama artık çıldırmıştık bi anda drlar koşturmaya başladı kızımın küvezinin olduğu yere kapıyı açtım ve makinenin o uzun lanet sonsuz sesini duydum kızımız gitti dedim eşime hayr dedi ama herkz koşturuyodu yıktım oaraları görcem die almadılar beni sonra o çok isteyip benim yanıma asla gelmeyen şeffaf bebek arabasıyla bebğimizi getrdilr kızım 48 günlük yaşam savaşına yenik düşmüştü 640grla verdiğim bebeğimi 1580le bana geri verdiler dayanmak içten değildi o an ölüyüm dedim allahım benide al dedi ettiğim isyanların hesabı yoktu kucağıma aldım meleğimi öptüm heryerini babası aldı kucağına ama eşimi durdurmak ne mümkün yıktı attık hastaneyi sonra aldılılar kızımı yıkamaya götürdülar tekrar zorla girdim içeri meleğim o kadar güzeldiki gülüyodu bana çıkardılar dışarı ve tabutmu pusetmi dediler puset dedim çünkü arabada kucağımda götürcektim ama yol uzun kafayı yersin dediler vermediler bebeğimi kucağıma arabaya koyduk ve memlekete gelip cenaze namazını kılıp defnettik berayımı.allahım kimseye vermesin böle acı dayanılcak gibi değil bu benım 2. şanssızlığım bir meleğim daha var onuda karnımda 6 haftalıkken kaybettim.şimdi tekrar düşünüyormuyum bilmiyorum zaten çok yeni acım 3 ay olmadı daha doğum yapalı yeni bir bebek acımı dindircek die düşünüyorum ama bir daha böle severmiyim die merak ediyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?