Allah sabır versin arkadaşım..
Kaderin ve olacakların önüne geçemiyoruz kahretsin ki..
Acını hafifletecek güzel günler görmeni dilerim..
Ah canim benimCANLARIM kader arkadaşlarım;
bu acının tarifi yok yaşamayan bilmez her an içim yanıo içim acıoybende üçüzlerimi kaybettim 20 haftalıkken iki oğlumu kaybettim. birini gelişmediği için doktorlar sonlandırdı verdikleri ilaç ikizi olan diğer oğlumuda etkiledi 1 hafta sonra oda öldü ve ben 31+1 haftama kadar karnımda iki yavrumu ölü taşıdım son umudum son meleğim son oğlum 31+1 de suyum geldiği için sezeryanla doğdu ve küveze koydular. diğer iki yavrumu defnettik ilk bir hafta herşey yolundaydı sütümü sağıp gönderdim içti. 1 hafta sonra süt gönderme dediler bebeğin bağırsakları bozuldu mamayı kestik dediler ve 10. gün 13 ekimde yavrum oğlum melek oldu 7 ay olacak acımı hafifletecek hiç bir şey bulamıorum. tek umudum tekrar hamile kalıp acımı hafifletmek. ALLAHIM sizlere ve bana sabır versin yüzümüzü güldürsün inşallah
Ah canim benim
Cok zor cok...
Ben yavrularımı göremedim...
Senin durumun daha zor. Allahım sabır versin.
Bana doktorum maksimum altı ay sonra tekrar hamile kalabilirsin dedi. Eşim çok hevesli ama ben cok korkuyorum. Allahım izin verirse çok istiyorum. Yine de aynısını yaşamaktan cok korkuyorum. Allahım inşallah güzel şeyler yazmıştır alnimiza
Sağlıklı shatli evlatlar nasip eder inşalllah
Merhaba arkadaşlar...
bende 2 ay önce 18.02.2014 tarihinde erken doğum nedeniyle ikizlerimi kaybettim.
Daha 22+5 günlüklerdi.
Hiç birşeyim yoktu. ne ağrı ne sancı...Aniden hafif kanamam geldi işyerinde. Hemen doktorumu aradım. Gel hemen dedi. Gittim aldı hemen sağolsun muayene etmek için. Kasenin bir tanesi doğum yoluna girmiş dedi. Korkmadım ilk önce ne olduğunu bilmiyorum ki... Geçer diye düşündüm. Hastaneye yatış verdi. Ben hala bir şey hissetmedim. Buz kesilmişti heryerim. Hiç bir duygu hissetmiyordum.
Ta ki akşam sekizden sonra sancılarım başlayana kadar. O zaman anladım birşeyler yolunda değildi. Ama bebeklerim ben korkmayım diye sürekli tekme atıyorlardı.
Sabah olmak bilmedi. ben sancı çektim bebeklerim tekme attı hep.
Maaselef 18.02.2014 tarihi saat 12:30 da doktor kontrole aldı beni. Bebeğim geliyordu. Doğmak için çabalıyordu sanki benden gitmek istiyordu.
Diğeri ise anne ben buradayım diyordu sanki tekme atarak.
Ogün oğlumun birini normal doğurdum. İkincisini sezeryan ile aldılar. Doğar doğmaz kaybetmişim meğersem oğluşlarımı.
Hiç görmedim ben onları ama normal doğurduğum bebeğimin ayağını gördüm sadece Miniciktiher gün içim yanıyor. Çok özledim....
Allah tüm bebeklerini kaydbeden kardeşlerime sabır versin. Akıl sağlığı versin. Kendimi aklımı kaybetmekten korkuyorum. Allahım dayanma gücü versin... çok zor dayanılacak gibi değil ama yaşıyorum işte...
Hala gebe olarak görünüyorum. Ama değilim ben bebeğimi kaybettim.
cnım öncelikle başın saolsun bende meleğimi kaybettim 27 şubatta erken doğumdu konuşmak istersen faceden eklıyım senı bır çok melek annesi var tanışır kendını daha iyi hissedersin
Olur tabiki. Ama benim kitli. Sen verirsen eklerim hemen. Teşekkür ederim
Çok üzgünüm. Hem acı çeken minicik bedenler, hem kendim hem de sizler için. Ali Can bebeğimin suyu 23+3'de boşaldı. Hastanede 20 gün karnımda tutarak büyüttüm onu. Enfeksiyon başlayınca 26+2'de doğuma aldılar. Sandım ki Amerika'daki erken doğan şanslı bebekler gibi o da yaşayacak. Karnımda susuz kaldığı yetmiyormuş gibi bir de 8 gün bu dünyada çekti yavrum. Meleğimi ilk 3 günlükken gördüğümde gözyaşlarına boğuldum. Harika, minicik birşeydi. Babacığımın kopyası. 6 günlükken toparlamaya başlayınca solunum cihazından ayırmışlardı. 7 günlükken apne oluşunca tekrar cihaza bağlamışlar. Ne olduysa o zaman oldu işte. Bebeğimin tablosu bir anda bozuluverdi. Elektrolit bozukluğu oluştu. 8 günlükken kaybettik. İnsan bebeği küvezde her yanında kablolar varken yüzünü tam seçemiyor. Bebeğim vefat edip yıkanınca melek yüzü gözü ortaya çıkıverdi. Uzun saçlı, kaşlı, kirpikli çok güzel bir bebekti. Yumuşacık alnına 4 kez öpücük kondurarak ve gözyaşlarımı akıtarak vedalaştım onunla. Bir yeri incinir diye sımsıkı sarılamadım bile. Ömrümün sonuna kadar boğazımda bir yumru olarak kalacak. Onunla ilgili hiçbir detayı unutmamak için sürekli geçmişe gidip, her anı tekrar tekrar yaşıyorum. Hayatın amacı neydi? Herşey anlamını bir anda yitirivermişti. 45 gündür yabancı siteler dahil okumadığım yazı kalmadı. Diğer acı yaşayanların da dediği gibi bizi en çok üzen şey onlara hakettikleri hayatı verememiş olmamız, onların sesini hiç duyamayacak, büyüdükçe nasıl olacaklarını göremeyecek olmamız. Bebeğimin yanına dostlarımın ona aldıkları emzik, çorap, oyuncak, zıbın gibi bazı eşyaları, arkasına yazmış olduğum bir fotoğrafımı ve saçımı koydum kendisini yalnız hissetmesin diye. Tek bir dileğim var, dilerim bebeğim şu anda cennettedir ve ben ona zamanı geldiğinde kavuşurum. O bir kahramandı. Benimle birlikte 28 gün mücadele verdi. Affet beni bebeğim, bu kalp attığı sürece seni sevecek, özleyecek ve hiçbir zaman unutmayacak.
Kızlar, beni en çok üzen şeylerden birisi de doktorların, ailelere karşı hukuki sorumluluğa düşmemek için baştan negatif tablo yaratmaları. Yüzlerce okuduğum yazıdan çıkarttığım sonuç şu: Eğer bebek erken doğduğunda (25-26-27. haftalar gibi) hastanede aylarca kaldıktan sonra vefat ediyorsa o hastane ve doktorlar elinden gelen herşeyi yapmış demektir ama bebek yoğunbakıma alındıktan kısa süre sonra vefat ediyorsa hastane ve doktorlar yeterince çabalamamış, yorulmamış demektir. Kocaeli Üniversitesi'nden doktor ve hemşirelerin yenidoğan yoğunbakım etikleri hakkında bir tez okudum. Belli bir noktada doktorlar (bebekte nasıl olsa araz kalacak diye) tedaviye devam etmeyebiliyorlarmış, hatta kalp durduğunda bir kez daha canlandırmayabiliyorlarmış. Olan, hayatı yaşayamayan bebeğe ve hayata küsen anne-babaya oluyor tabii. Bir de bu kararları alırken yenidoğan yoğunbakımdaki yer durumu, maliyetler de sözkonusu oluyor. Benim bebeğim 3. kez canlandırılsaydı, 2-3 ay daha kalacaktı.
bende oğlumu 1 ay önce kaybettim. 35 haftalık sezeryanla dünyaya geldi yavrum ama 5 gün yaşayabidi.. çok zor dayanamıyorum onsuzluğa. hayat bitti benim için. sadece nefes alıp veriyorum...onu çokk özlüyorummm.
,
başın sağolsun canım tarifi olmayan bi acı ama elden bişey gelmiyo Allah yardımcımız olsun. bende yaklaşık iki ay önce ikizlerimi kaybettim çok canım yanıyo hala ağlıyorum. korkunç bir sancıyla birlikte suyum boşaldı ve ikizlerim herşeylerim elimden kaydı gitti. onlara o kadar çok bağlanmıştımki artık yaşayamayacağımı zannetmiştim ama yaşıyorum Allah sabrını veriyor yeterki isyan etmeyelim. doktor rahim ağzı yetmezliğinden olduğunu söyledi.rahim ağzı yetmezliği olupta sağlıklı bebek dünyaya getiren ve bana acil yardımcı olabilecek varmı çok korkuyorum.
2014 temmuz annelerinde başlayan serüvenim 26 şubatta bitti. 20 haftalıkken suyumun gelmesi sonucu bebeğimi normal doğumla dünyaya getirdim. Çok acı çektim. Çok hırpalandım mahvoldum. Şu anda hala gebe olarak bu forumda gözüküyorum bu benim canımı ayrıca acıtıyor. Artık hamile değilim. Bu hikaye böylece bitti. Allahım kimseye yaşatmasın.
Merhaba,Canım bu guzel duaların için cok tesekkurler ama vakıt gecmek bılmıyor. Hemen melegıme kavusmak istıyorum sabredemıyorum . Kumseyede anlatamıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?