ilk göz ağrımı, bebeğimi kaybedeli bugün tam 5 yıl oldu. Güzel meleğim annen seni hiç unutmadı, seni çok seviyorum Yusuf yüzlü oğlum.
sultancım allah sanada sabır versin bu acının mükaffatı olarak kucağını bebekle doldursun ömürlerini uzun etsin
benım ıkızlerımede 1 sene olacak 2 ay sonra
sizin sorununuz neydi. kaybetme nedenini araştırdınız mı
rahım agzı yetmezlıgı varmıs doktorum bılemedımı artık bırdenmı genısledı bılmıyorum canm
merhaba arkadaşlar
uzun süre oldu girmeyeli
yeni arkadaşlar var, onlara başsağlığı diliyorum
benim de 2. kızım 14 şubatta dünyaya geldi
premeteyi göremedim, hiç girmiyor galiba, eski arkadaşlar yazmıyor artık
bende 9 ay önce bestemi kaybettim. Rahim gelismezliginden erken dogdu melegim. Mosmor oldu nefes alamadi ve oldu. Bundan once de dusuk yapmistim. 5 gundur adet olmuyorum ama test yapmaya da korkuyorum....
yazılarınızı 20 gündür takip ediyorum okudukça mahfoluyorum bende gelişme geriliği sebebiyle 28+2de sezeryanla doğum yaptım bebeğim canım kızım 640 gr doğdu doğumumu ank yaptım bizim burda yeni doğan yoğun bakım olmadığından dr.um ank acil gitmem gerektiğini söledi gitiiğimde 5 gün hast yattım bebeğinin hareketlerini kont etmen gerek dediler 5 gün boyunda 1-2 saat uykuyla durdum kızımı izliyordum 13 ocakta nst bağladılar kasılmalar var acil doğuma alıyoruz dediler neye uğradığımı şaşırdım eşime ve aileme bebeğin yaşama şansı yok ümitlenmeyin demişler benım haberim yoktu sorun yok dediler sezeryanla doğum yaptım kızımın küçük olduğundan ağlamıycağını korkmamamı sölediler yalnız benim meleğim bana sesini duyurmuştu azda olsa ağladı dr lar şaşkındı bebeğimi hemen yoğun bakıma aldılar bende sinir krizi geçirince bayıltmışlar doğumdan sonra ayıldığımda bebeğimi görmem istedim ama 8 saat kalkamıycağımı sölediler ve ben 2 saat sonra kızıma süt sağdım ve ellerimle zorluklada olsa kendim götürdüm bebeğimi meleğimi gördüm harika bişeydi benimdi o allaha binlerce kez şükürler ettim böle bir güzelliği bana verdiği için çok yalvardım allaha hediyeni benden alma die ilk 24 saat önemli dediler sonra 48 sonra 36 derken ben hastaneden taburcu oldum hast yakınında otelde kaldım süt sağıp götürüyodum ve bebeğimi sadece 5dk görebilyordum 10gün geçti bana memlekete gidebilrsin sütlerin birikti zaten dediler dolanma buralarada dediler ama gidemedim çünkü ilk gün söz vermiştim ona her zman yanındayım kızım seni hiç bırakmıycam demiştim ve biliyordum o beni beklerdi her gün gidiyordum 15günü geçince dr ümitlndrdi ağlama git bebeğine kıyafetler al dediler kızım yavaş yavaş büyüyodu hiç gr vermemişti hep alıyordu hiç bi sağlık problemi yoktu oksijene bile bağlı değildi çok güçlü bi bebek dediler o gün hemen çarşıya çıkıp kızımı birsürü kıyafet aldım onları otelde ellerimle yıkıyor ütülüyor temiz havlular arasına koyup götürüyordum hergün resimlerini çekiyordum derken 20 gün oldu 25 30 35 herşey yolunda gidiyordu bi ara oksijene bağladılar korkmuştum ama hızlı kilo alıyor korkma o yüzdende nefes nefese kalıyor onun için takıyoruz dediler ben hergün dr.una gidiyordum ağlıya ağlıya oda iyiye gittiğimi 2 haftaya taburcu olcağımızı belki 2 hafta bile kalmıycağını söledi bende hemen hazırlandım o gün kızımı gördükten sonra memlekete geldim evi temizlettim beşiğini aldım eşyalarını aldım küvetinden tut emziğine varana kadr bi gece kalıp hemen ertesi ziyaret saatine yetiştim çünkü artıkk meleğim evine gelicektii aradan bir hafta geçti bi gece dişimin ağrısıyla uyandım baktım annemler uyanmış saat sabahın 5i noldu dedim annem miğdem ağrıyo dedi noldu dedim kızımamı bişey oldu dedim oksijen takmışlar sanırım dedi hastaneyi aradım bebeğimin kalbinin durduğunu 10dk atmadığını ama şuan makineye bağlı olduyğunu sölediler durumu kritik dediler eşimi aradım yoldayım çıktım dedi önce onu aramışlar o beni aramamış korkmuyum die annemleri aramış eşim yavrumuzu görmeye haftada 4gün yanımıza geliyordu sonra tekrar gidiyordu onunda işleri çok yoğundu ama bizi hiç bırakmıyordu hemen hastaneye gittim yanına alın beni dedim gittiğimde kalp atışları düzelmişti ama yavrumun rengi gitmişti anladım dr korkma şuan iyiyiz dedi 10dk yanında durdum sonra çıkarttılar 20dk sonra tekrar aldılar benı yanına bende anneminde gelmesini istedim dr sordum ananeside görebilrmi dedim başka zaman kuş uçurtmayan drlar gelsin görsün dedi anlamıştım kızımı ilk ve son kez görücekti annem geldi dokun öp dedim korktum mikrop kapar dedi öp anne dedim ama öpmedi sonra çıkartılar o arada eşim geldi 15 dk sonra tekrar alcaz nöbet değişimi var dediler eşimle beraber yoğun bakımın önünde bekledik ama artık çıldırmıştık bi anda drlar koşturmaya başladı kızımın küvezinin olduğu yere kapıyı açtım ve makinenin o uzun lanet sonsuz sesini duydum kızımız gitti dedim eşime hayr dedi ama herkz koşturuyodu yıktım oaraları görcem die almadılar beni sonra o çok isteyip benim yanıma asla gelmeyen şeffaf bebek arabasıyla bebğimizi getrdilr kızım 48 günlük yaşam savaşına yenik düşmüştü 640grla verdiğim bebeğimi 1580le bana geri verdiler dayanmak içten değildi o an ölüyüm dedim allahım benide al dedi ettiğim isyanların hesabı yoktu kucağıma aldım meleğimi öptüm heryerini babası aldı kucağına ama eşimi durdurmak ne mümkün yıktı attık hastaneyi sonra aldılılar kızımı yıkamaya götürdülar tekrar zorla girdim içeri meleğim o kadar güzeldiki gülüyodu bana çıkardılar dışarı ve tabutmu pusetmi dediler puset dedim çünkü arabada kucağımda götürcektim ama yol uzun kafayı yersin dediler vermediler bebeğimi kucağıma arabaya koyduk ve memlekete gelip cenaze namazını kılıp defnettik berayımı.allahım kimseye vermesin böle acı dayanılcak gibi değil bu benım 2. şanssızlığım bir meleğim daha var onuda karnımda 6 haftalıkken kaybettim.şimdi tekrar düşünüyormuyum bilmiyorum zaten çok yeni acım 3 ay olmadı daha doğum yapalı yeni bir bebek acımı dindircek die düşünüyorum ama bir daha böle severmiyim die merak ediyorum
2014 temmuz annelerinde başlayan serüvenim 26 şubatta bitti. 20 haftalıkken suyumun gelmesi sonucu bebeğimi normal doğumla dünyaya getirdim. Çok acı çektim. Çok hırpalandım mahvoldum. Şu anda hala gebe olarak bu forumda gözüküyorum bu benim canımı ayrıca acıtıyor. Artık hamile değilim. Bu hikaye böylece bitti. Allahım kimseye yaşatmasın.
bebeğini kaybeden butun arkadaşlara Allah sabır versin çok zorrr gerçekten.
2 yıl once bu gun 22+3 te suyum geldi ve ölü olarak doğdu kızımtarifi mümkün olmayan bir acı içim yandı.çok acılar çektim..
3 ay sonra hamile kaldım şimdi 23 nisanda 1 yaşında olacak bir kızım var Rabbime şukurler olsun..
hamileliğim kaybetme korkusuyla geçti..kaybettiğim bebeğimde enfeksiyondandır demişti doktorum..fakat hamilelik kontrolümde farkedildi ki rahim ağzı yetmezliğiymiş..
19. haftada serklaj yapıldı acil olarak..rahim ağzı kısaldığı ve hunileşme olduğu için..yatarak geçirdim hamileliğimi..çok şükür kavuştum kızıma..
yaşanılanlar unutulmuyor ama çivi çiviyi söker misali bebeğime kavuşunca azaldı acım.hüznüm..
Rabbim kimseye yaşatmasın inşallah evlatlarımızla sınav etmesin hiçbirimizi...
kaybı olan arkadaşlarıma en kısa zamanda sağlıklı bir hamilelik,hayırlı evlatlar nasip etsin Alalhım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?