Erken doğumdan sonra bebeğini kaybedenler


Sinannuray,inan hiç yalnız değilsin senin şu an yaşadıklarını hepimiz yaşadık ve seni çok iyi anlıyoruz. bebek yok ama sütler inadına akar,lohusasın ama bebek yok insanlar tebriğe değil başsağlığına gelir,vs.vs.kabus gibi yaşadığın acılar için bunlar gerçekmi yoksa kötü bir rüyamıydı diye aklından şüphe etmeler ama karnını yoklayınca bomboş bir karın gerçeği yüzüne tokat gibi iner.
bunları seni üzmek için değil seninle aynı şeyleri yaşadığımızı bilmen ve kendini yalnız hissetmemen için yazıyorum.:teselli:
ben doğum yapmadan bir hafta önce abimin eşi doğum yaptı aramızda 3,5 ay vardı.onlar hastaneden taburcu oldu ertesi sabah ben yattım yengemin yattığı odanın 2 ilerisindeki odaya.yani anlayacağın benim evldımla abimin kızı arasında bir hafta var.
şimdi abim kızını severken oğlumu severgibi düşünüyorum bu hem içimi acıtıyo hemde onunkulağına fısıldıyorum senin cennetle irtibatın henüz kopmadı rüyalarında cennete git ve oğluma onu çok sevdiğimi söyle diyorum :gitme:. acılar içinde teselliler bulmaya çalışıyorum
sabret kader arkadaşım.İnşallah bu günlerde geçecek içinde yeniden umutlar yeşerecek.zamanı gelince sende inşallah zamanında sağlıkla bebeğini kucaklayacaksın.
acılar olmasaydı mutlulukların bir anlamı olmazdı.:teselli:
 
:1shok: oy oy saat 3 olmuş hiç uykum yok ama ayakta durabilmem için bedenimi dinlendirmem gerekiyor.Gidip yatayım artık :1closedeyes:. siz gündüz yazarsınız bende akşama okurum.
Dualarım sizlerle hepiniz rüyanızda meleklerinizi görürsünüz inşallah. opuyorumnanaktan
 
Merhaba arkadaşlar ben bu topiği daha önce hiç görmemiştim. Katlanılması çok zor bir acı gerçekten. Allah'ım hepinize sabırlar versin. Ben 28 haftalık doğum yaptım. Bebeğim 52 gün küvezde kaldıktan sonra yuvasına geldi çok şükür. Ama korkularımız hiç bitmiyor. Her an herşey olabilir. Bebeğim şu an sağlıklı ama bugüne gelene kadar inanın ne korkular yaşadığımı bir ben bilirim bir de Allah sürekli doktor kontrollerindeyiz. Erken doğum nedeniyle bebeğim kör olabilirdi her göz muayenesinde içim içimi yiyordu. Nöroloji muayeneleri yine aynı şekilde. Acaba oturabilecek mi, acaba konuşabilecek mi, acaba yürüyebilecek mi, acaba zekası normal mi olacak bunların hepsi hala soru işareti bizde. Bunları yazmamın nedeni sizi teselli etmek değil Yüce Allah'tır herşeyin kararını veren. Allah'ım hepinize sağlıklı zamanında doğumlar nasip etsin. Bir sonraki hamileliğinizde inşallah herşey yolunda gider. Sevgilerimle...
 

Aybüke07 Allah kızını sana bağışlasın, sizi birbirinizden hiç ayırmasın. Burada hepimiz farklı farklı nedenlerden dolayı erken doğum yapmış olsak da en yaygın sorunlar kan pıhtılaşması, enfeksiyon ve rahim ağzı yetmezliği. Gerçi bir riskli gebelikler uzmanına gidersen o seni doğru şekilde yönlendirecektir ama saydığım problemlerden kan pıhtılaşması için genetik araştırma yapılması ve bazı tetler yaptırılması gerekir, enfeksiyon için rahim ağzından smear alınması gerekir, rahim ağzı yetmezliği için de rahim ağzının boyunun ultrasonla ölçülmesi gerekir. Dediğim gibi sana en doğru yönlendirmeyi doktorun yapar, neyin araştırılması gerektiğine o karar verir. 2 kaybın ve bir erken doğumun var bence araştırılması gerekir. Umarım yaşadıkların sadece şanssızlıktır ama ikinci hamileliğindn önce hem içinin rahat etmesi için hem de kendini ve doğacak çocuğunu riske atmamak için gerekli araştırmaları yaptır. Her zaman dediğim gibi tedbir bizden, takdir Allah'tan.


Gelincik senin de başın sağ olsun. Aramıza hoşgeldin. Benim oğlum 2,5 ay yaşadığı ve bu dönemde ona süt verdiğim için ben ilk adetimi doğumdan 3,5 ay sonra olmuştum. Hala sütün geliyorsa sütün kesilmeden adet görmezsin. Öyle olmasa bile doğumdan sonra 2 ay adet görmemek normal ama 2 ayı geçerse bir doktora git. Sezeryan ameliyatından sonra rahimde yapışıklıklar oluşabiliyormuş, böyle bir durum varsa erkenden önlemini alırsın.


Mehtapcım sen gerçekten çok şanslı bir annesin. Benim oğlum 29 haftalık doğmuştu. O doğduktan sonra ben hep internette 30 haftadan önce ve 1 kilonun altında doğmuş bebekleri araştırıp, ne kadar çoklar yaşama oranı ne kadar yüksek diye düşünüyor, kendimi umutlandırıyordum. Oysa oğlumu kaybettikten sonra farkettim ki aslında tahminimden çok fazla erken doğum var ve bunların içinde hayatta kalanlar parmakla sayılabilecek kadar. Benim için her prematüre mucizenin ta kendisi, onlar çok özel bebekler, hepsini çok seviyorum ve her prematüre bebek gördüğümde oğlumu görmüş gibi oluyorum. Oğlunun geleceğine ilişkin endişelerini anlıyorum ama o en zor kısmını atlatmış, bundan sonra karşısına çıkacak engelleri de eminim atlacaktır.
 

İnşallah canım. Aynı şeyler senin için de geçerli.


Nekonekocum bakıyorum da bu topikteki herkes çok ince düşünceli, çok duyarlı, çok iyi insanlar. Hani neen hep kötü şeyler iyi insanların başına gelir derler ya sanırım iyi insanlar çok duyarlı olduğu için paratoner gibi olumsuzlukları üzerine çekiyor. Keşke dediğin gibi bencil olmayı becerebilsek, belki o zaman daha rahat bir hayatımız olur ama sanmıyorum ki bu saatten sonra yapımız değişsin. Her zaman yaptığımız gibi bizi üzenleri Allah'a havale etmekte başka birşey gelmez elimizden.
 
Kızlar bir haftadır rüyamda düşük yaptığımı gördükten sonra dün de rüyamda doğum yaptığımı gördüm. Epiduralle sezeryan oluyordum. Ameliyathaneye alınışımı, epiduralin hazırlanışını, sezeryanı, bebeğimin çıkışını hepsini adım adım gördüm. Çok ilginçti, sanki gerçek gibiydi. Bebek gayet sağlıklıydı, zaten zamanında bir doğumdu alkisalkisalkis. Ben kafayı yedim galiba bebekle yatıp bebekle kalkıyorum. Çocuk sahibi olmayı hayatın merkezine koymak ne kadar sağlıklı bimiyorum. Sanki benim yaşama amacım çocuk sahibi olmak gibi birşey oldu. Acaba bu hissettiklerim normal mi, siz de böyle hissediyor musunuz. Bazen bu durumum beni korutuyor.
 
premete bak görüyor musun sana dilediğim şey aynı gece gerçek oldu : ))). Allah rüyada bile olsa bir anlık bile olsa o mutluluğu yaşatmış sana ne güzel.
Çocuk sahibi olmayı hayatın merkezine koymaya gelince ben 3 yıldır yaşadım bunu. Hele o tüp bebek tedaviler vs. her aşamada ayrı bir stres zaten başka birşey düşünmeye vaktin de olmuyor. Farkındaysan artık gebe olmak istemediğim halde hala sürekli bu topikteyim hala aklımda bu meseleler defteri kapattım diyorum sözde. Hayatımın merkezi bu güne kadar neyse bundan sonra da o olacak, tek fark artık çaba göztermeyeceğim ve umut etmeyeceğim.
Arkadaşlar bu topiğe yazan arkadaşımız gülencim vardı. Doğum yapmış 37+5 çok sağlıklı bir oğlan doğurmuş. Darısı başınıza inşallah.
 

inşallah canım ya. bian önc gelir bebişlerimizde. şu zman geçince biz d eyine güzel hayallere dalarız.ama tabiki dualarla eçicek hamileliğim nekadar güzel geçse d ebi kere bu acı tecrübeelri yaşadık.ve korkucaz tabiki. Allahım bize bebişleimizle beraber sabır ve gönül ferahlığı da veriri inşalalh. ama canım hpiniz bunu hakediorsunuz diyosun. send ehakediyosun. lütfen kendini dışarda bırakma. inşallah hepimiz o güzel günleri görürüz en yakın zmanda.


evet canım haklısın. acıyı sadece çeken bilir. başına gelmeden insanlar bişeyleri anlayamıyolar. abartıyomuşsun gibi ya da yaşadığını küçümseyenler olabiliyo. herşeyin eskisi gibi olmasını bekleyenler. sanki çok kolay. onlar gönlüne beynine söz geçirememenin ne demek olduğunu bilmiyolar malesef. bununla baş etmeye çalışanları kim anlayabilirki. gözlerini kapatıp uyumaya çalışsanda olmuyo kafandaki sesler susumuyo v gözyaşalrın dökülüveriyo. boşver gerçekten yanınd aolmayanlar zate arkadaşın dostun diilidir. bnd e malesefki bu acının yanısıra biçok şeyi d eöğrndim. senin acın bi tek sana. başka hiçkimsenin en yakının bile yüreği seningibi yanamaz. hayat onle riçin devam ediyo ama bizim için durdu ve tekrar dönemk için çok çaba harcıyoruz en azından tekrardan o güzel günleri yaşaybilmek için.bizim en yakınımız Rabbimiz ,cennetteki meleklerimiz ve eşlerimiz. ben artık hiç kimseyi hiç bişeyi eskisi gibi görmüyorum. her şey değerini yitirdi gözümde.ah şu bencilliği bi de ben becereilsem ama yapamadım şuana kadar. uamrım o rahatlığı bana da verir. artık herkee bend ehakettiği değeri vericem.


evet canım içimizdekileri çok güzel dile getirmişsin. hepimiz aynı şeyleri hissediyoruz çünkü aynı acıalrı yaşıyoruz. bizi bizden başka kim anlaaybilirki. Allahım inşallah en yakın zmanda içimizdeki yangını söndürür. bizleri de mutlu eder.


Allah sana da sabır versin canım. harks farklı zorluklar çekiyo.inşallah bişey olmaz.o çok güçlü bi bebek olmalı bak sana anneliği tattırmış.oğru herşeyin kararını veren Rabbim. herşey yolunda gider inşallah.


inşalalh canım rüyaalrın gerçek olur.malesef hepimiz aynı durumdayız. hayatta en çok gerçekleşmesini istediğim hayalim bebeğimin dünyaya gelip sğlıkla hayırlısıyla hayallerimi gerçekleştirebilmek. hepimizin hayatımızın merkzinde. tüm çabamız onun için olucak. şuan bi ebebğimiz yok ma tüm planalrımız geleceğe dair hep onun üstüne. bazen bend ekorkuyorum ya bu hiç gerçekleşmezse diye. ozman yaşama umudumu da kaybedicem.Allahım yardım esin biziz bian önce bu korkulardan kurtarsın ve biz d ehayalini kurduğumuz aileye sahip olalım.2 kişilik değil içinde çocuk cıvıltılarının olduğu bi aile olalım.
 

tskler arkadaslar guzel sozleriniz icin

tup bebek tedavisi gormedim tedavisiz denedim bu sefer.erken dogumum sezeryen diildi kolayca dogdu ama yasamadi..... uzerinden 8 ay gecti...henuz netlesmedi bu ay...bakalim hayirlisi olur insallah hepimiz icin:Saruboceq:
 
yeni hamileliyim planli.biran once bebek sahibi olmak istiyorum ama korkuyu yenmek cesaret ister..sabirli ve direncli olmaktan baska carem yok..zaten acilarimi asla unutamam. ama bebeklerimin cennette olmasiyla teselli bulabiliyorum. bana en buyuk cesareti veren once Allahim sonra tum yasadiklarimiz stresslere korkulara ragmen Allahtan hala umudun kaybetmeyen kocam.bence bu herkes icin gecerli bi teselli. evet dogru bazen kocalarimiz kaba sinirli olabiliyor ama yardima ihtiyacimiz oldugunda cok yorgun oldugu halde gece 3te bile uykusundan mahrum olup bizi kurtarmaya caba gostermeleri her ne kadar farketmesekte onlari gercekten degerlendirmemizin gostergesi
 
özlenen benide eklermisin.11.aralık 2009 32 haftalık sezeryan yağmur 1250 gr dandy wolker(ölüm sebebi)
 
senağlamaNasıl anlatılırsın bilemiyorum.Bir insanın en kıymetlisi nasıl anlatılabilir ki?
Sana hamile kaldığımı öğrendiğimde dünyanın en mutlu insanı benim sanmıştım, baban gibi. Sen içimde büyüdükçe heyecanımız da artıyordu.ılk defa o minicik ellerini görmüştüm ultrasonda.Bana el sallıyor gibiydin.Ben buradayım dercesine kıpırdanışlarını hissediyordum içimde…Rüyalarıma giriyordun bazen,seninle konuşuyor,oynuyorduk.Seninle birlikte mutlu bir gelecek düşlüyorduk babanla.

Sonra acı haberi 5.ay aldık doktordan. Hastaydın yavrum. Hasta doğacaktın…Doktorların yanıldıklarına inanmak istedim bir süre.Ama işte oradaydın,beynindeki anormalliği ben bile fark edebiliyordum artık.Doktorlara göre doğar doğmaz ameliyat olabilirdin, ya da ölebilirdin…Aldırmayı tavsiye ettiler.Canımın canı, sana kendi ellerimle nasıl kıyabilirdim.

Dünyada daha büyük bir acı var mı bilemiyorum.Canımdın, kanımdın,içimdeydin ama sana yardım edemiyordum.Çevremdeki herkes belki Bu kadına iyi bakın.diyordu fedakarlığım için..Ama umurumda mıydı benim, umurumda mıydı yaşadıklarım sanki..Canımın canı, daha doğmadan tanıştın acıyla.Aslında bu senin ileride yaşayacakların için küçük bir alıştırmaydı.

11 aralık Cuma akşamı saat 7:30 da doğdun yavrum. Bebeklerini doğdukları gün kucaklarına alan annelere imrenerek baktım bir süre,kollarımda değildin.Seni üç gün sonra gösterdiler bana.Seni ilk gördüğümde ayaklarımın bağı çözülmüştü,ağlıyordum.Kucağıma bile alamadım o minicik nurdan bedenini…Makinelere bağlıydın.Kalbinin atışını yansıtan gösterge sanki senin değil de benim kalbime bağlıydı.O durduğunda sanki benimki de duracakmış gibi hissediyordum.Belki de hayatımda ilk kez kıskanıyordum birilerini,bebeği sağlıklı olan anneleri…Binlerce düşünce geçiyordu aklımdan,ağlayarak uyanıyordum yarım yamalak uykularımdan.Hastanede 3 gün yattım ve çıktım bebeğimi o makinalara bağlı bırakarak. çok içim acıyordu onu her gördüğümde, o makinalara bağlıyken ben hiç bir şey yapamıyordum.Ama bebeğimin sütünü her gün götürmek öyle mutlu ediyordu ki beni.Son günler çektiği nefessizlik beni daha fazla kahretti, yavrum nefes alamıyordu,yavruma elle solunum vererek yavrumun nefes almasını sağlıyorlardı işte o an hiç aklımdan çıkmıyor.Yavrum ölüyordu can çekişiyordu ve ben sadece uzaktan yavrumun çaresizliğini ağlayarak izliyordum.ışte o an öyle dayanılmazdı ki ben yavruma müdahale bile edemiyordum,çaresiz öylece kalakalmıştım.O gün eve geldim ağladım ağladım…unutulmazdı.O gece uykularım kaçmıştı Allaha hiç bukadar yalvarmamıştım yavrumu bağışla diye.Oysa yavrum 21 aralık saat 3:30 da gözlerini bu dünyaya kapamış.Melek olup uçmuştu çoktan.Ben karnımdayken bile yavrumu meleğim diye severdim.Ne bilirdim ki yavrumun doğup melek olarak ölceğini...Sabah olmuştu ve o kahrolası telefon acı acı çalmaya başlamıştı bile..Sabah 7:30 da eşimin telefonu çaldı sanki yüreğimden bişeyler kopmuştu o anda..hastaneye çağırdılar yavrum ölmüştü ve ben bunu kabullenemedim.Ağlamaya başladım.Yavrumu kollarıma alamadan,öpemeden,koklayamadan ve de saramadan hasret kalmıştım.Sanki dünya başıma yıkılmıştı ve ben hayattan vazgeçmiştim…Ama yavrum melek oldu en güzel yere gitti ve buda beni az da olsa teselli ediyor.Elbet bende orda bir gün yavruma kavuşcağım günü beklicem. Allahım bana ve eşime sabır versin.Yinede hamd olsun rabbime yavrumu bu dünyada çektirmedi.Yavrum şimdi melek oldu ve cennette hem de günahsız.Annem,bebeğim,yavrum seni her zaman sevgiyle, hasretle anımsayacağız.Seni çok seviyoruz yavrum.. Yavrumun daha fazla çekmediği ve de defalarca ameliyat olmadığı için şükrediyordum Allah’a.
 
ya sizlerle duygularımı paylaşmak istedim.bugün çok buruk içimm.kızımı özlüyorumm özlüyorum ve yine özlüyorumm.
 
ah yelz, her geçen gün bizi onlara bir adım daha yaklaştırıyor bununla teselli oluyorum ben de
bu arada listede senin olmaman benim de dikkatim çekmişti iyi ki katılmak istediğini belirttin ben önerecektim senin eklenmeni ama senin kendin istemen daha uygun olur diye düşündüm
 
[table="head"]nick|doğum h.|doğum ş|isimleri|kilo boy|doğum t.|kaç gün yaşadığı|doğum sebebi|hamile
Ozlenen2010|33+5|sezeryan|OnurEfe|2800gr 50cm|17.07.2008|24 gün|stres||
Angelhope|27+0|sezeryan|Umut Baki|460gr 27cm|19.02.2008|135 gün|kanda pıh.plesan.yeter.|30.12.2009|
Premete|29+2|sezeryan|Mete|830gr|13.04.2009|71 gün|kanda pıh.||
Melek76|37+5|sezeryan|Yusuf|2700gr 51cm|15.03.2009|ölü doğum| kanda pıh .kaka yap.|11.08.2009|
Mhtp|6 aylık|normal|Ayşe||03.07.2009|12 saat|stres|30.08.2009|
Ebrizm|34+2|sezeryan|Beren,Beril|2200gr 31cm,2300gr.32cm|25.10.2008|ölü doğum , çok şükür hayatta|gebelik zehir.||
Leylayaşar|33+5|normal|İrem|2190gr 44 cm |20.11.2008|2 ay 15 gün |beyin kanaması|sat?|
Aabeyazmelek|6 aylık|normal|Gökçen|1000gr 52 cm |26.02.2009|3 saat|stres||
Nekoneko|6 aylık|normal|Muhammed Burak|605gr|05.08.2009|30 saat|stres||
Seymacım|38+0|sezeryan|Ahmed Said|2950gr |25.01.2008|ölü doğum |Rahim yırtıl.||
Hazann|28+0|sezeryan|Nazlım|715gr|07.07.2009|49 gün|gelişme geriliği suyun azalma.||
Hadibakem|23+0|normal||400gr|28.11.2008||||
Ravza1818|28+0|sezeryan|Yağmur|1200gr|08.10.2009|6 gün|kanda pıh.(5. erken doğum)||
Vvuslat|32+0|sezeryan|Yusuf Eren|2230gr 42cm|16.11.2005|1 yıl|karaciğer böbrek yetmez.||
Alicim
Sinannuray|34+0|normal|Firdevs|2150gr 42cm|23.01.2010|||
Eburcu|25+3|sezeryan|Egemen Erdem|780gr 850 gr|19.11.2009|40 gün,,|Rahmin ikiz gebelik taşıyamaması||
Seblev|32+5|sezeryan|Arda|2050gr 46cm|04.09.2009|90 gün|amniyosıvısının erken gel.||
Limburg1985
Sweetbaby|32+0|sezeryan|DenizKemal|1960gr 46cm|01.12.2009|ölü doğum |plesantanın erken ayrıl.|
Anneolunca|26+5|sezeryan|Muhammed Mustafa,Yusuf|1120gr,1000gr|07.12.2009||erken mebran rüptürü
Gelincik37_34|35+0|sezeryan|Haktan Ener|2500gr|04.01.2010|ölü doğum||
Yelz|32+0|sezeryan|Yağmur|1250gr|11.12.2009|10 gün|dandy wolker|[/table]
tablomuzun son hali bu arkadaşlar varsa eksik söyleyin tamamlayalım..
 

Ayşe çok üzüldüm, allah sanada sabır versin. Yaşdıkların gerçekten çok zor ama bu bizim dünyada ki sınavımız canım. Sabret elbet bir gün Bütün Melek annelerini yüzü gülecek. Ümidini kaybetme. Allah yardımcın olsun.
 
Yeliz inan okuyunca acılarım depreşti, kuzularım burnumda tüttü, hasretleri yüreğimi yaktı yaktı. Allah hepimize sabır versin. Burada duyduğum her Melek annesinin acısını taaaa yüreyimde hissediyorum. Umidimizi kaybetmeylerim. Allahım bize bir gün anne olmayı yaşatacak inşallah. Bizde bugünleri yaşamamışa göneceğiz inşallah. Bebeklerimizi sağlıklı sıhatli kucağımıza alacağız. Onları analı babalı büyüteceğiz inşallah. Allah hepimizin yardımcısı olsun, ona olan inancımızı artırsın inşallah. AMıN
 
selam melek anneleri yelizcim inanki çok kötü oldum allahım yardımcın olsun
diger meleklerini kaybeden anneler allahım sabırlar versin sizlerede
özlenen ellerine saglık güzel olmuş tablomuz..
premete çok şükür bir sorun çıkmamış bebgin gelir inşallah..
 
bende çok kötüydüm melek kızımı çok özlüyorum bende cuma günü gittim yanına kış olunca gitmekte zor oluyor ona anlattım konuştum beni affet seni unuttugum için gelmiyorum dedim sadece yagmurda gelemiyorum ama herzaman kalbimdesin rüyalarıma gel seni dünyada sarıp koklayamadım bari uykumda hasret gidereyim dedim anneyiz işte baba nekadar baba olabilirki asıl herşeyi yaşayan bizleriz
allahım inşallah melegimizn kardeşini gönderir ilk benden daha çok acı çekenlere sonra bana diye diye ediyorum arkadaşlarım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…