- Konu Sahibi karalahana06
-
- #241
Annem köyden 14 yasinda çıkmasına rağmen ust seviyede Karadeniz şivesi olan bir kadın. Yazdıklarınızi okuyunca dusundum de ben şimdiye kadar annemde hiç utanmadim. Özellikle onunla konuşurken kendi gibi şiveli konuştum. Kişisel temizlik ayak mantarı falan haklisiniz belki ama köylü insanlar ki bunlar sizi/ eşinizi büyüten anne baba bu insanlarla yanyana olmaktan utanmanin altında ciddi bir ozguvensizlik var bence. Belki de terapi almalısınız.İyi geceler arkadaşlar.
Ben genel olarak kayınvalidem ve kayınbabamdan hatta zaman zaman kendi ailemden utanıyorum. Bu utanma onların yaşadıkları yer veya maddi durumlarıyla da ilgili değil. Her iki aile de ilçede yaşıyor. Hem babam hem kayınpederim hala memur. Annem e kayınvalidem ikisi de ev hanımı.
Bunu yazarken de çok utanıyorum ama içimi döküp rahatlamak istiyorum... Eşim de durumun farkında olmasına rağmen konuyla ilgili çok fazla konuşamıyoruz... Ne denir ki?
Meseleye şuradan başlayalım her ikimizin ailesine göre rahat ve daha açık görüşlü insanların yaşadığı bir bölgedeyiz. Bu konuda ailelerden yana da pek sıkıntı yok... Şöyle ki onlar da kendilerine göre gayet rahat ve sosyal ilçelerde ikamet ediyorlar. Bunları konuyu anlayabilesiniz diye ayrıntılı anlatıyorum...
Kayınvalidem aşırı saf ve iyi niyetli bir insan. Misal memleketten bize ne zaman gelecek olsalar '' Kızım orada toz şeker var mı?Ben gelince tatlı yapacağım da '' falan diyor... Diyeceksiniz ki ne var bundasorun şu ki zannediyor biz mahrumiyet bölgesindeyiz ve hiçbir şey yok burada... Her seferinde geldiğinde pazara markete götürüyoruz halbuki. Hem ona değişiklik olsun diye hem de kayınbabam bir yere götürmüyor kadıncağzı... Beni utandıran nokta şu mesela Markete giriyoruz kayınvalidem başlıyor şu şekilde konuşmaya
'' Anammm essahtan da toz şeker varmış gızımmm görüyonn nuu ''.. Kayınpederim de geri kalmıyor şu cevabı veriyor '' Yawww de yörü get... Salağ Salağ gonuşma. '' falan... Ve bu konuşmalar tüm markette yankılanıyor... Ben ve eşim bu durumdan çok rahatsız oluyoruz mesela.
Şimdi biz bebek düşünüyoruz. Kaynanam başladı gelip ben bakarım diye... Sitede oturuyoruz. Ve onlar müstakil eve alıştıkları için maalesef buraya adapte olamıyorlar... Ve belki bana kızacaksınız ama aşırı aşırı derecede şiveli konuşuyorlar.. Benim babam da şiveli mesela ama ortamına göre...
Kızlar lütfen beni yargılamayın şiveye laf ediyorum diye. Ama bu şive öyle böyle bir şive değil...
Düğün öncesi alışverişe çıktık istikbale bakıyoruz yatak odası gardrop mesela. Kaynanam başlıyor konuşmaya '' Anammm bunların pırtısı öte berisi çoğ olur.. Sığmaz buncacuk dolaba" falan diyor
Buraya geldiklerinde bir arkadaşımız davet etti onları da aldık gittik. Kayınbabamın ayağında mantar var. Tedavi de olmuyor. Öyle bir koku yaptı ki. Ben utandım...
Lütfen beni teselli edin. Her ailede olabilir deyin. Çocuğunu yabancı birine bırakacağına kaynanana bırak deyin
Ivittttt bunlarin hepsini de evlendikten sonra farkettin Galiba Allah akil fikir versin ama sana deil anasindan babasindan dusup onlari begenmeyen kocanaİyi geceler arkadaşlar.
Ben genel olarak kayınvalidem ve kayınbabamdan hatta zaman zaman kendi ailemden utanıyorum. Bu utanma onların yaşadıkları yer veya maddi durumlarıyla da ilgili değil. Her iki aile de ilçede yaşıyor. Hem babam hem kayınpederim hala memur. Annem e kayınvalidem ikisi de ev hanımı.
Bunu yazarken de çok utanıyorum ama içimi döküp rahatlamak istiyorum... Eşim de durumun farkında olmasına rağmen konuyla ilgili çok fazla konuşamıyoruz... Ne denir ki?
Meseleye şuradan başlayalım her ikimizin ailesine göre rahat ve daha açık görüşlü insanların yaşadığı bir bölgedeyiz. Bu konuda ailelerden yana da pek sıkıntı yok... Şöyle ki onlar da kendilerine göre gayet rahat ve sosyal ilçelerde ikamet ediyorlar. Bunları konuyu anlayabilesiniz diye ayrıntılı anlatıyorum...
Kayınvalidem aşırı saf ve iyi niyetli bir insan. Misal memleketten bize ne zaman gelecek olsalar '' Kızım orada toz şeker var mı?Ben gelince tatlı yapacağım da '' falan diyor... Diyeceksiniz ki ne var bundasorun şu ki zannediyor biz mahrumiyet bölgesindeyiz ve hiçbir şey yok burada... Her seferinde geldiğinde pazara markete götürüyoruz halbuki. Hem ona değişiklik olsun diye hem de kayınbabam bir yere götürmüyor kadıncağzı... Beni utandıran nokta şu mesela Markete giriyoruz kayınvalidem başlıyor şu şekilde konuşmaya
'' Anammm essahtan da toz şeker varmış gızımmm görüyonn nuu ''.. Kayınpederim de geri kalmıyor şu cevabı veriyor '' Yawww de yörü get... Salağ Salağ gonuşma. '' falan... Ve bu konuşmalar tüm markette yankılanıyor... Ben ve eşim bu durumdan çok rahatsız oluyoruz mesela.
Şimdi biz bebek düşünüyoruz. Kaynanam başladı gelip ben bakarım diye... Sitede oturuyoruz. Ve onlar müstakil eve alıştıkları için maalesef buraya adapte olamıyorlar... Ve belki bana kızacaksınız ama aşırı aşırı derecede şiveli konuşuyorlar.. Benim babam da şiveli mesela ama ortamına göre...
Kızlar lütfen beni yargılamayın şiveye laf ediyorum diye. Ama bu şive öyle böyle bir şive değil...
Düğün öncesi alışverişe çıktık istikbale bakıyoruz yatak odası gardrop mesela. Kaynanam başlıyor konuşmaya '' Anammm bunların pırtısı öte berisi çoğ olur.. Sığmaz buncacuk dolaba" falan diyor
Buraya geldiklerinde bir arkadaşımız davet etti onları da aldık gittik. Kayınbabamın ayağında mantar var. Tedavi de olmuyor. Öyle bir koku yaptı ki. Ben utandım...
Lütfen beni teselli edin. Her ailede olabilir deyin. Çocuğunu yabancı birine bırakacağına kaynanana bırak deyin
Utanacak başka şey mi bulamadiniz. Bilmiyorum nerde yasiyosunuz ama ben istanbulda yaşıyorum her türlü sive yapan var bu çok normal. Şuna begenmiyo mu sunuz desek?!!İyi geceler arkadaşlar.
Ben genel olarak kayınvalidem ve kayınbabamdan hatta zaman zaman kendi ailemden utanıyorum. Bu utanma onların yaşadıkları yer veya maddi durumlarıyla da ilgili değil. Her iki aile de ilçede yaşıyor. Hem babam hem kayınpederim hala memur. Annem e kayınvalidem ikisi de ev hanımı.
Bunu yazarken de çok utanıyorum ama içimi döküp rahatlamak istiyorum... Eşim de durumun farkında olmasına rağmen konuyla ilgili çok fazla konuşamıyoruz... Ne denir ki?
Meseleye şuradan başlayalım her ikimizin ailesine göre rahat ve daha açık görüşlü insanların yaşadığı bir bölgedeyiz. Bu konuda ailelerden yana da pek sıkıntı yok... Şöyle ki onlar da kendilerine göre gayet rahat ve sosyal ilçelerde ikamet ediyorlar. Bunları konuyu anlayabilesiniz diye ayrıntılı anlatıyorum...
Kayınvalidem aşırı saf ve iyi niyetli bir insan. Misal memleketten bize ne zaman gelecek olsalar '' Kızım orada toz şeker var mı?Ben gelince tatlı yapacağım da '' falan diyor... Diyeceksiniz ki ne var bundasorun şu ki zannediyor biz mahrumiyet bölgesindeyiz ve hiçbir şey yok burada... Her seferinde geldiğinde pazara markete götürüyoruz halbuki. Hem ona değişiklik olsun diye hem de kayınbabam bir yere götürmüyor kadıncağzı... Beni utandıran nokta şu mesela Markete giriyoruz kayınvalidem başlıyor şu şekilde konuşmaya
'' Anammm essahtan da toz şeker varmış gızımmm görüyonn nuu ''.. Kayınpederim de geri kalmıyor şu cevabı veriyor '' Yawww de yörü get... Salağ Salağ gonuşma. '' falan... Ve bu konuşmalar tüm markette yankılanıyor... Ben ve eşim bu durumdan çok rahatsız oluyoruz mesela.
Şimdi biz bebek düşünüyoruz. Kaynanam başladı gelip ben bakarım diye... Sitede oturuyoruz. Ve onlar müstakil eve alıştıkları için maalesef buraya adapte olamıyorlar... Ve belki bana kızacaksınız ama aşırı aşırı derecede şiveli konuşuyorlar.. Benim babam da şiveli mesela ama ortamına göre...
Kızlar lütfen beni yargılamayın şiveye laf ediyorum diye. Ama bu şive öyle böyle bir şive değil...
Düğün öncesi alışverişe çıktık istikbale bakıyoruz yatak odası gardrop mesela. Kaynanam başlıyor konuşmaya '' Anammm bunların pırtısı öte berisi çoğ olur.. Sığmaz buncacuk dolaba" falan diyor
Buraya geldiklerinde bir arkadaşımız davet etti onları da aldık gittik. Kayınbabamın ayağında mantar var. Tedavi de olmuyor. Öyle bir koku yaptı ki. Ben utandım...
Lütfen beni teselli edin. Her ailede olabilir deyin. Çocuğunu yabancı birine bırakacağına kaynanana bırak deyin
Ohooooo, cocuk olursa kayinvalidenin sivesini kapar, ileride o da siveli konusur, ondan da utanirsiniz, mazallah.İyi geceler arkadaşlar.
Ben genel olarak kayınvalidem ve kayınbabamdan hatta zaman zaman kendi ailemden utanıyorum. Bu utanma onların yaşadıkları yer veya maddi durumlarıyla da ilgili değil. Her iki aile de ilçede yaşıyor. Hem babam hem kayınpederim hala memur. Annem e kayınvalidem ikisi de ev hanımı.
Bunu yazarken de çok utanıyorum ama içimi döküp rahatlamak istiyorum... Eşim de durumun farkında olmasına rağmen konuyla ilgili çok fazla konuşamıyoruz... Ne denir ki?
Meseleye şuradan başlayalım her ikimizin ailesine göre rahat ve daha açık görüşlü insanların yaşadığı bir bölgedeyiz. Bu konuda ailelerden yana da pek sıkıntı yok... Şöyle ki onlar da kendilerine göre gayet rahat ve sosyal ilçelerde ikamet ediyorlar. Bunları konuyu anlayabilesiniz diye ayrıntılı anlatıyorum...
Kayınvalidem aşırı saf ve iyi niyetli bir insan. Misal memleketten bize ne zaman gelecek olsalar '' Kızım orada toz şeker var mı?Ben gelince tatlı yapacağım da '' falan diyor... Diyeceksiniz ki ne var bundasorun şu ki zannediyor biz mahrumiyet bölgesindeyiz ve hiçbir şey yok burada... Her seferinde geldiğinde pazara markete götürüyoruz halbuki. Hem ona değişiklik olsun diye hem de kayınbabam bir yere götürmüyor kadıncağzı... Beni utandıran nokta şu mesela Markete giriyoruz kayınvalidem başlıyor şu şekilde konuşmaya
'' Anammm essahtan da toz şeker varmış gızımmm görüyonn nuu ''.. Kayınpederim de geri kalmıyor şu cevabı veriyor '' Yawww de yörü get... Salağ Salağ gonuşma. '' falan... Ve bu konuşmalar tüm markette yankılanıyor... Ben ve eşim bu durumdan çok rahatsız oluyoruz mesela.
Şimdi biz bebek düşünüyoruz. Kaynanam başladı gelip ben bakarım diye... Sitede oturuyoruz. Ve onlar müstakil eve alıştıkları için maalesef buraya adapte olamıyorlar... Ve belki bana kızacaksınız ama aşırı aşırı derecede şiveli konuşuyorlar.. Benim babam da şiveli mesela ama ortamına göre...
Kızlar lütfen beni yargılamayın şiveye laf ediyorum diye. Ama bu şive öyle böyle bir şive değil...
Düğün öncesi alışverişe çıktık istikbale bakıyoruz yatak odası gardrop mesela. Kaynanam başlıyor konuşmaya '' Anammm bunların pırtısı öte berisi çoğ olur.. Sığmaz buncacuk dolaba" falan diyor
Buraya geldiklerinde bir arkadaşımız davet etti onları da aldık gittik. Kayınbabamın ayağında mantar var. Tedavi de olmuyor. Öyle bir koku yaptı ki. Ben utandım...
Lütfen beni teselli edin. Her ailede olabilir deyin. Çocuğunu yabancı birine bırakacağına kaynanana bırak deyin
Kesinlikle katılıyorum. Bence tatlı şiveler bunlar. Herkes İstanbul ağzıyla konuşacak diye bir şey yok ülkemizin zenginlikleri, renkleri onlarda. Utanılacak bir şey yok bence bakış açınızı değiştirin. Çocuğa da kaynananız baksın. Hoşgörülü olun biraz. Çevrenizdeki insanlar yadırgayacaksa onlar kendilerinden utansın boşverinInsanların dogal halınden neden utanıyorsunuzkı bunları sızden baska kımse takmıyordur aksıne tatlı bıle gelıyordur duyanlar ıcın soyluyorum. Hırsız degıl sapık degıl katıl degıl ınsanların yasam tarzımdan degıl konusmasından degıl karakterınden utanın temız ınsanlarsa boyle dusundugun ıcın kendınden bıle utan bence. Tıktokta ınstagramda bır cok genc boyle sıvelı konusan aılesıyle vıdeo atıyor ve herkes o amcaları teyzelerı cok sevıyor kımse ayyy ne kadar banelllll demıyorrr turk sıneması tadında anlatmıssın olayları. Bu zamanda bu kadar bozuk ınsan varken en son utanılacak seyler bunlar.
Bence onlardan utandığınız için kendinizi sorgulayın. Özgüven problemi yaşıyorsunuz. Kime ne ki kv niz şiveli konuşuyorsa. Ben markete girsem bi teyze görsem ayyy ne kadar tatlısın gııız derim. Ki benim bölgemden tamamen farklı. Ha bu arada siz ve eşiniz eminim yöresel ağız biliyorsunuz fakat gerekli ortamlarada ist Türkçesi kullanıyorsunuz. Peki sorarım size çocuğunuz yöresel ağız öğrenmezse kültürünüz nasıl devam edecek. Bu açıdan düşündümüz mü?İyi geceler arkadaşlar.
Ben genel olarak kayınvalidem ve kayınbabamdan hatta zaman zaman kendi ailemden utanıyorum. Bu utanma onların yaşadıkları yer veya maddi durumlarıyla da ilgili değil. Her iki aile de ilçede yaşıyor. Hem babam hem kayınpederim hala memur. Annem e kayınvalidem ikisi de ev hanımı.
Bunu yazarken de çok utanıyorum ama içimi döküp rahatlamak istiyorum... Eşim de durumun farkında olmasına rağmen konuyla ilgili çok fazla konuşamıyoruz... Ne denir ki?
Meseleye şuradan başlayalım her ikimizin ailesine göre rahat ve daha açık görüşlü insanların yaşadığı bir bölgedeyiz. Bu konuda ailelerden yana da pek sıkıntı yok... Şöyle ki onlar da kendilerine göre gayet rahat ve sosyal ilçelerde ikamet ediyorlar. Bunları konuyu anlayabilesiniz diye ayrıntılı anlatıyorum...
Kayınvalidem aşırı saf ve iyi niyetli bir insan. Misal memleketten bize ne zaman gelecek olsalar '' Kızım orada toz şeker var mı?Ben gelince tatlı yapacağım da '' falan diyor... Diyeceksiniz ki ne var bundasorun şu ki zannediyor biz mahrumiyet bölgesindeyiz ve hiçbir şey yok burada... Her seferinde geldiğinde pazara markete götürüyoruz halbuki. Hem ona değişiklik olsun diye hem de kayınbabam bir yere götürmüyor kadıncağzı... Beni utandıran nokta şu mesela Markete giriyoruz kayınvalidem başlıyor şu şekilde konuşmaya
'' Anammm essahtan da toz şeker varmış gızımmm görüyonn nuu ''.. Kayınpederim de geri kalmıyor şu cevabı veriyor '' Yawww de yörü get... Salağ Salağ gonuşma. '' falan... Ve bu konuşmalar tüm markette yankılanıyor... Ben ve eşim bu durumdan çok rahatsız oluyoruz mesela.
Şimdi biz bebek düşünüyoruz. Kaynanam başladı gelip ben bakarım diye... Sitede oturuyoruz. Ve onlar müstakil eve alıştıkları için maalesef buraya adapte olamıyorlar... Ve belki bana kızacaksınız ama aşırı aşırı derecede şiveli konuşuyorlar.. Benim babam da şiveli mesela ama ortamına göre...
Kızlar lütfen beni yargılamayın şiveye laf ediyorum diye. Ama bu şive öyle böyle bir şive değil...
Düğün öncesi alışverişe çıktık istikbale bakıyoruz yatak odası gardrop mesela. Kaynanam başlıyor konuşmaya '' Anammm bunların pırtısı öte berisi çoğ olur.. Sığmaz buncacuk dolaba" falan diyor
Buraya geldiklerinde bir arkadaşımız davet etti onları da aldık gittik. Kayınbabamın ayağında mantar var. Tedavi de olmuyor. Öyle bir koku yaptı ki. Ben utandım...
Lütfen beni teselli edin. Her ailede olabilir deyin. Çocuğunu yabancı birine bırakacağına kaynanana bırak deyin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?