Eş ve ailesi

Valla konunuzu okurken benim kan beynime sıçradı sizinle açık konuşacağım gerçekten safsınız, eşiniz de ailesiyle birlikte sizi sömürüyor. Ne kadar dinlersiniz bilmiyorum ama siz siz olun eşiniz kendi maaşıyla ödeyecek olsa bile göndermesine izin vermeyin o bileziklerin parasını. Gönderdiğiniz her şeyde daha fazlasını bekleyecekler bizim gördüğümüzü siz göremiyor musunuz acaba? Siz ben bunlarla muhattap olmak istemiyorum dedikçe sizin naifliğinizden faydalanıp tepenize biniyorlar.

Bana kalırsa eşinize hiçbir şey demeden gidin ortak paranızla kendinize araba alın. Kalan miktar için de borca girin. Arabayı da kendi adınıza yaptırın. Böylelikle ortak para tükenmiş olur kendi maaşınızı da ayırın eve ekmek dahi almayın. Kendiniz için susuyorsanız bari kızınız varmış onun için konuşun. Hadi kendi hakkınızı yediriyorsunuz, kızınızınkini yemelerine de mi izin vereceksiniz?

Kendi ailenize de gidin her şeyi anlatın. Yarın bir gün ölümlü dünya, eşinizden boşansanız tek başınıza ne yapacaksınız? Ev, masrafları çocuğunuzun okulu-bakıcısı? Eşinizle konuşun sen ailene ne kadar harcıyorsan ben de aileme o kadar harcayacağım artık deyin. 2-3 bin mi 4-5 bin mi olur artık anneme hediye aldım deyin gidin o parayı annenize verin sizin için kenara koysun birleştikçe de altın alın elalem için değil kendi çocuğunuz için. Kocanızın da bunlardan haberi olmasın haberi oldukça ailesine göndermeye çalışacak çünkü bir şeyleri. Tamam çalışan kendi ayakları üstünde duran güçlü bir kadınsınız ne güzel kadın erkek eşit dedik ama siz onu da aşıp bayağı bayağı eşinizin ailesine ekmek yediriyorsunuz. Bu kadar da kendinizi sömürtmeyin lütfen ya.
Kırıcı olmak istemem gerçekten sizi düşündüğüm ve empati kurduğum için söylüyorum bunları. Benim arkadaşım olsanız sizi sarsıp kendine gel derdim.
 
Bir de yesenize ya paranızı, neyden kısıyorsunuz madem iyi kazanıyorsunuz. Ben hayatı boyunca ihtiyacı olmadığı halde tutumlu davranıp sonra kazananı görmedim
Sağlık ve gençlik varken gezin, eğlenin. Kaba bir tabir var yemeyenin malını yerler. babanızdan size kalan bu huyları törpüleyin mutlu olun. Sizi en çok kızdıran duygu ben kısıyorum onlar yiyor duygusu. Kısmayın, onlar da yemesin bu kadar basit. Eşinizi kötü alıştırmışsınız
 
Valla konunuzu okurken benim kan beynime sıçradı sizinle açık konuşacağım gerçekten safsınız, eşiniz de ailesiyle birlikte sizi sömürüyor. Ne kadar dinlersiniz bilmiyorum ama siz siz olun eşiniz kendi maaşıyla ödeyecek olsa bile göndermesine izin vermeyin o bileziklerin parasını. Gönderdiğiniz her şeyde daha fazlasını bekleyecekler bizim gördüğümüzü siz göremiyor musunuz acaba? Siz ben bunlarla muhattap olmak istemiyorum dedikçe sizin naifliğinizden faydalanıp tepenize biniyorlar.

Bana kalırsa eşinize hiçbir şey demeden gidin ortak paranızla kendinize araba alın. Kalan miktar için de borca girin. Arabayı da kendi adınıza yaptırın. Böylelikle ortak para tükenmiş olur kendi maaşınızı da ayırın eve ekmek dahi almayın. Kendiniz için susuyorsanız bari kızınız varmış onun için konuşun. Hadi kendi hakkınızı yediriyorsunuz, kızınızınkini yemelerine de mi izin vereceksiniz?

Kendi ailenize de gidin her şeyi anlatın. Yarın bir gün ölümlü dünya, eşinizden boşansanız tek başınıza ne yapacaksınız? Ev, masrafları çocuğunuzun okulu-bakıcısı? Eşinizle konuşun sen ailene ne kadar harcıyorsan ben de aileme o kadar harcayacağım artık deyin. 2-3 bin mi 4-5 bin mi olur artık anneme hediye aldım deyin gidin o parayı annenize verin sizin için kenara koysun birleştikçe de altın alın elalem için değil kendi çocuğunuz için. Kocanızın da bunlardan haberi olmasın haberi oldukça ailesine göndermeye çalışacak çünkü bir şeyleri. Tamam çalışan kendi ayakları üstünde duran güçlü bir kadınsınız ne güzel kadın erkek eşit dedik ama siz onu da aşıp bayağı bayağı eşinizin ailesine ekmek yediriyorsunuz. Bu kadar da kendinizi sömürtmeyin lütfen ya.
Kırıcı olmak istemem gerçekten sizi düşündüğüm ve empati kurduğum için söylüyorum bunları. Benim arkadaşım olsanız sizi sarsıp kendine gel derdim.

Aileye harcanan parada inanın gözüm yok. Allah eşime güç kuvvet versin ne diyim yani. Ailesinin ihtiyacı varsa destek olsun. Yarın öbür gün hastalıkları başlar bakıcı vs ihtiyaçları olur yine bize bakarlar. Bu konularda da ağzımı açmam.
Boşanırsam da şükür muhtaç olmam kimseye. Ama ben koca koca adama yardım ediliyor olmasını kaldıramıyorum.
Eşim şu an yurtdışında 10 gündür yok yalnızız bebekle evde. Yatılı bakıcı tutmam lazım benim. Çok zorlanıyorum. Ama pahalı diye kaçınıyorum bu konudan hiç dillendirmedim bile evde. Evimiz de müsait değil mesela. Daha büyük evde oturmalıyız. Bir odamız daha olmalı. Şükür bunları yapabilecek durumdayız. Ama mesela kendi konforumuza para harcayacak psikolojide olmadık hiç. Çünkü evlendiğinizden hep bir vicdan azabı. Gittiğimiz tatilleri bile söylemiyoruz. Gizliyoruz. Fotoğraf paylaşmıyoruz. Dışarıda yemek yerken arıyorlar dışarıda yemek yendiğimizi söyleyemiyoruz. Eşime vicdan yaptırıyorlar. Ama bu kadar kötü durumda değiller. Ben pansiyonda yaptığım tatili gizlerken kaynımı 5 yıldızlı otelde yaptığı balayına gönderirsem artık kendimi keserim.
Çok rahat yaşayabilecekken sırtımızda bir yükümüz var resmen. Eşimi seviyorum. Ama evlenmeden önce bunları görsem evlenmezdim sanırım.
 
Tek istediğim susmaları. Ama ben verdikçe talepler artıyor.
Bana takılan bilezikler annesinin şahsi bilezikleriymiş. Ve hepsini bana taktığı şimdi yeni geline elleri boş gideceklermiş.
Eşime dedim ki bilezikler nerede? Ben onları anama babama mı verdim. Sana verdim zaten. Bana takılan bilezikler derken ben onları şahsi işlerim için kullanmışım algısı yaratılması beni çok kırdı. Daha farklı bir dil kullansalar bu kadar sinirlenmeyecektim.
Bilezikler sizin mihir hakkinizdir büyük ihtimal
Sizde ona diyinki veriyorum ama öbür tarafda alma sartiyla
Yok ben bunuda desem içim sogumazdi :) oyuzden hiç vermezdim
 
Hanımlar merhaba,
Kendimi hiç sevmediğim olayların içinde buldum. ama aklımdan çıkaramıyorum konuyu.uzak kalmaya çalıştıkça merkezine çekiliyorum.
Elimden geldiğince kısa kesmeye çalışacağım.

Eşim ve ben ailelerimizden uzakta yaşayan, çocuğunu bakıcılara bırakıp uzun saatler dışarılarda ağır şartlarda çalışan bir çiftiz. Gelirimiz Türkiye standartlarında iyi. Yaşlarımız 35. 7 yıldır evliyiz. Kendi emeklerimizle çok şükür iyi bir şeyler yaptık.

Eşimin ailesinin maddi durumu iyi değil.

Babası çok borç yaptı. eve haciz geldi. Eşim gitti toparladı borçları maddi destek oldu. Bayağı yüklü. Bu esnada kardeşi babasının yanında çalıştı işleri toparladılar. Borçlar hafifledi. Eşimin maddi desteği o dönem canımı sıksa da ailesinin ihtiyacı oldu zor günlerinde tabi ki destek olacak diye ses çıkarmadım.

Bu olaydan sonra da eşim bana ailesinin özellikle annesinin ihtiyaçlarını karşılayacağını borç ödediklerini benim anlayış göstermemi istediğini söyledi. İşte market fatura ekstra giderler. Tabi ki dedim. Annen var ortada. Sadece baban olsa neyse ama anneni zorda bırakma dedim.

Bu arada ikimizin de arabası var. Ama ben 2. Araba masraf oluyor diye satmaya karar verdim kendiminkini. Ev peşinatına ayırırız dedim. Sattık birikimimize ekledik.

Sonrasında eşim bana kardeşinin araba almak istediğini yarı parasını vereceğini çünkü annesinin hastane işleri olduğunda toplu taşımalarda zorlandıklarını söyledi. (Arabaları hacizde gitmişti)
Ben burada delirdim bayağı kriz yaşadık. Ama o araba alındı. Benim bekarken aldığım araba satıldı. Onlara araba alındı gibi oldu bunu kaldıramadım. Ama eşim bizim zaten arabamız var bencillik yapma diye beni manipüle etti sanırım. Mevzu annesi falan olunca ben hemen yumuşuyorum nedense bir de. Kadın kocasından çekiyor diye üzülüyorum. Ama bu konuda kardeşi bizi kullanmış gibi hissediyorum hala.

Bu arada eşim oradan maddi desteğini kesti. Evliliğimizde araba yüzünden kriz çıktığını ve onlar için yeterince yardım yaptığını artık çocuğumuz olacağı için de tekrar benimle o noktalara gelmek istemediğini söylemiş ailesine. Bunu sonradan öğrendim. Çünkü aile bana birden cephe aldı. Kısıtlı iletişimimiz koptu. Üzülmedim açıkçası. Sorun çözüldü diye düşünüp rahatlamıştım uzunca bir süredir.

Yeni bir olay pörtledi.

Eşimin kardeşi evlenmek istiyor. Parası yok. Çünkü yıllardır babasının yanında para almadan çalışıyor. Borç ödüyor. Ama bu onun seçimi bence.
ev eşyaları + Kıza takılacak bilezikler + düğün + balayı için bizden destek beklediklerini söylediler. Eşim de minimal bir şekilde çok rahat çözebileceklerini. Bu devirde abartıya gerek olmadığını söyledi. Düğün yapmayın. Vs vs. zamanında biz kendimiz aldığımız için hep eksik gedik spotçulardan bekar evimizden eşyalarla evlenmiştik. Bunu söyledi. Bi başınızı sokun bir yere gerisi gelir. Yapamayacağız diye korkmayın kendiniz halledersiniz diye cesaret veriyor güya.
Bunun üzerine kaynanam en azından bana takılan bilezikleri geri istediğini söylemiş. (bu arada o bilezikler dışında para harcamadılar o dönem ama harcamak zorunda da değiller hediyeyi geri istemeseler yeterdi:) )
Tabi ki bilezikler durmuyor. Ne kdar ediyorsa alıp vereceğiz. Ona okeyim.
Lakin eşim sonrasında düğününü de yapayım kardeşimin son görevim olsun demeye başladı.
Belli ki bu son görev falan olmayacak. Arabasını aldık, şimdi de evlendiriyoruz resmen. Muhtemelen sonra balayına da göndermek isteyecek. Yarın öbür gün çocuğu olunca da okutmaya kalkacaksın bu gidişle dedim.


Ben kendimi bu işler sırasında çok pasif konuma soktum ve artık bu kadar pasif olmamam gerektiğini düşünüyorum. İnsanların mutlu günlerini. Bozmak istemiyorum ama bu düğün meselesi sizce de gemileri yakmayı gerektirmiyor mu? Abartıyor muyum?

Kardeşine de yazık birikim yapamadı babası yüzünden diyorum. Ama sonra da banane bundan diyorum. Ben eşek gibi çalışıyorum. Kendi çocuğumdan kısıp koca herife mi yardım edicem. Herkes nasıl evleniyorsa öyle evlensin değil mi?
Biz evlenirken kimseden destek beklemedik. Marifet diye söylemiyorum zaten zihniyet olarak birilerinden bir şeyler bekleyen insanlar değiliz.

Kusura bakmayın uzun oldu. Hemen cevap yazamayabilirim bebişim var ama okuyor olacağım ❤️
Valla ben okuyunca sinirlendim açıkçası aile konusunda çok çekmiş biri olaraktan her zaman tavrımı koydum. Eğer bugün yaparsak yarın daha büyük bir istekle geleceklerini biliyordum çünkü. Bence çok haklısınız bu konuda abartmamışsınız aksine çok anlayışlı davranmışsınız
 
Hanımlar merhaba,
Kendimi hiç sevmediğim olayların içinde buldum. ama aklımdan çıkaramıyorum konuyu.uzak kalmaya çalıştıkça merkezine çekiliyorum.
Elimden geldiğince kısa kesmeye çalışacağım.

Eşim ve ben ailelerimizden uzakta yaşayan, çocuğunu bakıcılara bırakıp uzun saatler dışarılarda ağır şartlarda çalışan bir çiftiz. Gelirimiz Türkiye standartlarında iyi. Yaşlarımız 35. 7 yıldır evliyiz. Kendi emeklerimizle çok şükür iyi bir şeyler yaptık.

Eşimin ailesinin maddi durumu iyi değil.

Babası çok borç yaptı. eve haciz geldi. Eşim gitti toparladı borçları maddi destek oldu. Bayağı yüklü. Bu esnada kardeşi babasının yanında çalıştı işleri toparladılar. Borçlar hafifledi. Eşimin maddi desteği o dönem canımı sıksa da ailesinin ihtiyacı oldu zor günlerinde tabi ki destek olacak diye ses çıkarmadım.

Bu olaydan sonra da eşim bana ailesinin özellikle annesinin ihtiyaçlarını karşılayacağını borç ödediklerini benim anlayış göstermemi istediğini söyledi. İşte market fatura ekstra giderler. Tabi ki dedim. Annen var ortada. Sadece baban olsa neyse ama anneni zorda bırakma dedim.

Bu arada ikimizin de arabası var. Ama ben 2. Araba masraf oluyor diye satmaya karar verdim kendiminkini. Ev peşinatına ayırırız dedim. Sattık birikimimize ekledik.

Sonrasında eşim bana kardeşinin araba almak istediğini yarı parasını vereceğini çünkü annesinin hastane işleri olduğunda toplu taşımalarda zorlandıklarını söyledi. (Arabaları hacizde gitmişti)
Ben burada delirdim bayağı kriz yaşadık. Ama o araba alındı. Benim bekarken aldığım araba satıldı. Onlara araba alındı gibi oldu bunu kaldıramadım. Ama eşim bizim zaten arabamız var bencillik yapma diye beni manipüle etti sanırım. Mevzu annesi falan olunca ben hemen yumuşuyorum nedense bir de. Kadın kocasından çekiyor diye üzülüyorum. Ama bu konuda kardeşi bizi kullanmış gibi hissediyorum hala.

Bu arada eşim oradan maddi desteğini kesti. Evliliğimizde araba yüzünden kriz çıktığını ve onlar için yeterince yardım yaptığını artık çocuğumuz olacağı için de tekrar benimle o noktalara gelmek istemediğini söylemiş ailesine. Bunu sonradan öğrendim. Çünkü aile bana birden cephe aldı. Kısıtlı iletişimimiz koptu. Üzülmedim açıkçası. Sorun çözüldü diye düşünüp rahatlamıştım uzunca bir süredir.

Yeni bir olay pörtledi.

Eşimin kardeşi evlenmek istiyor. Parası yok. Çünkü yıllardır babasının yanında para almadan çalışıyor. Borç ödüyor. Ama bu onun seçimi bence.
ev eşyaları + Kıza takılacak bilezikler + düğün + balayı için bizden destek beklediklerini söylediler. Eşim de minimal bir şekilde çok rahat çözebileceklerini. Bu devirde abartıya gerek olmadığını söyledi. Düğün yapmayın. Vs vs. zamanında biz kendimiz aldığımız için hep eksik gedik spotçulardan bekar evimizden eşyalarla evlenmiştik. Bunu söyledi. Bi başınızı sokun bir yere gerisi gelir. Yapamayacağız diye korkmayın kendiniz halledersiniz diye cesaret veriyor güya.
Bunun üzerine kaynanam en azından bana takılan bilezikleri geri istediğini söylemiş. (bu arada o bilezikler dışında para harcamadılar o dönem ama harcamak zorunda da değiller hediyeyi geri istemeseler yeterdi:) )
Tabi ki bilezikler durmuyor. Ne kdar ediyorsa alıp vereceğiz. Ona okeyim.
Lakin eşim sonrasında düğününü de yapayım kardeşimin son görevim olsun demeye başladı.
Belli ki bu son görev falan olmayacak. Arabasını aldık, şimdi de evlendiriyoruz resmen. Muhtemelen sonra balayına da göndermek isteyecek. Yarın öbür gün çocuğu olunca da okutmaya kalkacaksın bu gidişle dedim.


Ben kendimi bu işler sırasında çok pasif konuma soktum ve artık bu kadar pasif olmamam gerektiğini düşünüyorum. İnsanların mutlu günlerini. Bozmak istemiyorum ama bu düğün meselesi sizce de gemileri yakmayı gerektirmiyor mu? Abartıyor muyum?

Kardeşine de yazık birikim yapamadı babası yüzünden diyorum. Ama sonra da banane bundan diyorum. Ben eşek gibi çalışıyorum. Kendi çocuğumdan kısıp koca herife mi yardım edicem. Herkes nasıl evleniyorsa öyle evlensin değil mi?
Biz evlenirken kimseden destek beklemedik. Marifet diye söylemiyorum zaten zihniyet olarak birilerinden bir şeyler bekleyen insanlar değiliz.

Kusura bakmayın uzun oldu. Hemen cevap yazamayabilirim bebişim var ama okuyor olacağım ❤️
Eşiniz tam bir aferin delisi. Arabanı satıp yedirmissin akillanacagina daha eltinin koluna bilezik yapmayı hedefliyorsun. Bileziksiz evlensin 🤦🏻‍♀️ ya bazen burda bu şekil yorum yapanlara kızıyorum ama neden kendinize bunu yapıyorsunuz. Tamam kardeştir destek olunur. Ama belli bir miktardır bu. Ayrıca kayniniza araba almaya gerek yoktu benzin parasına taksi tutup istedikleri yere giderlerdi.
 
Hanımlar merhaba,
Kendimi hiç sevmediğim olayların içinde buldum. ama aklımdan çıkaramıyorum konuyu.uzak kalmaya çalıştıkça merkezine çekiliyorum.
Elimden geldiğince kısa kesmeye çalışacağım.

Eşim ve ben ailelerimizden uzakta yaşayan, çocuğunu bakıcılara bırakıp uzun saatler dışarılarda ağır şartlarda çalışan bir çiftiz. Gelirimiz Türkiye standartlarında iyi. Yaşlarımız 35. 7 yıldır evliyiz. Kendi emeklerimizle çok şükür iyi bir şeyler yaptık.

Eşimin ailesinin maddi durumu iyi değil.

Babası çok borç yaptı. eve haciz geldi. Eşim gitti toparladı borçları maddi destek oldu. Bayağı yüklü. Bu esnada kardeşi babasının yanında çalıştı işleri toparladılar. Borçlar hafifledi. Eşimin maddi desteği o dönem canımı sıksa da ailesinin ihtiyacı oldu zor günlerinde tabi ki destek olacak diye ses çıkarmadım.

Bu olaydan sonra da eşim bana ailesinin özellikle annesinin ihtiyaçlarını karşılayacağını borç ödediklerini benim anlayış göstermemi istediğini söyledi. İşte market fatura ekstra giderler. Tabi ki dedim. Annen var ortada. Sadece baban olsa neyse ama anneni zorda bırakma dedim.

Bu arada ikimizin de arabası var. Ama ben 2. Araba masraf oluyor diye satmaya karar verdim kendiminkini. Ev peşinatına ayırırız dedim. Sattık birikimimize ekledik.

Sonrasında eşim bana kardeşinin araba almak istediğini yarı parasını vereceğini çünkü annesinin hastane işleri olduğunda toplu taşımalarda zorlandıklarını söyledi. (Arabaları hacizde gitmişti)
Ben burada delirdim bayağı kriz yaşadık. Ama o araba alındı. Benim bekarken aldığım araba satıldı. Onlara araba alındı gibi oldu bunu kaldıramadım. Ama eşim bizim zaten arabamız var bencillik yapma diye beni manipüle etti sanırım. Mevzu annesi falan olunca ben hemen yumuşuyorum nedense bir de. Kadın kocasından çekiyor diye üzülüyorum. Ama bu konuda kardeşi bizi kullanmış gibi hissediyorum hala.

Bu arada eşim oradan maddi desteğini kesti. Evliliğimizde araba yüzünden kriz çıktığını ve onlar için yeterince yardım yaptığını artık çocuğumuz olacağı için de tekrar benimle o noktalara gelmek istemediğini söylemiş ailesine. Bunu sonradan öğrendim. Çünkü aile bana birden cephe aldı. Kısıtlı iletişimimiz koptu. Üzülmedim açıkçası. Sorun çözüldü diye düşünüp rahatlamıştım uzunca bir süredir.

Yeni bir olay pörtledi.

Eşimin kardeşi evlenmek istiyor. Parası yok. Çünkü yıllardır babasının yanında para almadan çalışıyor. Borç ödüyor. Ama bu onun seçimi bence.
ev eşyaları + Kıza takılacak bilezikler + düğün + balayı için bizden destek beklediklerini söylediler. Eşim de minimal bir şekilde çok rahat çözebileceklerini. Bu devirde abartıya gerek olmadığını söyledi. Düğün yapmayın. Vs vs. zamanında biz kendimiz aldığımız için hep eksik gedik spotçulardan bekar evimizden eşyalarla evlenmiştik. Bunu söyledi. Bi başınızı sokun bir yere gerisi gelir. Yapamayacağız diye korkmayın kendiniz halledersiniz diye cesaret veriyor güya.
Bunun üzerine kaynanam en azından bana takılan bilezikleri geri istediğini söylemiş. (bu arada o bilezikler dışında para harcamadılar o dönem ama harcamak zorunda da değiller hediyeyi geri istemeseler yeterdi:) )
Tabi ki bilezikler durmuyor. Ne kdar ediyorsa alıp vereceğiz. Ona okeyim.
Lakin eşim sonrasında düğününü de yapayım kardeşimin son görevim olsun demeye başladı.
Belli ki bu son görev falan olmayacak. Arabasını aldık, şimdi de evlendiriyoruz resmen. Muhtemelen sonra balayına da göndermek isteyecek. Yarın öbür gün çocuğu olunca da okutmaya kalkacaksın bu gidişle dedim.


Ben kendimi bu işler sırasında çok pasif konuma soktum ve artık bu kadar pasif olmamam gerektiğini düşünüyorum. İnsanların mutlu günlerini. Bozmak istemiyorum ama bu düğün meselesi sizce de gemileri yakmayı gerektirmiyor mu? Abartıyor muyum?

Kardeşine de yazık birikim yapamadı babası yüzünden diyorum. Ama sonra da banane bundan diyorum. Ben eşek gibi çalışıyorum. Kendi çocuğumdan kısıp koca herife mi yardım edicem. Herkes nasıl evleniyorsa öyle evlensin değil mi?
Biz evlenirken kimseden destek beklemedik. Marifet diye söylemiyorum zaten zihniyet olarak birilerinden bir şeyler bekleyen insanlar değiliz.

Kusura bakmayın uzun oldu. Hemen cevap yazamayabilirim bebişim var ama okuyor olacağım ❤️
anladığım kadarıyla 2. çocuk olacak. çocuk deyince bende akan sular duruyor .
sen ilk çocuğunu bakıcıya emanet et ne destek ne yardım maddi manevi yok . ama iş kendilerine gelince su aksın bardak dolsun .
ben karşıyım buna . verdiğiniz arabayı satıp nikahla evlenip geri kalanı kendileri yapsın . yoksa yoktur .dostlar alışverişte görsün diye yaşanmaz.
bence eşinize de bunu soyleyin kullanılmayı bırakın .
 
ahhha, erkegin iki tabagi varsa birini kırin ki tabak.için borca girsin derler büyükler. Ne de güzel derler🤩
Yokk Bee. Ben önüme geleni aldım. O kadar abarttım ki gitmediğim balığa olta aldım Arabaya koydum. Pikniğe gidriz diye 😂 adamın 10 lirası varsa 5 lirasını asalak kardeşine yediriyor. Neyini eksik ediyorum diyor. Yolum mahkemeye ne zaman düşecek bekliyorum
 
anladığım kadarıyla 2. çocuk olacak. çocuk deyince bende akan sular duruyor .
sen ilk çocuğunu bakıcıya emanet et ne destek ne yardım maddi manevi yok . ama iş kendilerine gelince su aksın bardak dolsun .
ben karşıyım buna . verdiğiniz arabayı satıp nikahla evlenip geri kalanı kendileri yapsın . yoksa yoktur .dostlar alışverişte görsün diye yaşanmaz.
bence eşinize de bunu soyleyin kullanılmayı bırakın .

Yok 2. Çocuk yok planı yok. Bi taneyle zor başediyorum. Hiç yardımcım yok desteğim yok. Kayınvalidemi arada çağırıyorum ihtiyacım oluyor. Gelmemek için kırk takla atıyor. Yani gelse ikigün torunu babaanne görse biz de iki kap yemek yesek o kdar kullandırmaya kendimizi 🤣
 
Düğünü de siz mi yapacaksınız ne olacak simdi?
Bilezikleri verdiniz mi? Ya da böyle konuşan kaynananiza cevabini verseydiniz keske.
Bir de sizin eski arabanizi satıp araba alma olayını nasil sindirebildiniz? Cok sinir bozucu ( ne soru sormuşum amma merakliyim :KK70: )
 
Düğünü de siz mi yapacaksınız ne olacak simdi?
Bilezikleri verdiniz mi? Ya da böyle konuşan kaynananiza cevabini verseydiniz keske.
Bir de sizin eski arabanizi satıp araba alma olayını nasil sindirebildiniz? Cok sinir bozucu ( ne soru sormuşum amma merakliyim :KK70: )

İnşallah yapmayacağız.
Bilezikler zaten sizlere ömürdü bozmuştuk. Yenisini istiyorlar. Anlaştık almayacağız. Bana 5 tane taktılarsa banane ona 3 taksınlar. Benim derdim değil.
Eski arabamı satmam benim kararımdı diğer arabanın alınmasından bağımsız. Masraf olmasın. 2 kişilik evde 2 araba ne gerek var dedim. İhtiyaç da yoktu. Sattım ortak birikime koydum.
Sonra eş ailesinin araba ihtiyacı oldu. 1/4 parasına eski bir araba aldık. Kayanın kullanıyor. Farklı zamanlarda oldu planlı olmadı. Ama Sanki benim arabamı onlara almak için satmış gibi olduk yani. Eşime dedim bu normal mi? Ben tasarruf yapmak için bekarken dişim tırnağımdan arttırdığım arabayı sattım. Kaynım geziyor. Ne alakası var diyor. e var yani. Sindiremedim yine de işte.
 
Hanımlar merhaba,
Kendimi hiç sevmediğim olayların içinde buldum. ama aklımdan çıkaramıyorum konuyu.uzak kalmaya çalıştıkça merkezine çekiliyorum.
Elimden geldiğince kısa kesmeye çalışacağım.

Eşim ve ben ailelerimizden uzakta yaşayan, çocuğunu bakıcılara bırakıp uzun saatler dışarılarda ağır şartlarda çalışan bir çiftiz. Gelirimiz Türkiye standartlarında iyi. Yaşlarımız 35. 7 yıldır evliyiz. Kendi emeklerimizle çok şükür iyi bir şeyler yaptık.

Eşimin ailesinin maddi durumu iyi değil.

Babası çok borç yaptı. eve haciz geldi. Eşim gitti toparladı borçları maddi destek oldu. Bayağı yüklü. Bu esnada kardeşi babasının yanında çalıştı işleri toparladılar. Borçlar hafifledi. Eşimin maddi desteği o dönem canımı sıksa da ailesinin ihtiyacı oldu zor günlerinde tabi ki destek olacak diye ses çıkarmadım.

Bu olaydan sonra da eşim bana ailesinin özellikle annesinin ihtiyaçlarını karşılayacağını borç ödediklerini benim anlayış göstermemi istediğini söyledi. İşte market fatura ekstra giderler. Tabi ki dedim. Annen var ortada. Sadece baban olsa neyse ama anneni zorda bırakma dedim.

Bu arada ikimizin de arabası var. Ama ben 2. Araba masraf oluyor diye satmaya karar verdim kendiminkini. Ev peşinatına ayırırız dedim. Sattık birikimimize ekledik.

Sonrasında eşim bana kardeşinin araba almak istediğini yarı parasını vereceğini çünkü annesinin hastane işleri olduğunda toplu taşımalarda zorlandıklarını söyledi. (Arabaları hacizde gitmişti)
Ben burada delirdim bayağı kriz yaşadık. Ama o araba alındı. Benim bekarken aldığım araba satıldı. Onlara araba alındı gibi oldu bunu kaldıramadım. Ama eşim bizim zaten arabamız var bencillik yapma diye beni manipüle etti sanırım. Mevzu annesi falan olunca ben hemen yumuşuyorum nedense bir de. Kadın kocasından çekiyor diye üzülüyorum. Ama bu konuda kardeşi bizi kullanmış gibi hissediyorum hala.

Bu arada eşim oradan maddi desteğini kesti. Evliliğimizde araba yüzünden kriz çıktığını ve onlar için yeterince yardım yaptığını artık çocuğumuz olacağı için de tekrar benimle o noktalara gelmek istemediğini söylemiş ailesine. Bunu sonradan öğrendim. Çünkü aile bana birden cephe aldı. Kısıtlı iletişimimiz koptu. Üzülmedim açıkçası. Sorun çözüldü diye düşünüp rahatlamıştım uzunca bir süredir.

Yeni bir olay pörtledi.

Eşimin kardeşi evlenmek istiyor. Parası yok. Çünkü yıllardır babasının yanında para almadan çalışıyor. Borç ödüyor. Ama bu onun seçimi bence.
ev eşyaları + Kıza takılacak bilezikler + düğün + balayı için bizden destek beklediklerini söylediler. Eşim de minimal bir şekilde çok rahat çözebileceklerini. Bu devirde abartıya gerek olmadığını söyledi. Düğün yapmayın. Vs vs. zamanında biz kendimiz aldığımız için hep eksik gedik spotçulardan bekar evimizden eşyalarla evlenmiştik. Bunu söyledi. Bi başınızı sokun bir yere gerisi gelir. Yapamayacağız diye korkmayın kendiniz halledersiniz diye cesaret veriyor güya.
Bunun üzerine kaynanam en azından bana takılan bilezikleri geri istediğini söylemiş. (bu arada o bilezikler dışında para harcamadılar o dönem ama harcamak zorunda da değiller hediyeyi geri istemeseler yeterdi:) )
Tabi ki bilezikler durmuyor. Ne kdar ediyorsa alıp vereceğiz. Ona okeyim.
Lakin eşim sonrasında düğününü de yapayım kardeşimin son görevim olsun demeye başladı.
Belli ki bu son görev falan olmayacak. Arabasını aldık, şimdi de evlendiriyoruz resmen. Muhtemelen sonra balayına da göndermek isteyecek. Yarın öbür gün çocuğu olunca da okutmaya kalkacaksın bu gidişle dedim.


Ben kendimi bu işler sırasında çok pasif konuma soktum ve artık bu kadar pasif olmamam gerektiğini düşünüyorum. İnsanların mutlu günlerini. Bozmak istemiyorum ama bu düğün meselesi sizce de gemileri yakmayı gerektirmiyor mu? Abartıyor muyum?

Kardeşine de yazık birikim yapamadı babası yüzünden diyorum. Ama sonra da banane bundan diyorum. Ben eşek gibi çalışıyorum. Kendi çocuğumdan kısıp koca herife mi yardım edicem. Herkes nasıl evleniyorsa öyle evlensin değil mi?
Biz evlenirken kimseden destek beklemedik. Marifet diye söylemiyorum zaten zihniyet olarak birilerinden bir şeyler bekleyen insanlar değiliz.

Kusura bakmayın uzun oldu. Hemen cevap yazamayabilirim bebişim var ama okuyor olacağım ❤️
Niye yazık yahu
Adamlar torununa oğluna acımıyor
Öteki oğluyla kafayı bozmuş kime yazık
 
İnşallah yapmayacağız.
Bilezikler zaten sizlere ömürdü bozmuştuk. Yenisini istiyorlar. Anlaştık almayacağız. Bana 5 tane taktılarsa banane ona 3 taksınlar. Benim derdim değil.
Eski arabamı satmam benim kararımdı diğer arabanın alınmasından bağımsız. Masraf olmasın. 2 kişilik evde 2 araba ne gerek var dedim. İhtiyaç da yoktu. Sattım ortak birikime koydum.
Sonra eş ailesinin araba ihtiyacı oldu. 1/4 parasına eski bir araba aldık. Kayanın kullanıyor. Farklı zamanlarda oldu planlı olmadı. Ama Sanki benim arabamı onlara almak için satmış gibi olduk yani. Eşime dedim bu normal mi? Ben tasarruf yapmak için bekarken dişim tırnağımdan arttırdığım arabayı sattım. Kaynım geziyor. Ne alakası var diyor. e var yani. Sindiremedim yine de işte.
Düğünü yapacak mı peki eşiniz
Hayır şunu da anlamadım
Banane abi kardesimin ebeveyni ben miyim niye ben düğününü yapiyorum
 
Düğünü yapacak mı peki eşiniz
Hayır şunu da anlamadım
Banane abi kardesimin ebeveyni ben miyim niye ben düğününü yapiyorum

Bunu ben de anlamıyorum ama eşimin hissettiklerini anlayabiliyorum.

Anne babanın maddi durumu iyi değil.
Kardeş yaşça küçük, çok seviliyor. ve hiçbir kötü özelliğini görmeye açık değil.
Bizim düğünümüz güzel olmuştu.( Benim talebim değildi. Düğün seven insanlar. Düğünsüz evlenme diye bir şey saçma geliyor bunlara. )
Kardeşim üzülüyordur şimdi abimin ne güzel düğünü oldu ben yapamıyorum diye gibi garip şeyler diyor eşim. Ben inanılmaz saçma buluyorum. Ama aile içinde babanın pasif konumu itibariyle kardeşinin ebeveyni gibi olmuş. Dersane paraları okul masrafları vs hep eşimdeymiş zaten.
Benim babam beni böyle ezmez ezdirmez. Benim babam kardeşimi özel üniversiteye gönderdi diye bana özel üniversite parasını döviz kuruna çevirip veren bir insan. Hak geçmesin diye.
Ama bunların umrunda değil. eşim girmiş artık o psikolojiye sokmuşlar bir kere. ve sağlam bir kazık yemedikçe anlamayacak.
O kazığı yiyince belli ki bize de dokunacak ama görelim istiyorum. Gelin gelince bence ortalık karışır :)

Sonuç olarak şu an düğünü yapmayacağız. Ama destek olacağız bir miktar o yola girince zorlandıkça bizi tırtıklayacaklardır.
 
Asla yakanızdan düşmez bu asalaklar. Eşinizde elini çekmez üzerlerinden. Olan sizin emeğinize çocuğunuzdan ayrı çalıştığınız zamanlara oluyor yani en onemlisi cocugunuzun hakki gasp ediliyor. Üzüldüm ve sınır oldum ben bu konuya ya
 
Tek istediğim susmaları. Ama ben verdikçe talepler artıyor.
Bana takılan bilezikler annesinin şahsi bilezikleriymiş. Ve hepsini bana taktığı şimdi yeni geline elleri boş gideceklermiş.
Eşime dedim ki bilezikler nerede? Ben onları anama babama mı verdim. Sana verdim zaten. Bana takılan bilezikler derken ben onları şahsi işlerim için kullanmışım algısı yaratılması beni çok kırdı. Daha farklı bir dil kullansalar bu kadar sinirlenmeyecektim.
takmasaymış! ya gelinine taktığı bileziği istemek mide bulandırıcı. yazınızı tamamen okudum hangisine kızacağımı bilemedim. yukarda biri ailenin sizi sömürdüğünü söylemiş ve çok haklı. ben kolayca boşanın diyemem ama sussunlar diye verdikçe bunun sonu gelmeyecek. çocukların isteklerine hayır demeyi öğrenmemiz gerektiğini söylemişti hocamız. sonra dedi ki siz her istediğini aldıkça sonu gelir sanıyorsunuz ama hayır, çocuk ne kadar ileri gidebildiğini görmek ister. tam olarak aynı durum. siz çalışın çabalayın aile büyüğü ve zengin, etrafa para saçan biri gibi birine araba alın, düğününü yapın, tatile gönderin, ilerde yazlık almak isterler peşinat verin, kredi notları kötüdür onların yerine kredi çekin, çocukları olacak e onun masraflarını karşılayın.. bu listenin sonu yok. olayın içinde olduğunuz için çok objektif bakamıyorsunuz ama asla tek kuruş daha harcamayın.
 
Kardeşim üzülüyordur şimdi abimin ne güzel düğünü oldu ben yapamıyorum diye gibi garip şeyler diyor eşim.
sadece bu değil, tüm tavırlarda eşiniz de çok garip bu arada. evlendiğinin, ayrı bi hayatının olduğunun farkında değil gibi. bekar ve ailesiyle yaşayan, gelirini ailesine destek için harcayan, sorumluluğu olmayan biri gibi davranıyor. bu noktada kesinlikle tavrınızı koymanız gerekiyor yoksa hayat boyu eşinizin ailesine çalışacaksınız.
 
Tek istediğim susmaları. Ama ben verdikçe talepler artıyor.
Bana takılan bilezikler annesinin şahsi bilezikleriymiş. Ve hepsini bana taktığı şimdi yeni geline elleri boş gideceklermiş.
Eşime dedim ki bilezikler nerede? Ben onları anama babama mı verdim. Sana verdim zaten. Bana takılan bilezikler derken ben onları şahsi işlerim için kullanmışım algısı yaratılması beni çok kırdı. Daha farklı bir dil kullansalar bu kadar sinirlenmeyecektim.
Araba falan alindi sanirim eşiniz destek oldumu? Maddi yardimda kac sene kadar bulundu? Kaynana bilezikleri isterken hiç utanmadımi? Aile ye tabiki destek olunur ama kimse kimseyi sömürmesin
 
X