eşim ailemle konuşmuyor çok yoruldum artık çoooookkk :((

Benim çocuğum yok henüz. Ama annemin babamın yanına dul kadın gibi tek başıma gidip gelmek üzüyor beni. Aslında annemler barışmayı çok istiyor ama eşim arasın istiyorlar. Annem de onlara gittiğimde konuşuyor bana eşine baskı yap biraz arasın bizi gibisinden. Tavır koy biraz diyo. Sen de onun ailesine gitmeyeceğini söyle diyo.

eski konunuza da baktim.Anneniz haksiz cok da huysuz.Bu miras meselesi zaten kabullenilecek gibi degil.Gerekce olarak dinen erkegin 2 kadinin 1 almasi bana göre tamamiyla haksizlik.sizin kardesinizden daha fazla kazndiginiz icin bunu kabullenmenizi anlayabilirim ama anne ve babanizin bu kadar israr etmeleri hic hos degil.

Anneniz bir yetiskin gibi davranmiyor.Kayinpederinizi aramamasi da kabul edilebilir bir sey degil.Siz kendinizi esinizin yerine koyun aynisi size yapilsa ne düsünürdünüz.Bir de tüm empati hakkinizi annenizden yana kullanmissiniz.Esinize haksizlik yapiyorsunuz.

Neden kendinizi bos yere üzüyorsunuz.Rahatlayin bu esinizle anneniz arasinda.Anneniz anne diye her sey hak kazanmiyor.
 
cnm dua et seni annene gonderiyor onuda yapmasa nolcak.. varsın konusmasınlar benimkilerde konusmuyo napim zorla guzellik olmaz hic takılmıyorum herkez kendi bilir
 
Haklisiniz tabi zor bir durum. Siz esinize ve annenize ikili kucuk oyunlar oynasaniz. Annem seni soruyor deseniz esinize, esinize annem seni soruyor. Uzuluyor va gibi. Esiniz yumusak bir insana benziyor sizi kirmaz kardesinizin dugunune gelir gibi. Insallah huzura kavusursunuz.
İnşallah canım inşallah. Geçen sene kurban bayramında annem bana dedi eşine söyle bayramda gelin artık bitsin bu küslük diye. Ben de eşime söyledim bunu. Annem çağırıyor dedim. Ama eşim böyle olmaz beni kendisi araması lazım diyo. Ben bu şekilde gitmem bayramda dedi ve gelmedi de zaten. Eşim yumuşak değil aslında çok inatçı bir adam. Annem onu aramadıkça da eşim kesinlikle gelmez kardeşimin düğününe. Napcam o durumda bilmiyorum hiç :(
 
ne olmuş yani?
ben de eşimin annesiyle 8-9 yıldır görüşmüyorum. eşim de son bir senedir annemle görüşmüyor.
oh canıma minnet.
Eşinizle aranız iyi mi peki? Bu sebeple hiç sorun yaşamadınız mı? Eşiniz nasıl kabullendi annesiyle konuşmamanızı? Bir de eşiniz siz onun annesiyle konuşmuyorsunuz diye mi o da sizin annenizle konuşmamaya başladı?
 
Geçen kurban bayramında yaşadığım bir olayı da anlatmak istiyorum arkadaşlar size bu arada. Eşim benim annemle görüşmüyor diye ben de ona ailesini sevmediğimi söylerdim sürekli. Kurban Bayramının ilk günü sofrada kayınpederim ben pişen etlerden almaya utanırım diye kendisi etlerin iyilerinden seçip benim tabağıma koyuyordu yemem için. Eşim görmüş bunu. Suratı asıldı hemen. İçerde odada sordum noldu diye. Bana dediği şuydu Sen ailemin sana yaptıklarını haketmiyorsun daha fazla bu evde kalmanı istemiyorum topla eşyalarını tatile annenlerin yanında devam et tatil bitikten sonra birlikte döneriz eve dedi. Ne diyorsun sen saçmalama ayıp olur insanlara dedikçe ısrar etti bana. Ben de dedim ben o Zaman annemlerin yanına gitmem kendi evime dönerim dedim. Evimize tek başıma göndermek istemedi beni ama iyi tamam dedi sonunda. Çıktık evden bi hışımla otobüs bileti almak için. Kayınvalide n'oluyo diye soruyo bişey yok dedim. Çıktık otogarda arabanın içinde saatlerce tartıştık. Şimdi gideceksin bi daha da annemlerin evine gelmiceksin dedi eşim bana. Annemleri sevmiyorsun madem burda durup ikiyüzlülük yapıp benim huzurumu bozmaya hakkın yok dedi bana. Sonunda durulduk birkaç gün sonra annemlerin yanına gitmeme karar verdik. Aramız düzeldi sanıyordum ben. Ertesi gün oldu. Kahvaltıdan sonra yine suratı asıldı bunun. Yine sordum noldu diye. Yine aynı konu. Ben daha fazla dayanamıyorum bayramı rezil ettin ikiyüzlülük yapıyorsun aileme karşı diyor bana. Şimdi annemlere söylücem bu kadın sizi sevmiyor diye bu evden gideceksin bir daha da ailemle görüşmüceksin diyo. Ben de artık iyice sinirlendim tamam giderim dedim. Biz odada sessizce tartışırken kayınvalide geldi yanımıza. Bize hediye almış birer gömlek onları vermeye. Baktı bizim surat bi karış. Noldu diye soruyo kadın. Eşim bi anda fırladı oturduğu yerden. Bu kadın sizi sevmiyo arkanızdan konuşuyor sürekli dedi ve evden hızla çıktı gitti. Ben başladım tabi ağlamaya. Görümcem de geldi mutfaktan. Oturdular noldu diye soruyorlar bana. Anlattım herşeyi. O benim ailemle görüşmüyor diye ben de ona senin aileni sevmiyorum diyordum sürekli dedim. Ara bulmaya çalıştılar kayınvalideler. Görümcemin kocası eşimi gitti getirdi dışardan. O bi odada ben bi odadayım. Eşim çok inatçı dediğim gibi. O benim yanıma gelmezdi. Kayınvalidenin ısrarıyla ben gittim sonunda onun yanına. Sen ailemle konuşmuyorsun diye söylüyordum ben onları sana deyince hemen yumuşadı bizimkisi. Ama bu olay hala benim içimdedir. Ben ona ailesini sevmediğimi söylediğim için onların arkasından konuştuğum için beni ailesinin evinden kovmuştu. Aklıma gelince hala kaldıramıyorum bu durumu. O da sonuçta benim ailem hakkında söyleniyordu bana. Ama o zaten benim ailemle konuşmuyordu da. Peki bu yaptığı bana haksızlık değil mi? Kayınvalidelerin evinde tartışmaya utandığım için bir an önce olayın üstünü kapatmak istemiştim o zaman. Bir de çok seviyordum eşimi gidersem evliliğimiz daha kötüye gidecek diye düşünüp kalmıştım orda. Bana bu yaptığını hala yediremiyorum ama kendime. Olayın üzerinden 1 yıla yakın bir Zaman geçti. Şimdi tekrardan eşime olayı açıp alevlendirmem ne kadar doğru olur bilmiyorum.
 
Can'ım öz annenin yapmadığı fedakarlığı eşinden bekliyorsun..yapmıyor diye bozuluyorsun..duygusal davranma o benim ailemle görüşmüyor diye görüşmezsen büyük yanlış yaparsın hissettiğim kadar naif iyi bir bayansın...ama adil ve hakkaniyetli olmak da önemli..
Evet canım ama benim düşüncemde büyükler hata yapsa da küçükler alttan almalı ve çok kötü bir olay olmadıkça küçüklüğünü bilip büyüklerinin ellerini öpmeli. Yani eşimin yerinde ben olsaydım ve eşim ailesiyle benim barışmamı isteseydi ben kabul ederdim eşimin hatrı için. Eşimin üzülmesine de kıyamazdım bir de. İşte aslında buna da çok bozuluyorum ben. Eşimin gözünde benim bu konuda üzülmemin hiçbi önemi yok. O gayet de rahat kıyıyor bana bu konuda :(
 
eski konunuza da baktim.Anneniz haksiz cok da huysuz.Bu miras meselesi zaten kabullenilecek gibi degil.Gerekce olarak dinen erkegin 2 kadinin 1 almasi bana göre tamamiyla haksizlik.sizin kardesinizden daha fazla kazndiginiz icin bunu kabullenmenizi anlayabilirim ama anne ve babanizin bu kadar israr etmeleri hic hos degil.

Anneniz bir yetiskin gibi davranmiyor.Kayinpederinizi aramamasi da kabul edilebilir bir sey degil.Siz kendinizi esinizin yerine koyun aynisi size yapilsa ne düsünürdünüz.Bir de tüm empati hakkinizi annenizden yana kullanmissiniz.Esinize haksizlik yapiyorsunuz.

Neden kendinizi bos yere üzüyorsunuz.Rahatlayin bu esinizle anneniz arasinda.Anneniz anne diye her sey hak kazanmiyor.
Kendimi eşimin yerine de koyuyorum ve ben yaşasaydım bunları diyorum eşim üzülmesin diye gider barışırdım annesiyle. Ne gereği var ki gurur yapmanın diyorum. Gururum eşimden daha mı önemliydi sanki. İşte aynı şeyleri eşim benim için düşünmüyor diye bozuluyorum ona aslında :(
 
Eşinizle aranız iyi mi peki? Bu sebeple hiç sorun yaşamadınız mı? Eşiniz nasıl kabullendi annesiyle konuşmamanızı? Bir de eşiniz siz onun annesiyle konuşmuyorsunuz diye mi o da sizin annenizle konuşmamaya başladı?
başta tepki gösterdi tabi, ben de senin ailenle görüşmem falan dedi. keyfin bilir dedim. o kendi annesine, ben kendi anneme gittim. son bir yıla kadar annemle aralarında büyük sorunlar yoktu, o yüzden eşim de arada benimle gelirdi. ama şimdi annemden kaynaklı aşamadıkları sorunlar çıktı. ben kv ile görüşmek istemediğim için eşimi de zorlamıyorum.
büyükler büyüklere yakışır olgunlukta davranmayınca, bizim çabalarımız boşa gidiyor. eşimle aramı bozmaktansa, herkes kendi annesiyle görüşsün, hem huzurumuz yerinde oluyor, hem kafamız rahat.
 
başta tepki gösterdi tabi, ben de senin ailenle görüşmem falan dedi. keyfin bilir dedim. o kendi annesine, ben kendi anneme gittim. son bir yıla kadar annemle aralarında büyük sorunlar yoktu, o yüzden eşim de arada benimle gelirdi. ama şimdi annemden kaynaklı aşamadıkları sorunlar çıktı. ben kv ile görüşmek istemediğim için eşimi de zorlamıyorum.
büyükler büyüklere yakışır olgunlukta davranmayınca, bizim çabalarımız boşa gidiyor. eşimle aramı bozmaktansa, herkes kendi annesiyle görüşsün, hem huzurumuz yerinde oluyor, hem kafamız rahat.
Aileler arada olmasa bizim de başka problemimiz olmuyo ama aile konuları evlendiğimizden beri bizi hep huzursuz ediyo. Aile konusu sebebiyle nikah kez boşanma lafı bile geçti aramızda. Bir de bizim aileler bizden 1200 km mesafede oturuyorlar. Ona rağmen biz onlarla biradaysa gelince anlaşamayıp birbirimizi yiyoruz.
 
Aileler arada olmasa bizim de başka problemimiz olmuyo ama aile konuları evlendiğimizden beri bizi hep huzursuz ediyo. Aile konusu sebebiyle nikah kez boşanma lafı bile geçti aramızda. Bir de bizim aileler bizden 1200 km mesafede oturuyorlar. Ona rağmen biz onlarla biradaysa gelince anlaşamayıp birbirimizi yiyoruz.
o yüzden birbirinizi mecbur tutmayın. birbirinizin ailesini eleştirmeyin. onlar da böyle ne yapalım deyip kabullenin. neden başkaları yüzünden birbirinizi kırıyorsunuz ki?
 
Benimkilerde aynı seni çok iyi anlıyorum. Eşim benim ailemi ailemde eşimi sevmiyor. Bizimkilerinde arası evlilikten sonra bozuldu. Hep bir olaylar oldu aralarında evlendiğimizde beri hep bir dargınlık küsmeler yaşandı. Bütün bu olaylarda her seferinde ailem haklıydı.
Son olayda yine ailem haklı olmasına rağmen annem sivri dilini tutamadı ve çok sert konuştu sanırım birikmişlikti ve bu sefer köprüler sağlam yıkıldı.
Eşimin anneside yangına körükle gitti ve arada hala daha hatırlattığını biliyorum eşime.
Küslük bitmediği gibi aramızda çıkan en ufak tartışmalarda konu benim aileme geliyor ve ben artık bıktım.
Son kavgamızda bende onun ailesini dilime doladım eteğimdeki taşları döktüm. Birbirimize çok kırıcı cümleler sarfettik eşim ne kadar kırıcıda olsa aslında hassas bir insan oldukça. Ağlayarak benden özür diledi ve bir daha geçmiş mevzuları konuşmayacağını söyledi.
Fakat kardeşim sana şunu diyeyim ben asla barışması için baskı yapmıyorum hatta istersen ömrü billah konuşma diyorum.
Ve ben annesini sık sık arar görüşürdüm uzun bir süredir konuşmuyorum ve hiçbir özel günde de aramıyorum aramayıda düşünmüyorum. Çünkü bizimde aramızda beni kıran üzen olaylar olmasına rağmen ben eşimin hatrına sineye çekip nasıl iyi oluyorsam eşiminde aynı şekilde davranmasını beklerim. Ne zamanki eşim arayı düzeltecek ancak o zaman bende eskisi gibi olacağım.
Hayatta bazı şeylerin karşılığı olmalıdır diye düşünüyorum.
Ve hayırlı bir olayın vesile olup en azından tekrar görüşmeye başlamalarını bekliyorum.
 
Benimkilerde aynı seni çok iyi anlıyorum. Eşim benim ailemi ailemde eşimi sevmiyor. Bizimkilerinde arası evlilikten sonra bozuldu. Hep bir olaylar oldu aralarında evlendiğimizde beri hep bir dargınlık küsmeler yaşandı. Bütün bu olaylarda her seferinde ailem haklıydı.
Son olayda yine ailem haklı olmasına rağmen annem sivri dilini tutamadı ve çok sert konuştu sanırım birikmişlikti ve bu sefer köprüler sağlam yıkıldı.
Eşimin anneside yangına körükle gitti ve arada hala daha hatırlattığını biliyorum eşime.
Küslük bitmediği gibi aramızda çıkan en ufak tartışmalarda konu benim aileme geliyor ve ben artık bıktım.
Son kavgamızda bende onun ailesini dilime doladım eteğimdeki taşları döktüm. Birbirimize çok kırıcı cümleler sarfettik eşim ne kadar kırıcıda olsa aslında hassas bir insan oldukça. Ağlayarak benden özür diledi ve bir daha geçmiş mevzuları konuşmayacağını söyledi.
Fakat kardeşim sana şunu diyeyim ben asla barışması için baskı yapmıyorum hatta istersen ömrü billah konuşma diyorum.
Ve ben annesini sık sık arar görüşürdüm uzun bir süredir konuşmuyorum ve hiçbir özel günde de aramıyorum aramayıda düşünmüyorum. Çünkü bizimde aramızda beni kıran üzen olaylar olmasına rağmen ben eşimin hatrına sineye çekip nasıl iyi oluyorsam eşiminde aynı şekilde davranmasını beklerim. Ne zamanki eşim arayı düzeltecek ancak o zaman bende eskisi gibi olacağım.
Hayatta bazı şeylerin karşılığı olmalıdır diye düşünüyorum.
Ve hayırlı bir olayın vesile olup en azından tekrar görüşmeye başlamalarını bekliyorum.
Kayınvalidenle aranda ne gibi sorunlar oldu canım? Ben de ilk Zamanlar sen benim ailemle görüşmezsen ben de senin ailenle görüşmem dedim ve 1-2 ay kadar hiç aramadım sormadım. Hatta kayınpeder ameliyat oldu o sırada yine de aramadım ben. Sonra bi gün kayınpeder beni aradı 4-5 kez dayanamadım açtım ben de. Kızmadan soruyo bana noldu kızım neden aramıyorsun hiç bizi diyo ben ameliyat oldum onun için bile aramadın diyo. Ben de dedim baba oğlun benim ailemle konuşmuyor ben de o yüzden sizi aramadım dedim. Böyle yapma kızım bizim ne suçumuz var ki diyo. Kayınpeder eşime benim ailemle konuşması konusunda baskı bile yapmış bi insan aslında ama eşim onu da dinlemiyor. Ya eşim belki ailesiyle aram iyi olursa benim annemle de barışır diye düşünüp kayınvalide kayınpederi aramaya başladım ben de. Ama bakıyorum da hiçbir şekilde geri adım atmak yok eşimden. Şimdi durup dururken tekrar ailesini aramamaya sormamaya başlarsam olur mu ki acaba? Ama şöyle bişey var ki ben aramıyorum zaten kayınvalideyi özel günler haricinde. Ama o hep arar haftada bir 10 günde bir falan işte. Yani ben şimdi bi anda aramamaya başlarsam ben aramasam da kayınvalide beni arar durur zaten hep. Onların telefonunu da açmasam çok mu abartmış olurum acaba?
 
Kendi kendime yeni kararlar aldım kızlar. Kurban bayramına gitmeyeyim ben en iyisi memlekete. Eşime söylücem. isterse kendi gitsin. Kayınvalidelerle telefonda konuşsam bile artık daha soğuk davranacağım ve evine de gitmeyeceğim artık. O arayınca konuşucam. Aramazsa bayram dahil aramıcam artık eşimin ailesini. Eşim beni bu konuda mutsuz ediyorsa ben de onu ve ailesini Mutlu etmek için artık hiçbir şey yapmayacağım. Eve dönünce son kez soracağım annemle barışmayı düşünmüyorsa ben de artık senin ailene gidip kendimi mutsuz edip sıkıntıya sokmak istemiyorum dicem. Muhtemel yine kavga edicez ama bu sefer kararlıyım. Hatta şimdiden ona söylemek istiyorum bütün bunları ama yüz yüze söylesem daha iyi olcak sanırım.
 
Kendi kendime yeni kararlar aldım kızlar. Kurban bayramına gitmeyeyim ben en iyisi memlekete. Eşime söylücem. isterse kendi gitsin. Kayınvalidelerle telefonda konuşsam bile artık daha soğuk davranacağım ve evine de gitmeyeceğim artık. O arayınca konuşucam. Aramazsa bayram dahil aramıcam artık eşimin ailesini. Eşim beni bu konuda mutsuz ediyorsa ben de onu ve ailesini Mutlu etmek için artık hiçbir şey yapmayacağım. Eve dönünce son kez soracağım annemle barışmayı düşünmüyorsa ben de artık senin ailene gidip kendimi mutsuz edip sıkıntıya sokmak istemiyorum dicem. Muhtemel yine kavga edicez ama bu sefer kararlıyım. Hatta şimdiden ona söylemek istiyorum bütün bunları ama yüz yüze söylesem daha iyi olcak sanırım.

daha evvel uyardim ancak hicbir degisim olmamis dusuncelerinizde. lutfen bu dusundugunuzu gerceklestirdiginizde yarin bir gun esimle aram bozuldu diye kendinizi yipratmayin.
cok buyuk bir benlik ve hata icerisindesiniz.
 
Her ne olduysa oldu totalde birbirini sevmeyen ve muhatap olmak istemeyen iki insan var. Sizin hatriniz nispetinde kimse sevmedigi bir insanla ayni ortami paylasma iskencesinde bulunacak degil. Hic anlamiyorum su mevzuyu; iki insan evlenirse ikisi ve cocuklari bir aile olur. Yani siz bambaska bir aile oldunuz. Esiniz sizin ailenize dahil olmadi.
Sirf bu hastalikli fikirler yuzunden yuvalar yikiliyor. Esiniz ayni hususta size boyle baskici dayatmaci "yaklassa bogrume bicaklar sapliyorlar, yuregimde tas var, beynim bana nanik yapiyor annemle baris" diye salya sumuk aglasa ne olur? Hosunuza gider mi sevmediginiz insana karsi diyalog dayatmasi yapilmasi. Bence hosunuza gitmez esinizin basiretsiz biri oldugunu dusunurdunuz.

Ayrica kalbinizin ustune tas koyacak kadar agiriniza giden mesele buysa eger "huzun yogunlugunuzu" israf etmeyin derim. Haberleri acin 5 dakika izleyinde yok yere kabinize tas koymayin.
 
daha evvel uyardim ancak hicbir degisim olmamis dusuncelerinizde. lutfen bu dusundugunuzu gerceklestirdiginizde yarin bir gun esimle aram bozuldu diye kendinizi yipratmayin.
cok buyuk bir benlik ve hata icerisindesiniz.
Arkadaşım bak bir de onun bana kendi ailesi için yaptıklarını anlatmak istiyorum sana. Benlik düşüncesinde olan sadece ben miyim bu durumda bir de ona bakabilir misin? Size zahmet olmazsa bir de bunu okuyup yorum yaparsanız çok sevinirim.
Geçen kurban bayramında yaşadığım bir olayı da anlatmak istiyorum arkadaşlar size bu arada. Eşim benim annemle görüşmüyor diye ben de ona ailesini sevmediğimi söylerdim sürekli. Kurban Bayramının ilk günü sofrada kayınpederim ben pişen etlerden almaya utanırım diye kendisi etlerin iyilerinden seçip benim tabağıma koyuyordu yemem için. Eşim görmüş bunu. Suratı asıldı hemen. İçerde odada sordum noldu diye. Bana dediği şuydu Sen ailemin sana yaptıklarını haketmiyorsun daha fazla bu evde kalmanı istemiyorum topla eşyalarını tatile annenlerin yanında devam et tatil bitikten sonra birlikte döneriz eve dedi. Ne diyorsun sen saçmalama ayıp olur insanlara dedikçe ısrar etti bana. Ben de dedim ben o Zaman annemlerin yanına gitmem kendi evime dönerim dedim. Evimize tek başıma göndermek istemedi beni ama iyi tamam dedi sonunda. Çıktık evden bi hışımla otobüs bileti almak için. Kayınvalide n'oluyo diye soruyo bişey yok dedim. Çıktık otogarda arabanın içinde saatlerce tartıştık. Şimdi gideceksin bi daha da annemlerin evine gelmiceksin dedi eşim bana. Annemleri sevmiyorsun madem burda durup ikiyüzlülük yapıp benim huzurumu bozmaya hakkın yok dedi bana. Sonunda durulduk birkaç gün sonra annemlerin yanına gitmeme karar verdik. Aramız düzeldi sanıyordum ben. Ertesi gün oldu. Kahvaltıdan sonra yine suratı asıldı bunun. Yine sordum noldu diye. Yine aynı konu. Ben daha fazla dayanamıyorum bayramı rezil ettin ikiyüzlülük yapıyorsun aileme karşı diyor bana. Şimdi annemlere söylücem bu kadın sizi sevmiyor diye bu evden gideceksin bir daha da ailemle görüşmüceksin diyo. Ben de artık iyice sinirlendim tamam giderim dedim. Biz odada sessizce tartışırken kayınvalide geldi yanımıza. Bize hediye almış birer gömlek onları vermeye. Baktı bizim surat bi karış. Noldu diye soruyo kadın. Eşim bi anda fırladı oturduğu yerden. Bu kadın sizi sevmiyo arkanızdan konuşuyor sürekli dedi ve evden hızla çıktı gitti. Ben başladım tabi ağlamaya. Görümcem de geldi mutfaktan. Oturdular noldu diye soruyorlar bana. Anlattım herşeyi. O benim ailemle görüşmüyor diye ben de ona senin aileni sevmiyorum diyordum sürekli dedim. Ara bulmaya çalıştılar kayınvalideler. Görümcemin kocası eşimi gitti getirdi dışardan. O bi odada ben bi odadayım. Eşim çok inatçı dediğim gibi. O benim yanıma gelmezdi. Kayınvalidenin ısrarıyla ben gittim sonunda onun yanına. Sen ailemle konuşmuyorsun diye söylüyordum ben onları sana deyince hemen yumuşadı bizimkisi. Ama bu olay hala benim içimdedir. Ben ona ailesini sevmediğimi söylediğim için onların arkasından konuştuğum için beni ailesinin evinden kovmuştu. Aklıma gelince hala kaldıramıyorum bu durumu. O da sonuçta benim ailem hakkında söyleniyordu bana. Ama o zaten benim ailemle konuşmuyordu da. Peki bu yaptığı bana haksızlık değil mi? Kayınvalidelerin evinde tartışmaya utandığım için bir an önce olayın üstünü kapatmak istemiştim o zaman. Bir de çok seviyordum eşimi gidersem evliliğimiz daha kötüye gidecek diye düşünüp kalmıştım orda. Bana bu yaptığını hala yediremiyorum ama kendime. Olayın üzerinden 1 yıla yakın bir Zaman geçti. Şimdi tekrardan eşime olayı açıp alevlendirmem ne kadar doğru olur bilmiyorum.
 
Kendi kendime yeni kararlar aldım kızlar. Kurban bayramına gitmeyeyim ben en iyisi memlekete. Eşime söylücem. isterse kendi gitsin. Kayınvalidelerle telefonda konuşsam bile artık daha soğuk davranacağım ve evine de gitmeyeceğim artık. O arayınca konuşucam. Aramazsa bayram dahil aramıcam artık eşimin ailesini. Eşim beni bu konuda mutsuz ediyorsa ben de onu ve ailesini Mutlu etmek için artık hiçbir şey yapmayacağım. Eve dönünce son kez soracağım annemle barışmayı düşünmüyorsa ben de artık senin ailene gidip kendimi mutsuz edip sıkıntıya sokmak istemiyorum dicem. Muhtemel yine kavga edicez ama bu sefer kararlıyım. Hatta şimdiden ona söylemek istiyorum bütün bunları ama yüz yüze söylesem daha iyi olcak sanırım.

Sen neden eşinin ailesiyle görüşmüyorsunki? Eşinin ailesinin sana karşı yanlış bir davranışı yokki. Kurban bayramı mevzusunu da okudum orda da eşinin ailesinini sana karşı bi davranışı yok. Ama eşinle annen arasında geçen mevzuda annen sonuna kadar haksız. Ama annedir yani o ayrı mesele.
Sana tavsiyem eşinin ailesiyle -ki sana karşı kötü bi davranışları olmadığı için- görüşmeyi kesme. Eşine bu konuda diklenme. ve biraz akışına bırak. Olaylara müdahele etme. İlle barışın diye baskı yapma. Bir şeylere üsteledikçe daha kötü etki yaptığının kanaatindeyim. Konuyu kapat. Hiç açma bence. Dediğim gibi akışına bırak.
 
Arkadaşım bak bir de onun bana kendi ailesi için yaptıklarını anlatmak istiyorum sana. Benlik düşüncesinde olan sadece ben miyim bu durumda bir de ona bakabilir misin? Size zahmet olmazsa bir de bunu okuyup yorum yaparsanız çok sevinirim.

ben abes bir sey gormedim, bilakis yapmayi planladiginiz seyi yasarsaniz yasayacaklarinizi gordum.
 
Annen bastan sona kadar haksiz. Bence baristirmaya calisma esinle anneni. Annen pek senin iyiligini dusunuyomus gibi gelmedi bana.
 
Back
X