1.5 yıldır evliyim. Benim sorunum eşimin beni hala karısı olarak görmemesi ve sahiplenmemesi. Eşimin sülalesi çok iç içe yaşıyor. Evlenmeden önce aile apartmanında oturmak istedi ama ben hep duyduğum tecrübelerden dolayı bir de annesini biraz tanıdığım için istemedim. O da kabul etti ama yine ailesine araçla 15-20 dakika uzaklıkta bir yerde oturuyoruz. Ama ailesine çok düşkündür.
Maalesef ailesi çok kıskanç, saygısız ve cahil. Balayında görümcem ve akrabaları kaç defa görüntülü aradılar.. Ben oğullarını ellerinden almışım gibi nereye saldıracaklarını şaşırdılar. İlk evlendiğimizde görümcem her akşam görüntülü arardı saat 10dan sonra.
Kocamın beni sahiplenmediğini düşünmemin sebebi, mesela ben bir işim için ondan 1-2 saat izin alıp yanımda olmasını istediğimde izin almak istemiyorum boş yere deyip gelmedi beni 10 tane işçi adamla yalnız bıraktı, ama 2 hafta sonra annesini hastaneye kontrole götürmek için yarım gün izin aldı. neden emekli olan baban götürmedi hem boş hem de onun arabası var bizim yok deyince canım götürmek istedi dedi. İş yerinde verilen hediyeleri bana haber bile vermeden götürüp gözümün önünde görümceme verdi. Kurban bayramında memleketine gittik akrabasında kaldık. ilk pişen ızgarayı (herkes eşim bize doğru gelirken karısına getiriyo kıyamadı deyip gülüşürken) o ben yokum gibi davrandı doğrudan götürüp kaynanama verdi. bunun gibi durumlar çok oldu biz kadınlarla odada otururken anne ben şuraya gidiyorum gelecek misin diye annesine sorup gitti yine ben yokum gibi davrandı. İlk bayram olduğu için ve başkasının evi olduğu için ben ortamda yabancıydım ama o benimle hiç ilgilenmedi annesiyle ve akrabalarıyla oturdu misafirliğe gittiğimiz başka akrabasının evinde bana yer ayırmamış annesiyle yanyana oturmuştu ben de diğer odada tanımadığım insanlarla oturdum. Aynı bayram yine bana söylemeden çağırmadan beni akrabasının evinde bırakıp başka akrabalarıyla gezmelere gitti ve bu ortamlarda ben akrabalarına hep rezil oldum beni yok saydığı için. Bi akrabasının düğününe giderken annesiyle yanyana gitti ben arkada kaldım resimde de annesinin yanında durdu ben diğer kenarda kaldım. Kaynanam kırılgan narsist yani duygu sömürüsü yaparak bütün ilgiyi kendine çekmeye çalışan biri. Eşim de böyle büyüdüğü için annesiyle karı koca gibi olmuşlar. O yüzden de annesi bdni kıskanmasın diye eşim benim olduğum ortamda annesine ilgi gösteriyo. Annesi en ufak şeyde benden kötülük bekler mesela aradı açmadım diyelim, müsait değildir demez benim telefonumu açmadı der hemen küser, gidip eşime yetiştirir aradım açmadı diye. Kocasından nefret eder eşimi kocası gibi kullanır. Ayrıca milletin evine karışmayı kontrol etmeyi çok sever. Eşime o apartmana taşınmamız için hala baskı yapıyolarmış o yüzden de onu duygu sömürüleriyle doldurdukları için ilk zamanlar çok fazla kavga ediyorduk. Sonra pandemiyle az görüşmeye başlayınca biraz düzeldi ama şimdi en basit konuda bile farkediyorum ki eşim hala onlar ne isterse yapıyo benim istemediğim bişey olsa bile umursamıyo sadece kendi ailesi var biz ev arkadaşıyız gibi davranıyo. Konuşmaya çalıştığımda bana ailemi kıskanıyosun diyo. Eşim normalde de gerçekten zor biri. İnatçıdır, sevgi göstermeyi bilmez, az konuşur. Ailesine gelince öyle değil tabi.. Benimle sevgiliylen 5 dakika bile telefonda konuşmazdı ama evlenince kaç kere akrabalarıyla arkadaşlarıyla 20dk 50dk 1 saat telefonda konuştuğuna şahit oldum. Bu arada görümcem de beni çok kıskanır, sürekli “abimin parasını ben yiycem elin kızı yemesin, abi ikimiz düşsek önce hangimizi kurtarırsın” gibi her gidişimizde böyle iğnelemeler yapar şakayla karışık. Sorsan şaka derler eşim de o bunları söylerken güler. Ayrıca ailesiyle bazı şeyler konuşur aileyle ilgili parayla ilgili ama bunları bana söylemez boşver der. Yani beni yine ailesinin yine dışında bırakır.
Bu arada eşimin cinsellikle de pek işi yoktur, ayda bir o da ben yanaşırsam üşene üşene birlikte oluruz. Tartışınca hemen salonda yatar, hiç özür dilemez, her zaman bana suç bulur benim adım atmamı bekler. Çok severek evlendik aslında akşam otururken sarılıp film izleriz, işten güçten gün nasıl geçti diye konuşuruz. Sorduğumda da eşim beni sevdiğini söylüyor ama başkalarının yanında hiç öyle davranmıyor ve cinsel hayatımız da pek olmadığı için beni hala karısı olarak görmediğini, sahiplenmediğini düşünüyorum. Sizce boşanmalı mıyım?
çok zor boşan diyemem belki bi aile terapisti olabilir ama size değer vermeyen insanı sizde yok sayın... belki bu sefer fark eder bir eşi olduğunu.... Allah yardımcınız olsun bir kadın için en zoru eşinin onu anlamaması verdiği değeri hissettirmemesidir.. evliliği ayakta tutan sevgidir evet ama bu sevgi gösterilmedikten sonra olsa ne ollluuuurrrr olmasaaaa ne oluuuurrrr....
