bir kaç gün önce boşanma davasını açtım haftaya salı 18 mart boşanma olacak... ev bakıyorum döküntüde olsa bütçeme uygun bir ev buldum ve bugün tutmaya gitmem lazım ama kolum kanadım kalkmıyor.. eşimin haberi yok davadan hafta sonu söylemeyi düşünüyorum sonrada taşınacağım şimdi tek sorun davaya gelmesi olacak yani daha önce konuşmaların birinde ben seni bırakmam davaya gelmem demişti. İçim kan ağlıyor ona bakıyorum şimdiden onu ve evimi özlüyorum sürekli kafamda nasıl gideceğim sorusu var.. gizli gizli eşime bakıyorum. Acaba yaşlanınca nasıl biri olacak çocuğumuz olsaydı nasıl bir baba olurdu. Bütün bunlar olmasaydı nasıl bir evliliğimiz olurdu.Neden bir birimizi bu kadar yıprattık. Düşünsenize birlikte yaşlanmayı plaladığınız bir insandan ayrılmak zorundasınız. İçim acıyor. Neden bunları bana yaptın diyorum. Sürekli bu soru kafamda neden neden ben ne yaptım ki o bana bunları yaptı benimde hatalarım vardı kabul ediyorum. Keşke bende oda farklı birileri olsaydık ve mutlu olabilseydik. Yuvamız yıkılmasaydı.Nerdeyse bir ay oldu aynı evdeyiz ama iki yabancı o bir dönem barışmak ve onu affetmem için uğraştı ayaklarımı falan öptü tabi baya alkollüydü alköllüyken bana aşık olduğunu söylüyor bensiz yapamayacağını ama ayıkken yine yabancı sanki bazı şeyleri zorla yapıyor formalite yani bu durumu açıklamak zor. Neyse durumlar böyle işte yine bana yalnızlık kalıyor.
ıykı cocugun yokmu ıykiiiii!!!!
nafaka ıste burnundan surum surum getır