Eşim bebek istiyor, ben kararsızım...

İlk yorumu yapan arkadaşa tamamen katılıyorum,
''anne olmaya hazır olmak diye bir şey yok''
Hıı çok maddi sıkıntı içindesinizdir,çok kötü giden bir evliliğiniz vardır.
Gelecek göremediğiniz bir hayatı yaşıyorsunuzdur ''tamam''...
Ama sizin yaş olarakta,yaşam standardı olarakta şartlarınızın ve durumunuzun
uygun olduğunu düşünüyorum.
Şahsen ben bu düşünceyle evlendikten sonra sadece 2 ay geçirebildim.
2 ayın sonunda bebek düşüncesi içimi kemirirken,korunmayı bıraktım.
Ama malesef bebek''ha deyince olmuyor''
8 ay geçti hala bekliyoruz.
Bu arada yaşım 27,mümkünse 30 olmadan olsun istiyorum.
Daha erken düşüncesi sizden dah çok zaman çalmadan
bir an önce düşünmeyi bile bırakıp karar verin artık derim.
Tabi ki sizin hayatınız,en doğru kararıda siz verirsiniz ama
bebek sahibi olmanın bir kadının kendini keşfetmesi olduğunu düşünüyorum.
Yani ''anne''olmak ruhunuzda,kişiliğinizde eksik kalan yönleri tamamlayıp,
kendinize ayırdığınız zamana ve özene eskisi kadar yetemediğiniz için,
duruma acımak yerine size müthiş bir doygunluk verecektir...
Tecrübelerime dayanarak size en iyi dileğim ise;
''umarım istediğiniz zaman hamile kalıp,bebeğinizi kucağınıza alırsınız''
İnanın bu herkes için düşünüldüğü kadar kolay bir süreç olmayabiliyor...
 



İnanın okurken kendimi gördüm ben 2 yıllık evliyim ve 29 yaşındayım eşim de 32
eşime kalsa bugün den tezi yok hemen çocuk istiyor.Oysaki ev için kredi ödüyoruz
Şirkette işler kötü gitti zarar oldu ve ben işten ayrılmak zorunda kaldım.Eşimin maaşı iyi ama nereye kadar,çocuk demek birikim,para demek bana göre,arkadaşlarının çocuklarına çok düşkün
hatta bana da"şu an evdesin çocuk yap"diyor neredeyse herkes.
Ama ben maddi olarak kendimi tam olarak hazır hissetmeden çocuk istemiyorum.Kelin ilacı olsa başına sürer derler ya aynı durumdayız ne yapsak ta bu kocaları vazgeçirip durumu biraz daha ertelesek???
 


İşte sizin durumunuz da nerdeyse aynı, yeniden işe girseniz en az 1 yıl erteleyeceksiniz, hemen tamam deseniz, tek maaşla hayat zor, of biz mi çok irdeliyoruz ya, anneannem hiç düşündü mü acaba 8 çocuğu doğururken
 


Zaten bir karar versem korunmayı bırakıp doktora gidip hazırlıklara beslenmeye, doğru anı tutturmaya derken en az 6-7 ay geçeceğini biliyorum, ama o kararı veremiyorum işte nerdeyse 1 ay oldu eşimle her gün bu konuyu konuşuyoruz, hatta geçen gün ben üstüme gelme, üstüme geldikçe daha tedirgin oluyorum, iyice soğuyorum çocuk fikrinden diye sert çıkınca koca adam oturup çocuk gibi ağladı o kadar kötü oldum ki, 10 yıldır tanırım ilk kez gördüm ağladığını, bu da bende psikolojik baskı yarattı, kendimi acilen karar vermem korunmayı bırakmam lazımmış gibi hissediyorum...
 
29 Yaş iyi bir yaş bence anne olmak için. Ben 21 yaşındayım ilerde diyorum 27de evlensem 28 de yaparım hemen:) Hem baksanıza, eşiniz o kadar çok istiyor ki ağlamış Hazır şimdi işten ayrılma durumlarınız varken, bence yapın çocuğu. Sonra yeni bir işe girdiğinde hiçbir fırsatın olmayabilir.
 


irdelemekte çok haklısınız, bir insanın hayatında verebileceği en önemli karar bence çocuk yapmak, millet düşünmeden doğurup doğurup sokağa saldığı için dünya bu halde zaten.
Bence eşiniz, size karar konusunda acele ettirmekle çok büyük haksızlık ediyor, ileride pişman olmamak için iyice düşünmeden karar vermeyin bence, yakınlarımdan biliyorum, bir bebeğin masrafı tahmininiz çok çok üzerinde olabiliyor, manevi sorumluluğu da öyle.
 
vallahi tatlım bebek dünyaya gelince bakılıyor ya sen kendi ihtiyaçlarından kısarsın ama bebeğinin ihtiyaçlarını karşılarsn dediğim kaçtıkça bu fikirden iyice soğursun ben 2 buçuk yıl çok istemedim daha erken dedim eşim artık zamanı geldi dedi bende düşündüm sonuçta bebek olucak ne kadar erken yol alırsam o kadar iyi benim için şimdi 24 yaşındayım ve kızım 2 yaşına girecek bizde maddi açıdan çok sıkıntılar çekiyoruz kızım 8 aylıkken eşim işten çıkarıldı sonrasında iş buldu ve çalışıyo yani Allah gerçekten yardım ediyor bebeğimde her ihtiyacını karşılıyorum ben kendimeçok fazla alışveriş yapamasamda kızımın ihtiyaçları karşılansn yeter diyorum çünkü anne olmak muthiş bi duygu ve bi bebeğinin olması güzel bişey erteledikçe sorunlarda çıkabilir bence çok fazla irdelemeden yap ben ilk hamile olduğumu öğrendiğimde 1 ay kendime gelemedim acaba bakabilirmiyim acaba yetebilirmiyim taaki ilk kalp atışlarnı duyana kadar ondan sonra evet bu benim bi parçam Allahın izniyle bakarım dedim zaten çocuğa hamileyken kendini hazırlıyosun sanki 40 yıldır çocuk bakıyomuşsun gibi çocuğuna bakıyosun ee iştende çıkma olasılığın varmış bebeğin biraz büyüdükten sonra başka iş bulursun çocuğunuda kreşe verirsin herşeyin kolayı var artık
 
Kızlar, hepinize çok teşekkür ederim,
Sözünüzü dinledim ve yarın için doktor randevusu aldım, bakalım ben psikolojimi hazırlamaya çalışırken doktor da bedenimi hazırlasın
Eşim de dün beni ikna etmek için son bombayı patlattı zaten: Bu aralar diyetteyim yine otlanıyordum ki, "boşuna zayıflamak için uğraşma, hamile kal, kimse sana kilo almışsın demez, hem çocuğu da doğur da sonra kalıcı olarak zayıflarsın, emzirmek zayıflatıyormuş" dedi, gülsem mi ağlasam mı bilemedim
 


Umarım siz de en doğru zamanda, bebeğinizi kucaklarsınız, iki ay hamile kalmak için kısa bir süre, yumurtlama günlerini tutturmak o kadar da kolay değil diye biliyorum, böyle şeyler kafanızı kurcalamasın, hiç stres yapmayın.
Hem erkekler evliliğin ilk yıllarında istemiyorlar pek, bakın benimki 5. yılda istemeye başladı ama ne istek başımın etini yiyor, başka konu konuşmaz olduk, eşinizin de yaşı çok genç değil, 1. yıldan sonra isteyeceğinden eminim.
 


Allah, hayırlı evlatlar nasip etsin herkese, İnşallah sağlıkla kucağınıza alırsınız bebeğinizi, uyku problemi bende de var, bakalım benim olursa nolucak, umalım da bebeklerimiz de bizim gibi uykuyu sevsinler
 

tesekkürler cnm.. insallah dedigin gibi olur da ilerde ister. 1 gram cocuk sevgim yok bakamamm ben ona dio.. ben kendim cocugum dio ufalıpta cebime giresice
 
çok sevindim cnm inş en kısa zamanda güzel haberlerini alırız eşin bu konudada pek bilgili sanırsam emzirmek zayıflatıyo felan bu kadar bebek isteyen bi erkek daha önce rastlamadım ama güzelbişey bebek istemesi eminim çokda iyi bi baba olur
 
bebişini kucağına aldığında neden bukadar düşünmüşümki diyeceksin emin ol
 
bebişini kucağına aldığında neden bukadar düşünmüşümki diyeceksin emin ol

Bana nedense hiç öyle gelmiyor,
Bir an geliyor, tamam diyorum madem eşim bu kadar istiyor, olsun diyorum sonra oturup ciddi ciddi düşününce hayır diyorum, derdin ne senin, gazeteleri okuyorum, çocuk tacizleri, cinayetleri, ben çocuğumu her şeyden korusam bunlardan nasıl korurum, düşünmekten kafayı yerim heralde
 
İnanın bu başlığı açtığım günden beri düşünmekten ömrümden ömür gitti.
Önce gelişmeleri anlatayım, gebelik öncesi kontrol için doktora gittik, onlarca test ultrason falan hiç bir sorun görülmedi (oysa içten içe bir sorun olmasını istediğimi itiraf etmeliyim:26:)
Sonra işte ilişki günlerini falan anlattı doktor, tam o günler gelince bende sinirler boşaldı, bunca yıl sonra neredeyse vajinismus olucam, başladım ağlamaya istemiyorum diye, sürekli düşünüyorum, çocuk olursa nasıl bakarım, ya düşerse, hasta olur ölürse, benim yüzümden sakat kalırsa, ya yemezse, ya kaçırılırsa offffffffffff deliriyorum galiba sonra eşim de beni rahat bırakmaya karar verdi, 1 hafta kadar bu konuyu hiç açmadı ama şimdi yine başladık, ben hiç baba olamayacak mıyım, ben çocuğumla maça gitmek, gitar çalmak istiyorum diye duygu sömürülerine başladı, yine başka konu konuşmaz olduk, ya inanamıyorum bu hale geldiğimize, 6 yıldır örnek çifttik biz, herkes mutluluğumuzu kıskanırdı, şimdi her gün ya ben ağlıyorum ya o ağlamaklı, napıcam ben ya çok korkuyorum
 


Siz eşinizin sizi gerçekten sevdiğine emin misiniz?
Sizi bu kadar istemediğiniz bir şeye duygusal da olsa zorlaması çok büyük haksızlık, buna izin vermeyin bence. Diğer başlıktaki yorumlarınızı da okudum, çocuk istemediğiniz o kadar belli ki, çok da haklı nedenleriniz var.
Çocuksuz da gayet mutlu olabilirsiniz, ben 6 yıllık evliyim, hiç bir zaman çocuk istemedik, istemeyiz de, benim sizinkine benzer nedenlerim var, eşim de aramıza kendi çocuğumuz da olsa biri girsin istemiyor, ilerde belki muhtaç bir çocuk evlat ediniriz, ben senin 9 ay o eziyeti çekmene, karnında taşımana, hayatını tehlikeye atarak acılar çekerek doğum yapmana dayanamam diyor.
 

bende seninle aynı konumdaydım hatırlarsan ama ben 2 yıllık evliyim ve eşim her halükarda dile getirir bu çocuk meselesini söz verdim yıl sonu doğum kontrol hapını bırakacağıma dair.Ayrıca dün çok ilginç bişey oldu arkadaşım doğum yaptı hastaneye yanına gittim,birden dedim ki keşke bir an önce bu badireyi hayırlısıyla atlatsam bende diye(bu arada arkadaşımın 2.çocuğu)
bilmiyorum galiba yıl sonu gerçekten bırakacağım korunmayı...çünkü yaşım 30 olacak 2 ay sonra..
 
bence tarifi imkansız ,yaşanması mükemmel bi duygu annelik.. kendini bu kadar yıpratma mutlu bi evliliğim var diyosun .. bence bi çocuk mutluluğuna mutluluk katar...
sen ne kadar ben ona bakamam korkuyorum desende o kendine öyle güzel baktırıyoki...
 
hep kötü şeyler düşünüyorsun ya ölürse yakaçırılırsa falan diye, bence birazda evladınla yaşayabileceçin güzellikleri düşünmelisin yoksa paranoyak olursun hem eşinle aranda sıkıntılar baş gösteryor çocuk yüzünden çocuk olunca aranızdaki ilişki daha pekişicektir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…