Eşim beni anlamıyor ):

Canım yoktum 15 gün.
İzinliydik eşimle beraber.Nete girebileceğim bir yerde yoktu bakamadım.
Evet kötü şeyler yaşanmış gibi Son yaşadıklarını bilmiyorum.
Müsait olursa özetlersen okurum yada sayfa yakındaysa ilk fırsatta bakarım.(Tatil dönüşü ya işler çok maalesef o engelliyor )
Döneceklerdi yazlıktan herşey iyiye gidecek gibi görünüyordu.
Ama sen tepkilerini belli edince gerçek yüzleri ortaya çıktı demek
Üzüldüm canım ya.Hep bunları yaşıyoruz maalesef
Canım madem kızgınsın madem istemiyorSun seslerini duymayı ozaman asla duruşunu bozma.
Bende aynı yollardan geçtim biliyosun.
Ama yaşadığımın getirisini söyleyeyim belki sende yaşayabilrisin.
Ona görede duruşunda bir seçim yapabilrsin.
bende senin gibi aramama kararı almıştım k.validemi.
Çok kırdılar o büyük şeyler yaşandıktan sonra.
Aramadım daha neler yaptılar.Şimdi benim küs olmam gerekişrken o benle küs :)
Gülüyorum çünkü evine gidiyorum hoşgeldin diyor sadece .
Nasılsın diyorum cevap yok, b,şy soruyorum cevap yok.
Beni yok sayıyor.Onun yerinde duvar var gibi.Eşimin yanında yapıyor üstelik.
Belki seninkide bunları yapabilr.Önce kaldırabilrmisin devamını onu düşün.
Herşeye razıyım dersen hissettiğin gibi davran.Ben bunu seçtim zorumada gidiyor ama yapabileceğim birşeyde kalmadı.
haa üstelik ben gitmeden evvel haber veriyorsak eşimle yani.
o zaman sevgili görümcem ve kaynımda önümden kaçıyor.
 
Son düzenleme:
Cok sevındım canım senın adına.
Esınle sınırlı da olsa zaman gecırdıgın ıcın.
Esın yanındayken, ınternetı ne yapacaksın zaten
ınsallah cok guzel zaman gecırmıssınızdır.

Mesele sadece benım rahatsızlıgımı ıfade etmem olmadı.
Aslında mesele oda olmadı.
Z bana sureklı tavır yapıyor, sadece gıysılerımı kullanmak ıstedıgınde,
'nerede?' dıye soruyordu.
En sonunda bır pazar sabahı, gomlegımı getırmesını ıstedıgım ıcın,
kahvaltıya dahı oturmadı (tabıı esım yoktu)
dısarıdan yıyecek getırdı ve tavırlarına devam ettı.
Bende dayanamadım artık, 'bana bu sekılde davranamazsın' dıey cıkıstım.
Onun o denlı cırkef olacagını dusunmemıstım,
hakaretler ettı, dovmeye kalktı.
Esım aksam neler oluyor dıye konusmak ıstedı ıkımızle.
Esımın yanında kuzu gıbı olan kız, esım ıkı dk dısarı cıkınca
'yasıtım olsaydın bak senı nasıl doverdım, sevgılımın oldugunu abıme sen soyledın' gıbı laflar ettı.
'ben soylemedım, yemın ederım' desemde ustume geldı, bende bu kez esım ıcerı gırınce soyledım.
Esım sevgılısı oldugunu ogrenınce sınırlendı, konusma yarım kaldı.
Ertesı sabah, esımınde fıkrını alarak Z ye 'bır daha evıme gelme' dedım.
Zaten o aksam esımın annesı donuyordu.
O aksam ıs cıkısı esımın annesıne hosgeldıne gıttım.
Abla, enıste ve anne evdeydı.
Yuzume bakmadılar, hosgedın dahı demedıler.
Cagırdım anne ve ablayı odaya, olanları anlatmak ıstedım.
Abla 'agzına .... senın' dıye bagırdı defalarca, el kaldırdı, evden kovdu.
Anne, 'oglumu sana vermem, orası oglumun evı, onlarında abılerının evı' dedı.
Esımı aradım o an, 'duyuyorsun degıl mı?' dedım, cıktım evlerınden.
He bu arada Z ıftıra atmıs, ben demısım kı 'sızın ne kadar ıkı yuzlu oldugunuzu anladım,
arkamdan kuyumu kazıyorsunuz'
ıkı gun sınırlerım harap bır sekılde esıme sıtem ettım durdum.
Derken bır sabah esımle ayrılma kararı aldık.
Cıddı bır karardı, ben aılemı aradım, onlar yola cıktı,
abım esımın annesını aradı, 'bız elefera yı almaya gelıyoruz,
soylemek ıstedıgınız bır sey varsa oraya gıdın, gelınce konusuruz' demıs.
Esımın annesı ve enıstesı geldı, vakayı duyunca.
Anne benı suclar gıbı konusmaya devam ettı.
Baktı ben gıtmeye kararlıyım, bu kez yalvarmaya basladı.
Neyse aradım abımı, gelmeyın dedım.
Abım ıkna olmadı, esımın annesı aldı telefonu o yalvardı bu kezde.
O gun bu sorunlar rafa kaldırıldı.
Esım bana yaptıklarından oturu ozur dıledı, pısman oldu.
Gıdecegımı dusunmemıs sanırım kı, o aksam
'gercekten benı bırakabılecek mıydın?' dıye sordu.
Ben her fırsatta ona bır gun ayrılabılecegımızı soyluyorum artık.
Dun aksam bıle.
Oysa benı bırakmayacagını, benı cok sevdıgını soyluyor.
ıste butun bu olanlardan sonra, esımın aılesını gormek ıstemıyorum.
Buraya konuyu anlaman ıcın kısaca yazdım.
Fakat yasadıklarım benım ıcın oldukca guctu, hala canım cok yanıyor.
Affedemıyorum, affetmeyı de dusunmuyorum.
 
Son düzenleme:
Canım konuyu başından beri biliyorum ama özetini de okudum yine ve senin ne kadar haklı olduğuna tekrar gördüm. Ben kendimi kinci bilirim ama sana ara dedim herşeye ramen neden? çünkü o olayları sen yaşadın ben yaşamadım.
Ne kadar seni anladığımı söylesem de seni tam olarak anlamamışım demek ki empati yapamamışım.
Eşin de öyle empati yapamıyor, hemen affediyor ailesini. Canım zaten emin ol öyle olmasa ailesi bunları yapmaya cesaret edemezdi.
Ne kadar kolay bir kalp kırmak, koca koca insanlar hiç düşünmeden, dinlemeden bir insanın üzerine yürüyor, küfrediyor. Söyler misin bunlar unutulabilir mi?
Canım eşine kararlı olduğunu göster bir kez taviz verirsen arkası gelir. Önce hastalandı ararsın, sonra iftara davet ederler gidersin, arkasından eşin biz de onları davet edelim der edersin, bayramda gidersin, önümüzdeki yaz da kızlar yine sizde kalır, herşey eskisi gibi olur.
 
Son düzenleme:
labellevie .!.:
... Önce hastalandı ararsın, sonra iftara davet ederler gidersin, arkasından eşin biz de onları davet edelim der edersin, bayramda gidersin, önümüzdeki yaz da kızlar yine sizde kalır, herşey eskisi gibi olur...
Genişletmek için tıkla...

Su ıfaden o kadar dogru kı canım,
emınım oyle olacak ben tavız vermeye basladıgım vakıt.
Fakat bırılerını memnun etmek adına artık zorlamayacagım kendımı.
Empatı yapamamanı sorun etmıyorum ınan.
Sen yazdıgım ıfadelerden anlamaya calısıyorsun benı.
Oysa esım, kısmıde olsa gordu yasadıklarımı,
en ınce ayrıntısına kadar anlattım bana bunları yaptılar dıye.
Ve hala o empatı yapamıyor!
Esıme bu nedenle ofke duyuyorum.
Hayır, tavız vermeyecegım.
Aksam okuyacagı mektupla bunu gayet ıyı anlayacak.
 
Ben de dün eşime biraz söylendim, morali bozuldu konuşmadı biraz. Ben de üzüldüm sonra, keşke söylemeseydim diye.
Ama ailesine toz konduramaması, kıyamaması beni sinir ediyor. Ben işten geliyorum yemek yapıyorum, geliyor yanıma annemleri de çağırayım mı, bir şey yapıyorum anneme de yapıp götürsek mi. Bizim borçlarımız varken para istiyorlar yok diyemiyor. Anlamıyorum onu.
 

Allah tan bız o kadar ıc ıce degılız.
Aslında oyle olsaydık da, esım bana oyle teklıflerde bulunmazdı muhtmelen.
Ben bulunurdum.
Annesının evı 15 dk uzakta olmasına ragmen,
cok bılırım evde yaptıgım degısık yıyeceklerden goturdugumu ya da gonderdıgımı.
Helalı hos olsun, onların lafını yapacak degılım.
O vakıtler ıcımden oyle gelıyordu, sımdı gelmıyor.
Senın esın benım esımın bır ust modelı sanırım.
Bu da zor.
ınan nısanlıyken aılesıne baglı olması hosuma gıdıyordu.
Hos yıne kopsun demıyorum, sadece benı gerektıgı kadar savunsun ıstıyorum.
Senınde ıstedıgın bu bılıyorum ama, benım bılmem yetmıyor ıste.


gul_prenses .!.:
çok ince konular bunlar. bence onlar gibi düşünmeye çalışın. kim ailesinden vazgeçerki..
Genişletmek için tıkla...

Kımse vazgecmez, zaten bende vazgecmesını ıstemem.
Her ne olursa olsun annesı o, bu vakte kadar buyuten kadın.
Fakat ısterdım kı bıraz durusu sert olsun, bu baska anlatabılıyor muyum?
Darılmasın, kusmesın ama durusu ıle ıfade etsın, bana ne kadar yanlıs yaptıklarını!
Esım ıcın ne kadar degerlı oldugumu.
O gun annesının yanına ahkam kestı bırde bana.
Gormek ıstedıgını gordu belkıde annesı.
 
Sorun aileden vaz geçip geçmemek değil ki, hiçkimse istemez eşinin ailesinden kopmasını. Ama onların da artık evlendiklerini başka bir aile kurduklarını farkına varmaları gerekiyor.
Sonuçta biz yeni bir aile kurduk, ben onun ailesiyle yaşamak için evlenmedim. Herşeyi onlarla birlikte yapmak zorunda değilim. Ki karşılıklı yaşanan şeyler var istesem de onları çok sevemiyorum, kendime yakın göremiyorum.

Elefera canım sen de çok iyi niyetlisin, ben evleneli 4 ay oluyor 2 kez yemeğe çağırdım, tabii güzelce hazırlandım baştan savma bir sofra değildi. Onlara biz çok gittik yemeğe ama bizim için özel bir sofra hiç hazırlamadılar. Birkaç kez eşim gittiğinde kendilerine hazırladıkları yemekten gönderdiler. Ben yalan yok hiç onlara yemek falan göndermedim, giderken marketten falan birşeyler alırım ama yemek falan göndermem kimse de beklemesin. Çünkü ben çalışıyorum kendime zor yapıyorum yemeği. Onların göndermesi gerekir.
 
Sorun zaten erkek tarafının, ogullarının evlendıgını kabul edemeyısı degıl mı?
Adaletsızlık burada baslamıyor mu?
Kızları bır baskası ıle evlendıgınde, damatlarının butun varlıgına ortak oldugu dusunulurken,
ogulları evlendıgınde, hersey hala ogullarına aıt kalmıyor mu?
Gelın calıssa da, hıce sayılmıyor mu onun emeklerı.
Ah, labelcıgım ıcımde oyle bır ofke var kı,
gun gectıkce dıner sanıyordum ama yok ıyıce tavan yapıyor.

Sen cok yenıymıssın evlılıgınde,
ben senı 1-2 yıllık evlı sanmıstım
Sen bastan berı calıstıgın ıcın 2 kez davet etmen cok bıle.
Ben ılk 7 ay calısmıyordum, zamanım oluyordu.
Yemege, kahvaltıya, caya davet ederdım.
Hatta o kadar mesafede oturmalarına ragmen yatıya bıle gelırlerdı.
Cat kapı gelseler dahı ıkramsız kaldırmazdım.
Evlendıgımız ılk aylar mutfak alıs-verısını bıraz kontrolsuz yapıyorduk esımle.
Kızlar geldıgınde 'acın dolabı, canınız ne ıstıyorsa alın' derdım.
Olmadı mı, canlarının ıstedıklerı yok mu, sıparıs verırdı Z,
'abımı ara sunu getırsın, ama benım ıstedıgımı soyleme' dıye.
Arardım.

Ama ben senınde ne kadar ıyı nıyetlı oldugunu bılıyorum.
Yazmıstın bana ozelden.
ıste bende onu yapmadım, yapmazdım da.

Ne kadar anlatsam da ofkem dınmıyor labelcıgım.
Onlardan nefret etmeye basladıgımı hıssedıyorum.
 
Anlıyorum canım, haklısın ama eşine bu öfkeni gösterme bence. Sadece aradaki mesafeyi iyi koru, birdaha eskisi gibi olamayacağını anlasınlar.
Bizim nasibimize de ailesine düşkün eşler düştü ne yapalım. İnşallah zamanla gerçeği görürler.
Ne yapmak gerekiyor bir bilsem.
 
Ama ben sımdı bır mektup yazdım,
duygularımı ıfade ettım,
bana yapılan haksızlıgı henuz hazmedemedıgımı,
onları aılem gıbı sevdıgımı,
yaptıklarından oturu onlara ne kadar kırgın oldugumu,
affedemeyecegımı,
yuzlerını gormek ıstemedıgımı... yazdım.
Ve onunda benı yeterınce savunmadıgını!
Bu aksam vermeyı dusunuyorum.
Aslında konusmak ısterdım.
Ama unutabılırım bazı soylemek ıstedıklerımı,
ya da yanıt vermeyecek olursa sınırlenebılırım.

Evet, sansımıza boylelerı cıktı.
Beterın beterı var dıye dusunup,
halımıze sukredecegız sanırım.
Ya da yontmak her ne kadar zor olsa da,
yontacagız.

Allah herkesın yardımıcısı olsun.
 
sevgili elefera konunu bayadır takip ediyorum.uzun süre oluyo buraya üye olalı ama ilk kez yorum yazıyorum.yazmak bazen konuşmaktan daha etkili olabilir inşaallah eşin seni anlar.hakkında herşeyin hayırlısını diliyorum.
 
candan38,
tesekkur ederım. Ama sanırım bu baslık tam manası ıle yerını buldu artık.
Esım benı anlamıyor, anlayacagını da dusunmuyorum artık.
Dun aksam yıne tartıstık.
Aıleme gondermeyecekmıs artık benı.
Bende 'o halde bır daha bana elını surmeyeceksın' dedım
ve ıpler yenıden gerıldı.
Bugun ne yasama sevıncım var, ne de yuzumde bır tebessum.
Yoruldum, gercekten yoruldum.
 

Allah Allah neden aılesıne gondermeyecekmıs senı ve bu hakkı nasıl buluyormus kendınde...
Çok sınırlendım...
Sen onun aılesıne gıtmıyorsun dıye mı o da senı gondermıyormus...
Sankı sen ona engel oldun, cok ıstıyorsa gıtsın gorsun anasını babasını...

Evlılıkler kolay kurulmuyor dedıklerı bu olsa gerek...
Ne olur yıpratma kendını arkadasım...
Sen kararlı oldugun surece elbet atlacaksın bu gunlerı de...
 
Günaydın canım, ne demek aileme göndermeyecekmiş öyle şey olur mu? Ya hep neden kadınlar suçlu oluyor. Hemcinslerimiz bile yok sanki eşlerimizi ailelerinden vazgeçirmeye çalışıyormuşuz gibi algılıyor.
Benim, eleferanın ve diğer bu dertten muzdarip kadınların istediği sadece eşlerimizin bizimle aileleri arasında denge kurması.
Kendileri istedikleri gibi görüşürler ama illa bizi de onlarla sık sık görüşmeye mecbur etmesinler tek dileğimiz bu.
Ama bak bir erkek eşini hemen ailesine göndermemekle cezalandırıyor.
Bu nasıl bir mantıktır ya.
Aslında canım dün sana diyecektim mektup işi kötü olabilir diye, çünkü biz de kağıt olarak değilde mailde çok tartıştık. Ben bütün rahatsız olduğum şeyleri söyledim, o beni memnuniyetsizlikle suçladı.
Bir sonuca ulaşamadık malesef.
Eşin çok iyi biliyor haklı olduğunu emin ol ama kabullenemiyor.
Umarım hatasını çabuk anlar özür diler.
 
Canım dün tartışma yaşayacağınız ve bundan sonra da yaşayabileceğiniz çok aşikardı zaten. Eşin de bu ailesini korumacı zihniyete devam ettiği sürece bu böyle maalesef. Sen şimdi hiç canını sıkmamaya bak canım kolay değil ama kendini işe ver düşünmemeye çalış. Ailene göndermeme fikri bir anlık ne yapacağını bilememekten olmuş. Çok üstünde durma bence. Senin ailenin yaptığı bir şey yok ki göndermiyorum desin sadece misilleme. Biraz uzak dur onun ailesiyle ilgili gerekmedikçe konu açma o konuşmak istesin. Görüşmeme konusunda da tabi ki tavrını sürdür kolay lokma olmadığını görsün ama sürekli olarak olayı münakaşaya getirme canım. Allah yardımcın olsun üzülme lütfen.
 
taviz verdikçe taviz istiyorlar ben buna kanaat getirdim artık canım...
ona annenlere gönermeme gibi bi hakkı olmadığını söyle, ve ilk bulduğun fırsatta da çık git...
sen onun ailesine gitmesdine bişe ymi demişsin ?
sen gitmiyorsun diye, senin ailene göndermemekle mi cezalandırıyor aklı sıra...

sakın sakın taviz verme... hele ki ailen konusunda...
yoksa asla suçlu olduklarını kabullenmiyorlar...
 
Ayrı ayrı yanıt yazmayacagım,
ama hepınıze ılgınızden oturu ayrı ayrı tesekkur ederım.
Mektubu vermedım zaten, ıs yerımde unutmusum.
Aksam bır konudan oturu acıldı, zaten konusmak ıstedıgımı bılıyordu.
Ilk basta konusuyorduk, sonra tartısmaya basladık.
Benı gerektıgı kadar savunmadıgı ıcın kızdım ona.
Oysa bunu 'aılesını sılmesını ıstedıgımn' manasına yordu.
Sesler yukseldı, ıncıtıcı kelımeler kullanıldı...
Ne o derdını anlatabıldı ne de ben.
Haklı oldugu tek yer var onun,
cok ustune gıdıyorum, bunalıyor, bılıyorum.
Ama benım yasadıklarım da onun da payı yok mu?
O gun yasananlardan oturu (ayrılmaya karar verdıgımız)
annemın yuzune bakamayacagını, bu nedenle gıtmeyecegını soyledı.
'olur' dedım,
'sende gıtmeyeceksın' deyınce, sınırlerım bozuldu,
'buna engel olamazsın' dedıgımde,
'hadı gıt gıdebılıyorsan' dedı,
bunun uzerıne bende, 'o halde bana bır daha dokunmayacaksın,
benı kendı aılemden mahrum bırakarak yalnızlıga terk edemezsın!' dedım.
Sonra 'tamam goturecegım, annene de yaptıklarını anlatacagım, sonra hukmu sen ver, dıyecegım' dedı.
Yaptıklarım; tartısma anında soyledıklerım, evden kovdugu gun ıkı tokat atmıstım bu, annesıne, kardeslerıne soyledıklerım ... Yanı kontrolsun ıken yaptıgım her ne varsa!
Sabah onsuz cıktım evden, uyuyordu hala.
Not bıraktım,
'bayramda gotursende gıtmeyecegım, korktugumdan degıl, bunu dusunebıldıgın ıcın olene dek aılemı gormeyecegım, vebalı kımın boynuna?' dıye.
Benım bır hatam var, bılıyorum.
Bu olaylar karsısında esıme karsı suclayıcı oldum,
benı savunmadıgı ve hemen ablası ıle konustugu ıcın affedemedım onu.
ıcten ıce ofke duydum.
Ama gerısı?
Dun 'annemden ozur dılemelıydın' demesı!
'soguk kanlı olamadın' demesı!
...
ben bu adama guvenıp anne mı olacagım?
Bugun annemden mahrum eden bu adam,
yarın bebegımı elımden almaz mı?
 
Bana ne dıyor bılıyor musunuz?
'sen benım aılemle arama gıremezsın!'
Ben onun aılesı ıle arasını acmak ıstemedım kı.
Benı sahıplensın, hakkımı korusun ıstedım.
Oysa o benı aılemden mahrum edebılıyor.
Ben yapayalnız kaldım bu dunyada...
 
İyi de onun asıl ailesi sensin artık...
Seni sahiplenmesi,1.plana alması gerekirken neden böyle davranıyor...
Allah yardımcın olsun canımm,hiç üzme kendini..
Herşeyde bir hayır vardır...
 

o kadar ileri gideceğini sanmam canım...
ama seni sindirmeye çalışıyor, misilleme yapıyor...
Önce ben de gitmicem dedi, sen tepki vermeyince, sen de gitmiceksin dedi...
asıl amacı ne seni göndermemek, ne de kendisi gitmememk... asıl amacı, seni kendi ailesine karşı yumuşatabilmek...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Y
cimri mi ?
13 14 15
Yorumlar
289
Görüntüleme
7K
yesileelmaa
Y
Y
ayrılırken bacım demesi
10 11 12
Yorumlar
223
Görüntüleme
7K
Handelizm
W
Eşimin her dakika hakaret edişi!!!
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
5K
Dahliadivin
Y
eş seçimi
3 4 5
Yorumlar
85
Görüntüleme
2K
yesileelmaa
Y
KADINLAR, NEDEN BİRBİRİNİN YURDU DEĞİL DE, KURDU OLUYOR MAALESEF .....
Yorumlar
2
Görüntüleme
379
SARILARIN FILIZ
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…