insan elbet herseyi düşünüyor, hersey aklına geliyor. hersey bizim için sonucta. ama düşünüyorum işte kafayı yiyecek gibi oluyorum ben mi abartıyorum elle tutulur bir sebep yok mu acaba diye. cok kararsızım ve beni bu düşünceye yaklastıran en güçlü sebep benden çocuk yapmak istememesi. bu nedenle kendimi eksik hissediyorum. kendisinden çocuk istenmeyecek neyim var acaba diye sorguluyorum inanın.o kadar hesapcı ve kitapcı ki ve bir de bunları o kadar içinden yapar ki asla düşüncelerini paylaşmaz insanla.
çocuklarınız kaç yaşında ? onları bırakıp gidemem demişsniz de niye onları bırakasınız ki, eşiniz gitsin, dava açın boşanın, nafaka talep edin, kendinşze yeni bir hayat kurunbende 18 yıllık evliyim.severek evlendik.ailesinden hiçbir zman vazgeçmedi geç diyende yoktu.ama ne oldu biliyor musun ailesi için hep beni üzdü.üzdü üzdü.en son konu çok uzun ama varı yoğu sadece ailesi yardım etmeyen darbe vuran hep onlar için beni geriye atan eşime 20 dakika önce sordum bu zorlu hayatında beni aynında istiyor musun hal sence.......cevap yok anlamıyorum sorduğun soruyu diyor tekrarlıyorum cevap yok.....ve ben ne yapayım şuan bilemiyorum ne yapayım 2 çocuğum var onalrı bırakıp gidemem ne yapayım söyleyin....bu adamın yanında kalsam ne olur birşeyleri yani beni bitirmiş...çok zor bu bir çıkmazdayım..ne yapayım ne...sen arkadaşım 3. yılında diyorsun 3. kişiyim yapacağın şey geç olmadan yapmayı düşündüğün o çocuğun günahına lütfen girme...bu söylenenler senin iyiliğine çalışıyorsan eyvallahın olmasın.ben 41 yaşında bu arada eşim polis akrabamızın haftanın 5 yarım günü temizliğine gidiyorum bu arada eşim gizli telefon ve hat çıkarmış benim ama yaptığı herşeyi inkar ediyor...gerisini sen karar ver biraz senden biraz benden oldu.....
niye evlenmış madem aıle kurup cocuk ıstemıyorsa? ben hamıleyım deyınce eşım sevıncten ne yapcagını şaşırmıştı cok garıp geldı banainsan elbet herseyi düşünüyor, hersey aklına geliyor. hersey bizim için sonucta. ama düşünüyorum işte kafayı yiyecek gibi oluyorum ben mi abartıyorum elle tutulur bir sebep yok mu acaba diye. cok kararsızım ve beni bu düşünceye yaklastıran en güçlü sebep benden çocuk yapmak istememesi. bu nedenle kendimi eksik hissediyorum. kendisinden çocuk istenmeyecek neyim var acaba diye sorguluyorum inanın.o kadar hesapcı ve kitapcı ki ve bir de bunları o kadar içinden yapar ki asla düşüncelerini paylaşmaz insanla.
Bundan da son nokta dayak yemen. Onu mu bekliyorsunuz? Neden yazik ediyosunuz kendinize, neden hala bu adamdan bi seyler bekliyosunuz. Kurtarsana be ablacim kendini bu adamdan, neden cekiyorsun?sanırım bir konuda yanlış anlasıldım ben bu ortama cocuk yapmak istiyorum demedim benim bu hislere kapılmama en cok neden olan sey benden cocuk yapmak istememesiydi. benim mutsuzlugumu hepten arttırdı
sonucta bir sürü şikayetim var ona karsı da sogudum ama sonucta bir yasanmıslık var ve insan bir anda kestirip atamıyor evlilik bu, boşanmak en son çare olmalı bence. en son nokta olmalı. tek bilmediğim ben en son noktaya geldim mi onu tam kestiremiyorum işte..
Konu hortlamis ya ben de yeni sandimKonu sahibijin son konusunu okudum 8 aylik bebegi varken kocasina ayrilalim diyince adam hemen kabul etmis. Galiba ayrilmislar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?