Herkese Merhaba öncelikle;
Daha öncede konu açmıştım bakan arkadaşlar az çok bilirler sıkıntılarımı.
Benim asıl sorunum eşimin çalışmamı istememesi kızlar ama ben iyi bir kurumda mühendis olarak çalışıyorum. Biz üniversitedeyken
bir eğitimde tanışmıştık. Eşim idealist olduğumu ve mesleğimi sevdiğimi biliyordu. Daha o yıllarda başladı çalışmanı istemiyorum
demeye ben başta kabul etmiştim durumu ama ilerleyen dönemlerde ilişkimizdeki birtakım sorunlar güvenimi zedeledi şartlarda
uygun olunca çalışmaya başladım.
Hiçbir zaman açıkça işi bırak demiyor bana ama sürekli beni ailesinin olduğu ilçeye götürme peşinde buda benim kariyerimin
sonlanması demek
açıkça istemiyorum desem evliliğimiz sıkıntıya girecek biliyorum zor bir sürece gireceğiz benimse buna gücüm
yok. Annesi biraradayken süreki eşime buraya gelme imkanın yok mu gelebilirsen buraya gel diyip duruyor inanın iş hayatımla ilgili
en ufak şey söylemeye korkar oldum hemen suratları asılıyor.
Daralınca annemle konuşuyorum oda ne dese beğenirsiniz "Sen oraya gidince hizmet ediyorsun ya bu çalışmasa iyi hizmetçilik yapar
diye düşünmüşlerdir". Şimdi ben ne yapayım kızlar? İnsanın büyüğüne hizmet hürmet etmesi kötü birşey mi? Etmesem kendime
yakıştıramam yapıncada acaba herkes annem gibi mi düşünüyor? Eşim neden benim çalışmama bu kadar karşı üstelik ben hayatımın
22 yılını okuyarak geçirmiş bir insanım olacak iş mi yani? Eşim ve bu tuhaf fikirleri yüzünden işimede odaklanamıyorum performansım
düşüyor gün geçtikçe resmen bana soğuk savaş ilan etmiş durumda. Her hizmetini görüyorum yemek, bulaşık, temizlik...
Çalışıyorum diye ihmal etmiyorum ki. Çocukta düşünmüyoruz şu an ona göre ben bakamazmışım çalışıyormuşum bununla önümü
kesme peşinde.
Önümüzde uzun bir zaman var eşimin farklı bir yere atanabilmesi için acaba bu süreçte onu kendime daha çok bağlamaya çalışsam
doğru olur mu? Yani bu konuları açıp tartışmaktansa üstünü örtüp arayı iyi tutsam daha mı doğru olur acaba? Birde annesine çok
düşkün acaba kv ile olan ilişkilerimi sıkılaştırmaya çalışsam ters teper mi bide bu iyi diye zorla yanında istemesin beni?
Daha önbünüzde zaman varmış şimdiden neden tasasına düştün demeyin eşim bu sebeple huzursuz hep taktı işime gücüme
O kadar doluyum ki bütün sıkıntılarımızın sebebi temelde bunlar. Bazen yüksek bir yere çıkıp avazım çıktığı kadar
bağırasım geliyor. İnsan sevdiğine böyle yapar mı?
Daha öncede konu açmıştım bakan arkadaşlar az çok bilirler sıkıntılarımı.
Benim asıl sorunum eşimin çalışmamı istememesi kızlar ama ben iyi bir kurumda mühendis olarak çalışıyorum. Biz üniversitedeyken
bir eğitimde tanışmıştık. Eşim idealist olduğumu ve mesleğimi sevdiğimi biliyordu. Daha o yıllarda başladı çalışmanı istemiyorum
demeye ben başta kabul etmiştim durumu ama ilerleyen dönemlerde ilişkimizdeki birtakım sorunlar güvenimi zedeledi şartlarda
uygun olunca çalışmaya başladım.
Hiçbir zaman açıkça işi bırak demiyor bana ama sürekli beni ailesinin olduğu ilçeye götürme peşinde buda benim kariyerimin
sonlanması demek
açıkça istemiyorum desem evliliğimiz sıkıntıya girecek biliyorum zor bir sürece gireceğiz benimse buna gücüm yok. Annesi biraradayken süreki eşime buraya gelme imkanın yok mu gelebilirsen buraya gel diyip duruyor
inanın iş hayatımla ilgili en ufak şey söylemeye korkar oldum hemen suratları asılıyor.
Daralınca annemle konuşuyorum oda ne dese beğenirsiniz "Sen oraya gidince hizmet ediyorsun ya bu çalışmasa iyi hizmetçilik yapar
diye düşünmüşlerdir". Şimdi ben ne yapayım kızlar? İnsanın büyüğüne hizmet hürmet etmesi kötü birşey mi? Etmesem kendime
yakıştıramam yapıncada acaba herkes annem gibi mi düşünüyor? Eşim neden benim çalışmama bu kadar karşı üstelik ben hayatımın
22 yılını okuyarak geçirmiş bir insanım olacak iş mi yani? Eşim ve bu tuhaf fikirleri yüzünden işimede odaklanamıyorum performansım
düşüyor gün geçtikçe resmen bana soğuk savaş ilan etmiş durumda. Her hizmetini görüyorum yemek, bulaşık, temizlik...
Çalışıyorum diye ihmal etmiyorum ki. Çocukta düşünmüyoruz şu an ona göre ben bakamazmışım çalışıyormuşum
bununla önümü kesme peşinde.
Önümüzde uzun bir zaman var eşimin farklı bir yere atanabilmesi için acaba bu süreçte onu kendime daha çok bağlamaya çalışsam
doğru olur mu? Yani bu konuları açıp tartışmaktansa üstünü örtüp arayı iyi tutsam daha mı doğru olur acaba? Birde annesine çok
düşkün acaba kv ile olan ilişkilerimi sıkılaştırmaya çalışsam ters teper mi bide bu iyi diye zorla yanında istemesin beni?
Daha önbünüzde zaman varmış şimdiden neden tasasına düştün demeyin eşim bu sebeple huzursuz hep taktı işime gücüme
O kadar doluyum ki bütün sıkıntılarımızın sebebi temelde bunlar. Bazen yüksek bir yere çıkıp avazım çıktığı kadar
bağırasım geliyor. İnsan sevdiğine böyle yapar mı?
işsizlik, devamlı evde oturmak çok kötü, hele bizim gibi üniversite mezunları açısından...
Allah yardımcınız olsun zor bir durum... malesef erkekler çok bencil.
