Bu karar elbetteki birlikte alınır , genelde böyle yapmıştır zaten. Eşin bir yaşından dolayı çocuk istemekte haklı , tartışmalara gelince , her evde olan şeylerdir inan , sadece sizde değil yani..
O zaman bunları konuşacaksın eşinle , böyle bir ilişkide çocuk yıpratır seni..
söylüyorum dikkat edecegini söylüyor...
evliliğimizn 6.ayında ben 25 eşim 27 yaşındayken aldık bu kararı,birgün yolda giderken bana, arkadaşım enginin kızı olmuş hastaneye gidelim ziyarete dedi,
gittik gördük ,eve dönerken '' bende baba olmak istiyorum dedi ''evliliğimiz çok tazeydi ,daha cicimaylarında gibiydik ,saygı sevgi aşk hat safhadaydı ,bende istedim o bebeği gördükten sonra ,korunmayı bıraktık.
ama malesef evliliğimizin tam 16. ayında hamile kalabildim.yani hemen isteyince olmadı ,bir sürü tedavi yöntemleri denedik,aşılamaya geçmek üzereyken kızım ben burdayım dedi :)))
4.yaşımız bitti güzeller güzeli kızım büyüdü ,2.yi düşünmeye başladık artık ..
anne olmak dünyanın en özel duygusu ama annelik başlı başına yetmiyor tabi ,baba olmakta bir erdem
eğer eşinizde baba olacak vasıf yoksa ,sadece bir çocuğum olsun diyorsa bence olmasın daha iyi ..
çünkü o bebek sevgiyle beslenip büyüyor,ne eksik ne fazla ,hem anne hem baba sevgisi şart ..
ikinizde buna hazır olmalısınız ..
O zaman bir süre dikakt etsin , tabi çocuk olmadan önce , sonra kararını ver , gerçekten sana göre düzelme olunca.
merhaba arkadaslar
basliktada belirtmis oldugum gibi esim bebek sahibi olmak istiyor ama ben biraz kararsizim...
biz 3 yillik evliyiz...bazilariniz tuzu biberi desede bana göre biraz fazla tartisiyoruz...sinirlendigimizde dilimize sahip cikamiyoruz malesef ve bu gibi sebebler beni düsündürüyor...esimde kendine göre hakli yasi geciyor (33 yasinda)...
simdi size sorum...anne olma kararini siz nasil aldiniz?
nasil hazir oldugunuzu (kendiniz ve evliliginiz) anladiniz?
fikir verirseniz düsüncelerinizi benimle paylasirsaniz sevinirim
böyle bir karar aşamasından geçmiş biri olarak söyleyeceklerım şudur
bu cok önemli bir karar ve hayat boyu üstünden atamayacagın bir sorumluluga giriyorsun dolayısıyle kararıda kolay olmasa gerek,eşini tanıdıgnı düşünüyorsan evliliğinizde problem yoksa ama en önemlisi sen anneliğe hazırsan düşünebilirsin tabiki
bende şu an bunların muhakemesin yapıyorum ve aldığımız karar şu ben 2013 eylülde bebek beklemeye baslayacagım
bebek sahibi olurken yaşımın fazla geçmiş olmasını istemem hem benım için hem bebeğim için
hic problem yasanmayan bi evlilik nasil yok ise bizim de bir bayir asagi bi yukari gidiyoruz...
aslinda bende istiyorum ama fikrim onunla yasadigim bi tartismadan sonra degisebiliyor biraz fevriyim sanirim
ben evliliğimin 6.ayında hamile kaldım. korunduğum halde hamile kaldım. anneliğe hiç hazır olduğumu düşünmüyordum. kayınvalidem bile hazır olmadığım için aldıracağımı düşündü.ama bi can taşıdığını düşüğünde herşeyin üstesinden gelebileceğini düşünüyorsun.
bizde de tartışmalar vardı. aşamadığımız bi takım olaylar vardı. eşimin ağzı bozuktu. ama baba olduktan sonra kızımızın yanında küfür etmemesi gerektiğini söyledim. hakikaten kızımızın yanında ağzından en basit küfür bile ağzından çıkmıyor. zaten yanında tartışmak bi yana yüksek sesle bile konuşmamaya özen gösteriyoruz.
eğer sıkıntın bu yöndeyse geçer. evlilikle ilgili sorununuz varsa tabi kararsız kalman normal.
Allah daha da mutlu etsin insallah yuvanda...
bizde bi cok problem yasadik evliligimizde...cok sükür atlattik diyebilirim...
esinin cocuktan sonra bu konuda özen göstermesi gercekten cok güzel...
bende öyle olmasini ümit ediyorum ama korkuyorum iste tabi...
tabiki problemsız evlılık yok özellıkle ılk zamanlar ama asabılecegın sey vardır asamayacagın sey vardır bunlara göre yön verebılırsın kararlarına ,merak etme o minicik şeyi hissetmeye başladıgında fevrılık gecer gıder
o zaman eşini babalık testine al. nasıl diyeceksin.
yakının ufak bir bebeği varsa. 2-3 saatliğine bakabileceğini söyle. eşinle birlikte ufaklığa bakın. baktın eşin çok dikkatli kafandaki sorunlarının bi kısmını çözersin. dikkatli değilse hemen ufaklığı annesine ver. derim
genede sen bilirsin.
eşimin bekar bi arkadaşı var. hani bekarlık sultanlıkdır diyenlerden düzgün bi ilişkisi olmasını istemeyenlerden. kızım 2 yaşına gelene kadar evlenmekle ilgili düşüncesi yoktu. şimdi bir yere gitsek sevgilisiyle kızımızı alır ilgilenirler. çok mutlu olurlar. sanırım evlenmelerinin temelini kızımız atacak. o derece
asilabilecek seyler aslinda ama biraz inatlasiyoruz aslinda...
o ortami nasil yaratabilirim bilmiyorum ama örnegin yigenlerine karsi iligili davranir...
bikeresinde bi arkadasim bebegini severken arkadasim da fark etti cok istekli oldugunu....bebek özlemi duydugunu...
her evlilikte tartışmalar sürtüşmeler olur normaldir bunlar, aşamayacagınız sorunlarınız yoksa tabiiki 3 yıl olmuş evleneli demekki aranızda o denli kötü bir durumda yok neden daha fazla bekleyip hem siz annelik duygusunudan hemde eşinizi babalık duygusundan mahrum edesinizki...evliliğinizden ziyade kendinize şunu sorun ben anne olmak istiyomuyum ??? işte en önemli soru bu sizin anneliğe hazır olup olmamanız, eşinizden beklentileriniz neler ?? eşiniz bebekleri seviyomu yoksa evliliğin gereği içinmi baba olmak istiyorum diyor?? bu vb. sorular sorun kendinize ve annelik duygusunu daha fazla ertelemeyin bence..Allah esirgesin artık bebek istiyorum diye çalışmalara başlıyosunuz bir bakmışınızki yıllar geçmiş halen bebek yok ortalıkta tedaviler vs. v.s gerekiyor daha fazla beklemenin bir anlamı yok bence yinede karar sizin elbette..
benim eltimle kaynım 2 erkek çocuğa sahip ve bunun kıymetini bilmiyorlar. bu dünyada çocuk sahibi olmak isteyen ama olamayan insan varken onların çocuklarına davranışına üzülüyorum. eşinin kaynım kadar kötü baba olmayacağına eminim
eğer eşin başkalarının çocuğunu içtenlikle seviyorsa.kendi çocuğuna daha içten daha sevecen olacaktır.
güzel yorumunuz icin öncelikle cok tesekkür ederim...
degindiginiz konudan korkmuyor degilim...ya olmazsa derim sikca icimden (Allah korusun) veya biri daha bebek yokmu dese Allahim isteyince versin demisimdir her zaman...
anne olmayi tabiki istiyorum...tozpembe de görmüyorum tabiki cok büyük sorumluluk fedakarlik gerektiren birsey...bununda bilincindeyim elbette...
ha bu istek gerceklesirse hayatimda bi takim seyler degisecek isimi birakmak zorunda kalacagim...ki ben hic bos durmadim okul bitti hemen calismaya basladim...farkli olacak benim icin ama diger yandan cok güzel bir duyguya sahip olacagim...anne olacagim...bu kiyaslanilmaz bi duygu tabi...karmasigim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?