Evet aynen bu iste

Esimi bu kadar bunaldigi, psikolojisini bozan isinden kurtaramayacaksa napayim ben o maasi.
Tamam cigkofte olayi sacma, oturulur konusulur baska bi yol bulunur. Ama benim bu cevabi yazdigim yorumdaki gibi 'esim benim parama guvenmesin' genellemesi asiri bencilce. Kimin basina ne gelecegi belli olmaz. O yuzden 2 kisi calisiyoruz, birisinin maasina bisey olursa digerine guveniyoruz. Aile, hayati paylasmak vs vs... Cok degismis kavramlar valla ben takip edemiyorum
Evliligimizin 3. yilinda benim calisma ortamim cok kotuydu, surekli hastalaniyodum stresten. esimin maasi da az olmasina ragmen hic ikiletmedi beni ve ayrildim o isten. Bir sure kendime geldikten sonra oncekine cok daha iyi bir is buldum. Simdi 13. yilimizdayiz ve esim cok bunaldigi, stresten uyuyamadigi bir zaman aldim karsima rahat rahat dedim ki 'Manyak misin, muhtac miyiz? Benim maasim var. Senin yasadigin su stres, saglik sorunlari ikinci bir maas icin deger mi? Ayril isten, baska bi plan yapariz illa ki.'
Ben esime kiymet veriyorum, o da bana veriyor. Ama konu sahibi zaten ayrilmayi dusunuyomus bu olay oncesinde de, baska sorunlari da var yani. O yuzden gozu kesmiyo esine destek olmayi. Bu evlilik biteli cok olmus yani. O yuzden boyle genel 'kimse benim parama guvenmesin, esim de olsa' lafi bana cok acayip geliyo kusura bakmayin. Bu sekilde dusunulen bir evlilikte zaten aile olunamamistir.