Sürekli suçlu psilolojisine bürüdü beni sanki ne yaparsam suçmuş gibi. Gerçekten hala böyle düşünse normal şartlarda hiç beklememesi gerekirdi davayı açmak için ama ısrarla açmıyor ve bana söylediği söz ben açmayacağım çok istiyorsan sen aç.
seninki şımarık anlaşıldı.. canım biraz umursamasan onu
mesela çocuklarınla takılsan sürekli yine yemeğini, sofranı, işini günü yap da
h.sonu çocuklarınla gezmeye gitsen sürekli onlarla muhattap olsan
ona da eskisi gibi değil az mesafeli olsan bi de böyle denesen nasıl olur ki?
İnan o kadar zoruma gitti ki, benden şüphelenmesine mi yanayım, annemle konuşmama laf etmesine mi yanayım yoksa o kadar güvensizki gelipte 13 yıllık karısının sabah kiminle konuşuyordu diye telefon kayıtlarına bakmasına mı yanayım.
Ay hıc zoruna gitmesin sekerım. Bu erkekler 7den 77ye psikopat. Hıc sıkma canını. Sen o evde yokmuş gıbı yasa. Sohbet etme onunla. Baska odada otur. Yalnız kalsın. Sen kendini bılıyosun allahta bılıyo. Gerısı teferruat
Zaten ona da dedim ben kendimi biliyorum Allah'ta biliyor yapmadığım bir şey için seni yapmadığıma inandırmaya çalışmayacağım. Nasıl biliyorsan öyle düşün öyle yaşa dedim.
Durduk yere bi adam karısından neden böyle saçma bi şekilde şüphe duyar anlamadım
Paranoyak mı ? Evveliyatı var mı
Hiçbir sebep yok inanki bunu tüm açık yürekliliğimde söylüyorum çok kıskanç bir yapısı var kıskanç ve sinirli. Onunla niye konuştun ne konuştun diye bile soran bir adam.
Zaten öz annenle konuşmana bile karışan bi adamdan bahsediyoruz
Allah sabır versin, 13 yıl dayanabilmen mucize
evet böyle erkekleri ben de duydum annesine çok gidiyor diye ev taşıyorlar uzağa felan.... bazı erkekler karısının hayatı evlendiği günden sonra sadece kocası olsun başkasına anne dahi olsa gerek olmadığını düşünüyor elbette saçmalıyor...tavrını koy 13 sene annenle konuştuğunu nasıl gizledin ben de ona şaşırdım hep mi böyleydi
Merhaba arkadaşlar, daha önceki konumda da eşimin sinirliliğinden bahsetmiştim. 13 yıllık evliyim eşimi ya tanımamışım ya da iyice kafayı yemeye başladı bilmiyorum. Dün evden dolmuş durağına yürürken annemi aramak istedim sesini duyayım diye. O sırada eşim beni arabayla geçerken görmüş telefonla konuşurken yani neyse burada bir sorun yok ama asıl sorun ben annemi aramama rağmen telefondan siliyorum silmek zorunda kalıyorum çünkü ona da karışıyor neden arıyorsun ne konuşuyorsunuz diye bende sorun olmasın diye hiç görmesin diyordum ve siliyordum (hata etmişim görürse görsün o nasıl ailesiyle görüşüyorsa bana da karışamazsın demeliymişim başından beri) akşam yemek yedik çay demledim filan her şey gayet iyiydi çocukları yatırdım. Oturdum tam eşim sabah sen beni gördün mü dedi hayır dedim. Dolmuş durağına doğru yürüyordum telefonla konuşuyordun sabah sabah kiminle konuşuyordun dedi annemle dedim arama kayıtlarında yok dedi şok oldum. Adam resmen şüphelenip eve gelip arama kayıtlarına bakmış bende evet yok çünkü sildim dedim öğleden sonra annenle yine konuşmuşsun ama onu silmemişsin dedi çocuklardan ve yemek telaşından (dün çok hastaydım doktora gittim oradan eve geçtim işyerinden izin alıp doktordan gelince ararsın kızım dedi onun için aradım annemi öğleden sonra yine) unutmuşum unutmamış olsaydım onları da silerdim çünkü sen laf ediyorsun ne konuşuyorsun annenle diye dedim. Silmek ne demek bilmiyorum artık kiminle konuştuğunu ama ayağını denk al dedi. Bende aldım elime telefonu annemi aradım anne sabah ben seni aradım değil mi dedim evet kızım 9,30'ta aradın ya unuttun mu dedi konuştuk hatta dedi megafona aldım eşimde duyuyor annemin konuştuklarını ne oldu ki dedi bende yok bir şey xx görmüşte bir şey mi oldu da bana söylemiyorsun moralin mi bozuldu bir şeye yoksa anneni sabah aramazdın dedi de bir şey olmadığına inansın diye aradım dedim (yine de aramızdaki tartışmanın gerçek nedenini bilsin istemedim şimdilik) daha sonra annem yine aradı kızım merak ettim niye sordun ki diye bende yine aynı şeyleri söyledim neyse annemde uzatmadı konuyu. Eşim tabi biraz mahçup oldu ama silmene anlam veremiyorum silmeseydin kuşkulanmazdım sen neden oldun buna dedi bende ona neden sildiğimi otur da düşün istersen sürekli baskı uyguluyorsun sürekli sorguluyorsun annemle konuştuğumda sadece bunun için dedim. Bugünde ona internet yoluyla şunları söyledim. Sen nasıl bir insankın ki 13 yıllık karından şüpheleniyorsun ve telefon kayıtlarına bakma gereği duyuyorsun. Güven olmayan yerde evlilikte olmaz madem ben senin gözünde ahlaksızlık yapıyorum verirsin mahkemeye boşarsın. Sana her şeyi anlattım hala anlamamakta ısrar ediyorsan bu da senin sorunun ben artık yoruldum sana hiçbir şey anlatmak istemiyorum nasıl istiyorsan öyle düşün diye. Sizce bu adam ne yapmak istiyor ruh hastası mı ya da kendi yanlışlarını hiç görmüyor mu? Şimdiden okuyan herkese teşekkür ederim.
13 yıllık evlisiniz, ablam yaşındasınızdır.
Nacizane fikirlerimi söylicem buyüzden..
Bi adamın eşine güvenmemesi nasıl bir hakarettir bilmiyorum. Aynı şeyi eşim bana yapsa, gururum çok fena incinirdi.
Eşinizin normaldede böyle şüpheli yaklaşımları yoksa eğer bide şu açıdan baksanız, eşiniz sabah sizi telefonle konuşurken gördü ''allah allah sabah sabah kimle konuşuyorki bu'' diye düşündü, akşam gelince merak edip baktı göremeyincede neden silmiş olabileceğinizi merak etti. Yani güvensizlik değil, sadece merak.
Çünkü benim eşimde bi ara dadanmıştı telefon görüşmelerime bakıyodu yabancı bi numara görüncede bu kim diye soruyodu misal 3 gün önce konuşmuşum. Nerden hatırlıyım ben 3 gün öncesini. Benimki meraktan mesela, ve benim kocamda çok baskıcı ben 1,5 yıllık evliyim.
Ve şimdiden bıktım baskılarından, çok bunaldım. Acayip bi otorite kurmaya çalışıyo üzerimde. Ve çok aşırı kıskanç. Ooof of
Anlattıkların da eşinin güvenmeyip telefonunu karıştırmasından daha çok rahatsız etti beni anneni aramana karışması ... Yani zaten bunu yapan adamdan telefonunu karıştırmasını da , şüphe duymasını da beklerim , şaşırmam .
Ne demek aile ile ne konuştuk , neden konuştun hesabı sormak ? Neden yapıyor bunu , konuştunuz mu ?
Yorumun için teşekkür ederim. Empati yapmaya çalıştım tabii ama bir de şöyle bir şey var ben onu aradığımda telefonu meşgul oluyor bazen 10-15 dakika sonra arıyorum falanca kişiyle konuşuyordum diyor ve inanıyorum aklıma eve gittiğimde hiç o kadar uzun kiminle konuştu diye o saatteki numaralara bakmak gelmiyor. Bu arada benim eşimde senin eşin gibi başladı şimdi iyiden iyiye cozuttu. Sen benim kadar sessiz kalma derim. Kıskançlığın dozunu ayarlayamıyorlar sonra kendi kafalarında kuruyorlar ve bunlar gerçekten varmış gibi kendi kendilerini inandırıyorlar. Şizofrene bağlıyorlar yani olayı.
Büyüğümsünüz, szinle bu konuda saatlerce dertleşebilirm...
Ama eşinizle kendinizi kıyaslamayın bence. Yani ben yapmıyorum o neden yapıyo gibi. Benim eşimin sık sık müşterileri arar hiçbirininde numarası kayıtlı değildir hergün kaç farklı numara olabilir telefonunda sormam bile.
Mesela takıntılıdır, kardeşi bile arasa bulunduğu yerde konuşmaz hemen salona falan çıkar (yalnız değilsek) ama çoğunlukla sormma bile kim diye.
Ama o, iş göüşmesine gitsem görüşme odasına kadar benimle girer. Ben görüşürken yanımda oturur. İşverene karşı kendimi okadar aciz hissediyorum ki o sıra ama kavga çıkıyo gelme diyincede.
Pazar, sinemaya gidicez. ''topuklu ayakkabı giymeyeceksin'' kavgası.
Eşim bana çok düşkündür ama tahammül edilemez derecede saçma bi kıskançlığı var ve aynı sizin eşiniz gibi acayip sinirli.
Hatta şuanda aramız gergin o yüzdende çok doluyum, yazdıkça yazıyorum.
Sessiz kalma demişsiniz, pasif bi kadın değilim bende ama sesimi çıkarıncada deli gibi kavga ediyoruz. 2 yıla yaklaşıyoruz artık bir orta yol bulamadık. Neyapmalı bilmiyorum.
ben bişeyi merak ettim
eşinin annenlerle sorunu falan mı var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?