Eşimle yaklaşık 13 yıldır evli, 14 yıldır beraberiz ve 6.5 yasında da bir kızımız var. Bu kadar uzun süredir beraber olmamıza rağmen maalesef asla anlaşamıyoruz.
Nasıl oldu da bu kadar zamandır ayrılmadın derseniz cevabı ben de bilmiyorum zaten 23 yaşında evlendim ve çok da mutlu bir evden gelin gitmedim. Neyse eşim her konuda küser, trip atar ve kendini iletişime kapatır. Zaten normal zamanda da ne konuştuğu anlaşılmıyor, kendi düşündüğü ve dışarı aktardığı asla aynı değil.
Basit bir örnek, yurtdışında yaşıyorum ve annem bizim yanımıza geldi ziyarete. Burada da hava sıcak olunca genelde bizim aksimize cam kapı hiç açılmaz ki içerisi ısınmasın. Ama annem tabi bunu bilmediği için camı sonuna kadar açtı. Eşim de net bir şekilde "anne camı acmayalım içerisi ısınmasın" demek yerine işte komşular da hiç açmamış, herkesin camları kapalı falan diyor, elinde termometreyle evin, balkonun sıcaklığını ölçüyor ve annemin bunlardan camın açılmaması gerektiğini anlamasını bekliyor. Neyse sonuç olarak evin içi ısındı ve klima da olmadığı için gece herkes fenalık geçirdi.
Yattığımızda odada beni yiyip bitirdi eşim, yok camı açmayalım dedim annen inadına açtı, yok ben ona içerisi ısınıyor dedim o beni dinlemedi gibi şeyler ki ben de duydum ve asla böyle söylemedi ve böyle söylemediği için açıkçası ben de müdahale etme, ya da annemle konuşma gereği duymadım. Aksine komşuların camlarını açmadığından falan bahsetti. Bugün hava yine çok sıcak bu sefer ben camı kapattıkça eşim açıyor. Annem kızımla dışarı gezmeye çıktı ve baktım cam yine açık, kapatayım dedim ama o da ne! Eşim arkamdan camı açtı, annen açıyor sorun yok ben de açarım yansın evin içi diyor.
Her konuda ama her konuda böyle insanlara ders verme, kendi dediğini diretme huyları var ve ben artık bıktım. Aramızda iletişim olmadığı için, beni psikolojik anlamda doyurmadığı için, cinsellik de içimden gelmiyor ve çok nadiren birlikte oluyoruz. 1-2 ayda bir anca. Çünkü hiçbir zaman rahatsız olduğu şeyi açıkça söylemez, konuşmak isteyince köpek gibi davranıp "ben zamanında çok söyledim" der, ama anlattığım yukarıdaki örnek gibi, dün camın açılmasından çok rahatsız oluyor, asla bunu bu şekilde dile getirmiyor, sonra trip hakaret ve küsmeyle belli ediyor, bugun onun lafını dinleyince de, o iş geçti herkes rahatsız olsun diyor. bu tür streslerden o kadar sıkıldım ve bıktım ki.
her tatil öncesi, her özel günde her heyecanlı olduğum şeyde hevessiz ve hatta nemrutluğuyla kavga çıkarması da cabası. nasıl iletişim kuracağımı bilmiyorum, yurtdışında yalnız olmasam boşanmayı düşünürdüm ama burada çok zor geliyor ne yalan söyleyeyim hele bir de çocukla.
uzun iç dökme gibi bir yazı oldu ama böyle bir insanla nasıl iletişim kurabilirim varsa tavsiyeleriniz yazarsanız çok sevinirim.
Nasıl oldu da bu kadar zamandır ayrılmadın derseniz cevabı ben de bilmiyorum zaten 23 yaşında evlendim ve çok da mutlu bir evden gelin gitmedim. Neyse eşim her konuda küser, trip atar ve kendini iletişime kapatır. Zaten normal zamanda da ne konuştuğu anlaşılmıyor, kendi düşündüğü ve dışarı aktardığı asla aynı değil.
Basit bir örnek, yurtdışında yaşıyorum ve annem bizim yanımıza geldi ziyarete. Burada da hava sıcak olunca genelde bizim aksimize cam kapı hiç açılmaz ki içerisi ısınmasın. Ama annem tabi bunu bilmediği için camı sonuna kadar açtı. Eşim de net bir şekilde "anne camı acmayalım içerisi ısınmasın" demek yerine işte komşular da hiç açmamış, herkesin camları kapalı falan diyor, elinde termometreyle evin, balkonun sıcaklığını ölçüyor ve annemin bunlardan camın açılmaması gerektiğini anlamasını bekliyor. Neyse sonuç olarak evin içi ısındı ve klima da olmadığı için gece herkes fenalık geçirdi.
Yattığımızda odada beni yiyip bitirdi eşim, yok camı açmayalım dedim annen inadına açtı, yok ben ona içerisi ısınıyor dedim o beni dinlemedi gibi şeyler ki ben de duydum ve asla böyle söylemedi ve böyle söylemediği için açıkçası ben de müdahale etme, ya da annemle konuşma gereği duymadım. Aksine komşuların camlarını açmadığından falan bahsetti. Bugün hava yine çok sıcak bu sefer ben camı kapattıkça eşim açıyor. Annem kızımla dışarı gezmeye çıktı ve baktım cam yine açık, kapatayım dedim ama o da ne! Eşim arkamdan camı açtı, annen açıyor sorun yok ben de açarım yansın evin içi diyor.
Her konuda ama her konuda böyle insanlara ders verme, kendi dediğini diretme huyları var ve ben artık bıktım. Aramızda iletişim olmadığı için, beni psikolojik anlamda doyurmadığı için, cinsellik de içimden gelmiyor ve çok nadiren birlikte oluyoruz. 1-2 ayda bir anca. Çünkü hiçbir zaman rahatsız olduğu şeyi açıkça söylemez, konuşmak isteyince köpek gibi davranıp "ben zamanında çok söyledim" der, ama anlattığım yukarıdaki örnek gibi, dün camın açılmasından çok rahatsız oluyor, asla bunu bu şekilde dile getirmiyor, sonra trip hakaret ve küsmeyle belli ediyor, bugun onun lafını dinleyince de, o iş geçti herkes rahatsız olsun diyor. bu tür streslerden o kadar sıkıldım ve bıktım ki.
her tatil öncesi, her özel günde her heyecanlı olduğum şeyde hevessiz ve hatta nemrutluğuyla kavga çıkarması da cabası. nasıl iletişim kuracağımı bilmiyorum, yurtdışında yalnız olmasam boşanmayı düşünürdüm ama burada çok zor geliyor ne yalan söyleyeyim hele bir de çocukla.
uzun iç dökme gibi bir yazı oldu ama böyle bir insanla nasıl iletişim kurabilirim varsa tavsiyeleriniz yazarsanız çok sevinirim.
ite çeke iyi durmussunuz bu kadar vakit 
