Çok doğru söylemişsiniz bende bağımlı bir kişilik yapısında olduğumu düşünüyorum zaten aramızdaki sevgi değil eşim evde birsey yapmaz heeseyi ben yaparım üstüne bide küfür hakaret kavga ama hala ondan kopamamamin tek sebebi bağımlı olmam sanki o olmasa hayat daha zor olacak gibi geliyor halbuki toksik bir ilişki bizimki de tamamen çıkar iliskisi bende başarırım umarım bir günValla ayrılınca yaşadığımı anladım, o kadar iyi duruma gelmiştim ki yaptığı tüm kötülükleri unutuverdim. Son depremde ailesinden kayıplar olunca biraz düzelir gibi olmuştu, hatta kızı için üç beş kuruş atmıştı ama ilk sıcağı geçince olayların baktım ki malımız aynı mal. Aman dedim bir suda iki kere yıkanılmaz ! Onu da kızım çok seviyor babasını diye izin verdim, yalan değil bende yalnız kalmayı hiç sevmem.
Ama iyileşmek için kendime zaman ayırmam lazım. Başka birileri ile mi görüşsem diye de bir kaç denemem oldu ama hata olduğunun çabuk ayırdına vardım şükür. Öyle bir ilişkiden ötekine zıplarsam yine yeniden hatalar yapacağım. Kafamı toparlayıp kendime ve kızıma odaklanmalıyım.
Vazgeçmesi öyle zor ki işte bağımlı kişilik bozukluğu olunca benim gibi. Bu kez başaracağım. Kimseye birşey söylemiyor kimse ile birşey paylaşmıyordum utandığım için. En azından buradaki hanımlar ile paylaşıp uzak duracağım ondan. Toksik kişilikler insanı zehirliyor, kanser ederler insanı bunlar.