- 19 Ocak 2011
- 13.028
- 12.860
- 298
üzgünüm ama hakkımda yanlış düşünüyorsunuz...beni manevi olarak yıprattı...ben onu şuan manevi olarak yıpratamadığıma göre birinci paragrafınızı onaylıyorum..maddi olarak yıpratmaya çalışacağım
İnanın yanılsam, memnun olurum.. Derdi olan bir insanın dert yükünün bir nebze azalması, bir insan olarak beni anca mutlu eder..
Israrla kafanızda bitirdiğinizi söylüyorsunuz; ama bir avukatınız olmasına rağmen (yanılmıyorsam kardeşiniz de avukattı) hala burada konu açıp "eşim dava açacağını söyledi ama 3 haftadır açtırmadı, neden acaba?" diye konu açıyorsunuz..
Almak istediğiniz akıl işin hukuki boyutu olamaz, çünkü 2 tane hukuk danışmanınız var. İşin duygusal boyutunda da, eşinizin sizi istemediğini söylediğimiz yorumları ya kale almıyor, ya da aldığınızda direk kendinizi savunuyorsunuz.. Lakin biri size "Canım bence eşin seni seviyor, ailesi onu rayından çıkarmış" derse, samimiyeti için teşekkür edip, ona sıcak ve yakın davranıyorsunuz..
İlk konunuzda sayfalarca yorumlar yazdık iyi niyetli bir şekilde, kale almadınız, yazmaz olduk..
Bu sefer de yeni konu açıp konuşmaya ihtiyacım var diyorsunuz; ama yine yapılan yorumların sadece "Abeta ne kadar güçlü kadınsın, eşin de seni çok seviyor zaten, dönecek bence, hain ailesi yoldan çıkardı adamı" olanlarını seçip benimsiyorsunuz..
Bence atabileceğiniz iki anlamlı adım var; birincisi eşinizi hala sevdiğinizi ve geri istediğinizi kendinize ve bize itiraf edersiniz, bunun için kafa patlatırız (ama burada tavsiye edilecek şeyler aileyi kafalamanız şeklinde olur, o da sizin egonuzu zedeler) ikincisi gerçekten eşinizin sizi istemediğini dirak edip gururlu bir şekilde yolundan çekilirsiniz. Hem eşinizin kafası rahatlar, hem sizin.. Bu şekilde düz bir adam olan eşinizin yaptığı her hareketin altında farklı bir anlam arayıp, bir yandan da dava sürecini uzattıkça eşinizi zorlarsınız doğru, ama eşinizden çok kendinizi zorlarsınız..
Bu yazdığım mesajı kale almayacağınızı biliyorum da niye yazdım onu bilmiyorum.. Neyse umarım bu konuda da yanılırım..