ayolll bu da dertt miii
ne güzel işte,kafan gereksiz seylerle dolmuyooo
keske benimkide böyleee olsaaaaaaa
günaydınlar...
sizinde belki böyle problemleriniz vardır belki kendi yöntemlerinizi paylaşırsınız diye düşündüm..
eşim bana ailesinde olup bitenleri hiç anlatmıyor ailesi de sürekli saklama gizleme çabasında, hadi kötü şeyleri geçtim güzel gelişmeleri bile söylemiyor ben tesadüfen duyarsam duyuyorum her seferinde konuşuyorum neden böyle yapıyorsun diye oda annem babam böyle alıştırdığından sanırım yoksa başka özel bir sebebi yok eskiden beri biz hep içimizde yaşarız kimseye anlatmayız diyor, e ben kimsemiyim diyorum değilsin ama alışmamışım anlatamıyorum diyor ama ben bu durumdan çok rahatsızım kendimi sürekli dışlanmış hissediyorum annesi ablası eşim tamamen bir duvar var sanki arada, bu durum eşimden uzaklaşmama neden oluyor bunu da söyledim bana hiçbirşey diyemiyor yinede, bu durumdan çok sıkıldım mesela eşimin abisi evlenecek onunla ilgili ne ailesi ne kendisi hiçbirşey konuşmuyorlar bana anlatmıyorlar hep kendi aralarında..
benim ailem ona karşı hiç öyle değiller iyi kötü ne varsa herkes bilir onu dışlamazlar yabancı görmezler aile içinde her konudan haberdar olmasında sakınca görmezler ama ben onlara hep yabancıyım, evet kaynanamı hiç sevmem haz etmem ama yüzüne karşı bir saygısızlığım kötü bir davranışım olmadı, evine giderim işini gücünü yaparım gelenine gidenine güleryüz gösteririm ama yok ben hep yabancı, eşimle arada hep bir duvar var gibi hissediyorum hiç aile gibi hissetmiyorum bendemi bir sorun var anlamadım(
gerçekten zor bir durum.. ama ben onları da denedim eşim hep aynı ben çatlayacağım yakında o olucakayy sinirden gülüyorum
eşim liseden sonra hep ailesinden uzak yaşamış yaklaşık 12 yıl kadar birde annesi bekar evine bir kere bile gelmemiş, ne hikmetse benle evlendikten sonra bir düşkünlük başladı kadında gelmeler en az 4 ay kalmalar öncesinde eşim giderse görüyormuş yani, evlenince kıymete bindi herhal birde bana oğlum evlenmeseydi onun yanına taşınacaktım birlikte yaşayacaktık dedi bende e evlenmeseydik o zaman keşke dedimtuhaf yani çok tuhaf bana göre
kv. kıskançlık yapıyor evlendirmeseymiş madem oğlunu
bunun lafı kolay kolay edilmez ama bir arkadaşta demiş çocuğunuda al uzak bi yerlere git uzunca bir vakit sonrada telefon aç biz seninle aile olamadık sen kendini bana hep kapattın bu uzaklık çok iyi geldi sanırım yollarımızı ayırmalıyız gibi bir zarf atsan ters mi teper acaba...
kv. kıskançlık yapıyor evlendirmeseymiş madem oğlunu
kadın bi tuhaf ya 28 yaşına gelmiş oğlunu evlendirme fikri doğmamış zaten içindeki onunla birlikte yaşamayı planlıyormuş, eşimde benle evlenmeye karar verince planlar suya düştü
Bende arkadaşlarla hemfikirim. Boşver en güzeli bu zaten. ben nişanlıyken dert ederdim garip gelirdi, benimsenmediğimi düşünürdüm fakat alakası yok. Şimdi kendi ağzımla söylüyorum anlatmamasınıTabi eşimin canını çok sıkan bir olay ise ilgileniyorum anlatmasını ben sağlıyorum o ayrı.
bunun lafı kolay kolay edilmez ama bir arkadaşta demiş çocuğunuda al uzak bi yerlere git uzunca bir vakit sonrada telefon aç biz seninle aile olamadık sen kendini bana hep kapattın bu uzaklık çok iyi geldi sanırım yollarımızı ayırmalıyız gibi bir zarf atsan ters mi teper acaba...
kadın bi tuhaf ya 28 yaşına gelmiş oğlunu evlendirme fikri doğmamış zaten içindeki onunla birlikte yaşamayı planlıyormuş, eşimde benle evlenmeye karar verince planlar suya düştü
allah hepimize sabır versin :)
cnm yanlış anlama sakın senin fikrindir saygı duyuyorum ama bana benim fikrime göre çok saçma. eşim bana böyle bişi yapsa kızsammı gülsemmi bilemezdim
Bazı erkekler böyledir. Konuşmayı sevmezler, günlük olayları paylaşmazlar bilinçli ya da bilinçsiz.
Bunun en güzel yolu konuşturmaktır. Bol soru sormaktır yemek esnasında. Aklına gelen şeyleri sohbet havasında..
yaa görsün işte nasıl oluyormuş :))
allah hepimize sabır versin :)
aminnn inşallah
cnm yanlış anlama sakın senin fikrindir saygı duyuyorum ama bana benim fikrime göre çok saçma. eşim bana böyle bişi yapsa kızsammı gülsemmi bilemezdim
günaydınlar...
sizinde belki böyle problemleriniz vardır belki kendi yöntemlerinizi paylaşırsınız diye düşündüm..
eşim bana ailesinde olup bitenleri hiç anlatmıyor ailesi de sürekli saklama gizleme çabasında, hadi kötü şeyleri geçtim güzel gelişmeleri bile söylemiyor ben tesadüfen duyarsam duyuyorum her seferinde konuşuyorum neden böyle yapıyorsun diye oda annem babam böyle alıştırdığından sanırım yoksa başka özel bir sebebi yok eskiden beri biz hep içimizde yaşarız kimseye anlatmayız diyor, e ben kimsemiyim diyorum değilsin ama alışmamışım anlatamıyorum diyor ama ben bu durumdan çok rahatsızım kendimi sürekli dışlanmış hissediyorum annesi ablası eşim tamamen bir duvar var sanki arada, bu durum eşimden uzaklaşmama neden oluyor bunu da söyledim bana hiçbirşey diyemiyor yinede, bu durumdan çok sıkıldım mesela eşimin abisi evlenecek onunla ilgili ne ailesi ne kendisi hiçbirşey konuşmuyorlar bana anlatmıyorlar hep kendi aralarında..
benim ailem ona karşı hiç öyle değiller iyi kötü ne varsa herkes bilir onu dışlamazlar yabancı görmezler aile içinde her konudan haberdar olmasında sakınca görmezler ama ben onlara hep yabancıyım, evet kaynanamı hiç sevmem haz etmem ama yüzüne karşı bir saygısızlığım kötü bir davranışım olmadı, evine giderim işini gücünü yaparım gelenine gidenine güleryüz gösteririm ama yok ben hep yabancı, eşimle arada hep bir duvar var gibi hissediyorum hiç aile gibi hissetmiyorum bendemi bir sorun var anlamadım(
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?