Ben bu yönden bakmadım o an. Pişman oldum yorumlardan sonra.Yani domdom adam yorgunmuş, yorgunum demis sence niye demis olabilir paylaşmak icin :))
Senlik bir durum yok, calismis yorulmuş sana da dert yanmış iste seninle ne ilgisi olabilir stajın
Neye alindiniz ben anlamadım ki. Bunu ben bile eşime derim. Tempomuzdan dolayi islerim var rapor yapmam lazım, kitap okuyamıyorum vs. Buna da alınırsa vay halimize.Hanımlar merhaba,
Ben eşimle severek, yeni evlendim. Daha öncede bir kaç konu açmıştım. Eşim normalde beni seven, ilgilenen biridir. Benim isteklerimi de önemser. Hatta el iyisi derler ya, eşim tam tersi bana karşı daha iyidir. Onun ailesi falanda beni sever, desteklerler. (Bunu genel değerlendirme yapmanız için söyledim) Ben de evliliğimde genel olarak mutluyum. Maddi bir sıkıntımızda yok.
Ama geliyorum konuya. Eşim bana ben üniversitedeyken böyle değildim daha mutluydum, çalışkandım dedi. Bende ne yani benle evliyken daha mutlu olman gerekmiyor mu dedim. Onu demek istemiyorum dedi. O zamanlar kitap okurdum, işte film izlerdim. Daha vizyonluydum dedi. Daha çalışkandım, şimdi ise zorlanıyorum dedi. Ne zaman staja başladım o zaman hayatın gerçeklerini gördüm dedi. Sonra ben de alındım. Seni seviyorum, senle tabi ki mutluyum ama işten dolayı çok zorlamıyorum dedi.
Eşim işinde çok yoruluyor ve işi stresli. Oda çok takıyor işini. Çünkü çok emek verip okumuş.
Eşim ders çalışıyor, çalışması da gerekli. Ama ben buna alındım. Sizce ben bu konuyu uzatmalı mıyım? Alınmakta haklı mıyım? Çünkü kafası bendeyken, derse odaklanmaz.
Ömür törpüsüsünüz ya. Eşiniz size gelip size hayatıyla ilgili negatif bir şey söyleyemeyecek mi, her şeyi üstünüze mi alacaksınız?Hanımlar merhaba,
Ben eşimle severek, yeni evlendim. Daha öncede bir kaç konu açmıştım. Eşim normalde beni seven, ilgilenen biridir. Benim isteklerimi de önemser. Hatta el iyisi derler ya, eşim tam tersi bana karşı daha iyidir. Onun ailesi falanda beni sever, desteklerler. (Bunu genel değerlendirme yapmanız için söyledim) Ben de evliliğimde genel olarak mutluyum. Maddi bir sıkıntımızda yok.
Ama geliyorum konuya. Eşim bana ben üniversitedeyken böyle değildim daha mutluydum, çalışkandım dedi. Bende ne yani benle evliyken daha mutlu olman gerekmiyor mu dedim. Onu demek istemiyorum dedi. O zamanlar kitap okurdum, işte film izlerdim. Daha vizyonluydum dedi. Daha çalışkandım, şimdi ise zorlanıyorum dedi. Ne zaman staja başladım o zaman hayatın gerçeklerini gördüm dedi. Sonra ben de alındım. Seni seviyorum, senle tabi ki mutluyum ama işten dolayı çok zorlamıyorum dedi.
Eşim işinde çok yoruluyor ve işi stresli. Oda çok takıyor işini. Çünkü çok emek verip okumuş.
Eşim ders çalışıyor, çalışması da gerekli. Ama ben buna alındım. Sizce ben bu konuyu uzatmalı mıyım? Alınmakta haklı mıyım? Çünkü kafası bendeyken, derse odaklanmaz.
Sizce ben bu konuyu uzatmalı mıyım?Hanımlar merhaba,
Ben eşimle severek, yeni evlendim. Daha öncede bir kaç konu açmıştım. Eşim normalde beni seven, ilgilenen biridir. Benim isteklerimi de önemser. Hatta el iyisi derler ya, eşim tam tersi bana karşı daha iyidir. Onun ailesi falanda beni sever, desteklerler. (Bunu genel değerlendirme yapmanız için söyledim) Ben de evliliğimde genel olarak mutluyum. Maddi bir sıkıntımızda yok.
Ama geliyorum konuya. Eşim bana ben üniversitedeyken böyle değildim daha mutluydum, çalışkandım dedi. Bende ne yani benle evliyken daha mutlu olman gerekmiyor mu dedim. Onu demek istemiyorum dedi. O zamanlar kitap okurdum, işte film izlerdim. Daha vizyonluydum dedi. Daha çalışkandım, şimdi ise zorlanıyorum dedi. Ne zaman staja başladım o zaman hayatın gerçeklerini gördüm dedi. Sonra ben de alındım. Seni seviyorum, senle tabi ki mutluyum ama işten dolayı çok zorlamıyorum dedi.
Eşim işinde çok yoruluyor ve işi stresli. Oda çok takıyor işini. Çünkü çok emek verip okumuş.
Eşim ders çalışıyor, çalışması da gerekli. Ama ben buna alındım. Sizce ben bu konuyu uzatmalı mıyım? Alınmakta haklı mıyım? Çünkü kafası bendeyken, derse odaklanmaz.
Yaşadığımız şey çok benzer. Ve nedenini çok güzel açıklamışsınız.Bende o güvensiz dediğiniz kısma katılıyorum. Bende artık dikkatli olacağım. Onu ve kendimi yıprattığımı düşünüyorum. Çok teşekkür ederim, en azından gönlünü aldımAyy konu sahibi, gel sarılalım. Daha geçen gün sevgilime böyle bi konu yüzünden kuruldum da kuruldum.
Hemen de yüzüme yansıdı. O da işte 2018'e kadar şöyle iyiydim, şartlarım böyle iyiydi, sonra tepetaklak oldum, hayatımın en güzel seneleri 2008-2018 arasıydı falan diye anlatıyor, dertleşiyor adam içini döküyor, ben hemen "hııımmm ben sana iyi gelmiyorum o zaman!"
Bak, bunlar kaygılı bağlanmanın emareleri.
40 yaşında kadınım içimde büyümeyen bi çocuk. Kendime de kızıyorum ama elimde değil, hemen geriliyorum böyle olaylarda. Şimdi terapiye tekrar başladım. Toksikleştiğimizi fark ettiğimiz an kendimize gelmeliyiz. Adamlara fatura kesmek büyük haksızlık. İçimizde kendini güvende hissetmeyen biri var. Bu bizimle ilgili, karşı tarafın davranışlarını, sözlerini bu kadar kişisel algılamak, bu kadar basit olaylarda tetiklenmek sağlıklı değil.
İşte böyle tetiklendiğiniz, kafanızda yorum üstüne yorumlar eklediğiniz olayların üzerine gidin. Bunu kendinizle çözmeye çalışın. Şanslısınız ki eşiniz sizi anlıyor ve sizi yatıştırıyor. Bu olaya "Ne saçmalıyorsun sen?" diyerek de tepki verebilirdi ve malesef ilişkiler böyle böyle toksikleşiyor.
Yaşadığımız şey çok benzer. Ve nedenini çok güzel açıklamışsınız.Bende o güvensiz dediğiniz kısma katılıyorum. Bende artık dikkatli olacağım. Onu ve kendimi yıprattığımı düşünüyorum. Çok teşekkür ederim, en azından gönlünü aldımAyy konu sahibi, gel sarılalım. Daha geçen gün sevgilime böyle bi konu yüzünden kuruldum da kuruldum.
Hemen de yüzüme yansıdı. O da işte 2018'e kadar şöyle iyiydim, şartlarım böyle iyiydi, sonra tepetaklak oldum, hayatımın en güzel seneleri 2008-2018 arasıydı falan diye anlatıyor, dertleşiyor adam içini döküyor, ben hemen "hııımmm ben sana iyi gelmiyorum o zaman!"
Bak, bunlar kaygılı bağlanmanın emareleri.
40 yaşında kadınım içimde büyümeyen bi çocuk. Kendime de kızıyorum ama elimde değil, hemen geriliyorum böyle olaylarda. Şimdi terapiye tekrar başladım. Toksikleştiğimizi fark ettiğimiz an kendimize gelmeliyiz. Adamlara fatura kesmek büyük haksızlık. İçimizde kendini güvende hissetmeyen biri var. Bu bizimle ilgili, karşı tarafın davranışlarını, sözlerini bu kadar kişisel algılamak, bu kadar basit olaylarda tetiklenmek sağlıklı değil.
İşte böyle tetiklendiğiniz, kafanızda yorum üstüne yorumlar eklediğiniz olayların üzerine gidin. Bunu kendinizle çözmeye çalışın. Şanslısınız ki eşiniz sizi anlıyor ve sizi yatıştırıyor. Bu olaya "Ne saçmalıyorsun sen?" diyerek de tepki verebilirdi ve malesef ilişkiler böyle böyle toksikleşiyor.
tam aksine onun ruhuna iyi gelecek, destekleyici şekilde konuşun ve beraber film izlemek veya aynı kitabı okuyup üzerine sohbet etmek gibi aktivitelere öncülük edin. eşlerin böyle yapması gerekir. konu siz değilsiniz.Hanımlar merhaba,
Ben eşimle severek, yeni evlendim. Daha öncede bir kaç konu açmıştım. Eşim normalde beni seven, ilgilenen biridir. Benim isteklerimi de önemser. Hatta el iyisi derler ya, eşim tam tersi bana karşı daha iyidir. Onun ailesi falanda beni sever, desteklerler. (Bunu genel değerlendirme yapmanız için söyledim) Ben de evliliğimde genel olarak mutluyum. Maddi bir sıkıntımızda yok.
Ama geliyorum konuya. Eşim bana ben üniversitedeyken böyle değildim daha mutluydum, çalışkandım dedi. Bende ne yani benle evliyken daha mutlu olman gerekmiyor mu dedim. Onu demek istemiyorum dedi. O zamanlar kitap okurdum, işte film izlerdim. Daha vizyonluydum dedi. Daha çalışkandım, şimdi ise zorlanıyorum dedi. Ne zaman staja başladım o zaman hayatın gerçeklerini gördüm dedi. Sonra ben de alındım. Seni seviyorum, senle tabi ki mutluyum ama işten dolayı çok zorlamıyorum dedi.
Eşim işinde çok yoruluyor ve işi stresli. Oda çok takıyor işini. Çünkü çok emek verip okumuş.
Eşim ders çalışıyor, çalışması da gerekli. Ama ben buna alındım. Sizce ben bu konuyu uzatmalı mıyım? Alınmakta haklı mıyım? Çünkü kafası bendeyken, derse odaklanmaz.
Yani kavga etmek için bahane aramissinHanımlar merhaba,
Ben eşimle severek, yeni evlendim. Daha öncede bir kaç konu açmıştım. Eşim normalde beni seven, ilgilenen biridir. Benim isteklerimi de önemser. Hatta el iyisi derler ya, eşim tam tersi bana karşı daha iyidir. Onun ailesi falanda beni sever, desteklerler. (Bunu genel değerlendirme yapmanız için söyledim) Ben de evliliğimde genel olarak mutluyum. Maddi bir sıkıntımızda yok.
Ama geliyorum konuya. Eşim bana ben üniversitedeyken böyle değildim daha mutluydum, çalışkandım dedi. Bende ne yani benle evliyken daha mutlu olman gerekmiyor mu dedim. Onu demek istemiyorum dedi. O zamanlar kitap okurdum, işte film izlerdim. Daha vizyonluydum dedi. Daha çalışkandım, şimdi ise zorlanıyorum dedi. Ne zaman staja başladım o zaman hayatın gerçeklerini gördüm dedi. Sonra ben de alındım. Seni seviyorum, senle tabi ki mutluyum ama işten dolayı çok zorlamıyorum dedi.
Eşim işinde çok yoruluyor ve işi stresli. Oda çok takıyor işini. Çünkü çok emek verip okumuş.
Eşim ders çalışıyor, çalışması da gerekli. Ama ben buna alındım. Sizce ben bu konuyu uzatmalı mıyım? Alınmakta haklı mıyım? Çünkü kafası bendeyken, derse odaklanmaz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?