• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim olmadan yapamamak

Aaaa konu yardım ediyor etmiyor olayına dönmüş.o konuda hic degilse tatil günlerinde cocuklarla ilgilenmeli.baba cocuk saatleri olmalı bence.o konuda normal degil tabi
 
Merhaba sevgili KK
önce kendimi tanıtayım : 27 yaşındayım 9 yıl önce severek değil görücü usulü evlendik eşimle eşimle sabah 9 akşam 6 şeklinde çalışıyorum iki tane kızımız var 8 ve 2.5 yaşında eşimde bir hafta sabah 7 akşam 3 bir haftada öğlen 3 akşam 11 şeklinde çalışıyor. Eşim akşamları evde olduğunda erken geldiği hafta yani çok rahatım onun yanında olmak huzur veriyor bana pazar günü tüm gün evde yine aynı çok rahatım sağolsun hiç bi şekilde ev işinde çocuklarda yardımcı felan olmaz kendisi sadece kanepesine uzanır ve televizyon izler ama onun evde olması bile yetiyo hal böyleyken bile ben hep onun yanında olmak istiyorum evin ve çocukların her türlü yükünü ben çekiyorum ve bundan da hiç rahatsızlık duymuyorum . eşimin akşam işte olduğu zamanlar hiç eve giresim gelmiyor o işten gelene çatlıyorum sıkıntıdan . bitmek bilmez bi enerjiyle herşeye koşturuyorum ama hiç şikayet etmiyorum hep onu ve çocuklarımı rahat ettirmeye çalışıyorum. Eşimle bu zamana gelene kadar çok zorluklar atlattık Rabbimin her gününe şükür bu günlerimiz bir nimet gibi geliyor şu an bana. Diyeceğim o ki içimden bi ses kızım hicran bunlar bi gün bi tarafında patlıycak diyo ama ne zaman bilmiyorum . Bunları size anlatma sebebim siz hiç hayatınızda böyle zamanlar geçirdiniz mi yani sizce eşime bu kadar bağlı olmam onsuz birşey yapamıyor olmam normal mi niyeyse bana hiç normal gelmiyor :KK43:((
Balık burcu musun
Benn de sen gbiyim
Hayatımız 3 lü koltukta hep birlikte geciyor
Ayrı birsey yapmayız pek
O olmayınca ben de mutsuzum cok
 
Merhaba sevgili KK
önce kendimi tanıtayım : 27 yaşındayım 9 yıl önce severek değil görücü usulü evlendik eşimle eşimle sabah 9 akşam 6 şeklinde çalışıyorum iki tane kızımız var 8 ve 2.5 yaşında eşimde bir hafta sabah 7 akşam 3 bir haftada öğlen 3 akşam 11 şeklinde çalışıyor. Eşim akşamları evde olduğunda erken geldiği hafta yani çok rahatım onun yanında olmak huzur veriyor bana pazar günü tüm gün evde yine aynı çok rahatım sağolsun hiç bi şekilde ev işinde çocuklarda yardımcı felan olmaz kendisi sadece kanepesine uzanır ve televizyon izler ama onun evde olması bile yetiyo hal böyleyken bile ben hep onun yanında olmak istiyorum evin ve çocukların her türlü yükünü ben çekiyorum ve bundan da hiç rahatsızlık duymuyorum . eşimin akşam işte olduğu zamanlar hiç eve giresim gelmiyor o işten gelene çatlıyorum sıkıntıdan . bitmek bilmez bi enerjiyle herşeye koşturuyorum ama hiç şikayet etmiyorum hep onu ve çocuklarımı rahat ettirmeye çalışıyorum. Eşimle bu zamana gelene kadar çok zorluklar atlattık Rabbimin her gününe şükür bu günlerimiz bir nimet gibi geliyor şu an bana. Diyeceğim o ki içimden bi ses kızım hicran bunlar bi gün bi tarafında patlıycak diyo ama ne zaman bilmiyorum . Bunları size anlatma sebebim siz hiç hayatınızda böyle zamanlar geçirdiniz mi yani sizce eşime bu kadar bağlı olmam onsuz birşey yapamıyor olmam normal mi niyeyse bana hiç normal gelmiyor :KK43:((
eşinize bağlı değil bağımlı olmuşunuz bu hislerinizin nedeni bu...!! ayrıca benim eşimde pek işe el sürmez ama arada ben ona da iş yaptırırım hayat müşterek , bence silkelenin biraz , birde görücü evlenmişiniz ne kadar aşk sevgi olabilir ki aranızda herşey alışkanlıktan ibaret bence..
 
Bende senin gibiyim siz 9 ben 3senelik evliyim eşim varken çok mutlu oluyorum çok aşığım herade kocama bana geçen psikolojik şiddet uygulayarak yinede seviyorum işte vazgeçmiyom
 
dün gece eşim uyurken şöyle bi baktım yüzüne. onunla geçirdiğim 9 seneyi düşündüm içime bi sızı düştü 9 sene önce 18 yaşında sırf ailemin geçirdiği stresli zamanlardan dolayı uzağa gelin gelmeyi kendim istemiştim yabancı bi adam yabancı bi aile . 2.5 yıl kayınvalidemle beraber oturduk sonra ayrı eve çıktık . zor ama çok zor zamanlar yaşadım yüzüne bakıp bana yaşattıklarını düşündüm galiba haklılar dedim içimden . evet ben çok yalnızım o yalnızlık etrafımı sarıp sarmalamasın canımı acıtmasın diye durup dinlenmeden deli gibi koşturuyorum ortada herşeyi yapıyorum kimseden bişey beklemeden. sonra kalktım balkona çıkıp bi sigara yaktım annemi çok özlediğimi hissettim keşke onu bırakıp buralara gelmeseydim diye düşündüm . Ve kendi kendime bi karar aldım değişeceğim artık daha 27 yaşındayım tükendiğimi hissediyorum :(
 
Merhaba sevgili KK
önce kendimi tanıtayım : 27 yaşındayım 9 yıl önce severek değil görücü usulü evlendik eşimle eşimle sabah 9 akşam 6 şeklinde çalışıyorum iki tane kızımız var 8 ve 2.5 yaşında eşimde bir hafta sabah 7 akşam 3 bir haftada öğlen 3 akşam 11 şeklinde çalışıyor. Eşim akşamları evde olduğunda erken geldiği hafta yani çok rahatım onun yanında olmak huzur veriyor bana pazar günü tüm gün evde yine aynı çok rahatım sağolsun hiç bi şekilde ev işinde çocuklarda yardımcı felan olmaz kendisi sadece kanepesine uzanır ve televizyon izler ama onun evde olması bile yetiyo hal böyleyken bile ben hep onun yanında olmak istiyorum evin ve çocukların her türlü yükünü ben çekiyorum ve bundan da hiç rahatsızlık duymuyorum . eşimin akşam işte olduğu zamanlar hiç eve giresim gelmiyor o işten gelene çatlıyorum sıkıntıdan . bitmek bilmez bi enerjiyle herşeye koşturuyorum ama hiç şikayet etmiyorum hep onu ve çocuklarımı rahat ettirmeye çalışıyorum. Eşimle bu zamana gelene kadar çok zorluklar atlattık Rabbimin her gününe şükür bu günlerimiz bir nimet gibi geliyor şu an bana. Diyeceğim o ki içimden bi ses kızım hicran bunlar bi gün bi tarafında patlıycak diyo ama ne zaman bilmiyorum . Bunları size anlatma sebebim siz hiç hayatınızda böyle zamanlar geçirdiniz mi yani sizce eşime bu kadar bağlı olmam onsuz birşey yapamıyor olmam normal mi niyeyse bana hiç normal gelmiyor :KK43:((
Ben bunda bir anormallik göremedim neden normal gelmedi ki size?İnsan eşini sürekli yanında ister seviyorsa gayet doğal
 
Back
X