Merhaba arkadaşlar ben eşimle lise döneminde tanıştım 7 yıl flört sonunda evlendik fakat evlenene kadar sürekli kavga tartışma ile gecti bu dönem eşim sürekli kıskanırdı beni ama bir taraftanda deli gibi seviyordu bende tabii ama annesi ile birbirimizden nefret ettik yani bir kaşık suda boğucaz deyim yerindeyse .birbirimize hep bi surat tavır böyle gecti yıllarca . Esimi cok kıskandı benden ve hep karışmaya calıştı kendi istedikleri olmayıncada hep bi surat ben cok huzursuzdum ve esime dedim evlenemeyiz ben istenmedigim biryere gelin olamam ben hep huzursuz olurum hayatım zehir gibi gecer ayrılalım dedim ama esim hicbir sekilde bırakmadı agladı yalvardı bırakma diye ve her seferinde barıştık . Nişanlandık ama karışmalar tavırlar telefonla esimi hergün aramalar bitmedi bir yıl gecti aradan Evlendik daha evliligimiz 1 ay olmus iki üc gunde bir kahve icmeye gelmeler cok düsüncesizler ya daha balayındayız yeni evliyiz bırakında biz size gelelim yani degilmi.bunun gibi sorunlar hic bitmedi ve evliligin ilk senesi esimin ailesini savunması yüzünden hergün kavga ile bosanmaya kadar gitti . Ben evimi terk edip annemlere gittim depresyona girmistim artık 1 ay kafa dinlemek icin bana iyi geleceğini düsundüm 2 gün sonra esim geliyorum seni almaya dedi ve evimize geldik kayınvlde ise birdaha gidersen gelip alamaz seni dedi yaa düsünebiliyomusunuz yuvanız dagılmasın diyecegine böyle bir tepki veriyor.
Bende esime dedim ki anneni bu evlilige karıstırmıcaksın seni hergün aramayacak surat yapmicak oyle cat kapı gelmicek istemiyorum tamam dedi ve anlastık ama simdi esim annesini hergün arıyor ve ben buna sinir oluyorum arkadaslar bunca yasadıgım seyden sonra haksızmıyım sizce .?