Umursamazlık varsa o ayrı. Ama kendim öyle olfuğum için örnek vereyim bazen biri bana iltifat ettiğinde ne diyeceğimi bilemiyorum, öyle susuyorum, konu kapanıyor. Ya da yaptığım bir şeyin tadını beğendiklerinde afiyet olsun demek aklıma gelmiyor çünkü o an cidden kafam çalışmayı durduruyor, heyecanlanıyorum, utanıyorum. Çok zor cidden bu. Yani bile isteye umursamazlık değil de dışarıdan görünüşü de bu olabilir.Yapısı böyle evet. Ben de öyleyim aslında ama azami sosyal nezakete dikkat ederim. Kardeşiminki çekinmekten ziyade umursamamak gibi oldu. Yoksa biri size bir hediye getirse teşekkür etmez misiniz mesela. Şuna katılıyorum, eşim büyüklük etse keşke, ama o da geri adım atmıyor.
Kardeşiniz sosyal hayatta bu durumundan ötürü zorlanmıyor mu
Açıkçası benim de öyle bi kuzenim var ben de onu kale almiyorum almiyorum derken o selam vermeden vermem vs vs çünkü bu sefer söyleyip cevap alamayınca sinir oluyodum şimdi böylesi en iyisi . Ayrıca eşiniz annenizle ne kadar yakın olabilir ki elbette mesafeli olur.Merhaba hanımlar,
Uzun zamandır içinden çıkamadığım bir konuda sizlerin de fikirlerinizi almak istiyorum. Okuyanlara şimdiden teşekkürler.
Yaklaşık 2 yıllık evliyim. Eşimle genel olarak iyi anlaşırız. Ancak çözemediğim bir durum var. Konu kız kardeşim ve eşimin ona tepkisi. Kız kardeşim 22 yaşında, üniversite öğrencisi. İlk başlarda eşim ona gayet sıcak, bir ağabey bir arkadaş gibi yaklaştı. Ancak kardeşim sosyal ilişkilerini iyi yönetemeyen, nerede nasıl davranması gerektiğini çok da bilmeyen biri.
Eşim ona arkadaşça yaklaşmasına rağmen, bir süre sonra kardeşim eşime selam vermemeye, geldiğinde hoş geldin vs dememeye başladı. Bu davranışı eşime özel değil bu arada, her zaman böyledir. Ancak insanlar ona merhaba, nasılsın vs derse cevap verir. Siz nasılsınız demeyi akıl etmez mesela. Tekrarlayan zamanlarda kardeşim bu davranışına devam etti. Mesela okul çıkışı geç saat olduğu ve okulu uzak olduğu için onu almaya gittik birkaç kez, kardeşim arabaya bindi oturdu ve ne merhaba ne bir şey, ne teşekkür ederim dedi. Bunun üzerine eşim de onu görmezden gelmeye başladı. Bu noktaya kadar ben de eşime hak verdim. Kardeşimle konuyu konuştum, dikkat etmesini söyledim. Sorun bundan sonrası...
Kardeşim artık öyle davranmıyor. Merhaba, hoş geldin vs azami nezaket cümlelerini sarf ediyor en azından. Ama gelin görün ki eşim fena halde cephe aldı. Muhattap olmak istemiyorum diyor. Kardeşim selam veriyorsa o da veriyor, o kadar. Bazen ikisi de birbirinden bekliyor ve düşünün, kimse kimseye merhaba bile demiyor, sanki çok büyük bir problem varmış gibi. Bu durum çok canımı sıkıyor çünkü ailemde annem ve kardeşimden başka kimse yok. Elimde olmadan içten içe eşimi suçluyorum, olayı bu kadar büyüttüğü için. Normalde kardeşimle çok yakınızdır çünkü. Kendisi 36 yaşında, daha olgun olmasını bekliyorum. Bilmiyorum ona haksızlık mı ediyorum. Ama bu konuda kardeşimle her bir araya gelindiğinde eşimle tartışıyoruz.
Bu arada eşim yabancı, ama kültürlerimiz yakın. Kendisi çok da sosyal bir insan değil, arkadaşı vs pek yoktur. Aile ilişkileri de bizimki kadar yakın değil. Annemle de muhabbeti merhabadan ileriye gitmez. Biraz da bu yüzden ona bileniyorum, aileme böyle mesafe koyduğu için.
Uzun oldu, kusura bakmayın. Düşüncelerinizi bekliyorum hanımlar.
Umursamazlık varsa o ayrı. Ama kendim öyle olfuğum için örnek vereyim bazen biri bana iltifat ettiğinde ne diyeceğimi bilemiyorum, öyle susuyorum, konu kapanıyor. Ya da yaptığım bir şeyin tadını beğendiklerinde afiyet olsun demek aklıma gelmiyor çünkü o an cidden kafam çalışmayı durduruyor, heyecanlanıyorum, utanıyorum. Çok zor cidden bu. Yani bile isteye umursamazlık değil de dışarıdan görünüşü de bu olabilir.
Umursamazlık varsa o ayrı. Ama kendim öyle olfuğum için örnek vereyim bazen biri bana iltifat ettiğinde ne diyeceğimi bilemiyorum, öyle susuyorum, konu kapanıyor. Ya da yaptığım bir şeyin tadını beğendiklerinde afiyet olsun demek aklıma gelmiyor çünkü o an cidden kafam çalışmayı durduruyor, heyecanlanıyorum, utanıyorum. Çok zor cidden bu. Yani bile isteye umursamazlık değil de dışarıdan görünüşü de bu olabilir.
Evet, bilendi gerçekten. Keşke düzelse...Eşiniz haklı. Görümcem bana öyle davransa bende bilenirdim, hem kardeşiniz çocuk değil ki.
Naçizane tavsiyem, siz karışmayın. Eşinizde kardeşiniz de çocuk değil bırakın orta yolu zamanla kendileri bulsunlar. Bulamazlarsa da tercihleri budur, zorlamanın alemi yok. Eşinize suç bulmayın içten içeEvet, bilendi gerçekten. Keşke düzelse...
Açıkçası benim de öyle bi kuzenim var ben de onu kale almiyorum almiyorum derken o selam vermeden vermem vs vs çünkü bu sefer söyleyip cevap alamayınca sinir oluyodum şimdi böylesi en iyisi . Ayrıca eşiniz annenizle ne kadar yakın olabilir ki elbette mesafeli olur.
Biz onu hep çocuk gibi gördük, annem de ben de. Hatamız da burada oldu. Küçük değil, bazı şeyleri bilmesi ve ona göre davranması lazımdı. Dediğiniz gibi bir de hep fazla korumacı olduk ona karşı, bir anne iki kız yalnız olduğumuz için. Eşime hak veriyorum zaten. Sadece düzeltilebilir bir durum olduğunu düşünüyorum ben ama düzelmiyor malesef.
Naçizane tavsiyem, siz karışmayın. Eşinizde kardeşiniz de çocuk değil bırakın orta yolu zamanla kendileri bulsunlar. Bulamazlarsa da tercihleri budur, zorlamanın alemi yok. Eşinize suç bulmayın içten içe
Bu konuda haklısınız ama bazı insanlar teşekkür edemez ama davranışlarıyla gösterir eğer davranışsal da bir şey yapmiyorsa tabi ki hoş değilYakınlıktan kastım şu aslında; mesela bir süre önce eşim yurt dışına gitti. Küçük bebeğimiz olduğu için annem o süre boyunca benimle kaldı yardımcı olmak için. Eşim döndüğünde bir sağ ol anne, sen de çok yardımcı oldun demedi. Ben demesini beklerdim. Annem çalışan insan, bizim için yoruldu etti. Onun annesi olsaydı ben derdim.
Eşiniz yabancıymış, kültürler ne kadar benzer olsa da farklı. Hem saygısızlık etmediği sürece böyle kalabilir. Sonuçta herkes kayınvalidesiyle içli dışlı değil ki, erkekler hiç değil. Eşiniz yetişkin bırakın sınırlarını kendisi çizsin.Karışmayayım diyorum ama her seferinde ortam geriliyor, haliyle ben de geriliyorum. Eşime kızdığım nokta çok uzatması oldu. Bir de anneme de böyle soğuk davranınca canım sıkılıyor. Hadi kardeşim konusunda haklı, çok haklı. Ama ya annem? Ben de bu sefer diyorum sende de problem var...
O zaman umursamazlık olabilir. İyi niyetle düşünürsek ilk başta teşekkür etmediği için sonradan teşekkür etmeye utanmış olabilir. Kardeşinizle daha açık konuşun o hâlde, gerçekten umursamazlık mı bu davranışları yoksa çekingen olduğu için mi?Ben umursamazlık olarak değerlendirdim o zamanki davranışlarını. Kendisi için yapılan hoş davranışları, ekstra zahmetleri görmezden geldi, sanki zaten yapılması gereken oymuş gibi. Hediye olayından sonra kaç defe bir araya gelindi, çok söyledim bir teşekkür et diye. Omuz silkti, teşekkür de etmedi.
Bu konuda haklısınız ama bazı insanlar teşekkür edemez ama davranışlarıyla gösterir eğer davranışsal da bir şey yapmiyorsa tabi ki hoş değil
Eşiniz yabancıymış, kültürler ne kadar benzer olsa da farklı. Hem saygısızlık etmediği sürece böyle kalabilir. Sonuçta herkes kayınvalidesiyle içli dışlı değil ki, erkekler hiç değil. Eşiniz yetişkin bırakın sınırlarını kendisi çizsin.
İşin içine saygısızlık girerse sonuna kadar müdahale edin ama gerçekten bırakın eşiniz kendi sınırlarını nasıl istiyorsa öyle çizsin.Belki de hiç müdahale etmemeliyim evet. Biz ailemle çok yakın olduğumuz için bu durum üzüyor sadece beni.
ben olsam aynisini yapardim. oh o seni adam yerine koymasin sen ona sirf baldizin diye mi hurmet gostereceksin. hadi 1 aklina gelmez 2 oldu aklina gelmezde kac yasina gelmis kiz kusura bakmayin konu sahibi.
kucukken annem misafir gelince hosgeldin deyin derdi ben bundan utanirdim mesela. sonralari astim bu durumu..simdi zaten evliyim kendi evime gelene hosgeldin demem gerek artik :))
ha buarada eline saglik deyince afiyet olsun demek nasil akla gelmez, bunuda benim aklim almiyor. bunlar gorgu kurali gibi birsey yani.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?