- 3 Mayıs 2011
- 13.830
- 49.128
- 798
- Konu Sahibi Kedicikk061
-
- #221
Evet onun ailesine gidiyoruz sonrada bizimkine ne farkeder ki. Hizmette ediyorum yeri geldiğinde oda bana yapıyo yemek hazırladığıda kahvaltı hazırladığıda oluyo. Bunların çalışmakla alakası yok bence.
Dışarıda senden daha kalifiye ve denetinli yüzlerce insan var ondan güvenme kendine.Ya neden güvenmeyim kendime.
Ya neden güvenmeyim kendime.
Olabilir ben işe girmek gibi bi niyetim yok zaten onlar girsinler.Dışarıda senden daha kalifiye ve denetinli yüzlerce insan var ondan güvenme kendine.
Üniversiteyi Konya da okudum. Orada çok yaşanıyor bu durum. Sabah erkenden kapıda görücü olayı. Konyalı arkadaşlarım da çok anlatırdı. Bizim erkek arkadaşların öğrenci evine gelmişlerdi bir keresinde de kız var mı kızz diye
eşiniz ne iş yapıyor?Eski konumu hatırlayan arkadaşlar vardır nişanlıyken ilk ve tek tartışmamız bu sebeptendi hayat standardımız yükselir, istediklerimize daha kolay sahip oluruz, istediğimiz gibi gezeriz diyo eşim haklı ama zaten yapabiliyoruz biçok şeyi nişanlıyken zırt pırt özel sektör farketmez herkes zorlanıyo diye üstüme aşırı gelmişti,
Şuansa her sabah eşimle uyanıp o işe gidince derse oturuyorum hem kpss hem banka için derdim kadrolu bir iş, özel sektörden nefret ediyorum patronla içiçe
olmak filan, dün gece yine konuştuk
memurluk olmazsa özel sektör dedi
sinirden uyyamadım benim adıma karar vermesinden bişey de diyemedim ama bana
bakıyomuş, gibi hissediyo gibi düşünüyorum halbuki bu evde senin benim mevzusu yok benim olan senindir der hep ama
ne şartlarda olursa olsun çalış diyo resmen, oysa
yaza bi bebek olsun istiyorum yaşım 28 ve tek bebekle de kalmak istemiyorum, nişanlıyken okadar kırılmıştım ki özür dilerken bana istersen evinin hanımı ol ister çocuklarına bak yeter ki huzurumuz olsun başlarım lanet parasına demişti, inanın memurlık olmazsa istemiyorum özel sektörden nefret ediyorum, evlendik evleneli ilk kez açtı bu konuyu ama ben eskileri hatırladım, benim tercihime bırakılmalı değil mi?
Not: Ev araba vs borcumuz yok.
Yani açlıktan ölsen çalışmazsın anlamadım ben seni...Olabilir ben işe girmek gibi bi niyetim yok zaten onlar girsinler.
ama ev kızı olmayacak öğretmen olacak :)Üniversiteyi Konya da okudum. Orada çok yaşanıyor bu durum. Sabah erkenden kapıda görücü olayı. Konyalı arkadaşlarım da çok anlatırdı. Bizim erkek arkadaşların öğrenci evine gelmişlerdi bir keresinde de kız var mı kızz diye
Yani açlıktan ölsen çalışmazsın anlamadım ben seni...
Konyalılar daha iyi bilir ama ben çok şahit oldum. Görücü gelmenin had safhada olduğu bir yer. Hatta sabah erkenden gelirlermiş kız kalkmış mı diye birde beyaz çorap giyerlermiş ev temiz mi diyeKonya'da da mı var ya öyle?
Ay geçenlerde ben de yaşadım öyle olayı..
Kapı çaldı açtım baktım bir kadın..
"Kız var mı bu binada?" dedi..
"Nasıl yani" dedim..
"Oğlum için kız bakıyorum" dedi.
Ne diyeceğimi şaşırdım..
"benim bildiğim bekar yok teyze hepsi yeni evli" dedim..
"Sen bekar mısın" dedi bana : )
Eşim de kapının arkasında dinliyor... Bozuldu..
"Yok ben evliyim" dedim...
"Hee.. yok yani bu binada kız" dedi..
Dedim vallahi yok : )))
Ne ilginç bir adet bu : )
eskı ko nularından hatırlıyoru msızın..daha yenı evlendınız dıye hatırlıyorum.bıraz erken karısmaya baslamıs herseye bana gore.Eski konumu hatırlayan arkadaşlar vardır nişanlıyken ilk ve tek tartışmamız bu sebeptendi hayat standardımız yükselir, istediklerimize daha kolay sahip oluruz, istediğimiz gibi gezeriz diyo eşim haklı ama zaten yapabiliyoruz biçok şeyi nişanlıyken zırt pırt özel sektör farketmez herkes zorlanıyo diye üstüme aşırı gelmişti,
Şuansa her sabah eşimle uyanıp o işe gidince derse oturuyorum hem kpss hem banka için derdim kadrolu bir iş, özel sektörden nefret ediyorum patronla içiçe
olmak filan, dün gece yine konuştuk
memurluk olmazsa özel sektör dedi
sinirden uyyamadım benim adıma karar vermesinden bişey de diyemedim ama bana
bakıyomuş, gibi hissediyo gibi düşünüyorum halbuki bu evde senin benim mevzusu yok benim olan senindir der hep ama
ne şartlarda olursa olsun çalış diyo resmen, oysa
yaza bi bebek olsun istiyorum yaşım 28 ve tek bebekle de kalmak istemiyorum, nişanlıyken okadar kırılmıştım ki özür dilerken bana istersen evinin hanımı ol ister çocuklarına bak yeter ki huzurumuz olsun başlarım lanet parasına demişti, inanın memurlık olmazsa istemiyorum özel sektörden nefret ediyorum, evlendik evleneli ilk kez açtı bu konuyu ama ben eskileri hatırladım, benim tercihime bırakılmalı değil mi?
Not: Ev araba vs borcumuz yok.
Mevzu deşarj olmak zaten her şey bir tarafa. Kendini iyi hissetmek için.Ben sadece para kazanmak için değil kendi moralim için çalışıyorum, boşuna okadar emek verdim okumaya.
10 yillik aktif is hayatımdan sonra dogum izni ve sonrasinda istifayla birlikte 4 yildir calismiyorum ve kesinlikle eger dış baskiya maruz degilseniz ve maddi sorununuz yoksa calismamak cok daha rahat. Bu ev isi yemek dediginiz isler 24 saatin en fazla 4 saatini aliyor ve gerisi tamamen size ait, kitap okuyun, muzik dinleyin, tv izleyin, internette takilin, imkaniniz varsa hobi kurslarina gidin, dil ogrenin vs. Yapacak oyle cok sey var ki. Calisiyorken insan evde nasil durur ben catlarim diyordum ama simdi bu rahata alisinca sabah 6 da kalkip ise gitmek, butun yil 15 gun izni beklemek cok zor geliyor.
Halkla iliskiler mezunuyum su an formasyonumu tamamlayip ogretmen atamalari icin sansimi denemek istiyorum cunku en azindan calisma saatleri icindeki isim cok yorucu olsa da gunun yarisi bana kalsin istiyorum.
Yanlis anlasilmasin kadinlarin her zaman calismasi, kendi ayaklari ustunde durması taraftariyim, eger kizima bakacak guvenilir bir yakinim olsaydi isime de cok ara vermeden geri donerdim ama kendi adima calismamanin cok daha rahat oldugunu aciklikla soyleyebilirim. Deneyimlemesem ben de cok farkli dusunuyor olurdum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?