- 21 Aralık 2012
- 892
- 320
- 73
- 38
Akademik hayat cok garip bir dunya, insan bazen icinden hic cikmak istemiyor, bazense bu hayat bana gore degil diyor. Ama ben oyle ya da boyle, tum bunalimiyla, zorluguyla bu yola ciktim. Zaten profesorluge kadar surdurebilir miyim bilmiyorum ama en azindan doktorayi bitirebilirim diye dusunuyorum.
Ben ayni o muhafazakar arkadasiniz gibiyim o zaman. Bircok etken bir araya geldi ve ben esimle evlendim. Simdi tabi aradan 5 yil gecti, hayat sartlari, olgunluk da uzerime eklenince ben iyice pisman oldum esimle evlendigim gunlere.
1. Benim cekirdek ailem beni cok sever, buna adim gibi eminim, ilgilidir de ailem ama asiri derece agresif ve dengesiz bir ailem var. 25 yasima kadar surekli ailemde siddet gordum. Annem beni doverek buyuttu. Bir defa sacimi oksadigini bilmem, bir defa optugunu inanin hatirlamiyorum. Bircok kiz babasindan hic dayak yememistir, benim babam ise hep doverdi, hic unutmam birgun eve gec gittim, saat 11 de. Babam aradi ama teli acmadim korktugum icin. (Universiteden mezun olmustum, ogretmenlik yapiyordum, 23 yasindaydim.) Eve gidince babam beni kemerle saatlerce dovmustu. Erkek kardesim esimle nisanliyken (24 yasindaydim) beni dovdugu icin darp raporu alip, dava acmistim. Ogretmen olarak KPSS ile de atanamayinca, en buyuk arzum bir an once o evden uzaklasabilmek idi. Annem babamla hep kavga eder, kardesim annemle ve babamla kavga eder, ben annemle kavga ederim, kardesimle kavga ederim, hic bitmez o evde kavga. Hergun kavganin eksik olmadigi bir evde yasamak istemiyordum.
2. Ben hic erkek gormedim, tanimadim. Muhafazakarlik ve cekingenlik hat safhadaydi. Esimle tanisana kadar bir erkekle nasil konusulur, ne sever bu erkekler, bir kiz ve bir erkek nasil vakit gecirir inanin hic bilmiyordum. Cevremden evlilik gorsumesi teklifleri geliyordu ama kabul etmiyordum utancimdan. Esimle de internetten tanistim zaten. MSN den konustuk. Yuzyuze olsaydi onunla da pek konusamazdim. Allah var simdi, cok da agir biriydi, telimi bile vermeme ragmen hic rahatsiz etmezdi. Cok yavas ilerledi zaten hersey. Cok seyrek konustuk, gorustuk evlenmeye karar verene kadar. (Evlenme kararimdan sonra sik gorustuk tabi) Dedigim gibi cicek, bocek, hediye bile almasina gerek yoktu benim askimi kazanmak icin. Hic erkek tanimamis biri olarak ilk gordugum erkege asik oldum.
Ona asik oldugum gunler cok guzeldi. Cok seviyordum gercekten. Ailemde de hep kavga, dayak olunca onunla cok mutlu oluyordum. Artik tamamen tum benligimi ona kaptirmistim. Ask hucrelerimi sarmisti. Nisanliyken cilginlar gibi kavgalar ettik, yemedigim laf, hakaret kalmadi, her gunum aglamakla gecti ama ah iste askin gozu kor ayrilamadim. Gercekten ugrastim ama olmadi, yapamadim. Ayrilsaydim omrum boyunca unutamam diye dusundum. Mutsuz da olsam askin pesinden gittim. Ayrica ondan ayrilsam isim yoktu, atanamamistim, ailemde surekli kavga, dovus varken o evde yasamak istemiyordum. Bu kor duygularla evlendim.
3. Esim aslinda cevrede iyi biri olarak taninir. Annem, babam, kardesim, cevremizdeki arkadaslar cok severler onu. Butun bayan arkadaslar esimin kizima ve eve olan ilgisine hayran. Asiri derecede sorumluluk sahibi birisi. Cevremizdeki kimse esim kadar cocuguyla ilgilenmiyor. Ben ders calisayim diye kizima hep bakar. Alisveris yapar. Tum belge kurek isleri onda, kira, fatura, araba, hastane vs hepsine o bakiyor. Kiz arkadaslarim bana hep kiymetini bil diyor, erkekler de esime sen Rosalone icin nimetsin diyormus. Zaten egosu daglardan buyuk, iyice egosu kabariyor.
4. Esim cok caliskan, cok idealist biri. 5 senedir uyumak haric esimi evde uzanirken, yatarken gormedim, surekli birseylerle mesgul olur. Tam bir akademisyen. Tam bir duzen delisidir. Klasik basak burcu iste. Onun kitapligina, derslerine, notlarina bakin bir de benimkine bakin beni kinarsiniz. Cok iyi ders calisiyor, surekli arastiriyor, makaleler yaziyor. Ingilizcesi cok iyi bu yuzden. Ben KPSS den atanamamis bir ogretmenken esimin destekleriyle bir senede master bitirdim, simdi doktora yapiyorum. Ona gore dunyadaki herkes okumali, arastirmali, ogrenmeli, master ve doktora yapmali, hic bitmeyen idealleri var ve ideallerine ulasmak icin ne enerjisi biter ne de motivasyonu. Zaten halen en cok muhabbet ettigimiz nokta akademik konular.
Esim iyi de ben mi kotuyum, ben iyiyim de esim mi kotu bilmiyorum ama bildigim ve emin oldugum birsey gercekten de biz cok uyumsuz bir ciftiz. Onun benden olan sikayetleri benim ona dair olan sikayetlerimden cok cok daha fazladir zaten.