Araba kullanmamdan tut, teknoloji kullanimima, anneligime kadar herseyimi asagilar. Dikkatinizi cekerim saka takilmaz, begenmez degil resmen asagilar durur.
Bayanlar merhaba,
Ben istanbulda buyudum, hem cok cekingen idim hem de muhafazakar sayilabilecek bir cevrede buyudum. (ailem orta halli bir aile). Universitede de asiri muhafazakar bir sinifimiz ve de arkadaslarim oldu, inanin siniftaki erkeklerle bile 4 yil boyunca muhatap olma sayim bir elin parmaklarini gecmez, bu durumdan sikayetci de degilim, cunku kiz arkadaslarimla cok guzel vakit gecirdik. Yani hayatimda hic platonik bir askim bile olmadi. Sonra mezun oldum esim olacak kisi cikti karsima. Ben tabi cekingenlikten, safliktan, bosluktan hemen onun ilgisine kandim. O kadar talibim oldu ama hicbiri ile asla gorusmedim. Sonradan tabi isteme, nisan, soz, kavga, dovus vs ite kaka esim kisisiyle evlenip ABD ye geldim. Kendisinin iyi yanlari olsa da bizim uyumsuzluk hat safhada. Bazen bakiyorum iyi iste, ilgili, sorumluluk sahibi biri, kimin mukemmel kocasi var ki diyorum. Bazen de kendi kendime uzuluyorum keske icimden gele gele sevecegim, sevilecegim biriyle evlense imisim mukemmel olmasa da olurmus diyorum. Tabi is isten gecti. Gonlumde, aklimda zaten hic kimse yok. Ama esimle uyumumuz sifir sifir sifir. Tek ortak noktamiz kizimiz ve de akademik hayatimiz. (kendisi beni ite kaka akademik hayata soktu.) Icimden gelerek aldigim hediyeleri bile giymez, kullanmaz, begenmez. Cirkin oldugundan degil zevklerimiz uyusmadigindan.
5. yilim evlilikte, esimle yapmak isteyip de yapamadiklarim, gitmek isteyip de gidemediklerim, soylemek isteyip de soyleyemediklerim icimde kaliyor. Bazen dusunuyorum acaba kafa dengim baska biri olsaydi esim, bunlari yapar miydik beraber, suralara gider miydik, su sozleri soyleyip de guler miydik beraber, sunlari alsam giyer miydi, su cumleleri icimden geldigi gibi soyleyebilir miydim diyorum. Sahi olabilir miydi boyle birsey? Var midir benim ruh esim, kafa dengim biri? Yoksa halihazirdaki kaderim en iyisi mi?
aynenSevdiğin sevildiğin bi esin varsa dunya ölmeden evvel ya cennettir yada cehennem
İnsanın sevdiği istedigi veya bendiği bir esi yoksa zaten hayat kısmen bitmiştır
ahiretide tehlikede demektır
nedenmi??
Söyleki
Şimdi sizin alkınızda beliren sorular zamanla farklı sorulara yonelecektır.
neden onun oyle benım boyle
bu adammıydı yanı kaderim
vs say say bitmez
bi tık oteye giderse ki olmaz diye bişeyy yok
Allah muhafaza bu bosluktan gonul,hafe gonul kaymafı akıl mutlaka birine biyerlere kayar.
İşte bu kotu sıkların karsımıza cıkmaması için size nacizane tavsiyem
içinizde eşinizi oldugu gıbı sevmenin yöntemlerini bulun.bi gülüsü bi bakısı ne bileyım bi sözü.
olmadı aile terapisyine gitmeyi talep edin ū
Ben de bunu merak ediyorum iste. Hic erkek tanimadim, sosyal olarak bile bir erkek arkadasim olmadi. Esim kisisini ile de zaten internetten tanistik, biraz ilgi gosterince, birkac mesaj atinca kandim hemen. Oyle gonlumu almak icin hediyeler, cicekler, bocekler de almadi ki hic. Birkac mesajina tav oldum, o kadar bombostu ki kalbim. Ee tabi adamin zekasi, kariyeri ve akademik idealleri de vardi bana etkileyici geldi. Aslinda ben yokluga pek katlanamam, baba evinde de yokluk gormedim o yuzden durumumuzun iyi olmasi kismi hosuma gidiyor.Ben eşimle rüya gibi bir sevgililik dönemi yaşadım, eşime kadar da hayatıma çok insan girip çıkmıştı yani gözüm kapalı falan değildi. Ama hiç biri ile eşim kadar eğlendiğim, birlikte vakit geçirmek için dakika saydığım olmamıştı. Herşey mükemmel idi yani.
Ama evlendikten sonra rüya devam etmedi. Hala çok eğlencelidir,esprilidir, pireyi deve yapmaz ama eşime ruh eşim diyemiyorum.
Yaptığım en iyi seçim buydu diyorum sadece, eğer bu biterse tekrarı olmaz çünkü eşimden iyisine hiç rastlamadım en iyisi bu ise gerisini ben almıyim
Bilemezsin ki evlilik bi kumar iyi diye evleniyosun kötü çıkıyo kötü diyolar iyi çıkıyo yani evlilik çok farklı bir kurum aynı evi paylaşmak deli gibi uyumlu olsanda zor oluyo umarım mutlu olursun yada bi ihtimal mutlu değilsen ayrılırsın belki ruh eşini bulursunBayanlar merhaba,
Ben istanbulda buyudum, hem cok cekingen idim hem de muhafazakar sayilabilecek bir cevrede buyudum. (ailem orta halli bir aile). Universitede de asiri muhafazakar bir sinifimiz ve de arkadaslarim oldu, inanin siniftaki erkeklerle bile 4 yil boyunca muhatap olma sayim bir elin parmaklarini gecmez, bu durumdan sikayetci de degilim, cunku kiz arkadaslarimla cok guzel vakit gecirdik. Yani hayatimda hic platonik bir askim bile olmadi. Sonra mezun oldum esim olacak kisi cikti karsima. Ben tabi cekingenlikten, safliktan, bosluktan hemen onun ilgisine kandim. O kadar talibim oldu ama hicbiri ile asla gorusmedim. Sonradan tabi isteme, nisan, soz, kavga, dovus vs ite kaka esim kisisiyle evlenip ABD ye geldim. Kendisinin iyi yanlari olsa da bizim uyumsuzluk hat safhada. Bazen bakiyorum iyi iste, ilgili, sorumluluk sahibi biri, kimin mukemmel kocasi var ki diyorum. Bazen de kendi kendime uzuluyorum keske icimden gele gele sevecegim, sevilecegim biriyle evlense imisim mukemmel olmasa da olurmus diyorum. Tabi is isten gecti. Gonlumde, aklimda zaten hic kimse yok. Ama esimle uyumumuz sifir sifir sifir. Tek ortak noktamiz kizimiz ve de akademik hayatimiz. (kendisi beni ite kaka akademik hayata soktu.) Icimden gelerek aldigim hediyeleri bile giymez, kullanmaz, begenmez. Cirkin oldugundan degil zevklerimiz uyusmadigindan.
5. yilim evlilikte, esimle yapmak isteyip de yapamadiklarim, gitmek isteyip de gidemediklerim, soylemek isteyip de soyleyemediklerim icimde kaliyor. Bazen dusunuyorum acaba kafa dengim baska biri olsaydi esim, bunlari yapar miydik beraber, suralara gider miydik, su sozleri soyleyip de guler miydik beraber, sunlari alsam giyer miydi, su cumleleri icimden geldigi gibi soyleyebilir miydim diyorum. Sahi olabilir miydi boyle birsey? Var midir benim ruh esim, kafa dengim biri? Yoksa halihazirdaki kaderim en iyisi mi?
Belki ondan güçlü olduğunu düşündüğü için egosuyla bastırmaya öalışıyo seniBen de bunu merak ediyorum iste. Hic erkek tanimadim, sosyal olarak bile bir erkek arkadasim olmadi. Esim kisisini ile de zaten internetten tanistik, biraz ilgi gosterince, birkac mesaj atinca kandim hemen. Oyle gonlumu almak icin hediyeler, cicekler, bocekler de almadi ki hic. Birkac mesajina tav oldum, o kadar bombostu ki kalbim. Ee tabi adamin zekasi, kariyeri ve akademik idealleri de vardi bana etkileyici geldi. Aslinda ben yokluga pek katlanamam, baba evinde de yokluk gormedim o yuzden durumumuzun iyi olmasi kismi hosuma gidiyor.
Ama cok buyuk bir egosu var, benimle degil kimseyle mutlu olmazdi esim. Benimle degil kiminle evlenirse evlensin hep yukardan bakar, hep asagilardi. Cevremizde de cok nadir ben gibi her isi yapan, ayaklarinin uzerinde duran kisiler. (kendimi ovmek icin soylemiyorum) Cogu kisi ingilizce bilmiyor, araba kullanamiyor, master, doktora yapmiyor, hatta guzel yemekler bile yapmiyor, ben hepsini yapmama ragmen yaranamiyorum, hala cenesi hic durmadan beni asagilar, sikayet eder, hakaret eder, elestirir. Mesela araba kullanmami surekli elestirir, anneligimi elestirir, teknoloji kullaniminda bir yanlisim olsun sen teknoloji calisiyordun de mi der elestirir. Surekli sorumsuz der bana, yorgunluktan uyuyakalayim elestirir. Yemek yapamayayim, yetisemeyim elestirir. Bir yere gidelim dedigimizde, gidiyorsak bile yol boyu cenesi durmaz. Hep benim istedigim oluyormus da, hep ben mutlu olayim diye geziyormusuz da, ben kendimden baska kimseyi dusunmuyormusum da vs vs vs. Ben gezmek istiyorum ya o yuzden.
Koskoca ABD deyiz, ikimiz de maasliyiz cok sukur, ilk evden cikisimiz, tatilimiz 4. senemizde oldu, o da benim zorumla iste.
Yani tabi aslinda kendini de saklamadi, ilk tanistigimizdan gunden beri tum egosuyla karsimda duruyordu. Birkac mesaja kanip da asik olan benim. Butun hata bende. Ne flort doneminde ayrildim, ne nisan atabildim. amannn oyle iste, konu da sapiyor da icimi dokuyorum ne yapayim.
yok ya kendinden guclusu, kendinden sorumlusu, kendinden zekisi, caliskani, basarilisi, iyisi yok bu dunyada ona gore. Oyle yenmez yikilmaz bir egosu var. Onun egosunu tum dunyaya dagitsak herkese yeter.Belki ondan güçlü olduğunu düşündüğü için egosuyla bastırmaya öalışıyo seni
Aman iste benimki muhendis, hem de akademisyen. Doktora yapiyor, surekli makale yaziyor. Maasi da gayet iyi. Egitimi de iyi. Ben de doktora yapiyorum ustelik. Elimden de her is gelir, mesela araba da kullanirim, evisi, yemek de yaparim, teknolojiden de anlarim, ama hicbirini begenmez. Araba kullanmamdan tut, teknoloji kullanimima, anneligime kadar herseyimi asagilar. Dikkatinizi cekerim saka takilmaz, begenmez degil resmen asagilar durur.
Ben eşimle rüya gibi bir sevgililik dönemi yaşadım, eşime kadar da hayatıma çok insan girip çıkmıştı yani gözüm kapalı falan değildi. Ama hiç biri ile eşim kadar eğlendiğim, birlikte vakit geçirmek için dakika saydığım olmamıştı. Herşey mükemmel idi yani.
Ama evlendikten sonra rüya devam etmedi. Hala çok eğlencelidir,esprilidir, pireyi deve yapmaz ama eşime ruh eşim diyemiyorum.
Yaptığım en iyi seçim buydu diyorum sadece, eğer bu biterse tekrarı olmaz çünkü eşimden iyisine hiç rastlamadım en iyisi bu ise gerisini ben almıyim
Böyle birini bulman zor erkeklerin çoğu hödük.Malesef oyle. Cok buyuk seyler de istemiyorum aslinda. Mesela o aldigim gomlegi "aaa ne guzel bir gomlek, tesekkur ederim" deyip, sevincle giyse. Bu haftasonu sanat muzesine gidelim mi dedigim de evet dese, sikilmadan bikmadan gezse benimle, o da sanat sevse. Sen seviyorsun diye cheesecake aldim deyip eve gelse. Ya da ne bileyim bir siir okusa yazsa, o okumasin yazmasin tamam ben okuyayim ona, yuzunde bir tebessumle dinlesin beni. Saclarimi oksasa birkac dakika. Bugun ne guzelsin dese birgun. Beraber benim sevdigim filmleri de izlesek hep science fiction ya da dovus fimleri izlemese yani ne var. Hayalller hayaller...
Bu yoruma aynen katılıyorum. Bizim de eşimle yemek yemeyi sevmek disinda ortak noktamiz yok diyebilirim.Benim tam zittim.Ben eşimle tanıştığım günden beri hiç 'aaaaa aynı beeen' demedim. Hep tam zıttım hareketleri vardır.
(Giyim kuşam konusunda benziyoruz sadece)
Ben ak dersem eminim o kara der. Ben evde takılmayı çok severim o gezmeye bayılır. Ben odunum o romantik. Ben açıksözlüyüm o içine atar. Saymakla bitmez. Ama her gün şükrederim Allah a. İyiki derim iyiki bu adama aşığım. Beni bu adamdan başka kimse çekmez. Kendime benzeyen biriyle olsaymışım iki güne boşanırmışım.
Demem o ki benzemek maharet değil.Ruh ikizine aşık olan insan hiç görmedim ben şahsen. Vardır tabi. Ama mühim olan aşk. Aşkın şekli, gidilen yol hep değişiyor.
Ooo bunlar fazla... bizde böyle eleştiri bölümü yok.. Hani bu tek başına ruh eşim değil diye tarif edilecek durum değil, anladığım kadarıyla baya saygısız hava var evde...Ben de bunu merak ediyorum iste. Hic erkek tanimadim, sosyal olarak bile bir erkek arkadasim olmadi. Esim kisisini ile de zaten internetten tanistik, biraz ilgi gosterince, birkac mesaj atinca kandim hemen. Oyle gonlumu almak icin hediyeler, cicekler, bocekler de almadi ki hic. Birkac mesajina tav oldum, o kadar bombostu ki kalbim. Ee tabi adamin zekasi, kariyeri ve akademik idealleri de vardi bana etkileyici geldi. Aslinda ben yokluga pek katlanamam, baba evinde de yokluk gormedim o yuzden durumumuzun iyi olmasi kismi hosuma gidiyor.
Ama cok buyuk bir egosu var, benimle degil kimseyle mutlu olmazdi esim. Benimle degil kiminle evlenirse evlensin hep yukardan bakar, hep asagilardi. Cevremizde de cok nadir ben gibi her isi yapan, ayaklarinin uzerinde duran kisiler. (kendimi ovmek icin soylemiyorum) Cogu kisi ingilizce bilmiyor, araba kullanamiyor, master, doktora yapmiyor, hatta guzel yemekler bile yapmiyor, ben hepsini yapmama ragmen yaranamiyorum, hala cenesi hic durmadan beni asagilar, sikayet eder, hakaret eder, elestirir. Mesela araba kullanmami surekli elestirir, anneligimi elestirir, teknoloji kullaniminda bir yanlisim olsun sen teknoloji calisiyordun de mi der elestirir. Surekli sorumsuz der bana, yorgunluktan uyuyakalayim elestirir. Yemek yapamayayim, yetisemeyim elestirir. Bir yere gidelim dedigimizde, gidiyorsak bile yol boyu cenesi durmaz. Hep benim istedigim oluyormus da, hep ben mutlu olayim diye geziyormusuz da, ben kendimden baska kimseyi dusunmuyormusum da vs vs vs. Ben gezmek istiyorum ya o yuzden.
Koskoca ABD deyiz, ikimiz de maasliyiz cok sukur, ilk evden cikisimiz, tatilimiz 4. senemizde oldu, o da benim zorumla iste.
Yani tabi aslinda kendini de saklamadi, ilk tanistigimizdan gunden beri tum egosuyla karsimda duruyordu. Birkac mesaja kanip da asik olan benim. Butun hata bende. Ne flort doneminde ayrildim, ne nisan atabildim. amannn oyle iste, konu da sapiyor da icimi dokuyorum ne yapayim.
Eski konuları konuşmak istemiyorsun ama herşey birikmiş adam sana vurmuş dırdırcı sevgi yok bişey yok boşanmak için ne bekliyorsun, ruh eşine gerek yok ruh öküzleriyle evlenmeyin yeter
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?