Evet aynı ben. Bu şekilde devam edin ama tabi aylar sürmüşse, değişeceğini sanmam. Üzgünümben de musade etmiyorum tabi ki onu dinlemiyorum. duymazliktan geliyorum hatta bazen ayni karşılık veriyorum. mesela bana sunu ye diye israr ettiğinde ben de ona yemediği birseyi yedirmek icin zorluyorum. anlıyor rahatsiz olduğumu ama ertesi gun yine ayni. boyun eğmiyorum tabi ki ama boşu bosuna sinirlerim yıpranıyor. icim icimi yiyor. surat yapiyorum trip atiyorum .
Ona bu işin boyle yurumemesı gerektıgı evın kadınının sen oldugunu kemdısınınde hsnım aga olmadıgını soyle .Hatta deki bana ıyılık yapma.Yada sen yap her ısı ben oturayım yada ben yapınca karısma de.Delimi ne ?Merhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık üniversite mezunuyum. Okurken sürekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim sürekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile sürekli bana tembihliyor. Mesela disari çıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan dön aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Reçelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. sürekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte içme türk kahvesi iç der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi önüne alir küçük parçalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı çıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin güzel olduğunu herkes söyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Söyle yap ilk önce salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu söyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum öyleymiş. Onun bu tavirlari yüzünden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi düşünüyor. Kendimi evin hanimi gibi değil çocuğu gibi hissediyorum çünkü bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gerçekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de sürekli evde her şeyime karışmasından biktim. Sürekli evde bi huzursuzum. sürekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga çıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye düşünür o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum
Bence de ya bugüne kadar hiç bir ilişkimde ben yapayım ben çare bulayım durumum olmadı çünkü hep bizden bekleniyor sonra da kadınlar her olayda tezcanlı yapayım bitsin filan biz kendi kendimize yapıyoruz aslında benim her zaman hayat felsefesimi denir artık bilmem ama düşünce şeklim hayata bir kere geldim şeklinde o yüzden rahat bıraktım kendimi benim eşimde kaynanam yok ama zerre aratmıyor sağolsun :) kuzenimin eşi bir gün senle evlendikten sonra evdeki çiçeklerim hep öldü filan diye konuşuyordu oda banane senin çiçeklerin baksaydın bana mı güvendin evlenince senin olan çiçekler benim mi oldu filan demişti kaç yıl önce onunda eşiyle benimki gibi baya yaş farkı var bizde durum daha beter aslında yaş farkından dolayı sen ne bilirsin ki söylemleri oluyor bolca :) ben de evet ben bilmiyorum sen en iyisini biliyosun sen yap diyorum oda yapıyo mecburen benim sevgiliyken bir tabağı alıp mutfağa götürmüşlüğüm olmadığı için adam alıştı tabi bunları yaparken bir yandan söyleniyor :) benim yüzümde hep bir gülümseme kahvemi içiyorum eminim çocuğumuz olsa ana gibi bakar cidden :)Aynenpozitife çevirebilirse güzel olabilir sonuçları..
Aynen bizde de böyle. Yaş farkı bizde de var bu da neden oluyor sanırım. Yönetilebilecek biri ise ve yönetilebilirse kendinden vazgeçmeden de gül gibi geçinilip gidiliyor aslındaBence de ya bugüne kadar hiç bir ilişkimde ben yapayım ben çare bulayım durumum olmadı çünkü hep bizden bekleniyor sonra da kadınlar her olayda tezcanlı yapayım bitsin filan biz kendi kendimize yapıyoruz aslında benim her zaman hayat felsefesimi denir artık bilmem ama düşünce şeklim hayata bir kere geldim şeklinde o yüzden rahat bıraktım kendimi benim eşimde kaynanam yok ama zerre aratmıyor sağolsun :) kuzenimin eşi bir gün senle evlendikten sonra evdeki çiçeklerim hep öldü filan diye konuşuyordu oda banane senin çiçeklerin baksaydın bana mı güvendin evlenince senin olan çiçekler benim mi oldu filan demişti kaç yıl önce onunda eşiyle benimki gibi baya yaş farkı var bizde durum daha beter aslında yaş farkından dolayı sen ne bilirsin ki söylemleri oluyor bolca :) ben de evet ben bilmiyorum sen en iyisini biliyosun sen yap diyorum oda yapıyo mecburen benim sevgiliyken bir tabağı alıp mutfağa götürmüşlüğüm olmadığı için adam alıştı tabi bunları yaparken bir yandan söyleniyor :) benim yüzümde hep bir gülümseme kahvemi içiyorum eminim çocuğumuz olsa ana gibi bakar cidden :)
Ciddi konuşma yaptım kac defa patlama noktasına geldim sinir krizi geçirdim artik. Ama ısrarla benim iyilikten anlamadığımı düşünüyor. Söylüyorum ben yetişkin bir insanım bunları bana söylemene gerek yok ben bunlari zaten düşünüyorum. bana saygı duy diyorum ama o bir noktada takılı kalmış. seni umursamayayim hiçbişeyine yardim etmeyeyim sen gör gününü gibi şeylerle tehdit ediyorHiç de şımarıklık değil. Ciddi bir sorun sizin için ve haklısınız hissettiklerinizde.
Aşırı kontrolcü tavırlar bunlar, hakimiyet kurma hatta. Psikolojik destek alması gerek. Sizi birey olarak görmüyor çünkü. Bu şekilde evlilik de olmaz zaten.
Rahatsız olduğunuzu ifade eden ciddi bir konuşma yaptınız mı hiç?
Yani terkedilme korkusu var benimkinde sevgiliyken bolca korktuğu için zaten zor kabullendiğimden evliliği sadece söylenmekle kalıyor birde uzun yıllar tek başına yaşadığından alışık ev işleriyle uğraşmaya sürekli evde zaten işe gidip gelen benim haftasonları yardım ediyorum tabi beraber yapıyoruz kadın geliyordu önceden ayda bir ama ev 3 katlı bizim çok büyük değil Allahtan temizliği zor olmuyor valla hertürlü söylenir bizim ki yaş aldıkça söylenme artışı oluyor :) ama ben aşırı gamsız olduğumdan etkilenmiyorum Kova burcuyum daAynen bizde de böyle. Yaş farkı bizde de var bu da neden oluyor sanırım. Yönetilebilecek biri ise ve yönetilebilirse kendinden vazgeçmeden de gül gibi geçinilip gidiliyor aslında
Bir müddet onun istendiği gibi biri ol. Mesela hiçbir şeyi becereme yapamaMerhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık üniversite mezunuyum. Okurken sürekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim sürekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile sürekli bana tembihliyor. Mesela disari çıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan dön aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Reçelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. sürekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte içme türk kahvesi iç der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi önüne alir küçük parçalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı çıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin güzel olduğunu herkes söyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Söyle yap ilk önce salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu söyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum öyleymiş. Onun bu tavirlari yüzünden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi düşünüyor. Kendimi evin hanimi gibi değil çocuğu gibi hissediyorum çünkü bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gerçekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de sürekli evde her şeyime karışmasından biktim. Sürekli evde bi huzursuzum. sürekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga çıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye düşünür o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum
Ayy hiç sorma. Aşırı kontrolcü annenin aşırı kontrolcü oğlundan bir tane de ben de var. Normale dönmesi 8 senemi aĺdi. Sonra ne mi oldu? İki yaşındaki kızım aynı babası ve babaannesi gibiEsiniz böyle buyutulmuş bence aşiri kontrolcu annenin kontrolcu oglu . Iki adet de ben de var bundan biri eş biri kayinvalide. Ne kadarlik evlisiniz bilemedim benim yola getirmem baya zaman aldi ve çok yipraticiydi . Kayinvalidenin yuzunu gordugum yok uzun zamandir, eş de baya duzeltti kendini. Senin iyiligini istyorum ,seni dusunmek de mi suç , sen iyilikten anlamazsin ,çok nankorsun , baya tanidik cumleler bana.
Ben bir sustum bir kavga ettim , bir dedigini yaptim digerini yapmadim , bazen sacma olan isteklerini yapip bak sonunda ne oldu seklinde suratina carptim. Simdi karismaz ne yapmisim ne etmisim ne yemis ne icmisim.
Burç ve yaşla alakalı değil de okuduğum bikaç kitaptan esinlenerek soracağım acaba çok korumacı bir ailede mi büyümüşben 27 eşim 28 eşim boga burcu
Benim eşimin de benzeri bir tutumu vardı. Sanırım sahiplenme ve hep en iyisine sahip olmamızı istedikleri için kendi iyilerini bize dikte etmek istiyorlar.Merhaba, benim sorunum aslında bir çok kişinin sorun olarak görmediği hatta şımarıklık olarak adlandırdığı cinsten. Eşim avukat. Ben de 4 yıllık üniversite mezunuyum. Okurken sürekli kendi islerimi kendim hallettim girişken biriyim yani. Ama eşim sürekli beni kontrol etme ihtiyaci hissediyor. Bildiğim şeyleri bile sürekli bana tembihliyor. Mesela disari çıkıcam 50 defa gittigim yeri bana yol tarifi ediyor aman sakın karıştırma su kavsaktan dön aman şu caddeden git. Sofraya otururum. Reçelle başlarım. recel yeme peynir ye diye tutturur ben peyniri yiyene kadar susmaz. sürekli ayağına terlik giy, ustune hırka giy. Duşa girmek icin hazırlanirim. Şimdi alma yatmadan once al hasta olursun der. Bazen uyku tutmaz telefonda film acar izlerim uykum gelsin diye kizar telefona bakarak uyku mu gelirmiş. gideriz kahve siparis ederim bence latte içme türk kahvesi iç der. ( ya bunun sencesi mi var canim ondan istiyor iste) .Pizza isterim pizzami kendi önüne alir küçük parçalara ayirip oyle verir cocuk gibi .al ye diye ama ben artik utaniyorum sanki ben yemeyi beceremiyomusum gibi . Dışarı çıkarken o ayakkabıyı giyme oburlerini giy daha rahat edersin der. Yemeklerimin güzel olduğunu herkes söyler. yemek yaparken bile başımda bekler. Söyle yap ilk önce salatayi yap . ya sanki o soylemese ben yapmiycam. Yani sanki ben cocukmusum gibi davranmalar. Bunu söyleyince o benim iyiliğimi istiyormus ben iyilikten anlamıyormusum öyleymiş. Onun bu tavirlari yüzünden ailesi de bana saygi duymuyor her seye o kadar karışıyor ki ailesi her şeyi kendi ogullari yapıyor gibi düşünüyor. Kendimi evin hanimi gibi değil çocuğu gibi hissediyorum çünkü bana eşim gibi davranmıyor ebeveynim gibi davranıyor. bunun kavgasini etmekten cok yoruldum. Ne yapabilirim artık boğuluyorum gerçekten. Şimdi de pandemiden dolayı 8 aydir evde. 5 aylık bebegim var Zaten artık canim burnumda. Bi de sürekli evde her şeyime karışmasından biktim. Sürekli evde bi huzursuzum. sürekli talimatlar veriliyor. karşılık verip kavga çıkarmaktan da yoruldum . aa buldun da bunuyosun diye düşünür o ayri bir dert. yorumlarinizi beklyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?