Sorunlarim actigim diger konularda var. Benim derdim aslinda ne k.validemin ve k.pederimin patavatsizligi ne baska bisey. Benim sorunum eşim. Cunku bunlarin ustesinden gelebilecek kisi de eşim(di). Ben artık onca kavgadan sonra kendimde eşimle evliliğime devam etme isteği duymuyorum. Ama 5 aylik hamileyim. Bir yere gitmesini istemiyorum, mantikli aciklama sunuyorum mesela. Dogru degil diyorum. Aldigim tepki icler acisi. Sananeden başlıyor, ne bicim ailede yetismissinle bitiyor. Soyleyeyim, dirdirci biri degilim. Asla baskici degilim. Ben ona ne kadar alan actiysam o her zaman daha fazlasini istedi. 2 gunde bir arkadaslariyla. İs cikisinda eve gelmiyor. Gelir gelmez de uyuyor. Sitem ediyordum ama artik biraktim. Ben de evde olmamaya basladim. O gelmeden eve geliyorum. Sohbetimiz zaten evlendik evleneli yok. Sadece cinsellik. Onu da son zamanlarda ben sadece kendimi tatmin etmek icin ister oldum. Kisacasi artik cabalamiyorum. Onunla muhatap olmamak icin tum isleri kusursuz yapmaya basladim. Ya da is uretmeye. İcimde olan sevgisi bitti. Beni optugunde icim almamaya basladi. Kokusu hosuma gitmiyor artik. Bana dokunmasi bile bazen... Bu durum duzelir mi bilmiyorum. Terapiste gittim. Ama yalniz hicbir ise yaramadi. Onu benimle gelmeye ikna edemedim. Yani cabaladim. Sonuc alamadim. Cok denedim. Artik bekledigim sey bebegimin dogmasi sanirim. Sonrasina bakicam. Mutsuzum. Bunu yuzune soylemekten de cekinmiyorum. Onun da ben vezgectigim icin morali bozuluyor. Sanki kendi kendime bu hale gelmisim gibi davraniyor.